Data e postimit: 2014-10-17 15:57:44 Lexime: 24101

ESSE
“PAQJA NË BOTË”


Verë 2014, bregdet !
Jam zgjuar në orën 6 të mëngjesit dhe jam ulur në shezlonin përpara hotelit. Nuk ka asnjë lëvizje, asnjë zhurmë. Valët e detit ledhatojnë lehtë bregun dhe lëshojnë një melodi konstante që përzihet me muzikën e preferuar që del nga kasetofoni im. Dielli është duke dalë nga prapa malit dhe zgjon zogjtë që fillojnë të lëvizin si të përgjumur. Pamja është e mbrekullueshme. E gjithë natyra filloi të lëvizë lehtë e këndshëm me zhurmat e saj. Këto zhurma jo vetëm që nuk e prishën, por përkundrazi e shtoi kënaqësinë që më dhuruan këto caste. Nuk mund ta besosh që ai ai vend, ai breg, pikërisht në atë çast po të fal një qetësi dhe kënaqësi të tillë. Sepse është pikërisht ai vend që pas disa orësh do të mbushet plot me zhurmën e pushuesve.
Qetësi, lumturi, PAQE !
Pas pak del një grua me dy fëmijë të vegjël. Njëri prej tyre diçka bëri dhe ajo i bërtiti. Fëmija qau. Ajo e goditi në trup dhe përsëri i bëriti. Fëmija qau edhe më shumë.Unë e di se nëna e tij e donte prandaj i bërtiti dhe e goditi, por a ishte kjo mënyra më e mirë për të shprehur kujdesin dhe dashurinë e saj? Mjaftoi një çast, një lëvizje e vogël njerëzore dhe qetësia u çorr, kënaqesia u gërvisht, PAQJA u prish.
Dëgjoj ndonjëherë të rriturit për Shqipërinë e vitit 1997. Tmerr. Luftohej me armë të vërteta. Luftonte – nuk e dimë se kush dhe nuk e dimë se me cilin. Plumba të vërtetë hynin në trupa njrëzish dhe derdhnin për shkaqe absurde gjak të vërtetë. Merrnin jetë të vërteta, djem nënash, prindër femijësh, burre gra, jetë që nuk ktheheshin më kurrë. Nuk kishte armiq të vërtetë, por çdo njeri, edhe vëllai për një moment mund të ishte armik. Absurditet! Varreza të mbushura plot, spitale që punonin me tri turne duke hequr plumba nga trupa njerëzish, njerëzit që lëviznin të frikësuar duke parë se kush u afrohej. Duke parë orën dhe duke nxituar të ishin në shtëpi në kohën e ndalim- qarkullimit. Duke iu lutur Zotit që t‘u ruante fëmijët, t‘u ruante të dashurit, t‘u ruante shtëpinë, t‘u ruante pasurinë, por pa e diyur as vetë se nga kush.
Tmerr, frikë, LUFTË!
Kur dëgjoj dhe mendoj për atë periudhë, falenderoj Zotin që në atë kohë nuk kisha lindur akoma. Falenderoj Zotin që jetoj në këtë kohë, me problemet e saj, por në PAQE .
Shoh në televizor !
Në lajme dëgjoj një luftë diku, shkatërrime, shumë të vrarë, shumë të plagosur. Shoh rrënoja shtëpish, shkollash, rrugësh, urash. Shoh fytyra të shfytyruara njerëzish që kërkojnë PAQE, kërkojnë qetësi, kërkojnë dhe qajnë për jetën e tyre. Shoh njerëz me armë në duar. Fytyrat, trupat, i kanë të ngjashme me viktimat e tyre, janë edhe ata njerëz. Te dyja palët kanë një jetë për të jetuar, kanë familje, kanë fëmijë, kanë prindër dhe kanë zemër, mendje, shpirt! Mjafton vetëm një armë në dorë dhe zemra e tyre ngurtësohet, truri u mpihet dhe shpirti i tyre fluturon tutje!
Rrënim, gjak, VDEKJE!
Pse ?
Disa thonë se ka një arsye etnike, disa arsye fetare, disa për pasuritë ekonomike, si nafta, tregjet... Të gjitha janë arsye të pa arsyeshme për të derdhur gjakun njerëzor. Kam dëgjuar shpesh shprehjen : JETA ËSHTË LUFTË! Jam e bindur që nuk është në atë kuptim. Jeta ka sfida të cilat duhen përballuar, por gjithmonë duke përdorur arsyen dhe logjikën e ftohtë.
-Të gjitha problemet mund të diskutohen dhe nëse ekziston vullneti i mirë, një zgjidhje gjendet patjetëer -thote gjyshi im. Jo të gjitha zgjidhjet na pëlqejnë, por të paktën janë zgjidhje dhe problemi nuk është më problem.
Këtë ndoshta nuk e dinë ata që luftojnë, ata që derdhin gjak nëpër rrugë.
Unë e kujtoj shpesh atë mëngjes në bregdet, në verën e vitit 2014. Ishte vetëm një çast i shkurtër që të dhuronte një lumturi të madhe. Megjithëse jam e vogël, unë nuk do ta dëshiroja jetën ashtu, aq të qetë e ps lëvizje, por do ta dëshiroja po aq të lumtur. Këtë dëshirë kam edhe për gjithë botën. Jeta është shkurtër dhe të gjithë duan ta jetojnë me sa më shumë çaste të lumtura. Askush nuk do që PAQJA t’i prishet, qoftë edhe nga ”dashuria apo kujdesi i nje nene të rreptë”. Askujt nuk duhet t’i ndërpritet kënga e tij, puna e tij. Askujt nuk duhet t’i thyhet shpirti, nuk duhet t’i cënohen dëshirat, nuk duhet t’i thërmohen ëndrrat. Çdokush duhet ta jetojë i lirë jetën e tij, ashtu siç e mendon vetë ai, derisa nuk cënon jetët e të tjerëve.
DASHURIA – KUJDESI – IDETË – PARIMET duhet të ekzsitojnë për të na e bërë botën më të mirë, më të qetë, më të lumtur dhe jo më të përgjakshme. Kjo botë ka vend për të gjithë, atëherë le të jetojnë të gjithë nën këtë qiell dhe mbi këtë tokë të qetë e të lumtur. Nuk ka njeri në botë që nuk e dëshiron paqen, por shumë e vrasin atë. Nuk ka njeri në bote që nuk e dëshiron lumturinë dhe jetën, por e përgjakin atë.
Pse ?
Në shumë raste thonë se e bëjnë në emër të dashurisë dhe të paqes.
Absurditet !
Nuk mund të vendoset paqja me luftë, nuk mund të mbillet lumturia mbi gjak dhe kufoma, nuk mund të shtrohet qetësia si një qilim mbi klithma dhe vaje!
O BOTË!
Me zërin tim unë bërtas dhe kërkoj paqe për të gjithë! Si unë ka shumë zëra. Nëse këta zëra do të bashkohen, do të bëhet një ulurimë që do të shurdhojë veshët e atyre që shprehen se na duan dhe kujdesen për ne, prandaj na godasin. Prandaj na prishin lumturinë tonë, qetësinë tonë dhe PAQEN tonë!

Vepra te ngjashme

Natyra e mrekusllueshme Autori: Adela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Natyra Ec e c dhe para meje u shfaq nje peisazh i mrekullueshem.Majat e maleve te thepisura,lulet shumengjyreshe,lumi qe rrjedhte me ujin e tij si kristali ishin tri gjerat kryesore qe mrekullonin kete vend.Kodrat te cilat ishin te mbushura me harmonite e femilj...	''8 marsi'' Autori: Erona Ala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dita e nenes Gjithqka filloi me ninullat qe na dergojn ne shpresat e endrrat per jeten qe vijon me pas.Nga nje dor aq delikate jemi perkundur sa e sa her qe te na zinte gjumi, sa melodin kemi degjuar nga zeri i nenes sa her e kemi zgjuar nga rehatia e nates qe ta degj...
vjeshta ne fshatin tim Autori: Erblina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vjeshta E pergjumur dola ne dritare.Shikoja natyren me vete thash "sa bukur" .Gjithqka ishte ndryshe kishin ndryshuar pemet ,livadhe ,madje edhe qielli kishte marr nje ngjyr te kalter te erret .Me vrap shkova tek dollapi i rrobave dhe morra bluz dhe xhinse tamam ...	Endrrat Autori: Denada · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Endrrat e humbura Endrrat jane gjithcka ne femijet kemi. Por kur endrrat tona vidhen atehere gjithcka merr fund. Dikush mund te doje te jet rrecituese por kur asaj ia ze vendin dikush tjeter gjithcka merr fund. Dikush kengetar e aktor por ne nuk duhet te dorezohemi dhe per...
Te dua nene Autori: Klara Noku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nenes Tani qe shkruaj nje ndjenje e forte dashurie ngulet tentakulat e saj ne cdo rrahje te zemres time.E keni parasysh madheshtine e oqeanit ,oksigjenin e paster te natyres se virgjer,kupen e pafund qiellore apo lashtesine e shkrimeve ne arkivat miliarda vjeca...	Vjeshta Autori: Floresa.G · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vjeshta Sot është një ditë e bukur Vjeshte.Të gjitha rrugët janë mbushur me gjethe të thata.Dielli me rrezet e tij te arta ia ka lëshuar vendin shiut dhe motit të freskët.Zogjt shtegtare shkojnë ne vendet e nxehta sepse është ftohët.Gjithashtu stin...
Perendimi Autori: Albi Zemani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perendimi Tek kalojne oret, Dielli nazemadh pasi mbaroi me nge udhetimin e perhershem, iu afrua shtratit te tij blu ne horizont. Si cdo muzg ai filloi ritualin e tij, te vjeter sa vete Toka. Ndersa rete e pakta perhapeshin, Dielli qe mezi arrinte ti prekte u derd...	Ditet e Dimrit Autori: Filanja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dimri Sot ishte nje nga ditet e acarta te dimrit. Ishte aq ftohte saqe dhe ne Vlore po binte pak bore. Kudo qe shkoje shihje njerez qe ishin veshur me xhupa te trashe. Duke qene se temperaturat ishin shume te uleta u vendos qe shkollat te mbylleshin per 3 dite....
Xhaxhai im Autori: Rrezarta Mujota · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Xhaxhai im Rrudhat e ballit....tregonin per burrerin e tij,ndersa plisi i bardhe vetem e deshmonte kete fakt...Surat e bardha tregonin per jeten e tij plot vuajtje,durim e trimer vetullat qe mbulonin paksa syt e tij te zinj nuk tregoni tjeter gje perveq se per jeten...	Vendlindja ime Autori: Olgert Dcoi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vendlindja ime Vendlindja ime eshte Kukesi. Nje vend me karakteristika natyrore te mrekullueshme.Aty ajri ky te freskon dhe per pak sa ste se gjumi nga qetesia. Pemet e lata ku gjethet i bien ...kumbullat,manaferrat qe gjenden kudo... aty ka shume pak shtepi porshume ...
Marredhenia ime me shkollen Autori: SUEJD SEJRANI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Si ndihem une ne shkolle MARRDHENIA IME ME SHKOLLEN Shkolla është padyshim institucioni më i rëndësishem për të gjithë.Në shkollë fillojne kujtimet e para te bukura me mesues e shoke.Shkolla eshte baza ku ti fillon jeten e po ashtu fillon udhen e dijes aty fuqizohesh...	Jeta Autori: erza · Lloji: Ese pershkruese · Tema: jeta e njeriut Në jetë ka shumë ëndrra dhe deshira te cdo kujt keto ëndrra duhet te jenë te verteta kur nje ënderr nuk plotesohet bota te duket se është boshe...........Por ti vetë duhet të jesh plotesuesi i kesaj ëndrre prandaj duhet të mesojmë sa më shu...
Qeni Autori: Marisa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pershkrimi i kafshes sime Kafsha ime e parapëlqyer është qeni. Unë kam një qen vetë dhe ai është shumë I bukur. është ngjyrë portokalli të errët, ka sy kafë, një hundë të vogël, një gojë që I shkon vesh më vesh sa herë që më shëh mua, veshë të mprehtë...	Ne jemi ne Toke per te.. Autori: Paula · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta Ne jemi ketu ne Toke per te, nuk e di, ndoshta per shume gjera te ndryshme nga njera tjetra.Ndokush eshte per gjerat e veta, te beje ate qe do me shume, ndokush per te jetuar apo per cfaredolloj gjeje tjeter. Une, per veten time, jam ne toke per shume gj...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =