Data e postimit: 2012-10-25 18:06:42 Lexime: 156768

“Udhetim Imagjinar ne Kohe”


Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj.Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,jo te ngjashme nga planeti toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe dhe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon te kem frike. Imagjinata eshte si nje mburoje mbrojtese e cila po me mbron nga cdo gje qe mund te me frikesoje. E degjoj, po me peshperit ngadale ne vesh: - “Mos ki frike, po udhetojme ne kohe, ne nje kohe shume te vecante qe asnje njeri nuk mund ti rezistoje, as vete une qe jam imagjinata jote.” “Vetem prit, ki durim, jemi shume afer.” Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pafund. Erresire qe te linte pa fryme. Frika po me
ngacmonte perseri,por papritur u shfaq nje drite. U shfaq nje drite ne ate bote krejt ndryshe, ne ate planet qe ishte vetem brenda mendjes time. Drita me mbushi me fryme. Ajo bote jashtetokesore po me pelqente. Kishte shume drita te ngjashme ne cdo vend. Nuk ishte nje planet si gjithe te tjeret. Koha atje nuk nxitonte, koha te priste ty, koha priste cdo mendim tendin me kenaqesine me te madhe. Koha ishte si oksigjeni, nuk mund te jetoje pa te ne ate planet jashtetokesor. Qielli ishte roze dhe me re ta argjendta qe fluturonin ne kohe. Ajri kishte aromen a mijerave embelsirave. Pemet ishin te veshura me fruta floriri dhe te shdritshme.
Rruget nuk ishin thjesht rruge, por rruge te cilat te conin ne kohe te ndryshme. Atje mund te ndjeje paqen, atje nuk kishte zhurma, atje te shoqeronin vetem ndjenjat e kohes se lumtur.Njerezit, edhe pse smund ti quaj njerez sepse ishin qenie me fytyre engjellore te cilet kishin ndjenja te pastra qe skishin fund. Syte e tyre ishin te kristalte dhe mund te shikoje kohen brenda tyre. Sigurisht vetem kohen e lumtur sepse atje ne ate vend nuk ekzistonte koha e merzitur. Cdo gje ishte perfekte, cdo gje qe te rrethonte te mbushte me fryme dhe te bente te enderroje me sy hapur. Ajri qe te prekte lekuren te krijonte nje ndjesi teper terheqese, sepse te
tregonte kohet me te bukura qe kishin kaluar dhe kohet akoma me te bukura qe do te vinin. Liqenet ishin si pasqyra te larta dhe te thella. Ne thellesine e ketyre liqeneve fshihej nje mister. Por kete mister mund ta zbulonte cdo qenie qe shkonte atje. Mjaftonte vetem qe te hidhje syte mbi liqen dhe do te shikoje qarte fytyren tende, dhe me pas do te shikoje te
ardhmen, e cila koha kishte rezervuar per ty. Vetem koha qendiste te ardhmen tende askush dhe asgje tjeter nuk mund ta bente... Koha sepse ne kete bote jashtetokesore ajo ishte gjeja me e rendesishme qe asnjehere nuk do te shuhej, dhe qe gjithmone do te te priste. Do te te priste pa te kerkuar asnje arsye, asnje sqarim, asnje fjale. Do te te priste sepse koha atje mbizoteronte nga gjithcka tjeter. Dhe ti ndjeheshe ne paqe, e gezuar dhe sikur ishe e uruar nga zoti. Te gjithe qeniet ne ate bote aq perfekte dhe magjike ishin njelloj. Nuk kishte diferenca, nuk kishte kategori shtresas, nuk kishte ngjyra, nuk kishte perbuzje, nuk kishte ofendime. Te gjithe ishin te barabarte. Ishte si nje magji qe koha me inteligjencen e saj kishte krijuar. Koha bente cdo gje qe ti deshiroje. Fjala “Jo” nuk ekzistonte. Cdo enderr beheshe realitet. Jetoje ne nje menyre qe asnjehere nuk e kishe imagjinuar. Ne ate bote aq unike nuk kishte stres, merzitje dhe lote. Te gjitha keto koha i kishte zhdukur ne humnerat me te thella dhe me te erreta qe ekzistonin ne univers. Ato nuk do te vinin me kurre ne ate planet. Koha bente gjithcka per qeniet qe ekzistonin ne ate vend aq te mrekullueshem. Atje nuk mungonte asgje, te gjitha ishin ne vendet e tyre, dhe kur i kerkoje ato te vinin vete. Edhe yjet te degjonin kur kerkoje nje deshire dhe me xhentilesen e tyre binin vete nga qielli vetem per te shikuar te gjithe krijesat te gezuara dhe te lumtura. Edhe lumenjte edhe malet te degjonin dhe te jepnin keshilla. Edhe lulet te qetesonin me aromen e tyre. Edhe pemet te tregonin rruget qe ti doje te gjeje. Gjithcka qe te rrethonte ishte nje ndihme per te gjithe qeniet me fat qe jetonin ne ate planet jashtetokesor kaq hyjnor. Nuk mund ta besoja. Cfare vendi ishte ai? Mos ndoshta ishte vete Parajsa? Ndoshta ishte me teper se kaq. Ishte nje vendperallor qe as fjalet nuk i gjen dot per ta pershkruar. Qetesia mbizoteronte ne te gjithe trupin tend dhe mendjen tende. Lumturia prekte cdo qelize tenden dhe gezimi te ndriconte syte dhe fytyren. Nuk e kuptoje se nga vinte e gjithe ajo qetesi dhe harmoni. Ishte e pamundur po mos
te buzeqeshje. Buzeqeshje me cdo krijese qe merrte fryme. Atje gjithcka merrte fryme. E gjithe natyra, dhe horizonti merrte fryme. Nata ishte magjike. Kishte yje te panumerueshem, te vegjel dhe te medhenj te cilet kercenin dhe luanin me henen madheshtore, ne menyre qe krijesat e atij planeti te flinin dhe te enderronin me ata derisa te dilte dielli ne mengjes. Dhe keshtu ndodhte nate pas nate. Dita dhe nata ishin magjike, dhe ti mezi i prisje qe te vinin.Nuk ka fjale qe ta pershkruaj me tej kete vend te pakrahasueshem. Dhe mesa duket udhetimit imagjinar po i vjen fundi. Dritat po shuhen dale-ngadale dhe mendjen time po e mbulon
erresira e pafund. Perseri kam frike, por imagjinata me thote, -“Mos ki me frike udhetimi imagjinar ne kohe qe doja te te tregoja mbaroi me sukses.” Per sot kaq ishte aventura. Takohemi ne udhetimin tjeter ne kohe, qe jam e sigurt do te pelqeje akoma me shume...

Vepra te ngjashme

Udhetim Imagjinar Ne Kohe Autori: Dorina.D · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Udhetim Imagjinar Ne Kohe Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj. Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,aspak te ngjashme me planetin toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon...	Magjia e kohes !! Autori: Blerti Vejuka · Lloji: Ese pershkruese · Tema: KOHa !! Jam duke udhetuar ne nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj.Jam duke shkuar ne nje bote tjeter. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe dhe me fut friken, Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pa...
Vendi imagjinar Autori: Melissa Baloshi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vendi imagjinar Sot imagjinata me coi diku larg kesaj bote reale. Nuk mund te konceptoja ku kisha shkuar,kishte shume drite dhe ishte kaq shume harmoni. Kishte njerez e makina qe leviznin ngado per te kryer punet e tyre te perditshme. Ishte nje rremuje aq e bukur e jetdh...	Udhetim Imagjinar ne Kohe 2 Autori: Dorina N. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Udhetim Imagjinar ne Kohe 2 Mbasdite vone dimri. Qielli gati ne te erresuar. Zhurma e eres degjohet ne dritaren e dhomes. Jam duke pire nje filxhan çaji te ngrohte dhe ne te njejten kohe po lexoj nje liber me aventura dhe fantazi te J.R.R. Tolkien. Me pelqen embelsia e Cajit te ngr...
nje bote e pakohe Autori: delibashi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: per kohen Koha eshte armiku me i madh i njeriut. Koha eshte gjeja e vetme para se ciles njeriu i dorezon armet e luftes. Njeriu nuk arrin dot ta ndale ate. E them kete sepse lindim ne nje kohe te caktuar dhe rritemi e vdesim po nga koha. Koha na shnderron nga te v...	Nje dite vjeshte. Autori: Gloria Zhuli · Lloji: Tekst pershkrues · Tema: Stina e vjeshtes. Ishte mengjes dhe me ne fund arrita.Pamja ishte mbreslenese.Rrezet e Diellit nuk ishin shume te forta por reflektimi i tyre mbi gjethet e arta e mbushnin vendin plot shkelqim.Gjithe vendi ishte mbuluar nga nje mbulese e arte.Gjethet e rena "kercenin" sipa...
Ndarja Autori: Mirigj · Lloji: Poezi dashurie · Tema: Poezi Dashurie Ishte kaq bukur kishte kishte shprese per nje jete te re thurem endrra per jeten tone shpresuam se do te shkoje gjithcka mire i besuam njeri-tjetrit nuk lejuam askend te na ndaj ishte kaq bukur sa qe nuk e kuptoj se si ndodhi ishte nje ...	udhetimi ne mars Autori: desara dedolli · Lloji: Pershkrim · Tema: udhetimi per ne mars UDHETIMI PER NE MARS Une kam vendosur te bej nje udhetim ne nje nga planetet e university,Marsin.U nisa me disa nga shoket e shoqet e mia qe ne mengjes.Morem te gjitha mjetet e nevojshme dhe patjeter kostumin e astronautit.Hypem mbi anijen kozmike d...
Viti 2100. Autori: Gloria Zhuli · Lloji: Hartim · Tema: Shkrimi i nje teskti fantastiko-shkencor. Ishte viti 2100.Jeta kishte ndryshuar shume.Toka ishte populluar dhe nga krijesa te tjera te cuditshme.Gjithcka ishte transformuar. Njerezit shkonin nga njeri planet ne tjetrin sikur te te ishin qytete.Teknologjia ishte zhvilluar shume por prape njer...	Karma Autori: Joana goxhaj · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Karma Ne syte e te tjerve , ishte e sjellshme dhe e qet . E bute dhe e qendrueshme . Nje shpirt qe i kishte mbijetuar nje kohe tjeter dhe qe e ruante te pafajshem vizionin e saj per boten . Por... Ishte krejt e kunderta . Ajo vuante. Vuante se tepermi . Kujti...
Ese Autori: REA SERANLLARI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: "Prometeu,nje hero i vetmuar" Prometeu eshte heroi i pare i humanist ne te gjithe historine e letersise dhe eshte nje figure e adhuruar per shume artiste e poete. Ai kreu nje akt human ne kohen kur njerezimi ndodhej ne erresire,injorance dhe varferi.Prometeu u rrembeu perendive...	zhurma dhe qetesia Autori: ronaldo rama · Lloji: Ese e krahasim-kontrastit · Tema: jeta e perditshme Imagjino nje vend ku ka nje qetesi absolute nje vend vend te rrethuar nga natyra e gjelber,bar,peme,ajri I paster.Nje vend enderrash ku cdokush do te jetonte I lumtur.Do ishte nje vend ku fjala zhurme nuk do te egzistonte,ku cdokush do te kishte kohe per ...
Perralla:Endrra qe u be realitet!!! Autori: Marina Reverte · Lloji: Hartim · Tema: Endrra qe u be realitet Nje here e nje kohe ne nje shtepi e cila gjendej ne mes te nje fushe te gjelbert jetonte nje vajze e vetme 13 vjecare.Ajo nuk kishte familje.Prinderit dhe motra i kishin vdekur ne nje aksident tragjik. Pas vdekjes se tyre ajo kishte qendruar ne ate shtep...	Kthe syte nga vetja dhe veshtro perbrend... Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =