Data e postimit: 2014-10-17 15:57:44 Lexime: 23343

ESSE
“PAQJA NË BOTË”


Verë 2014, bregdet !
Jam zgjuar në orën 6 të mëngjesit dhe jam ulur në shezlonin përpara hotelit. Nuk ka asnjë lëvizje, asnjë zhurmë. Valët e detit ledhatojnë lehtë bregun dhe lëshojnë një melodi konstante që përzihet me muzikën e preferuar që del nga kasetofoni im. Dielli është duke dalë nga prapa malit dhe zgjon zogjtë që fillojnë të lëvizin si të përgjumur. Pamja është e mbrekullueshme. E gjithë natyra filloi të lëvizë lehtë e këndshëm me zhurmat e saj. Këto zhurma jo vetëm që nuk e prishën, por përkundrazi e shtoi kënaqësinë që më dhuruan këto caste. Nuk mund ta besosh që ai ai vend, ai breg, pikërisht në atë çast po të fal një qetësi dhe kënaqësi të tillë. Sepse është pikërisht ai vend që pas disa orësh do të mbushet plot me zhurmën e pushuesve.
Qetësi, lumturi, PAQE !
Pas pak del një grua me dy fëmijë të vegjël. Njëri prej tyre diçka bëri dhe ajo i bërtiti. Fëmija qau. Ajo e goditi në trup dhe përsëri i bëriti. Fëmija qau edhe më shumë.Unë e di se nëna e tij e donte prandaj i bërtiti dhe e goditi, por a ishte kjo mënyra më e mirë për të shprehur kujdesin dhe dashurinë e saj? Mjaftoi një çast, një lëvizje e vogël njerëzore dhe qetësia u çorr, kënaqesia u gërvisht, PAQJA u prish.
Dëgjoj ndonjëherë të rriturit për Shqipërinë e vitit 1997. Tmerr. Luftohej me armë të vërteta. Luftonte – nuk e dimë se kush dhe nuk e dimë se me cilin. Plumba të vërtetë hynin në trupa njrëzish dhe derdhnin për shkaqe absurde gjak të vërtetë. Merrnin jetë të vërteta, djem nënash, prindër femijësh, burre gra, jetë që nuk ktheheshin më kurrë. Nuk kishte armiq të vërtetë, por çdo njeri, edhe vëllai për një moment mund të ishte armik. Absurditet! Varreza të mbushura plot, spitale që punonin me tri turne duke hequr plumba nga trupa njerëzish, njerëzit që lëviznin të frikësuar duke parë se kush u afrohej. Duke parë orën dhe duke nxituar të ishin në shtëpi në kohën e ndalim- qarkullimit. Duke iu lutur Zotit që t‘u ruante fëmijët, t‘u ruante të dashurit, t‘u ruante shtëpinë, t‘u ruante pasurinë, por pa e diyur as vetë se nga kush.
Tmerr, frikë, LUFTË!
Kur dëgjoj dhe mendoj për atë periudhë, falenderoj Zotin që në atë kohë nuk kisha lindur akoma. Falenderoj Zotin që jetoj në këtë kohë, me problemet e saj, por në PAQE .
Shoh në televizor !
Në lajme dëgjoj një luftë diku, shkatërrime, shumë të vrarë, shumë të plagosur. Shoh rrënoja shtëpish, shkollash, rrugësh, urash. Shoh fytyra të shfytyruara njerëzish që kërkojnë PAQE, kërkojnë qetësi, kërkojnë dhe qajnë për jetën e tyre. Shoh njerëz me armë në duar. Fytyrat, trupat, i kanë të ngjashme me viktimat e tyre, janë edhe ata njerëz. Te dyja palët kanë një jetë për të jetuar, kanë familje, kanë fëmijë, kanë prindër dhe kanë zemër, mendje, shpirt! Mjafton vetëm një armë në dorë dhe zemra e tyre ngurtësohet, truri u mpihet dhe shpirti i tyre fluturon tutje!
Rrënim, gjak, VDEKJE!
Pse ?
Disa thonë se ka një arsye etnike, disa arsye fetare, disa për pasuritë ekonomike, si nafta, tregjet... Të gjitha janë arsye të pa arsyeshme për të derdhur gjakun njerëzor. Kam dëgjuar shpesh shprehjen : JETA ËSHTË LUFTË! Jam e bindur që nuk është në atë kuptim. Jeta ka sfida të cilat duhen përballuar, por gjithmonë duke përdorur arsyen dhe logjikën e ftohtë.
-Të gjitha problemet mund të diskutohen dhe nëse ekziston vullneti i mirë, një zgjidhje gjendet patjetëer -thote gjyshi im. Jo të gjitha zgjidhjet na pëlqejnë, por të paktën janë zgjidhje dhe problemi nuk është më problem.
Këtë ndoshta nuk e dinë ata që luftojnë, ata që derdhin gjak nëpër rrugë.
Unë e kujtoj shpesh atë mëngjes në bregdet, në verën e vitit 2014. Ishte vetëm një çast i shkurtër që të dhuronte një lumturi të madhe. Megjithëse jam e vogël, unë nuk do ta dëshiroja jetën ashtu, aq të qetë e ps lëvizje, por do ta dëshiroja po aq të lumtur. Këtë dëshirë kam edhe për gjithë botën. Jeta është shkurtër dhe të gjithë duan ta jetojnë me sa më shumë çaste të lumtura. Askush nuk do që PAQJA t’i prishet, qoftë edhe nga ”dashuria apo kujdesi i nje nene të rreptë”. Askujt nuk duhet t’i ndërpritet kënga e tij, puna e tij. Askujt nuk duhet t’i thyhet shpirti, nuk duhet t’i cënohen dëshirat, nuk duhet t’i thërmohen ëndrrat. Çdokush duhet ta jetojë i lirë jetën e tij, ashtu siç e mendon vetë ai, derisa nuk cënon jetët e të tjerëve.
DASHURIA – KUJDESI – IDETË – PARIMET duhet të ekzsitojnë për të na e bërë botën më të mirë, më të qetë, më të lumtur dhe jo më të përgjakshme. Kjo botë ka vend për të gjithë, atëherë le të jetojnë të gjithë nën këtë qiell dhe mbi këtë tokë të qetë e të lumtur. Nuk ka njeri në botë që nuk e dëshiron paqen, por shumë e vrasin atë. Nuk ka njeri në bote që nuk e dëshiron lumturinë dhe jetën, por e përgjakin atë.
Pse ?
Në shumë raste thonë se e bëjnë në emër të dashurisë dhe të paqes.
Absurditet !
Nuk mund të vendoset paqja me luftë, nuk mund të mbillet lumturia mbi gjak dhe kufoma, nuk mund të shtrohet qetësia si një qilim mbi klithma dhe vaje!
O BOTË!
Me zërin tim unë bërtas dhe kërkoj paqe për të gjithë! Si unë ka shumë zëra. Nëse këta zëra do të bashkohen, do të bëhet një ulurimë që do të shurdhojë veshët e atyre që shprehen se na duan dhe kujdesen për ne, prandaj na godasin. Prandaj na prishin lumturinë tonë, qetësinë tonë dhe PAQEN tonë!

Vepra te ngjashme

Dashuria Autori: Anais lala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ESE per dashurine Dashuria eshte nje ndjenje e fuqishme per nje njeri. Disa njerez thone se dashuria te Ben nje idiot te ter.por dashuria eshte krejt ndrshe.dhe nje thenie e marre nga nje liber: dashuria,besnikeria dhe pasioni nuk jane trillime poetesh.dhe ashtu eshte ...	museesi im i pare Autori: ervehe bala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: mesuesi im i pare Më kujtohet mësuesi im i parë Isha shumë e njomë kur pata kuptuar se duhej që të shkoja në shkollë, ku do të mësohesha të shkruajë e të lexojë nga mësuesi. Dhe, shpesh mendoja se si do të dukej mësuesi im i parë. Si duket, ai? Është,...
Deshire e varfer Autori: YourLiterary.com · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Deshire e varfer Muzgu ka perqafuare edhe pjesen me te vogel te drites qe ka mbetur ne horizont.Neper rruget gjysme te erreta,era luan me gjethet dhe shkund nga pemet ,pikat e shiut te pasdites.Nje qetesi e frikshme ndihet kudo ,duket sikur te gjithe jane zhdukur me pere...	vetmia Autori: honest · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vetmia Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...
nxenesit e vegjel Autori: urata matluma · Lloji: Ese pershkruese · Tema: tema eshte per nxenesit qe mesonin shume nje dite na erdhi shtatori dhe nxenesit e vegjel hyne ne shkolle ne mesin e tyre isha edhe une. me dukej se ajo ishte dita me e mire dhe e gezueshme ne gjithe jeten time. isha shume e emocionuar ne diten e pare te shkolles. mesuesja ishte shume e dashur d...	CFARE JANE FJALET DHE PSE JANE TE RENDES... Autori: RINELA · Lloji: Ese pershkruese · Tema: CFARE JAN EFJALET DHE PSE JANETE RENDESISHME???? Fjalet kane evoluarmes viteve.Ndoshta,me shume se cdo faktor tjeter,eshte mjeshteria e gjuhes qe na ndan nga bota e kafsheve.Por fjalet jane gjera te rreshqitshme.Eshte e njohur gjeresisht qe ato mund te perdoren per te mashtruar gjithashtu edhe per te nd...
Gjykimi Autori: Ariela Selimllarik · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjykimi i njerzve Nje buzeqeshje tregon nje gezim dhe e kunderta e saj eshte te qaret i cili tregon nje gjendje te renduar shpirterore..... Por perse nje individ duhet shikuar nga mimika e fytyres per t percaktuar se cfare fshihet brenda tij? Perse ekziston gjykimi i h...	Shpresa Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese per" Shpresen" Shpresa na mban gjalle. Ajo eshte gershetimi i te mirave ne kete jete. Po nuk pate shprese je asgje je nje njeri bosh qe iken vetem ku te te cojne kembet dukesh i pa orientua pa busull .Jeta ka te mira dhe te keqija, ajo eshte e mbushur plpt rreziqe me ...
pershkrim i shokut tim Autori: xhejmon korca · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shoku im Emri im eshte XHejmon,shoku im me i ngushte e ka emrin Eri. Une jam me i gjate se Eri.Eri eshte i qeshur. Ai ka floke te zinj dhe une kafe.Eri ka sy te zinj dhe une sy kafe. Une jam i shkathet kur vrapoj, Eri eshte pak ingathet kur vrapon.	Nëna Autori: Arbnora Ceka · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nënat Nënë! Moj nënë e dashur! Po shkruaj për ty po të kthej borxhin,që më ke mbajtur nëntë muaj në bark,dhe dymbëdhjetë vite më ke rregulluar jetën,më ke pastruar,veshur e mësuar,gjithashtu edhe më ke ushyqer me aq mundësi që ke pasur! E ...
Shoku/shoqja Autori: Olaaa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shoku Shoku im i ngushte i cili u dashurova me te. Ai per te cilin do te jepja jeten. Ai me te cilen kaloj diten.Ai me te cilin zihemi per disa dite dhe pajtohemi prap.Por une nuk do te jetoja pa shakate e tij .Nuk do e kaloja jjeten pa te.Une nuk mungoj asnjeh...	Vjeshta Autori: Floresa.G · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vjeshta Sot është një ditë e bukur Vjeshte.Të gjitha rrugët janë mbushur me gjethe të thata.Dielli me rrezet e tij te arta ia ka lëshuar vendin shiut dhe motit të freskët.Zogjt shtegtare shkojnë ne vendet e nxehta sepse është ftohët.Gjithashtu stin...
Perendimi Autori: Albi Zemani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perendimi Tek kalojne oret, Dielli nazemadh pasi mbaroi me nge udhetimin e perhershem, iu afrua shtratit te tij blu ne horizont. Si cdo muzg ai filloi ritualin e tij, te vjeter sa vete Toka. Ndersa rete e pakta perhapeshin, Dielli qe mezi arrinte ti prekte u derd...	nena ime Autori: ina haxhimali · Lloji: Ese pershkruese · Tema: nena nena sapo degjon fjalen nene ne mendje te vijne nje sere mendimesh ,por ne kuptimet me te mira . nena nuk e di se cvend ze ne jeten e te tjereve por ne jeten time ajo ka nje vend shu...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =