Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 2923
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi
Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...
Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ndjena dhe endrra e papershkruar
Ishte nje nat me qiell te kthjellet ku e zbukuronin yjet dhe e ndriqonte hena vezulluese e cila me tregonte rrugen per ne fshat, lart ne qiell po degjoja nje melodi e cila ishte e papershkrueshme per shpirtnin tim.Po degjoja hapt e mi te ciliet i beja...
Autori: N.Osmenaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria
Mos me ler te cmendem.Kam kaq shume gjera brenda sa po plas.Dua te qesh,dua te luaj...dua te marr fryme.Sa shume do doja qe dikush te therriste emrin tim e te me ftonte te humbisnim ne pafundesine e magjishme te jetes.Por thjesht un po cmendem!Jam kaq e i...
Autori: Francesko File · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"…
"Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!Dikush ka aftesi te kendoj,dikush ka aftesi te pikturoje,dikush tjeter te flase shume mire ne publik etj...dhe keto aftesi na bejne me te vertete te vecante...
Autori: mia · Lloji: Ese filozofike · Tema: paqja
NE KETO VARGJE PASQYROHET DESHIRA PER NJE JETE ME TE MIRE,NJE JETE NE PAQE,NJE JETE PA LUFTE E KONFLIKTE,PA LAKMI E URREJTJE.NESE JETA NA OFROHET VETEM NJE HERE,A NUK E KEMI NE NE DORE QE TA JETOJME KETE JETE NE MENYREN ME TE MIRE TE MUNDSHME?A NUK E KEMI...
Autori: Melodi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Yjet do shuajne etjen e jetes, e jetes pa heshtje
Do te doja... S'e di pse, por sonte... sonte, do te doja te isha vetem une, ne nje vend te larget, e vetme por me shpirtin bosh. Te mos ndjeja asgje, te mos degjoja askend,te mos me kete mbetur me lot! Te me ishin thare, njejte si nje shkretetire ...
Autori: kasilda lloshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: don kishoti
Don kishoti eshte nje veper per te cilen mundohemi qe ta kuptojme dhe te mesojme me teper rreth saj pasi ne duhet ta kuptojme personalitetin e te tjereve.Don kishoti ishte nje nga njerezit me imagjinativ per te cilin duhet te besh dicka qe ka te beje me a...
Autori: ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese per syte
Dhuna kundër grave në Shqipëri duhet të analizohet në kontekstin e kulturës dhe traditave shqiptare. Studimi i dhunës në familje është i komplikuar, sepse ajo është një fenomen që ndodh prapa dyerve. Njerëzit nuk preferojnë të flasin mbi ...
Autori: Gerald · Lloji: Ese filozofike · Tema: Filozofi
Po c’eshte kjo gje e mallkuar .. kjo formule komplekse qe e quajme kohe? A ekziston vertete ajo? Kush eshte kontrolluesi i saj? Mos ndoshta eshte nje shpikje klishe e shitesve te orave? Kjo meduze e tmerrshme qe te gllaberon njeherazi ne momentet e ge...
Autori: Ariela Selimllari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zgjedhja personale ne varesi te situates momentale
Nje prej dilemave me te njohura me fame boterore eshte pikerisht dilema :te rrosh apo te mos rrosh?Te gjithe e dime qe jeta me kalimin e kohes fillon te paraqitet teper e veshtire.Ne baze te personalitetit individet ndryshojne,pra ka persona qe zgjedhin t...
Autori: ADA · Lloji: Ese filozofike · Tema: JETA E NJERIURT
JETA E NJERIUT ESHTE E NDERTUAR MBI VUAJTJE MBI MBI GEZIME ,POR AMA JO VETEM MBI KETO DYJA POR EDHE MBI DESHIRA DHE PASIONE NJE FILOZOF KA THENE SE DESHIRAT DHE PASIONET JANE SHKATRUES PER NJERIUN ME E MIRA ESHTE TE SHMANGIM DESHIRAT PASINET DHE VESET P...
Autori: Pakora · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te gabosh eshte njerezore, te falesh eshte hyjnore.
Te gabosh dhe te falesh, dy gjera qe jane kaq prane njera- tjetres, por dhe kaq larg. Pse te gabojme eshte njerezore? Pse te falim eshte hyjnore? Cfare ka falja qe e barazon me dicka kaq te larte sa hyjnorja? Falja ekziston sepse ekziston gabimi. Ne n...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Buzëqeshja
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila fillon së bashku me të rrahurën e parë dhe melodinë e zemrës ku me sinkronizimin me botën e jashtme fillon të bëhet akoma më e fortë. Dalëngad...
Autori: honest@yahoo.com · Lloji: Ese filozofike · Tema: vetmia
Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com