Data e postimit: 2014-01-12 07:15:52 Lexime: 35348

Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj. Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,aspak te ngjashme me planetin toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon te kem frike. Ajo eshte si nje mburoje mbrojtese e cila me mbron nga cdo gje qe mund te me frikesoje. E degjoj, po me peshperit ngadale ne vesh: - “Mos ki frike, po udhetojme ne kohe, ne nje kohe shume te vecante qe asnje njeri nuk mund ti rezistoje, as vete une qe jam imagjinata jote.” “Vetem prit, ki durim, jemi shume afer.”

Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pafund. erresire qe te linte pa fryme. Frika po me ngacmonte perseri, por papritur u shfaq nje drite. U shfaq nje drite ne ate bote te re, ne ate planet qe ishte vetem brenda mendjes time. Drita me mbushi me fryme. Ajo bote jashtetokesore po me pelqente. Kishte shume drita te cilat ngjasonin me njera tjetren. Ndodheshin kudo, ne cdo vend. Nuk ishte nje planet si gjithe te tjeret. Koha atje nuk nxitonte. koha te priste ty. Koha priste cdo mendim tendin me kenaqesine me te madhe. Koha ishte si oksigjeni, thjesht nuk mund te jetoje pa te. Qielli ishte roze dhe me re ta argjendta qe fluturonin ne kohe. Ajri kishte aromen e mijerave embelsirave. Pemet ishin te veshura me fruta floriri dhe te shdritshme. Rruget nuk ishin thjesht rruge, por rruge te cilat te conin ne kohe te ndryshme. Atje mund te ndjeje paqen, atje nuk kishte zhurma, atje te shoqeronin vetem ndjenjat e kohes se lumtur. Njerezit, edhe pse smund ti quaj njerez sepse ishin qenie me fytyra engjellore te cilet kishin ndjenja te pastra qe skishin fund. Syte e tyre ishin te kristalte dhe mund te shikoje kohen brenda tyre, sigurisht vetem kohen e lumtur sepse atje nuk ekzistonte koha e trishtuar. Cdo gje ishte perfekte, cdo gje qe te rrethonte te mbushte me fryme dhe te bente te enderroje me sy hapur. Ajri qe te prekte lekuren te krijonte nje ndjesi teper terheqese, sepse te tregonte kohet me te bukura qe kishin kaluar dhe kohet akoma me te bukura qe do te vinin. Liqenet ishin si pasqyra te larta dhe te thella. Ne thellesine e ketyre liqeneve fshihej nje mister. por kete mister mund ta zbulonte cdo qenie qe shkonte atje. Mjaftonte vetem qe te hidhje syte mbi liqen dhe do te shikoje qarte fytyren tende, dhe me pas do te shikoje te ardhmen e cila koha kishte rezervuar per ty. Vetem koha qendiste te ardhmen tende, askush dhe asgje tjeter nuk mund ta bente. Koha, sepse ishte gjeja me e rendesishme qe asnjehere nuk do te shuhej, dhe qe gjithmone do te te priste. Do te te priste pa te kerkuar asnje arsye, asnje sqarim, asnje fjale. Do te te priste sepse koha atje mbizoteronte nga gjithcka tjeter. Dhe ti ndjeheshe e c’liruar, e gezuar dhe sikur ishe e uruar nga zoti.

Te gjithe qeniet ne ate bote aq perfekte ishin njelloj. Nuk kishte diferenca, nuk kishte kategori shtresas, nuk kishte ngjyra, nuk kishte perbuzje, nuk kishte ofendime. Te gjithe ishin te barabarte. Ishte si nje magji qe koha me inteligjencen e saj kishte krijuar. Koha bente cdo gje qe ti deshiroje. Fjala “Jo” nuk ekzistonte. Cdo enderr beheshe realitet. Jetoje ne nje menyre qe asnjehere nuk e kishe imagjinuar. Ne ate bote aq unike nuk kishte stres, merzitje dhe lote. Te gjitha keto koha i kishte zhdukur ne humnerat me te thella dhe me te erreta qe ekzistonin ne univers. Ato nuk do te vinin me kurre ne ate planet. Koha bente gjithcka per qeniet qe ekzistonin ne ate vend aq te mrekullueshem. Atje nuk mungonte asgje, te gjitha ishin ne vendet e tyre, dhe kur i kerkoje ato te vinin vete. Edhe yjet te degjonin kur kerkoje nje deshire dhe me xhentilesen e tyre binin vete nga qielli vetem per te shikuar te gjithe krijesat te gezuara dhe te lumtura. Edhe lumenjte edhe malet te degjonin dhe te jepnin keshilla. Edhe lulet te qetesonin me aromen e tyre. Edhe pemet te tregonin rruget qe ti doje te gjeje. Gjithcka qe te rrethonte ishte nje ndihme per te gjithe qeniet me fat qe jetonin ne ate planet kaq hyjnor. Nuk mund ta besoja. Cfare vendi ishte ai? Mos ndoshta ishte vete Parajsa? Ndoshta ishte me teper se kaq. Ishte nje vend perallor qe as fjalet nuk i gjen dot per ta pershkruar. Qetesia mbizoteronte ne te gjithe trupin tend dhe mendjen tende. Lumturia prekte cdo qelize tenden dhe gezimi te ndriconte syte dhe fytyren. Nuk e kuptoje se nga vinte e gjithe ajo qetesi dhe harmoni. Ishte e pamundur po mos te buzeqeshje. Buzeqeshje me cdo gje qe merrte fryme. Atje gjithcka merrte fryme. E gjithe natyra, I gjithe horizonti merrte fryme. Nata ishte magjike. Kishte yje te panumerueshem, te vegjel dhe te medhenj te cilet kercenin dhe luanin me henen madheshtore, ne menyre qe krijesat te flinin dhe te enderronin me ata derisa te dilte dielli ne mengjes. Dhe keshtu ndodhte nate pas nate. Dita dhe nata ishin magjike, dhe mezi prisje qe te vinin. Nuk ka fjale qe te vazhdoj ta pershkruaj me tej kete vend te pakrahasueshem...

Dhe mesa duket udhetimit imagjinar po i vjen fundi. Dritat po shuhen dale-ngadale dhe mendjen time po e mbulon erresira e pafund. Perseri kam frike, por imagjinata me thote, -“Mos ki me frike, udhetimi imagjinar ne kohe qe doja te te tregoja mbaroi me sukses.” Per sot kaq ishte aventura. Takohemi ne udhetimin tjeter ne kohe, qe jam e sigurt do te pelqeje akoma me shume.”

Vepra te ngjashme

Shtëpia ime e ëndrrave Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shtëpia e ëndrrave të mia Aty,në një fshat të vogël bregdetar,që laget nga Oqeani Paqësor,dhe që vendasit e thërrasin Zihuatenejo,ndodhet shtëpia ime e ëndrrave.Porsa hap derën e kësaj shtëpie të stërmadhe,që duket sikur nuk ka fund,do ndeshesh me një korridor t...	CFARE JANE FJALET DHE PSE JANE TE RENDES... Autori: RINELA · Lloji: Ese pershkruese · Tema: CFARE JAN EFJALET DHE PSE JANETE RENDESISHME???? Fjalet kane evoluarmes viteve.Ndoshta,me shume se cdo faktor tjeter,eshte mjeshteria e gjuhes qe na ndan nga bota e kafsheve.Por fjalet jane gjera te rreshqitshme.Eshte e njohur gjeresisht qe ato mund te perdoren per te mashtruar gjithashtu edhe per te nd...
Femijeria ime. Autori: Arlinda Beqo · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Trego nje histori nga femijeria juaj qe ju ka lene mbresa dhe ju ka ndryshuar jeten. Femijeria eshte periudha me e bukur per te gjithe.Edhe per mua eshte nje nga periudhat me te bukura.Eshte peridha kur t'i ndihesh i lire nga bota reale.Je akoma nje femije qe nuk ja ka haberin se cfare do te ndodhi ne te ardhmen.Une kam lindur ne vitin 20...	“MERR SYTE E MI DHE SHIKOJE!” Autori: Iva Bezhani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: “MERR SYTE E MI DHE SHIKOJE!” Shpesh njerzit zene e flasin kuturru per nje njeri qe e duan , nje njeri qe e adhurojne , ose nje njeri qe e konsiderojne gjysmen e vetes . Por une do preferoja ti rendisja fjalet e mija ne menyre te rregullt ndoshta edhe nen tingujt e ndonje simfonie mag...
Shqiperia Autori: Argita Nerpjetri · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Fushe Studen Shume vende ne Shqiperi jane te pazbuluar ende.Edhe ne qe jemi shtetas te ketij vendi nuk i dime emde disa nga bukurite e tij. Po te shkosh ne Fushe Studen do te mahnitesh nga bukuria e atij vendi.Atje ka disa hotele te medhe me restorante luksoze brenda...	pasioni im me mrekullon Autori: Anxhela Stafa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: endrrat tona Te gjithe ne kemi nje enderr,nje pasion,nje deshir qe na terheq drejt nje te ardhmje te suksesshme.Pasioni lind me kalimin e kohes dhe shum shpejt pa e kuptuar behet si nje rrjedh lumi e rrembyeshme qe na merr me vete. Pasioni im qe me mrekullon eshte ma...
Paqja ne bote Autori: YourLiterary.com · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Paqja ne bote Fjalen paqe,kur e themi ajo na del si rreze drite qe sa here qe e themiaq me shume ndricon.Bota nuk eshte perfekte ,por ama ky eshte justifikimi jone qe gjithmone themi fajin e ka ky e ka ajoetj, por ne duhet te rregullojme ne fillim paqen ne vetvete se...	asma Autori: asma · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria lindi per te qene e perjetshme Dashuria eshte nje ndjenje e bukur dhe e delire,e buruar ne shume zemra.Ajo lind si rrjedhoje e miresise dhe bukurise shpirterore .Dashuria eshte nje ndjenje qe nuk mund te pershkruhet dot me fjale dhe nuk mund ta kuptoje kushdo ,sepse ajo mund te kuptohe...
Kujtim me i bukur imi Autori: Ardita Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kujtim nga shkolla fillore Eskurzioni ishte nje dite e mrekullueshme,e paharruar ne jeten time.U nisem nga oborri i shkolles me dy autobuse ne ora 07:30.Shkuam neper disa vende te bukura te Kosoves si Prizren.Istog,Gjakove dhe Drenas.Kjo ishe nje ndjenje e paharruar sepse edhe pak ...	viti i ri 2016 Autori: Aresa Selmani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: viti i ri 2016 Jeta nuk matet nga numri i frymarrjeve por nga qastet që të lënë pa frym.Prandaj dashuroni qdo ditë,dhuroni mirësi qdo ditë,jeni pozitiv qdo ditë.Qdoditë është një faqe libri dhe qdo fundvit është fundi i një kapitulli....mis harroni jemi n...
Nje person i dashur!!! Autori: Izabela Shelna · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mami im Nje person i dashur Ah,sa e veshtire eshte te flasesh per nje person qe e do dhe te do shume.Aq shume sa edhe sikur te gjitha oqeanet , detet, lemenjte te ishin boje per te shkruar s'do mjaftonin, edhe sikur cdo centimeter i tokes te ishte leter s'do dil...	Kitara Autori: Esnaida Mullaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pershkrimi i nje objekti (Kitara) Nese do te flisja per boten muzikore, e para gje qe me shfaqet ne mendje eshte kitara, kjo vegel muzikore pa te cilen muzika do te ishte e manget. Pamja e saj eshte vertet nje enigme. Eshte e pabesueshme te mendosh qe nga je dru te cilit i eshte dhene nje...
DEGJO ZEMRËN TENDE Autori: Kujtim Gashi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund. Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter ...	Te jetosh... Autori: Anduena Shabanaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: jeta Jeta..,eshte egzistenca e njeriut, shum njerez kan gjethqka qe duan, ndersa shum te tjerve ju mungon gjdo gje dhe nuk kan as nje deg te vetme per tu kapur e per te jetur. Mendoj qe kjo nuk esht e drejt kur shum njerz vuajn nga urija e ndresa te pasurit us...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =