Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37 Lexime: 8871

ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)





Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Vepra te ngjashme

gjenerali i ushtrise se vdekur Autori: desi · Lloji: Analize letrare · Tema: plaget e luftes jane te pshmangshme Gjenerali I Ushtrise se Vdekur Gjenerali I ushtrise se vdekur eshte nje romani I shkruar nga Ismail Kadare ne vitin 1963.Romani eshte I ndare ne dy pjese dhe ne kapituj ne te cilin Kadare ka shkruar ne...	Dritero agolli Ismail kadare Autori: me · Lloji: Ese e krahasim-kontrastit · Tema: Pershkri 2 autoresh Të dy kanë mbi kurriz koleksionin e dekoratave për letërsinë që krijuan dhe njëkohësisht, thesin e rëndë të mediokriteteve politike, që i mbuluan me figura letrare. Të dy janë gjigandë të kulturës dhe njëkohësisht, përgjegjës për zbu...
gjenerali i ushtrise se vdekur Autori: er · Lloji: Analize letrare · Tema: vecorite e stilit Jeta sociale Perikliu ishte një burrë shteti, orator dhe gjeneral i rëndësishëm me ndikim në Athinë gjatë Epokës së Artë, periudha midis luftërave Persiane dhe Peloponeziane. Ai kishte prejardhje nga familja Alkmeonide. Perikliu u lind më ...	Mjedisi dhe ne. Autori: Orgita · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Mjedisi dhe ne. Mjedisi përbën burimin themelorë për jetën në tokë.E megjithatë ,ai është rrezikuar dhe rrezikohet vazhdimisht nga veprimtaria njerëzore .Brezat e ardhshëm do të trashëgojnë gjithnjë e më pak nga mjedisi i sotëm ,pasi ai po shfrytëz...
Ismail Kadare, gjeniu i letërsisë shqi... Autori: Maggie S. · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Ismail Kadare Ismail Kadare, tanimë një emër i njohur në të gjithë botën, është një nga figurat më të shquara të letërsisë shqipe që ende vazhdon të shkruajë dhe të mahnisë botën me veprat e veta. Edhe pas kaq vitesh si shkrimtar, dhuntia e tij nuk...	Atdheu im i dashur Autori: E.K · Lloji: Pershkrim · Tema: Shqipëria Një fjalë e urtë thotë: “ Dashuria për atdheun është mbi të gjitha dashuritë”.Është më se e vërtetë. Kjo tregohet më së shumti në poezitë dhe prozat e shumta të rilindasve të shquar shqiptarë. Në vargjet e tyre shprehet dashur...
Agamemnoni dhe Akili Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese krahasuese · Tema: Agamemnoni dhe Akili Agamemnoni dhe Akili janë figura shumë të spikatura në "Iliadën" e Homerit.Këto personazhe kanë mjaft veçanti.Dhe ngadonjëherë ata janë në kontradiktë.Në vepër,Agamemoni shfaqet si komandant i ushtrisë akeje.Gjithashtu ai paraqitet si një...	 Shqipëria dhe emigracioni Autori: Erlind FAHRIU · Lloji: Ese argumentuese bindese · Tema: Emigracioni Kur flitet për emigrimin te gjithë shqiptarët e ndjejnë veten të përfshirë. Të gjithë jemi dëshmitarë të braktisjes që po i bëhet në masë vendit tonë. Ndërsa shifrat jane vërtetë të frikshme, askush nuk bën asgjë për ta parandaluar...
KONTRIBUTI I IDRIZ SEFERI Autori: SUEJD SEJRANI · Lloji: Tekst informativ · Tema: IDRIZ SEFERI Idriz Seferi lindi në një familje muslimane në fshatin Sefer (në Preshevën e sotme, në jug të Serbisë), në veri të vargmalit të njohur si Mali i Zi i Shkupit (Tur. Karadağ, Alb. Mali i Zi i Shkupit, Ser. Skopska Crna Gora),në atë kohë pjes�...	keshtjella Autori: ismail · Lloji: Ese argumentuese · Tema: keshtjella Subjekti i vepres eshte lufta midis shqiptareve dhe osmaneve ne shek.XV,ose per te qene me specifik,rrethimi i pare i Krujes.Ne liber kane nje vend te vecante edhe ceshtjet qe ngrihen prej fushates per pushtimin e Ballkanit nga ana politike dhe demografik...
Cilësitë e shqiptarëve Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Çfarë mund të bëjnë shqiptarët që të përparojnë në të ardhmen ? Populli shqiptar është dalluar ndër vite për një trimëri të rrallë,kurajo dhe besnikëri.Me penë dhe me pushkë,kanë arritur të fitojnë lirinë dhe identitetin kombëtar që u takon.Edhe pse,historia pak herë ka qenë bujare me ne.Ndërsa sot...	Shkruajmë bukur gjuhën shqipe Autori: Daris · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Shkruajmë bukur gjuhën shqipe Në mëngjes kur zgjohem, dëgjoj nënën time që më thotë – Zgjohu zemër. Në rrugë kur dal e shkoj në shkollë më thonë shokët – Mirëmëngjesi. Sa herë dua të kem diçka, sa herë të tjerët më kërkojnë diçka gjithmonë në mënyrë...
Ese per ismail kadaren Autori: Estelina Myka · Lloji: Ese argumentuese bindese · Tema: Ese per ismail kadaren Ese : Ismail Kadare Ismail kadare , nje shkrimtar gjenial , I perkryer dhe risitan I shkelqyer I gjuhes tone shqipe . ky shkrimtar qe solli tek ne driten e arsimit dhe te kultures duke na dhuruar nje kenaqesi te pakrahasueshme me veprat e t...	"Sfidat e shekullit të ri" Autori: Sabrina Plaku · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Lufta e njerëzimit me Covid 19” Kush do ta mendonte që pas zhvillimit të hovshëm të kohës, kulturës dhe njërëzimit, do të arrinim të përjetonim situatën në të cilën të gjithë jemi të përfshirë, “ne Luftën e Tretë Botërore”. Kjo mund të cilësohet madje edhe...

Komentet e fundit!

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =