Data e postimit: 2014-01-12 07:15:52 Lexime: 35280

Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj. Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,aspak te ngjashme me planetin toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon te kem frike. Ajo eshte si nje mburoje mbrojtese e cila me mbron nga cdo gje qe mund te me frikesoje. E degjoj, po me peshperit ngadale ne vesh: - “Mos ki frike, po udhetojme ne kohe, ne nje kohe shume te vecante qe asnje njeri nuk mund ti rezistoje, as vete une qe jam imagjinata jote.” “Vetem prit, ki durim, jemi shume afer.”

Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pafund. erresire qe te linte pa fryme. Frika po me ngacmonte perseri, por papritur u shfaq nje drite. U shfaq nje drite ne ate bote te re, ne ate planet qe ishte vetem brenda mendjes time. Drita me mbushi me fryme. Ajo bote jashtetokesore po me pelqente. Kishte shume drita te cilat ngjasonin me njera tjetren. Ndodheshin kudo, ne cdo vend. Nuk ishte nje planet si gjithe te tjeret. Koha atje nuk nxitonte. koha te priste ty. Koha priste cdo mendim tendin me kenaqesine me te madhe. Koha ishte si oksigjeni, thjesht nuk mund te jetoje pa te. Qielli ishte roze dhe me re ta argjendta qe fluturonin ne kohe. Ajri kishte aromen e mijerave embelsirave. Pemet ishin te veshura me fruta floriri dhe te shdritshme. Rruget nuk ishin thjesht rruge, por rruge te cilat te conin ne kohe te ndryshme. Atje mund te ndjeje paqen, atje nuk kishte zhurma, atje te shoqeronin vetem ndjenjat e kohes se lumtur. Njerezit, edhe pse smund ti quaj njerez sepse ishin qenie me fytyra engjellore te cilet kishin ndjenja te pastra qe skishin fund. Syte e tyre ishin te kristalte dhe mund te shikoje kohen brenda tyre, sigurisht vetem kohen e lumtur sepse atje nuk ekzistonte koha e trishtuar. Cdo gje ishte perfekte, cdo gje qe te rrethonte te mbushte me fryme dhe te bente te enderroje me sy hapur. Ajri qe te prekte lekuren te krijonte nje ndjesi teper terheqese, sepse te tregonte kohet me te bukura qe kishin kaluar dhe kohet akoma me te bukura qe do te vinin. Liqenet ishin si pasqyra te larta dhe te thella. Ne thellesine e ketyre liqeneve fshihej nje mister. por kete mister mund ta zbulonte cdo qenie qe shkonte atje. Mjaftonte vetem qe te hidhje syte mbi liqen dhe do te shikoje qarte fytyren tende, dhe me pas do te shikoje te ardhmen e cila koha kishte rezervuar per ty. Vetem koha qendiste te ardhmen tende, askush dhe asgje tjeter nuk mund ta bente. Koha, sepse ishte gjeja me e rendesishme qe asnjehere nuk do te shuhej, dhe qe gjithmone do te te priste. Do te te priste pa te kerkuar asnje arsye, asnje sqarim, asnje fjale. Do te te priste sepse koha atje mbizoteronte nga gjithcka tjeter. Dhe ti ndjeheshe e c’liruar, e gezuar dhe sikur ishe e uruar nga zoti.

Te gjithe qeniet ne ate bote aq perfekte ishin njelloj. Nuk kishte diferenca, nuk kishte kategori shtresas, nuk kishte ngjyra, nuk kishte perbuzje, nuk kishte ofendime. Te gjithe ishin te barabarte. Ishte si nje magji qe koha me inteligjencen e saj kishte krijuar. Koha bente cdo gje qe ti deshiroje. Fjala “Jo” nuk ekzistonte. Cdo enderr beheshe realitet. Jetoje ne nje menyre qe asnjehere nuk e kishe imagjinuar. Ne ate bote aq unike nuk kishte stres, merzitje dhe lote. Te gjitha keto koha i kishte zhdukur ne humnerat me te thella dhe me te erreta qe ekzistonin ne univers. Ato nuk do te vinin me kurre ne ate planet. Koha bente gjithcka per qeniet qe ekzistonin ne ate vend aq te mrekullueshem. Atje nuk mungonte asgje, te gjitha ishin ne vendet e tyre, dhe kur i kerkoje ato te vinin vete. Edhe yjet te degjonin kur kerkoje nje deshire dhe me xhentilesen e tyre binin vete nga qielli vetem per te shikuar te gjithe krijesat te gezuara dhe te lumtura. Edhe lumenjte edhe malet te degjonin dhe te jepnin keshilla. Edhe lulet te qetesonin me aromen e tyre. Edhe pemet te tregonin rruget qe ti doje te gjeje. Gjithcka qe te rrethonte ishte nje ndihme per te gjithe qeniet me fat qe jetonin ne ate planet kaq hyjnor. Nuk mund ta besoja. Cfare vendi ishte ai? Mos ndoshta ishte vete Parajsa? Ndoshta ishte me teper se kaq. Ishte nje vend perallor qe as fjalet nuk i gjen dot per ta pershkruar. Qetesia mbizoteronte ne te gjithe trupin tend dhe mendjen tende. Lumturia prekte cdo qelize tenden dhe gezimi te ndriconte syte dhe fytyren. Nuk e kuptoje se nga vinte e gjithe ajo qetesi dhe harmoni. Ishte e pamundur po mos te buzeqeshje. Buzeqeshje me cdo gje qe merrte fryme. Atje gjithcka merrte fryme. E gjithe natyra, I gjithe horizonti merrte fryme. Nata ishte magjike. Kishte yje te panumerueshem, te vegjel dhe te medhenj te cilet kercenin dhe luanin me henen madheshtore, ne menyre qe krijesat te flinin dhe te enderronin me ata derisa te dilte dielli ne mengjes. Dhe keshtu ndodhte nate pas nate. Dita dhe nata ishin magjike, dhe mezi prisje qe te vinin. Nuk ka fjale qe te vazhdoj ta pershkruaj me tej kete vend te pakrahasueshem...

Dhe mesa duket udhetimit imagjinar po i vjen fundi. Dritat po shuhen dale-ngadale dhe mendjen time po e mbulon erresira e pafund. Perseri kam frike, por imagjinata me thote, -“Mos ki me frike, udhetimi imagjinar ne kohe qe doja te te tregoja mbaroi me sukses.” Per sot kaq ishte aventura. Takohemi ne udhetimin tjeter ne kohe, qe jam e sigurt do te pelqeje akoma me shume.”

Vepra te ngjashme

2 njerez te ndryshem Autori: Florind Gjyriqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Per njerezit te cilet jane ndryshe. Pasi shetita te gjithe boten vendi I fundit ishte Antraktida nje continent I madh dhe I bardhe.Ne Antraktide takova dy te panjohure te cilet kishin ardhur per te eksploruare vendin.Ata ishin veshur pothuajse njelloj me njeri tjetrin,ne koke kishin nganje ...	28 nëntori Autori: Valton Islami · Lloji: Ese pershkruese · Tema: 28 nëntori Sa herë që vie nëntori,e moti fillon të ftohet ne kujtojmë ditën më të madhe për ne. Ditën e pavarsisë së SHQIPËRISË.Pas shumë shekuj përpjekje e mundi ëndrra më e madhe e gjithë shqipëtarëve u bë realitet. Në karrocën e vjetër t�...
Libri Autori: D.A · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pse na sherbejne librat? Te futesh mes qindra faqesh e te thithesh nektarin si bleta,te jetosh me boten e autorit,te degjosh zerin e tij,te thenat,te pa thenat e sekretet e tij.Kjo do te thote te lexosh nje liber ne pamje te pare,por jo,kjo do te thote te behesh pjese e asaj bote...	Deshira ime Autori: Fortesa Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Deshira ime Deshira ime eshte qe ne te ardhmen te jem gazetare.Gazetaria do jet puna qe une do te bej apo te thimi do jet pasjoni im.Shkolla qe do ta kryej apo fakulteti do jet gazetarija.Te jesh gazetar duhet te kesh njohuri per ate profesjon.Deshira ime eshte te ...
shkolla ime Autori: agon elezi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shkolla ume shkolla ime e dashur kur te shoh ty me vjen baelldi dhe kur vi ne shkolle me vjen per te qare nga gezimi qe po ari te vije ne shkolle	Libri Autori: Dejvi H · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pse na sherbejne librat? Te futesh mes qindra faqesh e te thithesh nektarin si bleta,te jetosh me boten e autorit,te degjosh zerin e tij,te thenat,te pa thenat e sekretet e tij.Kjo do te thote te lexosh nje liber ne pamje te pare,por jo,kjo do te thote te behesh pjese e asaj bote...
Gjakmarrja, një plagë e shoqërisë so... Autori: Arlind H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjakmarrja në vendin tonë. Ne shume emisione televizive kam degjuar te flitet per nje teme sa prekese po aq dhe te dhimbshme.Eshte dukuria e gjakmarrjes.Dhe shume here e kam pyetur veten se cfare eshte gjakmarrja dhe cilat jane pasojat e saj.Edhe pse pergjigja me duket pak e nderli...	natyra eshte vet jeta Autori: rugen · Lloji: Ese pershkruese · Tema: NATYRA Natyra eshte gjeja me e bukur qe ekziston.Eshte gjeja me me vlere,gjeja me e cmuar,eshte vete jeta.Por,njeriu e ka demtuar dhe ndryshuar ate,e ka ndotur ajrin dhe token,e ka ndotur ujin,vete jeten.Kjo nuk eshte aspak e drejte. Kur viziton zonat e papreku...
E ardhmja qe dua Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: E ardhmja qe dua E ardhmja është ajo që më pret, ajo për të cilën unë po përgatitem. Është e vërtetë se secili nga ne, e ka në dorë të vet të ardhmen e tij. Është si ndërtimi i një pallati gjigant. Me të vërtetë që nëse e sheh në vija të trasha...	Gjuha jone Autori: Euripidi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjuha shqipe Gjuha jone Te ben krenar te degjoshqe gjithesecili nga ne flete shqip ne cdo ane te botes qe te shkoje. Kjo te krijon nje ndjesi te thelle ne shpirte, dhe te mendosh se kjo gjuhe ska per tu shuar kurre.Duajeni gjuhen tuaj sepse ate belbezuat sa erdhet ne...
Dashuria Autori: Iris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria Dashuria ... Nje ndenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme. Eshte nje emer qe te ben ta duash me shume se vetveten , nje emer qe e din se c’ eshte e verteta, te ben 1000 vjet ta jetosh e te ben cdo gje ta gezosh. Dhe lumturia vjen bashke me dashurine. Sep...	SHOKU IM Autori: parid teuta naska · Lloji: Ese pershkruese · Tema: DUHET te pershkruajme shokun e ngushte Shoku im i ngushte quhet Andri.Ai ka sy bojeqielli dhe floke te verdhe,eshte i gjate dhe pak i shendoshe.Andri eshte djale shume inteligjent,lexon shume libra.Atij i pelqen te degjoje muzike, dhe te luaj ne internet.Andri me ndihmon shpesh te zgjidh ushtr...
Kujtim me i bukur imi Autori: Ardita Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kujtim nga shkolla fillore Eskurzioni ishte nje dite e mrekullueshme,e paharruar ne jeten time.U nisem nga oborri i shkolles me dy autobuse ne ora 07:30.Shkuam neper disa vende te bukura te Kosoves si Prizren.Istog,Gjakove dhe Drenas.Kjo ishe nje ndjenje e paharruar sepse edhe pak ...	Dashuria Autori: Juxhino · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Cfare eshte dashuria per ju? Dashuria eshte nje ndjenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme per nje njeri, nje vend ose dicka tjeter. Ajo mendohet zakonisht si e pamundur te perkufizohet, prandaj, sa here perpiqemi ta perkufizojme, perfundojme duke i vene kufizime. Dashuria nuk e ka nje...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =