Data e postimit: 2012-07-09 11:15:58
Lexime: 7243
Rrufepritesi
Autori: Rina Cakrani
Lloji: Tregim
Tema: familja
Shkolla: Fan Noli
Klasa: IX
Qyteti: Vlore
E-mail: Email eshte i fshehur!


Andrea pa orën.Ishte gati ora shtatë.Një natë tjetër pa gjumë.S’kishte mundur të mbyllte sy gjithë natën,për shkak të ngjarjeve që ndodhnin në mënyre te herepasershme ne ‘shtepine e tij’.Sa here qe e motra i lutej te kthehej e te kalonte naten ne shtepi,atij i mbushej mendja,por kur shihte katastrofen dhe zenkat pa kuptim te prinderve,pendohej.Mallkonte minuten qe e ktheu mendjen e qe vendoste t’ia plotesonte deshiren motres.Megjithate gjithnje shpresonte qe kur te arrinte te shtepia,te shihte nje gjendje dhe atmosfere paqjeje brenda ne shtepi.Kjo deshire i jepte edhe nje fije shprese.
Pasi u ngrit me pertim nga baraka ne te cilen e kishte zene gjumi,mori canten dhe u nis ne shkolle pa qejf.Shkollen e urrente.Gjithnje i kishin thene se i sherbente per edukimin vetjak,per te ardhmen,per t’u bere dikush,por ai asnjehere nuk kishte arritur ne kete përfundim.Per nje moment kishte vendosur ta linte,por lutjet e te motres gjithnje e preknin dhe vazhdoi te shkonte.’Nuk jam per shkolle une’-mendonte me vete.Kur do fillonte filloren,prinderit e tij me deshiren per ta edukuar sa me mire,e kishin derguar ne nje nga shkollat me te mira te Sao Paulos.Por kur e kishin pare qe nuk kishte brume per shkolle dhe qe shpesh-here linte mesimin,e kishin hequr dhe e kishin cuar ne shkollen publike ne Vila Magdalena.Me shpresen se nje dite do te ndryshonte ,Dolores dhe Paolo Dos Santos Oliveira Gostinja,i benin moral per jeten pothuajse cdo dite,dhe benin plane per jeten e tij ne vazhdim.Andrea rrinte dhe i veshtronte,ndersa ata vazhdonin te flisnin me ate zerin e tyre te entuziazmuar,qe Andrea nuk e duronte dot.Cfare nuk duronte dot me shume,ishte fakti qe ata i benin moral,kur per vete s’kishin bere asgje nga ato ‘mesime’ qe perpiqeshin t’i ngulisnin ne koke Andreas.E ema,Doloresi,pasi kishte lene shkollen qe heret,kishte shkuar ne Amerike me shpresen per t’u bere modele,por fati nuk i kishte ecur,dhe pasi ishte kthyer ne Brazil,ishte takuar me Paolon dhe pas nje viti,ishin martuar.Paolo nga ana tjeter,ishte avokat edhe pse asnjehere nuk kishte dashur ta bente kete profesion.Kur Andrea ishte ne moshe mjaft te re,Paolo kishte ikur nga shtepia.Mamaja u tha femijeve se i kishte braktisur e nuk do te kthehej me,por pas 3 vitesh,Paolo ishte kthyer.Ky kthim nuk ishte bere ngaqe i mungonte tmerresishte familja,(te pakten keshtu mendonte Andrea),por ngaqe asnje nuk e trajtonte aq mire sa Doloresi,dhe nuk donte ta kalonte jeten vetem.Kishte pasur nje periudhe qetesie,por telashet kishin filluar serish.Tashme ata te dy vetem grindeshin.Grindeshin edhe per gjera fare pa kuptim,ngrindeshin para syve te femijeve ,grindeshin kudo.Andrea ishte perpjekur me gjithe forcat e tij qe te mos u kushtonte vemendje,por thelle ne shpirt,keto zenka e trishtonin shume.Andrea ishte nje djale trembedhjete vjecar,i dobet dhe i holle,me floke te zinj e me sy te erret,qe gjithnje i merrnin nje pamje te trishtuar.Ishte i heshtur,megjithate kur dikush e ngacmonte,ai e dinte vete se si t’ia kthente.Me ate fizik qe kishte,dukej me i vogel se trembedhjete vjec.Kishte dy motra ,Martinen,motra e vogel,dhe Sonjen,motra e madhe,qe e donte ne nje menyre te paimagjinueshme.Sipas tij,ato te dyja ishin personat e vetem qe Andrea donte.Sonjen e adhuronte ne vecanti dhe e kishte pike te dobet.E donte me gjithe zemer,dhe per te bente cdo gje,madje edhe te kthehej ne shtepi,per te kaluar naten.
Andrea pa qiellin,që tashmë kishte marrë një ngjyrë të kalter.Re nuk kishte,dhe si ne te shumten e rasteve,do të ishte një ditë e nxehtë.Mënyra se si djaloshi shihte lart qiellin,nuk ishte e zakonshme.Sytëe tij te trishtuar shihnin atë hapësire të pafund,dhe dukeshin sikur ne nje farë mënyre çliroheshin nga ajo plogështia e zakonshme. ‘Shpresoj që gjyshi të jetë mirë atje lart.’-mendonte Andrea.Dhe ne te vërtetë,thellë në zemër e ndjente se atje lart ishte më mirë se aty poshtë.Pa dyshim që atje lart s’kishte vuajtje ,as dëshpërim.Atje lart gjenin paqe njerëzit e mirë,që ndoshta s’kishin mundur ta gjenin gjate jetës së tyre mbi dhe.Andrea e dinte se gjyshi i tij prehej ne paqe atje lart,dhe kjo gjë e qetësonte.Gjyshi ishte pika e tij e referimit për çdo gjë.Atij dhe Sonjës,asnjëhere s’ua prishte qejfin.Por një sëmundje e tmerrshme e mori atë,duke e lënë Andrean nën kujdesin e Sonjës.Gjyshin ekishte dashur shumë.Cdo pasdite shkonin të dy të luanin futboll pranë detit,pastaj shkonin dhe blinin akullore.Fundjavave shihnin ndeshjet e ekipit te Sao Paulos.Më shumë se çdo gjë tjetër,Andreas i pëlqente kur gjyshi e pyeste se si ndihej dhe ai mund të shprehte të gjitha ato që mendonte dhe i mbante të ndrydhura brenda në shpirt.Me të dhe me Sonjën hapej fare lehtë.Por tani,edhe pse nuk ishte më,Andrea ndihej i kënaqur që gjyshi ishte në parajsën e Zotit,në një vend ku sipas tij,meritonte të ishte plotësisht.

Vepra te ngjashme
Autori: Anonim · Lloji: Tregim · Tema: Aventure
Ishte qershor. Stina e veres sapo kishte hyre dhe temperaturat kishin filluar te rriteshin dalengadale. Ne tirane bente vertete shume nxehte dhe megjithese prinderit nuk e kishin marre ende lejen e pushimeve, vendosem te kalonim nje fundjave ne bregdetin...
Autori: Erjona Krasniqi · Lloji: Tregim · Tema: Tregim Real
Te flasim per diten e enjte; Ti harrojme oret e tjera por te flasim per oren e 2-te Kemi me arsimtarin qe ne kete faqe kam shenuar shume per te. Eshte ora e gjeografise, Une ndihem shume e lumtur sepse eshte ora e pelqyer e imja. Ia kaloje shume mir...
Autori: frensis cela · Lloji: Tregim · Tema: shoqeria
Nje dinosaur i vogel kerkonte nje shok qe te luante. Dhe ate kafshet kishi frik. Nje dite ai shkoi ne qytet ai atje pa femij te veqel nje vajze e vogel nuk kishte as nje shok.Kur pa dinozaurn e vogel u tremb pak por dinnozauri i tha se nuk bente keq.Qe at...
Autori: Kanita · Lloji: Tregim · Tema: Nena gjeja me e shtrenjte per mua
Nena eshte gjeja me e shtrenjt per mua.Ata kujdesen shum per femijet.nje lot i nenes peshon sa te ghith ujerat e botes. NENES ja jap zemren NENES ja jap shpirtin NENES nuk ja kthej shpinen me prejn me coptoj se NENEN...
Autori: Dejvis Rama · Lloji: Tregim · Tema: Shtëpia në pemë
Shtëpia në pemë Mua më quajnë Toni dhe dua t’ju tregoj se kam pasur dikur një gjysh të mrekullueshëm. Ne të dy shkonim shumë mirë me njëri-tjetrin dhe luanim së bashku si dy shokë. E fshehta jonë ishte shtëpia që ndërtuam në pem...
Autori: Esma Rrmoku · Lloji: Tregim · Tema: ,
Nje vajze Kejsi dhjete vjeqare donte te behej spiune,meqe karaten e dint dhe dinte te hetonte.Nje dite hetoi ne lagjen e saj nje grup spiunash.Ajo shkoj te spiunat iu lut ta pranonin,por ata nuk e pranuan. Pastaj kur shkuan spiunat d rrembyen Kejsin .E de...
Autori: Ameli · Lloji: Tregim · Tema: Nje vajz e re
Ndërsa ndodhej në një autobus shkolle, një vajz e re e quajtur Vanesa, vuri re një nxënëse, Anën, e cila gjithmonë ulej vetëm. Ana dukej e trishtuar, kështu që Vanesa e ftoi të ulej pranë saj. S’ishte për t’u çuditur që Ana ishte e tr...
Autori: Anonim · Lloji: Tregim · Tema: Aventure
Gjethet e thata te pemeve po veshin gjithe panoramen me nje kornize te arte brenda se ciles bejne kontrast qiellgervishteset e New Yourk-ut. Ndoshta nuk eshte kjo pamja qe enderroja cdo nate kur vija koken ne jastek, por eshte zgjedhja me e mire qe mund t...
Autori: anjezzaa balidemaj · Lloji: Tregim · Tema: drin balidemaj
ishte nje dite e keqe per mua e kujtoj edhe sot ishte nje here nje, djal i cili ishte shpirt mire dhe zemer mire ai ishte ne klasen e 4 kurse une ne te 3 ai ishte nxenes i mire mire po ai doli ne klasen e 5 kurse une ne te 4 une nje nate duke nejtur babai...
Autori: kejsi · Lloji: Tregim · Tema: gomari dhe kali
Nje njeri kishte nje kale dhe nje gomar.Kur njehere ishin duke udhetuar,gomari i tha kalit :Merr pak prej barres time ,te lutem ,qe te mbetem gjalle.Kali nuk e digjoi.Keshtu gomari , nga lodhja e tepert , u rrezua dhe ngordhi.I zoti mandej ja ngarkoi tere...
Autori: adela bano · Lloji: Tregim · Tema: varferia
Varferia Ishte dite dimri shume e ftohte.Nxenesit qendronin te strukur ne pjesen e vetme qe ngrohte dielli i vobekte.Ana tha papritur:Sot eshte me mire se ditet e tjera - dhe i hodhi syte per nga Rebeka , e cila ishte e perhumbur ne mendime.-Po,tha me nj...
Autori: Bleonna Jashari · Lloji: Tregim · Tema: Miresia .. <3
Kete poezi po e filloj pak me ndryshe dhe jo si gjithe tregimet e tjera "na ishte njehere" Disa vite me pare jetoja ne Amerike,atje jetoja me nje vajze te quajtur Xhejn dhe me te emen e saj qe quhej Emilli.Xhejn ishte nje vajze me nje zemer shume te mi...
Autori: enkeleana.ramaja · Lloji: Tregim · Tema: enderra
Nje here e nje kohe jetonte nje mbreteri.Mbreteria ishte afer pyllit.Nje princ po kalonte aty pran ai ishte i dobet ai deshironte qe endra e tij ti behej realitet. Princi nje dit duke shetitur neper pyll pa lulen e arte e mori dhe e mendoi deshirn dhe pa...
Autori: Lum Hamiti · Lloji: Tregim · Tema: skamja
I VETMUARI Në rrugët historike të Prishtinës shtrihej i vetmuari. I leckosur dhe nën mendime ngrohte duartë e ngrira nga ftohtësija e dimrit, faqet iu kishin zbehur, dhe shpresat iu kishin shuar, këmbët e zbathura shkonin...




Komentet e fundit!

Emri: Rina
Email: wonder.love.you@gmail.com
Komenti: Eshte pjese e librit qe kam botuar ! :D

Emri: klaeda
Email: klaedabelba@info.com
Komenti: shume e dhimbshme.



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com