Data e postimit: 2022-04-21 11:16:41
Lexime: 2406
Kthe syte nga vetja dhe veshtro perbrenda teje dhe perpiqu te njohesh veten,sepse kjo eshte nje njohje me e veshtira nga te gjitha……”
Autori: Geraldo Xhina
Lloji: Ese filozofike
Tema: Vetevleresimi
Shkolla: Isa Boletini
Klasa: X-E
Qyteti: Tirana
E-mail: Email eshte i fshehur!


Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rrethuar nga blloqe te larta muri.Vend ky ne te cilin zerat qe bucisnin te ngjallnin frike e lloj-lloj emocionesh te tjera.Isha I vetem,njeri nuk kisha ne krah,por pavaresisht kesaj ngadale po filloja ta njihja token ku po shkilja.Nuk po arrija te orientohesha andaj vetem ecja drejt pa u ndalur.Nuk arrija ta kuptoja nese ishte e vertete qe pas cdo hapi sikur merrja nje goditje,apo ndoshta ishte thjesht mendja e cila lozte me mua.Nuk i vura rendesi e serish vetem ecja.Degjoja zerat qe sec thonin,atje nendhembe.A thua te ishin duke folur per mua?!Serish nuk ndaloja,vetem ecja,gjithmone e me larg e gjthmone e me shume duke e goditur token.Pa pritur,nga askundi shoh nje femij I cili qante pa pushuar.Me shpejtesi drejt tij shkova dhe me ne fund tek ai arrita.E mora ne krah e po e perkundja dhe nuk kaloi shume kohe kur te qara nuk po degjoja me.U ktheva dhe e pashe dhe po qeshte,me te vertete qe po qeshte me mua.U lumturova pa mase.Ne ata sy po shikoja driten qe askund me nuk po e shihja.Por nuk zgjati shume dhe nena e tij na gjeti,nuk me foli a thua se sme pa.Mori djalin e saj ne krahe dhe u largua.U mundova ti shoh sa me shume ata sy prej engjelli e ate buzeqeshje qe te ngrohte shpirtin.Qendrova gjate aty,me syte mbyllur duke shpresuar qe ta shihja edhe nje here ate vogelush,por ce do,perkjekja ishte e kote.Mblodha forcat e u ngrita per te ecur serish.Asgje skishte ndryshuar.Une akoma degjoja ato zerat qe peshperisnin dhe sigurisht akoma ndodhesha ne boshellek.Nuk e kuptoja pse,por lotet me rridhnin pa pushuar.Te ishte valle per faj te atij vogelushit?!Kush e di?!Frymemarrjet e thella me ishin shpeshtuar,e zemra sa spelciste nga rrahjet e saj.Isha i hutuar nuk e dija cpo ndodhte.Papritur serish ndodhi dicka.Kete here pashe nje djalosh rreth te pesembedhjetave,me ftyren e mbuluar e me nje pale kufje ne vesh,qe qendronte I ulur e qe fjale nuk nxirrte.Nuk e di ku e gjeta guximin por iu ula prane pa I thene asnje fjale te vetme.Zeri kumbues I kufjeve degjohej deri tek une,sic duket do ta kete ngritur volumin deri ne maksimumin e tij.Ndoshta sme kishte degjuar teksa i isha afruar.E cuditshme ishte sepse pas pak sikur po sinkronizoheshim,tanime merrnim e nxirrnim fryme ne te njeten kohe.Nuk munda te duroj me dhe thjesht u ngrita dhe u nisa per te ikur,kur djaloshi misterioz nga dori me kapi dhe nuk me leshoi.U ktheva ngadale per ta pare por per habine time gje skishte ndryshuar,fytyra e trupi I tij skishin levizur.A thua cte kete qene valle qe sme la te iki.Nejse e kalova dhe kete gje nga mendja dhe serish u nisa per te ecur.U mundova ta largoj nga mendja por smunda.Ishte e pamundur qe te mos mendoja per djaloshin misterioz qe I vetem qendronte.I humbur ne keto mendime,kisha ecur shume por
tanime nuk po perballesha me asgje.Isha I tmerruar,a thua isha bllokuar ne kete labirint te ciles rrugedaljen nuk do ia gjeja kurre.Vrapoja dhe vetem vrapoja,nuk ndalesha dot.Mbylla syte e koken lart e drejtova,kerkova meshire,u dorezova.Por asgje,asnje sinjal,asnje dere e hapur,asnje njeri.Po ulerisja por zeri sme degjohej,e ne toke u perplasa duke qare,duke goditur token me sa force kisha.Nje shuplake me goditi,e teksa ngrija syte asgje nuk shihja.Isha me I qete,tashme nuk po qaja me.Serish mu kujtua djaloshi dhe drejt tij u nisa.Pas pak rruge vrapimi me ne fund e arrita.Ne kembe e ngrita,kufjet ia hoqa dhe fytyren ia zbulova.Mbeta pa fjale,a thua cpo ndodhte.Isha cmendur valle,apo ishte e vertete qe djaloshi isha une?!Pashe ne syte e tij te mbushur me lot,por jo lotet qe mendoni ju.Ishin lote qe u shoqeruan me buzeqeshje dhe me nje perqafim nga djaloshi.E ndjeva qe zerat qe ne fillim peshperisnin u mblodhen te gjitha te ai dhe duke u bere nje ze I vetem ai mori fryme thelle dhe me tha:”Ti ia dole,po po eshte e vertete ti ia dole.Degjo,eshte e vertete qe ndoshta femijeria jote tashme eshte larguar dhe ndoshta edhe ketu me te je takuar dhe edhe ketu te eshte larguar.Po eshte e vertete qe tashme je I rritur dhe gjerat per ty nuk jane me thjesht lojera.E di qe I mendon shume gjerat,e di se je nje djalosh qe mundohet ti njohe te gjithe vetem e vetem qe ti beje te lumtur dhe qe te mos i merzise kurre ata qe ka prane.Por me degjo,une e di se sa I fuqishem ti je,e di se ndoshta besim ne vetvete nuk ke por prej teje kerkoj vetem dicka.Mos lejo kurre qe qerpiket te pengojne syte e ty qe te shohin mes per mes zemres tende.Une te premtoj qe do te jem gjithmone ketu per ty duke te te mbeshtetur nga brenda.Tani para se te ikesh shiko edhe njehere ku ndodhesh dhe dil kryelarte nga ketu.Ndoshta do jesh I zene,ndoshta sdo kesh shume kohe por nje vizite njehere ne ca kohe sdo na bente keq.E di,qe te njohim njeri-tjetrin pak me shume.Tani vazhdo,jeta do te jete bere merak per ty.”Keto ishin fjalet qe degjova,teksa ngadale ne shkriheshim ne nje te vetem.Bera sic me tha,ktheva koken,duke pare vendin,por tani ndodhesha mes drites,gezimit,harese dhe me e rendesishmja tashme ndihesha I plotesuar,sepse nje mardhenie qe e kisha harruar tashme po e rinisja.Teksa mbylla dhe hapa syte,kuptova qe ndodhesha ne dhomen time dhe teksa drejt pasqyres vrapova,pashe lote ne syte e mi por te shoqeruara me nje buzeqeshje rrezatuese.“E di qe je me mua”- bertita.E nena me pyeti:”Kush?” e une me qetesi I thashe:”Vetja ime”.

Vepra te ngjashme
Autori: Otakugirl · Lloji: Ese filozofike · Tema: Teknologjia
Ky esht nje term i perdorur gjeresisht kto vitet e fundit per te qe njerzit ndodhen aq larg sa edhe afer vetem nepermjet internetit dhe rrjeteve te ndryshme sociale.Filozofi dhe profesori i letersise Angleza ,kanadezi Marshall Mc Luhan ne vitin 1962 pati ...
Autori: Alea Bella · Lloji: Ese filozofike · Tema: Bukuria konsumuese
Te vendosesh veten tende ne rrezik vetem sepse do besh nje selfi tingullon absurde. Ne lartesi mbi 200 m, nje frike e pa imagjinueshme dhe ti prap vazhdon. Pa mjete mbrojtese, pa asnjelloj sigurie dhe mjafton nje pakujdesi e vogel dhe behesh copash per c...
Autori: Kevi Gjata · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dallget e jetes.
Ne nje moment nje heshtje me pushton trupin dhe ashtu i hutuar bije ne nje humnere dhe e vetmja mundesi jete ishte te kapesha per nje dege te holle peme dhe ashtu bera per te qendruar aty per disa kohe qe per fatin tim te mire ajo dege ishte mjafueshem e ...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Po i drejtë s'është/syri i njeriut,që pa njohur mirë/shpirtin e një tjetri,vetëm duk'e parë/e urren këtë,ndonëse s'ka pësuar/ndonjë gjë prej tij."- Medea
"Po i drejtë s'është syri i njeriut,që pa njohur mirë shpirtin e një tjetri,vetëm duk'e parë e urren këtë,ndonëse s'ka pësuar ndonjë gjë prej tij." Këto vargje përmblifhen në një fjalë të vetme: PARAGJYKIM. Njerëzit paragjykojnë,ja...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...
Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ndjena dhe endrra e papershkruar
Ishte nje nat me qiell te kthjellet ku e zbukuronin yjet dhe e ndriqonte hena vezulluese e cila me tregonte rrugen per ne fshat, lart ne qiell po degjoja nje melodi e cila ishte e papershkrueshme per shpirtnin tim.Po degjoja hapt e mi te ciliet i beja...
Autori: Enderrimtarja shqiptare · Lloji: Ese filozofike · Tema: Frika e jetes
Jeta eshte nje loje pokeri qe ne e luajme cdo site. Varet se kujt i vijne letrat e mira .Enderrimtarja gjithmone humbet , letrat nuk i vijne te mira.Eshte si te lexosh nje liber dhe te ngecesh ne 1 kapitull ...sa e veshtire qenka Jeta .Ajo i jep njerezve ...
Autori: odeta klosi · Lloji: Ese filozofike · Tema: prinderit
njeriu mesoi te linde dhe te jetoje. por njerezit qe e priten ne lindje ishin prinderit .te gjithe mbeshtetjen e pare e gjeni tek prinderit sepse jane te vetmit persona ku gjen mbeshtje .prinderit jane gjeja me e bukur qe zoti na e dha .femija pa prinder ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: UNE
Kush jam une? Nese me takon ne rruge dhe me pyet se kush jam,do te te them se jam Geraldo Xhina.Nese do te kerkosh te dish me shume per mua,do te te them se jam nje djalosh 15-vjecar dhe nje nxenes ne vit te pare.Nese do te jemi duke bere nje bisede miqe...
Autori: symbyle qazimi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjerimi
Mjerimi fjala qe cdo kush i frigohet dhe ajo qe shum njerez e jetojne,mjerimi vendi i erret qe fle dhimbja qe meshirohet lutja e qe mallkohet jeta. Sot kush nga bota i ja jep te drejten mjerimit kush ndihmon te mjerin Ashkush Sot te gjith ne jemi fok...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mesueses se fillores
Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje se do ngrihem me I forte.Ishte ti personi I cili nuk do te doja te zevendesoja me tjeter njeri.Ishe ti ajo qe me bere te besoj te vetja,me mesove abetare...
Autori: I · Lloji: Ese filozofike · Tema: Realiteti
Cesht bota? Sa shpesh lendohesh dhe me pas fshin lotet duke buzeqeshur dhe mendon se e nesmja do jet me e bukur. E nesmja ?? E nesmja nuk duhet pritur nuk duhet te dorezohesh sot qe neser te jesh e lumtur nuk duhet te dorzohesh asnjeher .Nuk duhet ti ...
Autori: Jozef · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ne kete bote jemi per te..?
Në këtë botë jemi për të...? Kjo është një pyetje të cilën çdo njeri ja bën vetës.Disa thonë se në këtë botë jemi per të zbuluar,krijuar gjëra të reja.Disa të tjerë thonë se në këtë botë jemi për te krijuar një brez të ri ...
Autori: Melodi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Nje udhetar i heshtur, ne rruget plot zhurme
Lum qe rrjedh,s'pushon, therret per ne perjetesi por askush s'pergjigjet. Askush s'do te largohet nga bota e miresise, por lumturia asnjehere nuk eshte eterne, e kjo jete bashke me gjithe ligesite e saj perseri mbetet e bukur, pasi edhe po te duam ta quaj...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com