YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 10983

Gjashte shoke ne aventure

Like 8

Dislike 2

Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!

Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Shpata e Skenderbeut Autori: Ledia Stafa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pershkrimi i shpates se Skenderbeut Te Gjithe e njohim Skenderbeun dhe ndikimit e tij ne Shqiperi. Por lufterat qe ai zhvillonte gjithmone mbante me vete shpaten e tij, te cilen e quante si pjese e gjymtyreve te tij. Skenderbeu nuk jeton me, por ai eshte i meshiruar pikerisht te shpata qe...	Vjeshta Naim Frasheri Autori: Naim Frasheri · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vjeshta Vjeshta Era qe frynte tani nuk ishte as ai flladi i lehte i pranveres,as ai veriu i veres;ajo ishte nje ere krejt tjeter. Ajo s'kishte as eren e endshme qe sillte ne fejet e hundes ne kohen e pranveres,as edhe freskine qe i jepte trupit ne vere. P...
Lufta ,fataliteti i jetes njerezore Autori: Xheni Lime · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese Shume vende si dhe vendi yme eshte perballur me lufterat. Pro a jane lufterat fataliteti i jetes se njeriut ? Shume luftera kane pasur pasoja dhe deme te konsiderueshme si ne njerez ashtu edhe ne deme materiale. Po nga Kane ardhur keto luftera ??...	Te jetosh ne paqe Autori: soana koleci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: paqja Paqja eshte si nje rreze drite qe sa here e themi aq me shume shkelqen. jeta eshte nej det me dallge qe ndonjehere kalojme pengesat e ndonjehere jo , ndonjehere e mundim e ndonjehere e mund e ndonjehere humbim. Paqja eshte ...
Ai... Autori: ajo goca · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ai... Nuk e di nga t'ia filloj,pasi eshte shume e veshtire te pershkruash dike si ai.Po flas per nje person qe arriti te ndryshoje jeten time,ashtu sic askush nuk ka arritur ta beje ndonjehere.Per mua eshte enderra per te cilen kam enderruar per vite me radhe.M...	jam krenar qe jam shqipetar Autori: olti muho · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shqiperia shqiperia eshte vendi qe kam lindur ajo ka historira te shumta ajo eshte vend i vogel por me vlera te medha cdo i njohur shqipetar ka historine e vet disa te njohur ismail kadare ismail qemali luigj gurakuqi isa boletini argjirua skenderbeu etj
Pasioni im me mrekullon Autori: Burrelsi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pasioni im me mrekullon Te gjith e kemi nje pasion,nje deshir,nje vullnet qe na terheq per te bere gjera te mrekullueshme.Pasioni lind vet me kalimin e kohes dhe shum shpejt behet si nje rrjedh lumi e rrembyeshme qe te merr me vete.Pasionet jane nga me te ndryshmet dhe shpeshhe...	Natyra në stinën e pranverës Autori: Ardit Berisha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera Sot është 21 Marsi dhe poashtu është dita e pranverës. Në pranverë qelin lulet dhe zbukurohet natyra. Fillojnë të vijnë bletët dhe të thithin nektarin e ëmbël te luleve. Na ndihmojnë që të qelin lulet. Edhe koha fillon që të nxehet, por...
Pyelli Autori: Fatjana · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pyelli I lulezuar Ne duhet te kujdesemi sa me shume per pyjet 🌳🌳. Duke mos i prer sepse pyelli eshte oksigjeni jone ,ne qoft se pyelli do ishte I masakruar nk do mirrja sot fryme .Mos I prisni pemet sepse eshte vendbanimi i shume gjallesave 🦜🐓🕊🐲🐕.Na...	Gjakmarrja Autori: Brikela Koleci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjakmarrja GJAKMARRJA Gjakmarrja problem, penge e shoqerise tone. Ajo po perhapet si gjaku neper vena dhe po shkakton probleme cdo dite e me shume. Po mban te burgosur mijera njerez , po ua ndal jeten, po ua jep ndeshkimin me te re...
Ema Bovari Autori: Kjara hoxha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pershkrimi i Ema Bovari Nje nga personazhet letrar qe me ka lene me shume mbresa eshte Ema Bovari.Me ka bere pershtypje se ne kohen e saj ishte nje nder vajzat theu tabu,dhe u perfol gjate ne menyren e te te jetuarit. Ema Bovari ishte nje vajze shume e bukur.Syte I kishte te...	ESE Autori: vjollca · Lloji: Ese pershkruese · Tema: MATURANTET ESE:MATURANTET Te shkruash per nje tem kaq te rendesishme nuk eshte fare e lehte sepse qdo bashkim i shkronjave te jep nje ndjenje te re qdo bashkim i fjaleve te kujton diqka te shkuar ndersa qdo lot qe pikon nga syri te kujton nje te kaluar sa veshtir...
Shqiperi te uroje gezur pavarsine Autori: YourLiterary.com · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shqiperi te uroje gezur pavarsine Shqiperi te uroje gezur pavarsine Atdhe,fjale qe del nga zemra si nje rreze drite , kur e shqiptoje kete fjale me vjen ndermend vendi ku u rrita ku kalova pothuajse te gjithe jeten time aty.Atdheu eshte vend I shtrenjte per kedo ne kete bote,dhe...	Njeriu nuk humbet, po me te nderuar gjuh... Autori: A.N · Lloji: Ese pershkruese · Tema: gjuha shqipe Sami Frasheri ka thene per gjuhen: “Shenja e kombesise eshte gjuha, cdo komb mbahet nga gjuha. Kur nje komb e humb gjuhen, humb edhe veten” Gjuha është zëri i shpirtit të një kombi. Gjuha jonë shqipe është një ndër gjuhet më të lashta të...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop