Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 11092
Gjashte shoke ne aventure
Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!


Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Vepra te ngjashme
Autori: Ariela Selimllarik · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjykimi i njerzve
Nje buzeqeshje tregon nje gezim dhe e kunderta e saj eshte te qaret i cili tregon nje gjendje te renduar shpirterore..... Por perse nje individ duhet shikuar nga mimika e fytyres per t percaktuar se cfare fshihet brenda tij? Perse ekziston gjykimi i h...
Autori: EdonaZ · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria
Dashuria!..... Sa fjale e degjuar, aq shpesh e permendur..Por a eshte ndalur ndokush ta deshifroje?!..Jo....Disa thone qe eshte nje ndjenje,disa te tjere nje instikt..Mirpo jo eshte me shume aq...Si gjaku qe eshte faktor i pakontestueshem per organizmin...
Autori: Korina Duka · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Te qash...
Nuk je vetem. Je ne nje bote me gjurme te ndryshem njerzish, me shume fytyra, te cuditshme, te sukseshme, te shumtuara, te bukura dhe sume te tjera fytyra qe na rrethojne. Je e palumtur, te ofendojn te bullizojn, luajnr me ndjenjat e tua. Nuk je vetem pr...
Autori: Enki · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nena
Engjejt ekzistojne por ndonjehere nuk kane krahe… Falenderoj zotin I cili ka zbritur nje engjell nga qielli dhe e ka sjelle ketu…perkrahe meje…dhe pikerisht ky engjell esht ajo …e kush tjeter pervec nenes sime?Sepse eshte ajo te ciles I detyrohem ...
Autori: Agnesa Zeqiri · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nje pjese e vendlindjes sime
Ishte nje stine e ftohte dimri dhe po ashtu edhe ditelindja ime.Cdo here shikoja qiellin e bukur naten,shkelqente si dritat e Veriut.U leshuam ne pushimet prej dy javesh,filloi te binte bore dhe i gjithe vendi u mbulua me nje petk te bardhe e te gjate.Nde...
Autori: Viontina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vuajtje
‘’Nje stacion imagjinar do te ishte perfekt per te njohur historine tone.Kthehem 68 vite pas, ne kohen kur mbizoteronte nje zot nazist, I etur vetem per gjak.Shoh veten te veshur me lecka te grisura, e mbuluar nga pluhuri e balta.E vetmja zhurme qe m...
Autori: Daniela Mirakaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria per nenen
Përmend fjalën nene dhe ke përmendur kuptimin e jetës, ardhshmërisë, gjithësisë ! Ulu pranë saj dhe ndjen afërsinë që askund s, do e ndjesh në jete. Preke lotin e saj dhe shpirti i një gjakatori zbutet. Ka rrenqethje ai lot, ka bukuri, mbart...
Autori: AMANTIA.D · Lloji: Ese pershkruese · Tema: E ARDHMJA IME
E ARDHMJA IME E c'mund te flas une per te ardhmen time,duke ditur se te gjithe na thone se je akoma e vogel dhe do ta ndryshosh opinionin dhe deshira mbase mund te te shuhet. Vendosa ta nis keshtu esen time sepse te gjithe ndikohemi si ...
Autori: Xhesilda Paja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nena
Nëna ! Vetëm fjala “NËNË” të mbush me një pozitivitet që nuk mund ta shpjegosh. Ka kaq shumë gjëra për të thënë, sa nuk di nga t’ia filloj, por dicka është e sigurtë , nuk ka fjalë që mund ta shprehë mirënjohjen që...
Autori: El.K · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 28-29 nentori
Gjendemi ne kete dite te madhe ku memedheu Jone u clirua.Kaluam shume vuajtje,brenga po ne fund ne fituam Fituam nga varesia e armikut e u beme te pavarur.Fituam nga mbeshtetja une sepse ne kurre nuk u ndame. Fituam nga guximi yne sepse syri yne kurre nu...
Autori: Ambra Muça · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Zemra
Pa titull Nisi që ktu, në këtë pjesë të vogël e të padukshme, pikërisht këtu në zemrën time. Aty nisi të rritej dicka, më saktë të mbinte dicka, pa i hedhur një farë, pa i dhënë një arsye. Aty fillo...
Autori: Lion Braka · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 8 marsi dita e nënës ose dita e gruas.
Marsi njihet si "Dita e Gruas", në të gjithë botën. Madje në shtete të ndryshme kjo ditë festohet si festë kombëtare. Kjo ditë shërben jo vetëm për bashkimin e grave pa dallim feje, race, kulture, gjuhe dhe prejardhjeje, por edhe për të kuj...
Autori: Klara Noku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nenes
Tani qe shkruaj nje ndjenje e forte dashurie ngulet tentakulat e saj ne cdo rrahje te zemres time.E keni parasysh madheshtine e oqeanit ,oksigjenin e paster te natyres se virgjer,kupen e pafund qiellore apo lashtesine e shkrimeve ne arkivat miliarda vjeca...
Autori: Xhulja Nikolla · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ndjenja e dashurise ne letersi
Dashuria, si ndjenjë themelore e qenies njerëzore, ka qenë burim frymëzimi për shkrimtarët dhe poetët në të gjitha kohërat. Nëpërmjet letërsisë, ata kanë shprehur ndjenjat më të thella të dashurisë, duke iu dhënë një dimension të ri...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com