Data e postimit: 2014-11-15 15:36:07
Lexime: 5529
Iken...
Autori: Arta Lleshi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Ata u larguan
Shkolla: "e Re"
Klasa: 9b
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!


Ikën...
Ai tashme ishte larguar nga kjo bote,nga bota e te gjalleve.Ishte larguar ashtu sikurse largohen dallendyshet ne sezonin e dimrit por ne dallim nga dallendyshet ai nuk do kthej me kurre ne kete bote.La njerez shume te rendesishem per ate pas,por ne veçanti la ate...Miken e tij per koke.Jane bere kater vite dhe mikja e tij akoma nuk e pranon qe ai ka vdekur,nuk e pranon qe ai nuk jeton me dhe qe ka ikur ne boten e pertejshme.Nuk e pranonte jeten pa ate,nuk e donte jeten pa kushririn e saj.Dhimbja te gerryen shpirtin e ta merr ate,ajo ndihej e pafuqishme,ndihej nje e vdekur ne trup te te gjallit.Kaluan dite,net,jave,muaj vite dhe nje dite vendosi qe te shkonte tek varri i tij,po fillonte ta pranonte pak nga pak qe ai nuk eshte me .Pa i treguar askujt ajo u nis te varrezat .teksa mori kodren dhe mberriti tek dera e gjelbert dhe paksa e ndryshkur e varrezave,ajo nuk mundi te mbahej me,nuk mundi te qendronte e forte.Teksa shihte pllaken e mermerit, asaj i rreshkiti nje lot ,i cili pershkoi faqet e saja te lemuara sikur te ishte ne rreke uji.Hodhi syte ne anen tjeter dhe shikoi varrin e vellait te tij te vogel(kushririt te vogel te saj) dhe neper dhembe tha:”Perse duhet te jetojne te vjeterit dhe te vdesin te rinjte???” “Perse valle??? “
Kur i erdhi vdekja ai do mbushte nente vjeç,si shum femije te tjere edhe ai kishte dashur shume qe te kishte ne biqiklete.Ajo i kishte premtar qe do tia dhuronte per ditelindje por ate dite ,diten e ditelindjes se tij , ai vdiq.U coptua ne ate aksident te tmerrshem sebashku me mikun e saj per koke(vellain e tij te madh ).Ajo kurr nuk e kishte harruar premtimin e dhene dhe ia kishte sjelle biqikleten.Por tashme ishte teper vone, ai , kusheriri i vogel i saj kishte vdekur tashme.Ajo nuk do e shihte duke i ngare asaj biqiklete,nuk do e shihte me te buzeqeshur ngaqe ai tashme do kishte nje biqiklete.Ne dore mbante nje buqete me lule paksa te vyshkura sikur shpirti i saj. I mori lulet dhe i vendosi ne pllaken e mermerte te cilen e kishte pushtuar pluhuri dhe disa shkurre nga anash.Edhe ato dreq lulesh do thaheshin,do kalbeshin ashtu sikur po iu kalbte trupi ne toke te dy kusherirve te saj. Qante si e marre ,sepse e dinte se nuk mund te behet asgje qe ata te ktheheshin perseri.Mori nje farsolete nga xhepi i cantes se saj dhe fshiu pllakezat e mermerta qe kishin filluar te perqaheshin . Po fshinte mermerin dhe po shikonte fotot e tyre ne pllakezat e varrit.Nuk ndjehej fare mire dicka po ia zinte frymen ,po ia merrte shpirtin.U ul mbi varrin e tij dhe qante sa mezi merrte fryme.Ashtu shtrire mbi varr me gjithe forcen e saj bertiti: “Perse ike?? “ , “Perse tu desh qe te me lije mua vetem ne kete bote te ndyre e me njerez te ndyre?” ...Ajo bertiste e cirrej kot sepse te gjitha ishin pytje pa pergjigje.Ndoshta pergjigjet do i merrte kur ta takonte ate,ne boten e pertejshme.Kur i humbet njerezit iu kupton vleren e tyre ne jeten tende.Mungesa e tyre te gerryen shpirtin.Te vret.Edhe ajo tashme ishte vrare,ishte nje njeri i gjalle por qe perbrenda kishte vdekur.Kishte harruar se cdo te thonte te buzeqeshje me te vertete.Kishte harruar se cdo te thonte te jesh e lumtur.Dinte vecse te bente nje buzeqeshje fallco dhe te aktronte ate vajzen e lumtur.Te gjithe e dinin per te forte,e njihnin si nje njeri qe nuk i ishte coptuar kurre shpirti.Ata goboheshin.Ata nuk njihnin asnje pjese te shpirtit te saj ,nuk e njihte askush ne brendesi,madje as familja e saj dhe as shoqja e saj e ngushte.Ajo ishte e paparashikueshme.Ishte dobesuar shume tashme,Saqe vetem kockat i peshonin.Shkonte ne kishe rregullisht.Lutej per ta dhe per familjen e saj.E dinte qe kusheriri i saj po e shikonte dhe po e ruante nga lart.Por ajo e donte ketu ne toke.E donte prane vetes .Ja qe kjo ishte e pa mundur.Cdo nate i krijohej imazhi i tij ne mendjen e saj.I krijohej ndjesia qe ai ishte ne dhomen e fjetjes se saj.Ne shum momente mendonte se ishte e cmendur ,por ne te vertete nuk ishte .Ajo ndjente pranine e shpirtit te tij afer vetes se saj.Ajo duhej ta linte te shkonte,duhej ta linte qe shpirti i tij te binte ne paqe ,por per ate kjo ishte shume e veshtire.Sa shume nete jastiku i saj eshte kapluar nga lotet.Mengjeset e saja me floke te shushuritura dhe syte e saj qe ishin bere te kuq flake.Askush nuk e kuptonte se ne c’gjendje ishte ajo.Njehere edhe i kishte uruar vdekjen vetes se saj.I mungonte ai.Kusheriri i saj.Erdhi dita qe e pranoi qe ai tashme nuk jeton me,e pranoi qe nuk do ishte me qe ti jepte keshilla.Ajo pranoi mungesen e tij ne kete bote.Ne biseden e fundit midis tyre ai i kishte thene:”Me bej krenar !!!” Ajo eshte perpjekur qe gjate gjithe viteve ta beje ate krenar.Shpeson qe ai e ka pare nga lart dhe eshte ndjere krenar. "Thone se njerzit shendrrohen ne yje kur vdesin,keto ishin legjenda te shkeputura nga perrallat me mbret , por e verteta ishte se cdo njeri i dashur per ne qe vdes, shendrrohet yll brenda universit te shpirtit tone.”

Vepra te ngjashme
Autori: Uinda Kapaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vetvetja
Kush jam une? Ndoshta ne te shkuaren do t'i isha pergjigjur pa hezitim kesaj pyetje ne dukje te zakonshme. Ndersa sot hesht...Nuk e di por goja me eshte kycur dhe gjuha i nje femije tekanjoz nuk deshiron te flase. Mendoj se eshte pikerisht pesha qe mbart ...
Autori: Arisigena Gjongecaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Malli per gjyshen time
ymë. Dje me 23 mars u fute në dhè dhe ti,gjyshe e dashur ike dhe më le . Re në një gjumë aq të thellë ,saqë as lutjet e mia për t'u zgjuar nuk funksionuan dhe hyre në dhè por s'më more me vete të të shoqëroja edhe pse t'u luta . Të pyet...
Autori: Megi Barci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: E ardhmja jone
E ardhmja nuk eshte vetem nje pjese ne jeten tone. Ate duhet ta mendojme gjate gjithe kohe dhe jo si zakonisht kur kemi mbushur 18 vjec. Edhe pse ne jemi te vegjel duhet te kemi endrra per te ardhmen dhe te besojme ne to sikur do te plotesohen neser. "Bes...
Autori: Adela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Butrinti
Butrinti,ose me emrin e lashte Buthrotum,shtrihet ne jugperendim te Shqiperise.Butrinti mendohet ti kete fillimet e tij ne shekullin 8 para Krishtit.Per shume kohe Butrinti ishte ne duart e venecianeve,por ne shekullin e 18-te ata u larguan pasi u munden ...
Autori: H.V · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ndjenja e dashuris
- Pyetja e pare qe me lindi duke filluar kete ese:Ku ta marre motivimin? Mosha qe jam tani nuk me bind qe jam dashuruar ndonjeher.Per sa i takon pelqimeve,mendoj se qdo njeri i perjeton ato,dhe une deri tani i kam perjetuar.Por dashuria,eshte diqka me e...
Autori: Dafina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera.Stina
Pas nje dimri te gjate e te ftohte me ne fund vjen kjo stine e buzeqeshur dhe e ngrohte.Nje stine e mbushur me dashuri,pranvera.Mua me pelqen shume stina e pranveres.Kete stine e fillojme ne menyren me te mbare.Si qdo stine tjeter edhe ne pranvere kemi ge...
Autori: Valton Islami · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 28 nëntori
Sa herë që vie nëntori,e moti fillon të ftohet ne kujtojmë ditën më të madhe për ne. Ditën e pavarsisë së SHQIPËRISË.Pas shumë shekuj përpjekje e mundi ëndrra më e madhe e gjithë shqipëtarëve u bë realitet. Në karrocën e vjetër t...
Autori: Dorina.D · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Udhetim imagjinar
Ne fillim ishte vetem nje kujtim dhe pastaj nje realitet ne te cilin u ktheva. Elakturus, nje planet i bukur, i lavdishem qe perqafon buzen e ekzistences. Kur per nje moment te merr gjumi dhe qetesohesh, lumenj te argjendte lundrojne afer teje si fije te ...
Autori: uljeta lahi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: kohet e bukura qe kam kaluar me gjyshen time dhe nje shkrim autobiografik
Linda me 24 shtator te vitit 2003 , ne nje familje dibrane ne qytetin e Tiranes . Isha bekimi i pare i prinderve te mi , dy njerez te mire , te dashur e punetore , prandaj me dhuronin shume dashuri , gje kjo qe nuk me ka munguar asnjehere . Ne moshen dy ...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shtëpia e ëndrrave të mia
Aty,në një fshat të vogël bregdetar,që laget nga Oqeani Paqësor,dhe që vendasit e thërrasin Zihuatenejo,ndodhet shtëpia ime e ëndrrave.Porsa hap derën e kësaj shtëpie të stërmadhe,që duket sikur nuk ka fund,do ndeshesh me një korridor t...
Autori: ina haxhimali · Lloji: Ese pershkruese · Tema: nena
nena sapo degjon fjalen nene ne mendje te vijne nje sere mendimesh ,por ne kuptimet me te mira . nena nuk e di se cvend ze ne jeten e te tjereve por ne jeten time ajo ka nje vend shu...
Autori: Fortesa Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Deshira ime
Deshira ime eshte qe ne te ardhmen te jem gazetare.Gazetaria do jet puna qe une do te bej apo te thimi do jet pasjoni im.Shkolla qe do ta kryej apo fakulteti do jet gazetarija.Te jesh gazetar duhet te kesh njohuri per ate profesjon.Deshira ime eshte te ...
Autori: Rina Cakrani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shqiperia,BE,integrimi
Bashkimi Europian është një organizatë që është krijuar për bashkimin e vendeve të lira me qëllim që t’u jepeshin fund luftërave,të cilat kishin përçarë kontinentin e vjetër për shekuj me rradhë,dhe të garantonte një jetë të qetë...
Autori: honest · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vetmia
Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...




Komentet e fundit!

Emri: greis
Email: greis@me.com
Komenti: nuk kam fjale per te thene jam e mahnitur



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com