YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 10477

Gjashte shoke ne aventure

Like 6

Dislike 2

Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!

Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Jeta prane TV Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta prane televizorit Televizori eshte nje mik shume i mire per te gjithe.Nje mik i kohes se lire,i mbushur me plot programe te larmishme,me filma,emisione,cat LIVE e deri tek telenovelat.Nje shumellojshmeri e programeve qe mundeson televizori ka terhequr shume njerez pas tij...	Shpresa Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese per" Shpresen" Shpresa na mban gjalle. Ajo eshte gershetimi i te mirave ne kete jete. Po nuk pate shprese je asgje je nje njeri bosh qe iken vetem ku te te cojne kembet dukesh i pa orientua pa busull .Jeta ka te mira dhe te keqija, ajo eshte e mbushur plpt rreziqe me ...
Gjakmarrja, një plagë e shoqërisë so... Autori: Arlind H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjakmarrja në vendin tonë. Ne shume emisione televizive kam degjuar te flitet per nje teme sa prekese po aq dhe te dhimbshme.Eshte dukuria e gjakmarrjes.Dhe shume here e kam pyetur veten se cfare eshte gjakmarrja dhe cilat jane pasojat e saj.Edhe pse pergjigja me duket pak e nderli...	Qeni Autori: Marisa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pershkrimi i kafshes sime Kafsha ime e parapëlqyer është qeni. Unë kam një qen vetë dhe ai është shumë I bukur. është ngjyrë portokalli të errët, ka sy kafë, një hundë të vogël, një gojë që I shkon vesh më vesh sa herë që më shëh mua, veshë të mprehtë...
Marredhenia ime me shkollen: Si eshte dh... Autori: KLARISA OSMANI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shkolla Ese: Marredhenia ime me shkollen. Si eshte dhe si duhet te jete. Shkolla eshte vendi ne te cilin njeriu kalon gjysmen e dites, dhe keshtu, dite pas dite, pothuajse gjysmen e jetes se tij. Pa shkolle “nuk ka jete”; kjo eshte edhe nje nder arsyet perse...	Rruga per tek Drita, Jeta dhe te E Verte... Autori: xxx · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta Epo kjo eshte jeta… Do shipfin per ty, do te gjykojne, do te hedhin poshte e do te ngren lart, do te bejne kukull, do te thyejne zemren, do te kepusin shpirtin, do te rrezohesh nga ata, do te ngrihesh nga ata dhe kur ata duan ti do te rrezohesh prape. D...
Klasa ime Autori: Tedi Totojani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Klasa Vitin e kaluar shkova ne klase te gjashte. Nje kalim i rendesishem per jeten time; nga fillorja ne 9-vjecare. Do te me marre malli per shume gjera nga fillorja. Shoket ,mesueset dhe ngjarjet qe kami kaluar ate kohe jane te paharrueshme. Nj...	E ardhmja qe dua Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: E ardhmja qe dua E ardhmja është ajo që më pret, ajo për të cilën unë po përgatitem. Është e vërtetë se secili nga ne, e ka në dorë të vet të ardhmen e tij. Është si ndërtimi i një pallati gjigant. Me të vërtetë që nëse e sheh në vija të trasha...
Ke qun shok? Autori: Klevisa Manovi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shoqeria Un nuk quj shok ate qe kam ni jet qe e kam njoft e nuk me njeh mire.Une quj shok ate qe nuk mshehet mas krenaris por mos me t'fole i pari qe ti folish ti,une quj shok ate qe nuk struket neper skute hatrit per cdo keqkuptim,un quj shok ate qe e di se do mi...	Jam... Autori: Dorina.D · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jam... Nje dite e re po fillon, si dielli dhe 365 henat qe jane per mua. Jane rrezet e para te nje jete te re dhe kane erdhur te me thone qe jo vetem ne horizont agon. Gjithashtu agon ne zemer ndoshta e pushtuar nga erresira, agon pertej humbjeve, dhimbjeve dh...
Ndjesite e te qenurit maturant Autori: Artion Brahimi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Cfare ndjen kur je nje maturant Ndjesia qe te shkakton ideja e te qenurit maturant eshte e papershkrueshme. Eshte moment per te cilin qe i vogel kam menduar se nuk do te vinte kurre, por ja qe erdhi. Te qenurit maturant eshte dicka me shume se te qenurit ne vitin e fundit te...	pushimet verore Autori: Rinna · Lloji: Ese pershkruese · Tema: PUSHIMET Une pushimet verore i kalova shume mire.Sa i perket kenaqesive pata mjaftueshem.Ajo qe e beri te veqant kete pushim ishin vizitat e ndryshme tek te afermit e mi, si dhe shetitja me familje ne vende te ndryshme. Une gjithashtu nuk i lash anash edhe mesimet...
sikur te jem me i rritur Autori: adonit darsi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: me i rritur SIKUR TE ISHA ME I RRITUR DO TE KISHA NDRYSHUAR SHUME GJERA...SI PSH JETEN TIME..UNE JAM SHUME I VOGEL PER PRINDERIT E MI...NUK DUA NESE UNE JAM NE KLASE TE 7 NUK DO TE THOTE QE JAM I VOGEL...DUHET TE MBAJ PERGJITHESITE E MIA ..DUHET TE JEM ME I PJEKUR......	miq e shoke Autori: miri hoxha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: miq e shoke Miqesia eshte nje nga gjerat me te rendesishme ne jete. Cdokush e ka nje grup miqesie, nje mik te ngushte, nje njeri me cilin na pelqen te kalojme kohen, nje njeri ku gjithmone mund te mbeshtetemi. Miqesia e ngushte fillon qe ne femijeri, ku nje femije pe...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop