Data e postimit: 2016-12-13 01:33:13 Lexime: 15265

Mbasdite vone dimri. Qielli gati ne te erresuar. Zhurma e eres degjohet ne dritaren e dhomes. Jam duke pire nje filxhan çaji te ngrohte dhe ne te njejten kohe po lexoj nje liber me aventura dhe fantazi te J.R.R. Tolkien. Me pelqen embelsia e Cajit te ngrohte e shoqeruar nga historia fantastike e Tolkien, ne kete mbasdite te ftohte dimri. Temperatura e dhomes dhe caji po me vene ne qetesi te gjitha muskujt dhe kockat e trupin tim. Qepallat e syve sa vjen edhe rendohen. Gishtat e dores se djathte qe jane gati te shfletojne faqen e radhes se librit, po keputen nga lodhja dhe jane gati ne te rene siper mbi liber. Truri nuk po me punon me dhe jam ne nje gjendje te thelle gjumi, por akoma me sy gjysem te hapur. Nuk po duroj dot me dhe qepallat e syve mbyllen automatikisht dhe qe nga ky moment nuk gjendem me ne realitetin e dhomes time. Aty ku me shoqeronte caji i ngrohte edhe libri. Shikoj vetem erresire te pafund. E di, dhe jam e ndergjegjshme qe kete Ndjesi e kam perjetuar edhe me pare. Po perjetoj nje Deja Vu. Nje tingull teper te forte arrij te degjoj me veshet e mi. Jam pak e frikesuar por ne te njejten kohe ne paqe. Erresire infinite perballe meje. Nje ze tingullues jehon nga thellesia e kesaj erresire te pafund. Me thote: "Qetesohu, mos ki frike. Jam une Imagjinata jote qe po te flet. E di, qe ka kaluar kohe pa te folur por ja ky eshte momenti i duhur per ty, momenti per nje tjeter udhetim ne kohe. Behu gati per aventuren e radhes." Sa hap e mbyll syte, ne nje cast te vetem, e gjithe ajo erresire infinite u zhduk. Drite e bardhe vezulluese vinte drejt meje. Nuk po arrija te shikoja se cfare kishte perpara. Mora fryme thelle dhe ne ate moment kjo drite e forte po venitej dhe u normalizua. Perballe meje ishte nje bote tjeter, nje dimension tjeter. Ndodhesha ne Qytetin e Drites. Qyteti i qenieve te dimensionit te 9 te cilat kishin paraqitjen e njerezve te Tokes por te veshura me nje auerole drite te shkelqyese. Qenie engjellore dhe transparente. Rreth e perqark trupit te tyre shikoje auerola me ngjyrat e ndryshme te ylberit. Disa i kishin ngjyre blu deti, disa ngjyre te verdhe si dielli, disa te tjere ngjyre e kuqe si trendafilat, dhe keshtu me radhe derisa plotesoheshin te 7 ngjyrat e ylberit. Keto ngjyra tregonin personalitetin e cdo qenie te Qytetit te Drites. Auerola ngjyre blu tregonte Inteligjence dhe Kreativitet, ajo ngjyre e verdhe tregonte Pozitivitet dhe Qartesi, ajo ngjyre e kuqe tregonte Vendosmeri dhe Force. Cdo ngjyre kishte nga nje kuptim per qeniet e drites, por asnje nuk e konsideronte veten me te mire se tjetri. Te gjitha ngjyrat bashke formonin nje te vetme, ngjyren e paster dhe transparente te Qytetit te Drites. Ideali i ketyre qenieve ishte Barazia. Te gjithe jetonin ne menyre te njejte dhe pa asnje pike ndryshimi. Cdo gje qe shikoje ishte vetem drite e paster. Shikoje keshtjella te larta transparte prej drite, peme qe shkelqenin si diamante, dhe liqene vezullues. Isha brenda nje realiteti qe cdo kush do te donte ta jetonte. Ndjeja nje qetesi dhe nje paqe te pafund. Nuk mendoje dot per asgje tjeter pervec se te shikoje dhe te shijoje kete "parajse". Emocionalisht dhe fizikisht ndjehesha shume e lehte. Dukej sikur ecja permbi re sepse forca e gravitetit nuk ishte e njejte si me te Tokes. Duke ecur aq lehtesisht, qeniet e drites qe kalonin perballe me buzeqeshnin dhe me benin te ndjehesha si ne shtepi. Pervec qenieve te drites, aty kishte edhe qenie nga bote te tjera te cilet ishin vizitore si puna ime. Fiziku i tyre ishte i ndryshem por te gjithe ishin paqesore dhe te dashur. Dukej nga ndricimi i syve qe keto qenie ishin shume te avancuara spiritualisht. Energjia e tyre ishte aq e paster sa qe mund ta ndjeje. Te transmetonin vetem paqe dhe qetesi. Duke ecur neper rruget gjithe drite, dhe e hutuar nga i gjithe ky realitet kaq perfekt, papritur me afrohen dy qenie. Njeri prej tyre ishte nga Qyteti I Drites i rrethuar me nje auerole blu dhe qenia tjeter ishte vizitor nga nje planet tjeter por gjithashtu kishte pamje humane. Qenia me auerole blu me foli dhe me tha: "Mireseerdhe ne Qytetin e Drites, une quhem Blu dhe kjo eshte Alasiel nga konstelacioni i Taurus. Alasiel edhe une do te jemi shoqeruesit dhe miqte e tu pergjate ketij misioni dhe aventure per ty. Ti je zgjedhur qe te vish ketu per nje mision te rendesishem qe ka te beje me Planetin Toke." E cuditur sadopak nga keto fjale nuk po dija se cfare pergjigje te ktheja. Alasiel me buzeqesh dhe me thote: "Rri e qete, sepse cdo gje do te shkoje ashtu sic duhet dhe ne do te te ndihmojme qe te kuptosh cdo gje me aq sa kohe te jesh ketu." E emocinuar i thashe qe ndjehem paska konfuze por jam e gezuar qe ndodhem ne Qytetin e Drites dhe nen shoqerine tuaj. Kisha shume pyetje ne mendjen time por nuk dija se cfare pyetje te beja ne fillim. Blu e ndjeu qe une isha pak konfuze dhe me tha qe te merrja kohe sa te doja sepse te gjitha pyetjet e mia do te merrnin nje pergjigje ne kohen e duhur. "E di qe je pak e hutuar nga menyra se si ti po arrin te kuptosh gjuhen qe ne po flasim, por eshte dicka shume normale ne qytetin e drites. Cdo vizitor qe vjen ketu eshte ne gjendje ta kuptoje gjuhen qe ne flasim dhe ne te njejten kohe mund ta flase edhe vete. Mund te them qe eshte gjuhe Universale. Cdo qenie ne Univers mund ta kuptoje dhe ta flase. Kur Blu me tha keshtu u ndjeva e qete dhe hutimi qe kisha po me largohej. Alasiel dhe Blu me ftuan qe te ecja bashke me ata sepse do te me tregonin disa gjera specifike qe e benin Qytetin e Drites te kishte ate emer. Duke ecur pergjate rrugeve te shndritshme te Qytetit te Drites, Blu po me shpjegonte qe vendi kishte pikerisht ate emer si dhe vete qeniet qe jetonin aty. Te gjithe banuesit e ketij qyteti jane te perbere nga energjia e drites se paster e marre nga 4 yjet qe ndricojne kete dimension. Qeniet e Tokes kane vetem 1 Diell si burim kryesor jetese, kurse qeniet e Dimensionit te nente kane 4. Me anen e tyre i gjithe qyteti i drites e merr ndricimin vezullues qe ti po shikon vete me syte e ty. Te gjitha qeniet qe habitojne kete vend kane si ndenje universale dashurine. Ketu nuk egzistojne ndenjat e urretjes, xhelozise apo te egoizmit. Vendbanuesit ashtu si dhe vizitoret qe vijne ne Qytetin e Drites jane te formuar vetem nga ndenja infinite dashurie per njeri-tjetrin dhe te gjithe Universin. Qeniet e drites kane si mision te shperndajne dashuri dhe drite per qeniet ne dimensione dhe planete te tjera. Jane ambasadore te drites dhe mjeshtra te ndihmes. Ketu nuk ka asnje lider qe te kontrolloje vendin dhe banuesit. Nuk egziston pushteti, as lakmia per fuqi, dhe as kontrolli. Qeniet e ketij qyteti kane vetem mjeshtrin ose udhezuesin me te vjeter te Dimensionit te 9 i cili njihet si Drita e Argjendte e Dijes. Eshte udhezues spiritual per te gjithe Qytetin e Drites por edhe per vizitoret e planeteve te tjere. Njohuria e tij eshte e pafund dhe e sinqerte. Kushdo qe ka nevoje per keshilla dhe njohuri eshte mese i mirpritur nga Drita e Argjendte e Dijes. Ne planetin Toke qe te mbijetohet duhet te konsumohet ushqim, ndersa ketu qeniet ushqehen vetem me energjine e drites prandaj dhe vete kane ate emer. Ashtu si dita qe eshte plot drite, nata eshte akoma me vezulluese dhe magjike. Yjet dhe qeniet e Drites jane njelloj. Kane te njejtin ndricim, dhe te njejten bukuri. Cdo gje vetem shndrit dhe vezullon nga auerelat e qenieve te drites dhe nga shkelqimi i keshtjellave, pemeve dhe rrugeve te argjendta. Isha e mahnitur nga te gjitha keto pershkrime qe Blu po me tregonte nen shoqerine e Alasiel qe gjithmone rrinte me nje buzeqeshje ne fytyre. Po vazhdonim te ecnim neper qytetin e drites dhe Blu po me tregonte per Liqenin qe ndodhej ne qytetin e Drites. Liqeni vete kishte uje kristali me ndricim qe te gati te prishte syte. Por nuk ishte vetem nje liqen liqen i zakonshem, ishte nje liqen me veti sheruese. Kur qeniet e drites shikojne padrejtesi, dhune, dhe lufte neper planetet e tjera dhe ne kete rast ne Planetin Toke, auerola e tyre fillon te zbehet dhe te marre ngjyre gri. Liqeni eshte ilaci i tyre. Mjafton nje pike uji prej liqenit dhe auerola fillon te marre ngjyren vezulluese qe kishte ne filim. Nuk mjafton vetem energjia e drites dhe dashuria e qenieve ketu qe te ndryshojne realitetin e hidhur te Tokes. Qeniet e ketij dimensioni kane provuar me miliona here qe te ndihmojne planetin Toke nga padrejtesia, pabarazia, varferia, dhe luftrat por me shume pak sukses. Qeniet e Tokes jane te mbuluar nga velloja e urretjes dhe xhelozize. Me i rendesishem per ta eshte vetja e tyre se sa tjetri. Shumica e njerezve duan fuqi dhe llukse. Te pasurve nuk ju interesojne te varferit. Kafshet, natyra dhe oqeanet keqtrajtohen. Semundjet po mundin me mijera njerez. Planeti Toke ka nevoje per ndihme, ndihme nga cdo habitant ne Planetin Toke. Prandaj dhe ti je ketu, qe te perfundosh nje mision dhe te shperndash nje mesazh shume te rendesishem per qeniet e Tokes. Isha shume kurioze qe te dija se cili ishte misioni dhe mesazhi qe Blu do te me transmetonte. Ki durim me thote Alasiel, cdo gje do te te vije ne kohen e duhur. Tani vetem pi pak nga uji i liqenit te drites dhe cdo gje do shkoje ashtu sic duhet te jete. Ne momentin qe uji preku buzet e mia, cdo gje u erresua dhe trupi po me rendohej. Nuk ndjehesha me e lehte. Erresire e pafund dhe zeri me jehone u shfaq perseri: "Qetesohu, dhe merr fryme thelle pa frike. Jam perseri une, imagjinata tende qe po te flet. Misioni dhe mesazhi nga qeniet e Drites do te mbetet te zbulohet per udhetimin tjeter. Nuk po te them me asnje fjale sepse ketij udhetimi imagjinar po i vjen fundi. Shihemi se shpejti ne udhetimin tjeter imagjinar qe do te jete padyshim emocionues dhe mesazh dhenes."

Vepra te ngjashme

Një vend aq i afërt nga një fëmijër... Autori: Julijana Nika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Fëmijëria Ditet po pasojne njera tjetren.Ashtu sic koha ndryshon dita-dites ashtu po ndryshoj dhe une.Po rritem. Po hyj dhe une tek bota djallezore e te rriturve.Po hyj ne ate boten qe dikur e dashuroja por sot...? Ehh ta dini se c'mendoj sot ! Do te doja te ekzist...	Libri Autori: D.A · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pse na sherbejne librat? Te futesh mes qindra faqesh e te thithesh nektarin si bleta,te jetosh me boten e autorit,te degjosh zerin e tij,te thenat,te pa thenat e sekretet e tij.Kjo do te thote te lexosh nje liber ne pamje te pare,por jo,kjo do te thote te behesh pjese e asaj bote...
dit vjeshte Autori: Erblina Shala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vjeshta Duke folur e duke qeshur papritur filloi nje vetetim nje shi i bukur te gjith te mahnitur flisnim se qfar ndodhi e mua mu kujtua uaa sot eshte dita e stines se ngjyrave sot eshte dita e vjeshtes .Shiu krionte tingujt e pianos e me dukej vetja sikur isha n...	Perse te sdudiojme Autori: Arlinda · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perse te studjojme Jeta është si nje shtëgtim ne kete bote ku jemi. Deri ne moshen 7vjecare jetojme nje jete pa shume pergjegjesi,rritemi ne krahet e familjeve tona.Qe kur futemi ne klasen e pare hedhim hapat e pare ne rrugetimin e gjate te jetes. Aty degjojme per here t...
ese per shkollen Autori: Arbenita Gecaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: SHkolla Shkolla ime, vendi të cilin çdo ditë e vizitoj, dhe vendi i cili çdo gjë mua më mëson. Ajo është vendi më i mirë për mua, aroma që lëshon shkolla ështe ushqim i trurit tim, oborri i saj është si parajsa, muret e saj janë si shtëpia ime,...	Shoqeria e Vertete Autori: Arbjona Doçi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shoqeria Jane disa momente ne jete kur njeriu thjeshte ndihet vetem.Shikon perreth dhe kupton se shume prej atyre qe ti do nuk te duan,shume prej atyre qe respekton te ulin dhe ata qe mundohesh ti ndihmosh te shtypin,te bejne te ndihesh i padukshem.Eshte shume e v...
....Perditshmeria' Autori: Anita · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria Pash shum njerez qe gabuan,  por,  nuk pash nga ata qe u penduan dhe qe kerkuan falje? Nuk pash nga ata qe vrapuan dreit dikujt e than 'me fal,  do jap jeten time te me falesh keto gabime' ! Pse ska nga ata qe falin,  dashurojn,  apo edhe nga ata q...	kur fillova te pikturoj jeten Autori: kristiana karaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: piktura Mendja ime qe s'punonte per gje tjeter por vetem per hesap te imagjinates,i dhane nje detyre te re ate dite te akullt dimri.Mora cdo ngjyre, flete e penel dhe nisa te pikturoj.Ndoshta duket qesharake por ja qe fillova te pikturoj se si jeta ime do te isht...
kush eshte me i lumturi nder te lumturit Autori: nuk ta them · Lloji: Ese pershkruese · Tema: kush eshte me i lumturi nder te lumturit Jo rralle here ne vetes i bejme nje pyetje ’Kush eshte me i lumturi ?’ Nje shkrimtar ka thene me i lumturi nder te lumturit eshte ai qe mund t’i beje te tjeret te lumtur.Kjo shprehje eshte shume e vertete sepse ne kete bote nuk jemi vetem ne por jan...	kalaja e krujes Autori: xhenada ada · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ne brendesi te kalase se krujes kur hyra ne brendesi te kalase se krujes mu mblodhen ne brendesi shume emocione.ne e dime qe kalaja e krujes ka kaluar shume veshtiresi ne te kaluaren dhe kur e shikon ,te ngrihe ne mendje nje pyetje si ka mundesi qe pas kaq e kaq shume vitesh kjo kala e ...
Ai... Autori: ajo goca · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ai... Nuk e di nga t'ia filloj,pasi eshte shume e veshtire te pershkruash dike si ai.Po flas per nje person qe arriti te ndryshoje jeten time,ashtu sic askush nuk ka arritur ta beje ndonjehere.Per mua eshte enderra per te cilen kam enderruar per vite me radhe.M...	miqte e mi Autori: ararararmemememmem · Lloji: Ese pershkruese · Tema: miqte e mi miqte tane jane cdo gje per ne .Ato dine te jene te mire ne cdo sekond te jetes tone,na bejne te qeshim kur qajme......Miqte jane gjeja me e bukur qe ndodh ne jeten tone ,i kemi shume te afert dhe i duam si motra e si vellezer.Kur dalim e shetisim me to ...
SHTEPIA E GJYSHERVE Autori: Kejsi Dermyshi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: MJALTI Sa here qe shkoi tek shtepia e gjyshes neper mend me vijne te gjitha kujtimet e bukura qe kam kaluar ne shtepine me te ngrohte ne bote.Ne ate shtepi une ndihem si vajza me e lumtur ne te gjithe mbare boten, SEPSE NE ATE SHTEPI UNE GJEJ KARAKTERIN TIM TE V...	Pranvera Autori: A.B · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Stina e pranveres U zgjova ne mengjes dhe e dija qe po kete dite do hyjme ne stinen e pranveres...Qe ne diten e pare rrezet e diellit kishin filluar te ndriqonin..Gezimin qe po e ndjeja ishte i papershkrueshem...Dita e dites diqka po e ndriqonte natyren ate po e bente me t...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =