Data e postimit: 2019-03-12 22:32:52 Lexime: 4884

E di.Ne si njerz duam urrejm, gabojm, dashurojm, veprojm por ne shumicen e rasteve pendohemi.Jo per ate qe e kemi bërë por per kohen qe kemi shfrytezuar per veprimet tona.E di se ne si qenie te jshtzoknshme te pasura dhe te zgjuara ne mendojm ndonjeher dhe parshtrojm vetes shum pyetje te cilat mund te jen thelluese dhe te madha apo veshtir.Por a e keni pyetur ndonjeher veten?Cfar është koha?Per cfar na sherben?A është e shtrejt?A dim ta shfrytezojm apo thjesht e shpenzoj kot?
Ah, sikur te ishte koha mall qe blihet ne treg gjith pasurin time do e shfrytezoja pa e menduar.E di qe disa prej jush do te quditeni , e disa prej jush do ta kuptoni se cafr po them ne keta rreshta te shkurter.Por une sot bashk me keta rreshta une do tu regoj nje histori,te nje vajze qe sot është nje e moshuar qe jeton ne shtepizen e saj te vogel e te shtrenjet dhe historia fillon ketu.

Ishte nje dit e bukur me diell, une isha e ulur ne stolin tim nga druri dhe po shijoja ato pak ditet qe kishin mbetur nga vera , po degjoja melodit e bukura te zogjve te hareshem qe këndonin pa u ndal.Ndera po beja keto gjera papritur ... mu kujtua dicka shumë e shtrenjt dhe e qmuar per mua.Albumi im fotografik,ku aty kisha te ruajtura te gjitha kujtimet e mija te jetes ,qoft ato hidhura apo ato te lumtura.Por une do tu tregoj per ato lumturat per ato qe me lumturojn dhe me mbesin ne zemer .Dhe u ngrita ngadal duke u beshtetur ne kerruten time ,dhe arrita tek dhoma ime e gjumit hapa dollapin dhe aty pash dicka magjike te mbeshtjellur me kujdes me shamin e nens sime,e mora dhe dola.Fillova te shikoja, ndersa po shikoja disa lot me rrjedhen ne sy ,zemra me qante dhe mendja me trubullohej pas kujtimeve.Me kujtohen lojrat e femijeris,me kujtohen fillimet e shkolles fillore te mesme dhe ftudimeve,me kujtohet dashuria e apr dhe puthja e par ,me kujtohen ditelindjet e mija te kremtura dhe me kujtohet shfrytezimi i kohes . Lotet qe me rrjedhnin neper faqe nuk ndryshuan asgje te vetme,por medja ime me dergonte ne kohen e kaluar dhe zemra fillonte te me kapej mes vete nga pak ato kujtime te cmuara qe i kisha.Prandaj shfrytezoje jeten ne menyren qe ty te duket e drejt , dashuro personin qe zemra te tregon dhe shfrytezoje kohen ne maksimum sepse jeta eshte pasuria me e madhe qe e ekmi ndersa koha eshte dhurata me e mir ne jet.

Vepra te ngjashme

Njeriu eshte farketar, i fatit te tij Autori: Dezi Myrteza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Fati Shpesh, te gjithe ne ankohemi duke thene se jemi te paafte, por sigurisht qe gabohemi. Jo vetem une,por te gjithe ne perballemi nga dhe me fatin tone.A vendoset fati nga ne? Jetojme me nje fat te percaktuar apo e percaktojme vete? Jemi ne farketare te fat...	A duhet të përdoren kafshët për eksp... Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kafshët Për mendimin tim jo,nuk duhet të përdoren,sepse edhe kafshët janë gjallesa. Kam dëgjuar se kafshët sidomos miun e përdorin shumë për eksperimente dhe në një prej tyre miut me anë të një eksperimenti iu rrit një vesh njeriu në kurriz. Jo v...
E bukura dhe e shemtuara Autori: Elion Hasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: E bukura dhe e shemtuara Cili është përkufizimi i bukurisë? A ekziston një përkufizim i tillë? Apo secili prej nesh ka shpjegimin e tij? Ndoshta një person që unë mendoj se është i bukur, dikush tjetër e konsideron të shëmtuar. Ju mund të gjeni defekte te një per...	miti i prometeut Autori: jurgen zharri · Lloji: Ese filozofike · Tema: miti i prometeut Figura e këtij Titani ështe një prej produkteve më të vlefshme të mitologjisë greke. Prometheu i takon simbolit të luftës më të hershme, por përherë të re për përparimin dhe lumtiurinë e njerëzimit. Është njëri prej kreshnikëve të p...
Te rrosh apo te mos rrosh ? Autori: Ariela Selimllari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zgjedhja personale ne varesi te situates momentale Nje prej dilemave me te njohura me fame boterore eshte pikerisht dilema :te rrosh apo te mos rrosh?Te gjithe e dime qe jeta me kalimin e kohes fillon te paraqitet teper e veshtire.Ne baze te personalitetit individet ndryshojne,pra ka persona qe zgjedhin t...	UDHA E MENDIMEVE. Autori: RINIS CANI · Lloji: Ese filozofike · Tema: MENDIMET QE S`PERENDUAN KURRE. Rinis Cani FJALE PREJ SHPIRTIT. ILUZIONI I PADITURISE Cila ere do ti furnizoje mushkerite tona?cili gjak do te buroje ne vena dhe arterje?valle,cila arme do te na zgjoje nga narkoza e u...
Jeta... Autori: Fiori · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta... Kjo jete paska qene e destinuar te filloje me komedi, te vazhdoje me drame e te perfundoje me tragjedi! Vime ne kete bote duke bere disa njerez te qeshin dhe ikim duke lene disa duke qare… rri e mendoj se si ka mundesi qe keshtu duhet te jete ky proce...	... Autori: Francesko File · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!Dikush ka aftesi te kendoj,dikush ka aftesi te pikturoje,dikush tjeter te flase shume mire ne publik etj...dhe keto aftesi na bejne me te vertete te vecante...
frika Autori: Alesia Cafaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: frika Te gjithe kemi frike e shpehhere mund te frikesohemi pa qene nevoja.Gjithmone ajo ndenja e pasigurise,e humbjes,e fajit qe na pushton.Frikesohemi se mos valle veprimet e se tashmes na ndikojne ne te ardhmen.Dikur kisha frike nga erresira nga dicka qe e k...	Ku po shkojme me kaq ligesi? Autori: Doshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi? Njerezit jane qenia me e larte dhe e bekuar si nga mendesia ahtu edhe nga jeta dhe pushteti.Ata jane gjallesa qe ka evoluar ashtu si gjithe gjallesat e tjera.Ne fillimet e tij ka pasur shume veshtiresi dhe ka qene i varur nga natyra dhe me syte e ngritur ...
Vetmia lulja qe rritet me erresire Autori: Feti cahani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Gjendje emocionale Shpesh herë erresirën dhe vetmin njerzit mundohen ti largohen por ne fakt ajo eshte nje qetesi shpiterore ku mund te flasesh ne heshtje pa te degjuar askush po çte bukur ka erresira?!.Nuk asgje te bukur, bukurin ja jep ai qe e do, ja jep ai qe e ushqen...	Dialog me sytë e shpirtit Autori: Klea Kasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Reflektim mbi veten time. Dialog me sytë e shpirtit. E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë ...
Zhgënjimi Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zhgënjimi Zhgënjimi...Të zhgënjehesh...ç'do të thotë?! Hë...Të zhgënjehesh do të thotë të humbasësh besimin,të gënjehesh nga dikush duke të parë në sy etj...Për mua zhgënjëmi është një lloj ndjenje e veçantë. Them kështu sepse zhgënjimin...	Ne lindim të lirë,por luftojmë për t... Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria e njeriut Ne vijmë në këtë botë si qenie krejt të lira dhe të pafajshme.Kemi ardhur në jetë pa asnjë zinxhir a prirje,pavarësisht nga feja,raca dhe kombi.Me kalimin e kotës,vetëdija jonë fillon të zhvillohet.Dhe me fillimin e jetës shoqërore,njeri...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =