Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 10828
Gjashte shoke ne aventure
Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!


Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Vepra te ngjashme
Autori: Tea Lako · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria
C`eshte dashuria??? Dashuria eshte gjeja me e bukur qe mund ti ndodhe nje personi.Ndjesia me e bukur qe pushton shpirtin. Dashuria eshte nje ndjenje qe mund te shkruash aq shume,por ne mendje te vijne aq fjale sa nuk di cilen te shkruash me perpara. Dash...
Autori: Iva · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Doruntina dhe Konstandini
Në një fshat të largët jetonte një grua e re me 10 fëmijët e saj me 9 djem dhe 1 vajzë.Erdhi koha që nëna të martonte vajzën e saj të vetma Doruntinën.Doruntina ishte aq e bukur saqë bukuria e saj kishte marr zemrën e shumë djemve që kis...
Autori: Desara Plaku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Te ndihesh i huaj me vetveten ..
Ndodh nje cast kur ndihesh i mbyllur ne vetvete e i pashprese..Ne nje cep dhome te erret, te blindosur njesoj si zemra jote.Te ndihesh krejt i vetem ne kete bote madheshtore..Te luftosh i vetem kunder nje turme te tere banditesh..Ne ate moment deshiron te...
Autori: Olaaa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shoku
Shoku im i ngushte i cili u dashurova me te. Ai per te cilin do te jepja jeten. Ai me te cilen kaloj diten.Ai me te cilin zihemi per disa dite dhe pajtohemi prap.Por une nuk do te jetoja pa shakate e tij .Nuk do e kaloja jjeten pa te.Une nuk mungoj asnjeh...
Autori: Lena · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Enderrat
-Mundohesh te bindesh veten se dita me e bukur e jetes nuk ka arritur ende. Jeton me kete ndjenj me muaj e vite te tera. Sa me shum qe kalon koha aq me teper e kupton se sa e bukur qe eshte jeta dhe me plot befasira. Siq dihet qdo njeri ka deshira nje pre...
Autori: argita islamaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: babi
Une nuk e dita domethenien e fjales baba,por ne nje kohe e kuptova.Mund te them se kam nje baba shum misterioz dhe mallengjyes, e di se nuk mund t'is kthej ato qe i beri per mua dhe kam nje ndjenje qe ai eshte krenar me vajzen e tij.Askush nuk mundet te t...
Autori: Flora Xhaferi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta e kesaj bote sipas islamit
Jeta e kësaj botë s'është vetëm një kënaqësi mashtruese Falenderimi i takon Allahun që e bëri jetën e kësaj bote kalimtëre dhe jetën e botës tjetër të qëndrueshme dhe të përhershme. Paqja dhe bekimi qofshin mbi Profetin tonë, Muh...
Autori: Filanja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Une,drejtues i shkolles
Cdo nxenes e ka pyetur veten qofte edhe 1 here ne jeten tij nese do te donte te behej drejtues is shkolles ku ndodhej e njejta gje ka ndodhur me mua por ndryshe nga shumica e nxenesve te tjere te cilet do te donin te drejtonin shkollen pergjigjia ime do ...
Autori: QLIRIM MURTEZI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ATDHEU
DUKE u nisur nga fakti se GJUHA SHQIPE flitet edhe me heret prej ilirve paraardhesit ton qe u munduan me te gjitha sakrificat e tyre dhe mundimet ne per lufta qe ta merr fitoren e tij si fitore mbar shiptare qe populli i tyre te jet drita e popullit ilir...
Autori: Dritan Idrizi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shoqeria
Jeta ku une jetoj nuk eshte e lumtur .Valle pse ..pyes veten por nuk gjej nje pergjigje te sinqert brenda vetes.Gjithkund shoh pamje te zeza dhe rralle ndonje ngjyre te bardhe ne jeten time.Sa do qe te ndjek bardhesine ,pamja e zeze me ndjek kudo.Dua te n...
Autori: Ardita Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kujtim nga shkolla fillore
Eskurzioni ishte nje dite e mrekullueshme,e paharruar ne jeten time.U nisem nga oborri i shkolles me dy autobuse ne ora 07:30.Shkuam neper disa vende te bukura te Kosoves si Prizren.Istog,Gjakove dhe Drenas.Kjo ishe nje ndjenje e paharruar sepse edhe pak ...
Autori: REA SERANLLARI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: "Prometeu,nje hero i vetmuar"
Prometeu eshte heroi i pare i humanist ne te gjithe historine e letersise dhe eshte nje figure e adhuruar per shume artiste e poete. Ai kreu nje akt human ne kohen kur njerezimi ndodhej ne erresire,injorance dhe varferi.Prometeu u rrembeu perendive...
Autori: Aresa Selmani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: viti i ri 2016
Jeta nuk matet nga numri i frymarrjeve por nga qastet që të lënë pa frym.Prandaj dashuroni qdo ditë,dhuroni mirësi qdo ditë,jeni pozitiv qdo ditë.Qdoditë është një faqe libri dhe qdo fundvit është fundi i një kapitulli....mis harroni jemi n...
Autori: sara · Lloji: Ese pershkruese · Tema: natyra
Natyra eshte si nje burim jete.Sa here qe kemi nevoje per dicka ndryshe,per qetesi shpirterore i drejtohemi asaj.Ajo eshte nje objekt frymezimi edhe per poetet me te ndjeshem te cilet frymezohen nga feshferimat e gjetheve cicerimat e zogjve te vegjel kthj...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com