Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 11211
Gjashte shoke ne aventure
Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!


Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Vepra te ngjashme
Autori: Katty · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nena
Nena eshte qenia me e shtrenjte ne bote. Ajo eshte shume e dashur dhe e embel. Nena ime eshte shume e shtrenjte sepse ajo me ka rritur dhe me keshillon per cdo veprim qe bej. Keshillat e saj jane shume te vlefshme per mua. Ajo mua me fal shume dashuri dhe...
Autori: leona · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera
U zgjova heret ne mengjes dhe shikova oren,isha bere vone per ne shkolle.Cdo gje filloi keq.Per pak sa su rrezova rruges duke vrapuar,kisha fat qe mberrita pothuajse 1 minute para se te fillonte mesimi.Me vone me veshtiresi pergatita mesimin per lenden tj...
Autori: Gindi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: duhet te pershkruajm shokun e ngushte
Shoku im i ngushte quhet Andri.Ai ka sy bojeqielli dhe floke te verdhe,eshte i gjate dhe pak i shendoshe.Andri eshte djale shume inteligjent,lexon shume libra.Atij i pelqen te degjoje muzike, dhe te luaj ne internet.Andri me ndihmon shpesh te zgjidh ushtr...
Autori: Bulëzza · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Viti i ri
Viti i Ri eshte nje feste e kendshme dhe plot hare. Kjo feste gezon te gjithë fëmijët anembanë botës te cilët presin se babagjyshi do t’iu sjelle dhurata.Familjet behen se bashku e festojne kete feste me gezim e lumturi. Deshira ime do te ishte q...
Autori: Dajana Ndoj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: adoleshenca
Adoleshenca ështe ajo faze e jetës që çdo njeri në këtë moshë preket nga pasojat e saj. Të jesh një adoleshent do të thote të jesh si ajo lulja e sapo çelur e cila sado ti hedhësh ujë asnjëherë nuk ngopet. Adoleshenca shoqërohet me ...
Autori: Joana Prifti · Lloji: Ese pershkruese · Tema: komunikimi virtual
Apolonia është qyteti antik në Shqipëri ndër më të mëdhenjtë në pellgun e Adriatikut dhe më i përmenduri ndër 30 qytetet e tjera, me të njëjtin emër, të kohës antike.Hulumtimet e para për Apoloninë i kemi nga studiues dhe shtegtarë t...
Autori: flutra nuredini · Lloji: Ese pershkruese · Tema: atdheu
E shtrenjeta ime! Sot eshte ditelindja jote Festo e shtrenjeta ime Vetem sot harroj hallet Vetem sot,mos mendo te tjeret Nene e dashur,e shtrenjeta ime Te lutem nje here mendo per veten E di se zemra jote kurr nuk u qetesua Gjithenje loti te ...
Autori: Julijana Nika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: jeta
Nje afsh i dendur pranvere behet shoqeruesi im me i mire duke me ndjekur hap pas hapi ne ecjen time te drobitur marramendese.Ecja vazhdimisht dhe papritur ndalesha.Dielli pranveror me genjente me ate ngrohtesi te akullt dhe me manipulonte te behesha pre e...
Autori: mishel · Lloji: Ese pershkruese · Tema: nena ime
ej te gjithe ju dua te ju prezantoj me mamane time, ajo quhet erinda dhe eshte mamaja ime me e mire ne bote. mami im eshte nje grua shume e ndjeshme dhe zemrmire ,sa hereqe ajo na qerton kur ne kemi bere ndonje gabim ne merzitemi pak ,por ajo mbetet...
Autori: ervehe bala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: mesuesi im i pare
Më kujtohet mësuesi im i parë Isha shumë e njomë kur pata kuptuar se duhej që të shkoja në shkollë, ku do të mësohesha të shkruajë e të lexojë nga mësuesi. Dhe, shpesh mendoja se si do të dukej mësuesi im i parë. Si duket, ai? Është,...
Autori: Rrepi dhe Jeta · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Rihanna
Robyn Rihanna Fenty (/ riɑ ː nə / ree-ah-nə ose / riænə / ree-nje-ə; lindur 20 shkurt 1988), i njohur mononymously si Rihanna, është një artist Barbadian regjistrim. Lindur në Shën Michael, Barbados, Rihanna u shpërngul në Shtetet e Bashkuar...
Autori: Mikela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: mbi simpatine
Te simpatizosh nje njeri, do te thote ta kuptosh ate dhe te kesh pika kuptimi te perbashketa,idera te nje drejtimi,shije ose gusto te afrueshme. simpatia eshte nje ritem i fshehte. Gjithcka eshte nje ndjenje njerezore,por jo gjitcka dhe gjithesekush meri...
Autori: Grisilda Shira · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 100 vjet pavaresi
Flamuri eshte shpirti i kombit,himnmi eshte zeri i tij.Ky flamur kuq e zi me shqiponjen dykrenare ka valevitur plot 100 vite duke nxjerre ne pah identitin tone kombetar.Ndersa himni,qe cdo shqiptar e ka per krenari te recitoje vargjet gjigande te asdrenit...
Autori: lundea veizaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vjeshta nje pranver e dyte
pas te nxehtit pervelues te gushtit pergatitja per shira te rrembyer per njerez qe nxitojne te shkojne ne pune ,ne shkolle dhe kudo ku jeta ua servir vjen Vjeshta si nje pranver e dyte zogjet fillojne te shtegetojne e te udhetojne drejt vendeve te ngrohta...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com