Data e postimit: 2016-12-13 01:33:13 Lexime: 15854

Mbasdite vone dimri. Qielli gati ne te erresuar. Zhurma e eres degjohet ne dritaren e dhomes. Jam duke pire nje filxhan çaji te ngrohte dhe ne te njejten kohe po lexoj nje liber me aventura dhe fantazi te J.R.R. Tolkien. Me pelqen embelsia e Cajit te ngrohte e shoqeruar nga historia fantastike e Tolkien, ne kete mbasdite te ftohte dimri. Temperatura e dhomes dhe caji po me vene ne qetesi te gjitha muskujt dhe kockat e trupin tim. Qepallat e syve sa vjen edhe rendohen. Gishtat e dores se djathte qe jane gati te shfletojne faqen e radhes se librit, po keputen nga lodhja dhe jane gati ne te rene siper mbi liber. Truri nuk po me punon me dhe jam ne nje gjendje te thelle gjumi, por akoma me sy gjysem te hapur. Nuk po duroj dot me dhe qepallat e syve mbyllen automatikisht dhe qe nga ky moment nuk gjendem me ne realitetin e dhomes time. Aty ku me shoqeronte caji i ngrohte edhe libri. Shikoj vetem erresire te pafund. E di, dhe jam e ndergjegjshme qe kete Ndjesi e kam perjetuar edhe me pare. Po perjetoj nje Deja Vu. Nje tingull teper te forte arrij te degjoj me veshet e mi. Jam pak e frikesuar por ne te njejten kohe ne paqe. Erresire infinite perballe meje. Nje ze tingullues jehon nga thellesia e kesaj erresire te pafund. Me thote: "Qetesohu, mos ki frike. Jam une Imagjinata jote qe po te flet. E di, qe ka kaluar kohe pa te folur por ja ky eshte momenti i duhur per ty, momenti per nje tjeter udhetim ne kohe. Behu gati per aventuren e radhes." Sa hap e mbyll syte, ne nje cast te vetem, e gjithe ajo erresire infinite u zhduk. Drite e bardhe vezulluese vinte drejt meje. Nuk po arrija te shikoja se cfare kishte perpara. Mora fryme thelle dhe ne ate moment kjo drite e forte po venitej dhe u normalizua. Perballe meje ishte nje bote tjeter, nje dimension tjeter. Ndodhesha ne Qytetin e Drites. Qyteti i qenieve te dimensionit te 9 te cilat kishin paraqitjen e njerezve te Tokes por te veshura me nje auerole drite te shkelqyese. Qenie engjellore dhe transparente. Rreth e perqark trupit te tyre shikoje auerola me ngjyrat e ndryshme te ylberit. Disa i kishin ngjyre blu deti, disa ngjyre te verdhe si dielli, disa te tjere ngjyre e kuqe si trendafilat, dhe keshtu me radhe derisa plotesoheshin te 7 ngjyrat e ylberit. Keto ngjyra tregonin personalitetin e cdo qenie te Qytetit te Drites. Auerola ngjyre blu tregonte Inteligjence dhe Kreativitet, ajo ngjyre e verdhe tregonte Pozitivitet dhe Qartesi, ajo ngjyre e kuqe tregonte Vendosmeri dhe Force. Cdo ngjyre kishte nga nje kuptim per qeniet e drites, por asnje nuk e konsideronte veten me te mire se tjetri. Te gjitha ngjyrat bashke formonin nje te vetme, ngjyren e paster dhe transparente te Qytetit te Drites. Ideali i ketyre qenieve ishte Barazia. Te gjithe jetonin ne menyre te njejte dhe pa asnje pike ndryshimi. Cdo gje qe shikoje ishte vetem drite e paster. Shikoje keshtjella te larta transparte prej drite, peme qe shkelqenin si diamante, dhe liqene vezullues. Isha brenda nje realiteti qe cdo kush do te donte ta jetonte. Ndjeja nje qetesi dhe nje paqe te pafund. Nuk mendoje dot per asgje tjeter pervec se te shikoje dhe te shijoje kete "parajse". Emocionalisht dhe fizikisht ndjehesha shume e lehte. Dukej sikur ecja permbi re sepse forca e gravitetit nuk ishte e njejte si me te Tokes. Duke ecur aq lehtesisht, qeniet e drites qe kalonin perballe me buzeqeshnin dhe me benin te ndjehesha si ne shtepi. Pervec qenieve te drites, aty kishte edhe qenie nga bote te tjera te cilet ishin vizitore si puna ime. Fiziku i tyre ishte i ndryshem por te gjithe ishin paqesore dhe te dashur. Dukej nga ndricimi i syve qe keto qenie ishin shume te avancuara spiritualisht. Energjia e tyre ishte aq e paster sa qe mund ta ndjeje. Te transmetonin vetem paqe dhe qetesi. Duke ecur neper rruget gjithe drite, dhe e hutuar nga i gjithe ky realitet kaq perfekt, papritur me afrohen dy qenie. Njeri prej tyre ishte nga Qyteti I Drites i rrethuar me nje auerole blu dhe qenia tjeter ishte vizitor nga nje planet tjeter por gjithashtu kishte pamje humane. Qenia me auerole blu me foli dhe me tha: "Mireseerdhe ne Qytetin e Drites, une quhem Blu dhe kjo eshte Alasiel nga konstelacioni i Taurus. Alasiel edhe une do te jemi shoqeruesit dhe miqte e tu pergjate ketij misioni dhe aventure per ty. Ti je zgjedhur qe te vish ketu per nje mision te rendesishem qe ka te beje me Planetin Toke." E cuditur sadopak nga keto fjale nuk po dija se cfare pergjigje te ktheja. Alasiel me buzeqesh dhe me thote: "Rri e qete, sepse cdo gje do te shkoje ashtu sic duhet dhe ne do te te ndihmojme qe te kuptosh cdo gje me aq sa kohe te jesh ketu." E emocinuar i thashe qe ndjehem paska konfuze por jam e gezuar qe ndodhem ne Qytetin e Drites dhe nen shoqerine tuaj. Kisha shume pyetje ne mendjen time por nuk dija se cfare pyetje te beja ne fillim. Blu e ndjeu qe une isha pak konfuze dhe me tha qe te merrja kohe sa te doja sepse te gjitha pyetjet e mia do te merrnin nje pergjigje ne kohen e duhur. "E di qe je pak e hutuar nga menyra se si ti po arrin te kuptosh gjuhen qe ne po flasim, por eshte dicka shume normale ne qytetin e drites. Cdo vizitor qe vjen ketu eshte ne gjendje ta kuptoje gjuhen qe ne flasim dhe ne te njejten kohe mund ta flase edhe vete. Mund te them qe eshte gjuhe Universale. Cdo qenie ne Univers mund ta kuptoje dhe ta flase. Kur Blu me tha keshtu u ndjeva e qete dhe hutimi qe kisha po me largohej. Alasiel dhe Blu me ftuan qe te ecja bashke me ata sepse do te me tregonin disa gjera specifike qe e benin Qytetin e Drites te kishte ate emer. Duke ecur pergjate rrugeve te shndritshme te Qytetit te Drites, Blu po me shpjegonte qe vendi kishte pikerisht ate emer si dhe vete qeniet qe jetonin aty. Te gjithe banuesit e ketij qyteti jane te perbere nga energjia e drites se paster e marre nga 4 yjet qe ndricojne kete dimension. Qeniet e Tokes kane vetem 1 Diell si burim kryesor jetese, kurse qeniet e Dimensionit te nente kane 4. Me anen e tyre i gjithe qyteti i drites e merr ndricimin vezullues qe ti po shikon vete me syte e ty. Te gjitha qeniet qe habitojne kete vend kane si ndenje universale dashurine. Ketu nuk egzistojne ndenjat e urretjes, xhelozise apo te egoizmit. Vendbanuesit ashtu si dhe vizitoret qe vijne ne Qytetin e Drites jane te formuar vetem nga ndenja infinite dashurie per njeri-tjetrin dhe te gjithe Universin. Qeniet e drites kane si mision te shperndajne dashuri dhe drite per qeniet ne dimensione dhe planete te tjera. Jane ambasadore te drites dhe mjeshtra te ndihmes. Ketu nuk ka asnje lider qe te kontrolloje vendin dhe banuesit. Nuk egziston pushteti, as lakmia per fuqi, dhe as kontrolli. Qeniet e ketij qyteti kane vetem mjeshtrin ose udhezuesin me te vjeter te Dimensionit te 9 i cili njihet si Drita e Argjendte e Dijes. Eshte udhezues spiritual per te gjithe Qytetin e Drites por edhe per vizitoret e planeteve te tjere. Njohuria e tij eshte e pafund dhe e sinqerte. Kushdo qe ka nevoje per keshilla dhe njohuri eshte mese i mirpritur nga Drita e Argjendte e Dijes. Ne planetin Toke qe te mbijetohet duhet te konsumohet ushqim, ndersa ketu qeniet ushqehen vetem me energjine e drites prandaj dhe vete kane ate emer. Ashtu si dita qe eshte plot drite, nata eshte akoma me vezulluese dhe magjike. Yjet dhe qeniet e Drites jane njelloj. Kane te njejtin ndricim, dhe te njejten bukuri. Cdo gje vetem shndrit dhe vezullon nga auerelat e qenieve te drites dhe nga shkelqimi i keshtjellave, pemeve dhe rrugeve te argjendta. Isha e mahnitur nga te gjitha keto pershkrime qe Blu po me tregonte nen shoqerine e Alasiel qe gjithmone rrinte me nje buzeqeshje ne fytyre. Po vazhdonim te ecnim neper qytetin e drites dhe Blu po me tregonte per Liqenin qe ndodhej ne qytetin e Drites. Liqeni vete kishte uje kristali me ndricim qe te gati te prishte syte. Por nuk ishte vetem nje liqen liqen i zakonshem, ishte nje liqen me veti sheruese. Kur qeniet e drites shikojne padrejtesi, dhune, dhe lufte neper planetet e tjera dhe ne kete rast ne Planetin Toke, auerola e tyre fillon te zbehet dhe te marre ngjyre gri. Liqeni eshte ilaci i tyre. Mjafton nje pike uji prej liqenit dhe auerola fillon te marre ngjyren vezulluese qe kishte ne filim. Nuk mjafton vetem energjia e drites dhe dashuria e qenieve ketu qe te ndryshojne realitetin e hidhur te Tokes. Qeniet e ketij dimensioni kane provuar me miliona here qe te ndihmojne planetin Toke nga padrejtesia, pabarazia, varferia, dhe luftrat por me shume pak sukses. Qeniet e Tokes jane te mbuluar nga velloja e urretjes dhe xhelozize. Me i rendesishem per ta eshte vetja e tyre se sa tjetri. Shumica e njerezve duan fuqi dhe llukse. Te pasurve nuk ju interesojne te varferit. Kafshet, natyra dhe oqeanet keqtrajtohen. Semundjet po mundin me mijera njerez. Planeti Toke ka nevoje per ndihme, ndihme nga cdo habitant ne Planetin Toke. Prandaj dhe ti je ketu, qe te perfundosh nje mision dhe te shperndash nje mesazh shume te rendesishem per qeniet e Tokes. Isha shume kurioze qe te dija se cili ishte misioni dhe mesazhi qe Blu do te me transmetonte. Ki durim me thote Alasiel, cdo gje do te te vije ne kohen e duhur. Tani vetem pi pak nga uji i liqenit te drites dhe cdo gje do shkoje ashtu sic duhet te jete. Ne momentin qe uji preku buzet e mia, cdo gje u erresua dhe trupi po me rendohej. Nuk ndjehesha me e lehte. Erresire e pafund dhe zeri me jehone u shfaq perseri: "Qetesohu, dhe merr fryme thelle pa frike. Jam perseri une, imagjinata tende qe po te flet. Misioni dhe mesazhi nga qeniet e Drites do te mbetet te zbulohet per udhetimin tjeter. Nuk po te them me asnje fjale sepse ketij udhetimi imagjinar po i vjen fundi. Shihemi se shpejti ne udhetimin tjeter imagjinar qe do te jete padyshim emocionues dhe mesazh dhenes."

Vepra te ngjashme

Femija,nje qenie e pafajshme Autori: Klea · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Femijet Femija,qenia me e pafajshme ne bote,e cila na fal dashurine dhe lumturine me te madhe.Dhe me te vertete meritojne me te miren,meritojne gjithe boten.Buzeqeshja e embel e tyre shuan vuajtjen me te madhe.Loti i tyre duket si nje dhimbje pa mbarim.Shpirti i ...	Dashuria Autori: Iris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria Dashuria ... Nje ndenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme. Eshte nje emer qe te ben ta duash me shume se vetveten , nje emer qe e din se c’ eshte e verteta, te ben 1000 vjet ta jetosh e te ben cdo gje ta gezosh. Dhe lumturia vjen bashke me dashurine. Sep...
Nga nje koder Autori: Chantal · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pamja nga kodra e Durresit Veshtroj nga te gjitha anet.Shikoj qytetin tim,Durresin,me qendrat e tij historike si:Amfiteatri,i cili tregon qyteterimin e lashte te qytetit tone,qe ndodhet rreze Murit te Kalase i cili perfundon me Torren Veneciane.Qyteti yne rrethohet nga disa fusha d...	pushimet e mia verore Autori: Emi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pushimet e mia verore Si qdo her tjeter edhe ket vit pushimet i kalova per mrekulli. Vizitova shum familjar,takova miq te rinj,lexove lektyra te reja dhe bera shum aktivitete te tjera. Vera esht e gjat dhe padyshim se ndonjeher kam ndjer mungese e shokeve dhe arsimtareve p...
Vendlindja ime Autori: Olgert Dcoi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vendlindja ime Vendlindja ime eshte Kukesi. Nje vend me karakteristika natyrore te mrekullueshme.Aty ajri ky te freskon dhe per pak sa ste se gjumi nga qetesia. Pemet e lata ku gjethet i bien ...kumbullat,manaferrat qe gjenden kudo... aty ka shume pak shtepi porshume ...	Nene Tereza – Vlera ne kohera te erret... Autori: Kris Hasa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nene Tereza – Vlera ne kohera te erreta Nene Tereza – Vlera ne kohera te erreta Shekulli XX do te mbahet mend ne shume menyra si shekulli i imazheve te shtirura. Jetonin politikane qe fshehnin egoizmin e tyre pas disa buzeqeshjeve verbuese. Super modelet erresonin syte e njerezve duke pe...
Marredhenia ime me shkollen: Si eshte dh... Autori: KLARISA OSMANI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shkolla Ese: Marredhenia ime me shkollen. Si eshte dhe si duhet te jete. Shkolla eshte vendi ne te cilin njeriu kalon gjysmen e dites, dhe keshtu, dite pas dite, pothuajse gjysmen e jetes se tij. Pa shkolle “nuk ka jete”; kjo eshte edhe nje nder arsyet perse...	100 vjetori i pavaresise Autori: Grisilda Shira · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 100 vjet pavaresi Flamuri eshte shpirti i kombit,himnmi eshte zeri i tij.Ky flamur kuq e zi me shqiponjen dykrenare ka valevitur plot 100 vite duke nxjerre ne pah identitin tone kombetar.Ndersa himni,qe cdo shqiptar e ka per krenari te recitoje vargjet gjigande te asdrenit...
dashuria Autori: ornela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria dashuria eshte nje ndjenje shume e bukur, e cila lind dhe zhvillohet gradualisht, por shume shpesh ndodh qe te linde edhe me shikim te pare. boten e sheh me nje sy tjeter. gjithcka duket shume e bukur, jeta te duket fushe me lule. per te ben gjera nga me...	Pasioni im me mrekullon Autori: Burrelsi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pasioni im me mrekullon Te gjith e kemi nje pasion,nje deshir,nje vullnet qe na terheq per te bere gjera te mrekullueshme.Pasioni lind vet me kalimin e kohes dhe shum shpejt behet si nje rrjedh lumi e rrembyeshme qe te merr me vete.Pasionet jane nga me te ndryshmet dhe shpeshhe...
Stina e pranveres Autori: Dafina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera.Stina Pas nje dimri te gjate e te ftohte me ne fund vjen kjo stine e buzeqeshur dhe e ngrohte.Nje stine e mbushur me dashuri,pranvera.Mua me pelqen shume stina e pranveres.Kete stine e fillojme ne menyren me te mbare.Si qdo stine tjeter edhe ne pranvere kemi ge...	COVID-19 dhe une Autori: Ariela Selimllari · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ndikimi i COVID-19 tek une Mora letren serish dhe u futa ne boten time.E cfare te shkruaj valle?S'kam asgje te re vecse gjumit dhe mesimit online.E si mund te kete kur sheh kudo ne toke trupa te pafajshem te vdesin papritur.A e meritojme ne kete?Jam teper e pasigurt se cila teme ...
Nje Leter per Mesusen Autori: Azra Medeci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mesueja Mesuese,kjo leter te detikohet ty.Mesuese ti mua me mesove,me dhe keshilla te mira,te cilat kurre nuk do t'i harroje.Ti je me e mira ne bote.Une qdo gabim e kam bere,e kam bere pa dashje,por jam e bindur se te gjitha ato nje nga nje nje dit t'i permisoj,k...	''8 marsi'' Autori: Erona Ala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dita e nenes Gjithqka filloi me ninullat qe na dergojn ne shpresat e endrrat per jeten qe vijon me pas.Nga nje dor aq delikate jemi perkundur sa e sa her qe te na zinte gjumi, sa melodin kemi degjuar nga zeri i nenes sa her e kemi zgjuar nga rehatia e nates qe ta degj...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =