Data e postimit: 2015-01-31 13:01:35 Lexime: 14810

Bota ku jetoja une? Ishte thjesht perfekte. Une jetoja ne kutizen time te kristalte.Ne ate Kutize qe askush e asgje nuk me prekte.Ne qoshe te saj, une...qesja pambarimisht,lodroja dhe jetoja e lumtur.keshtu ishte deri ate dite.Ajo dite trokiti lehtas ne deren time dhe pameshirshmerisht me theu kutizen..KrraK !- beri ajo.E gjithcka u copetua brenda meje.Cuditerisht fillova te pikoja..nxirrja kristaleza te vegjel nga syte.Ate cast kuptova se femijeria me kish braktisur.Ngeli thjesht nje kujtim ashtu si kutiza.U gjenda para nje pasqyre,portreti saj me tregonte veten time.Kishim imazh te njejte por nuk e di pse ajo me dukej ndryshe.Kerkova me kot ciltersine,ndersa genjeshtra e mashtrimi me ndoqen pambarimisht e me lodhen sjashmerisht.Papritur dhe kujtimet e kutizes e brenda ato te femijerise mu fshin e lan si deshmi nje brenge te lodhur.Bota ime e re...Gjithcka filloi nga zero!Ishin te njejta fytyra,te njejtat emra,te njejtat vende ...por mungonte vogelushja e kutizes! Shpertheu karakteri i forte. Isha vajza moskokecarese dhe pandjenja ..por thelle me zemer tmerrsisht te dhembshur.Aktoret u lodhen dhe corren maskat duke marr me vete gjithcka un kisha.Me kot u mundova te jem ajo qe smund te jem.Un qe ne gjen jam gatuar e tille.Nje zemerpule qe urren padrejtsine ...por qe thelle brenda vetes urren termin "Urrejtje".uk mund te ndrrysh ate vajzen qe qesh perzemersisht dhe adhuron cdo molekule qe e rrethon.E ckuptim ka jeta...pa u rritur,pa udhetuar me njerez qe te duan,zhgenjejne,lendojne...Por qe ne fund te fundit ata jane dashuria dhe kenaqesia.vec keshtu mund te them pa frike dhe e plotesuar qe un ''JETOJ".Jam pjese e te mrekullueshmes eksistence.Papritur e ndjej veten te huaj,dikur vogelushe tani hmm nuk di si ta quaj..por po ndjej qe po rritem.Bej po te njejtat marrezira,jam po e njejta mistrece..por qe brenda meje jane disa caste bosh..disa caste qe mi bejne syte te me mbushen me lot.Jane caste qe me bejne te kuptoj se pavaresisht cmendurirave qe vazhdoj te bej nuk ndihem akoma si me pare.Nuk ka vetem lumturi,merzitem qofte edhe nga nje fjale..ndoshta e pathene.Sa endrra kam patur kur isha vetem 7 vjece,edhe kur isha 10 vjece,po me pas? Dikush qe kurre nuk mendoja te isha!..E adhuroja kur isha thjesht une,ajo vajza qe luante me kukulla,ajo qe adhuronte te luante futboll,qe zihej me cuna dhe nuk pyeste fare,qe kerkonte fantazma,qe bente shpata per te mbrojtur keshtjellen e lagjes,qe shikonte filma vizatimor,qe lexonte cdo lloj libri per te mesuar me shume.Sot jam UNE! Ajo qe mundohet te mos jete loja e te tjereve,ajo qe adhuron ta shohin ate duke luajtur futboll dhe ti thone se e luan Super -WAW,ajo qe qe nqs zihet me cuna lendohet.Ka momente ku une ndihem vertet si tetori.Momente ku rrembyeshem kalojne oret...ecen..shkel gjethet e rena...largohesh neper endrra ..valevitesh tek notat muzikore,shkruan pa fund( shpesh dhe pa sens) dhe ecen pa destinacion.Momente ku ne zemer mbizoteron nje ambient vjeshterak,nostalgjik e i permallur,te cilat tmerresisht ke nevoje per dike dhe njekohesisht kerkon...vetmine! Dhe jane momente qe duam te ikim larg,te zhdukemi sepse gjithcka qe na rrethon na duket e pakuptimte,nisesh ngadale duke ecur me hapa te heshtur si ne mjegull,merzia ecen drejt nje udhe qe te ndan e te largon,e duke menduar ndjen frike...pasiuri,trishtim e perserit pyetjen e perseritshme, a do ta ndjeje ndokush mungesen time? Une udhetova..udhetova ne rrugen time te shkurter,ne ate shtegun qe zakonisht e quaj ''Jete"...E ndersa kthej koken here pas here shoh sa shum gjera kam lene pas.Madje disa prej tyre kam filluar ti humbas dalengadale ne hollin e pafund te harreses.Fije te zbehta e te holla shprese,copeza vetmie,kenge qe mbajne kujtime,njerez qe udhetojne me mua gjate stacioneve te njejta dhe ndahen te stacioni i rradhes,nje vend qe me con prapa ne kohe,nje fotografi e phurosur qe me sjell nje moment te se shkuares,nje cift te dashuruarish qe me ben te ndjej zili,nje bashkudhetar vendosa ta bej mik,disa momente qe ngjane me gezimet,lumturine,e vertet qe nuk i'a dola kurre te arrija ne vrapin e saj.Isha nje njeri qe nuk dontete zinte shum vend ne shoqeri por kisha nevoje per pak dahsuri njerezore e te sinqerte dhe ne fakt nuk e mora kurre.Dua vetem te mundohem ti lejoj njerezve te me njohin per ate qe jam vetem apo me personat me te afert,per ate qe ndjej para se te arrij ta fsheh.Une e kam patur gjithmone te veshtire te isha ajo qe ishte deri tani,thjesht vetja ime! Por keshtu esht jeta.Ndonjehere te duket sikur dy sy te shikojne,kur ne te vertet ta as nuk te kane vene re.te duket sikur ke gjetur dike prej kohesh dhe ne te vertet nuk ke gjetur asgje.Dhe nqs keto nuk ndodhin atehere esht nje mrekulli.Por mrekullite nuk zgjasin kurre pergjithmone...

Essay By: Greselda Baci 2014

Vepra te ngjashme

Në pragun e së vërtetës, më rrëmbe... Autori: Arteida · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetvetja Kur ndodhesha përgjat brigjeve të dëshirave lundruese të kohës, unë jetoja brenda iluzioneve të përditshmërisë.Kur merrja frymë ajrin e pastër të natyrës, unë dashurohesha në vehtën time.Jetova në kulmet e shtëpive të rrënuara nga dhi...	Femra endrra pa te cilen do dukej e zbeh... Autori: Denisa Meraj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Femra endrra pa te cilen do dukej e zbehte Femra endrra pa te cilen jeta do dukej e zbehte Femra ,nje qenie e brishte, e shenjte me vlera te larta.Te jesh grua ,nene ,bashkeshorte ,nuk eshte e lehte por eshte nje pune e palodhur qe ben ,ajo krijon,ajo rrit ajo ushqen,ajo ...
Vetvetja Autori: Denisa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetvetja . Si ne lindje ashtu edhe ne perendim, eshte e mundur te shquash nje rrugetim qe neper shekuj e ka sjelle njerezimin te takohet ne menyre te pershkallezuar me te verteten dhe te ballafaqohet me te. Eshte nje udhe e pershkuar - dhe nuk mund te ishte ndrysh...	frika Autori: Alesia Cafaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: frika Te gjithe kemi frike e shpehhere mund te frikesohemi pa qene nevoja.Gjithmone ajo ndenja e pasigurise,e humbjes,e fajit qe na pushton.Frikesohemi se mos valle veprimet e se tashmes na ndikojne ne te ardhmen.Dikur kisha frike nga erresira nga dicka qe e k...
Jeta... Autori: Fiori · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta... Kjo jete paska qene e destinuar te filloje me komedi, te vazhdoje me drame e te perfundoje me tragjedi! Vime ne kete bote duke bere disa njerez te qeshin dhe ikim duke lene disa duke qare… rri e mendoj se si ka mundesi qe keshtu duhet te jete ky proce...	Kur te mungon dikush... Autori: Niko Vincani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Si t'a jetosh jeten kur humb dike te afert? Si te vazhdosh te jetosh kur humb jeten dikush i afert? E dhimbshme eshte por nuk ke c'te besh.Kjo eshte jeta.E ke shume te veshtire te vazhosh perpara kur ke humbur nje njeri te dashur,kur ate e ke patur baba,nene,moter,vella,mikun tend me te mire.Eshte ...
ese per syte Autori: ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese per syte Dhuna kundër grave në Shqipëri duhet të analizohet në kontekstin e kulturës dhe traditave shqiptare. Studimi i dhunës në familje është i komplikuar, sepse ajo është një fenomen që ndodh prapa dyerve. Njerëzit nuk preferojnë të flasin mbi ...	Vetmia lulja qe rritet me erresire Autori: Feti cahani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Gjendje emocionale Shpesh herë erresirën dhe vetmin njerzit mundohen ti largohen por ne fakt ajo eshte nje qetesi shpiterore ku mund te flasesh ne heshtje pa te degjuar askush po çte bukur ka erresira?!.Nuk asgje te bukur, bukurin ja jep ai qe e do, ja jep ai qe e ushqen...
dashuria Autori: xhoi · Lloji: Ese filozofike · Tema: dashuria "Ti Dashuri je Liri, ti Dashuri je Roberi" Pa dyshim qe per njeriun, ndjenja me e bukur qe mund te provoje ne jete eshte dashuria. Ajo dashuri e cila eshte nje force madhore, te ngre peshe shpirtin, te ben me te mire, nje force universale dhe misterioz...	Figura e çmitizuar e gruas në gjithë ... Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit. Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje. Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...
Cili është kuptimi i jetës njerzore Autori: Antnjela Kola · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i jetes njerzore Të kuptosh se si te jetosh ne menyre sa me te mire dhe te kuptosh veten dhe te tjeret ,kur kane te drejte dhe kur skanë.Të mesosh qe te mos lëndojme te tjerët ne menyre te padrejte. Jeta ka uljet dhe ngritjet e veta.Ndonjherë rrezohemi keq dhe mendo...	Heshtja Autori: Anonim · Lloji: Ese filozofike · Tema: Heshtja Heshtja e ka gjuhen e saj,ajo flet me shume se c'do britme qe do te shkaterronte dicka te bukur.Ajo eshte nje shumellojshmeri pergjigjesh brenda vetes,nje shumellojshmeri mendimesh.eshte mire te heshtesh,para se te veprosh,pasi kush nuk esht zot i mendime...
Shprese Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Covid-19 Shprese A kaq te ligj jemi? A kaq shume te keqija kemi bere ne kete jete? A e paskemi mbushur kupen? Ndoshta Zoti nai ka mbledhur te gjitha te keqijat dhe pasi vendosi te na sulet nuk ndaloi me.Ne fillim temetet,me pas b...	ÇFAR JAN KRO GJERA QE PO NDODHIN ? Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: ÇFAR JAN KTO GJERA QE NA NDODHIN ? E di qe ne kete bot kemi shum sfida e aventura te ndryshme.E di qe ne kete bot jemi nxenes dhe kemi provime. E di qe kjo bot nuk na jep gjithmon ate qe e deshirojm her na deshpron e her na gezon.E di se problemet nuk kan te ndalur kurr dalin nje pas nje p...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =