Data e postimit: 2014-01-12 07:15:52 Lexime: 34256

Jam duke udhetuar me imagjinaten time nje nje vend te ngjashem po krejt ndryshe vendit ku jetoj. Jam duke shkuar ne nje bote tjeter,aspak te ngjashme me planetin toke. Po shkoj me nje shpejtesi shume te madhe qe me fut friken, por imagjinata ime sme lejon te kem frike. Ajo eshte si nje mburoje mbrojtese e cila me mbron nga cdo gje qe mund te me frikesoje. E degjoj, po me peshperit ngadale ne vesh: - “Mos ki frike, po udhetojme ne kohe, ne nje kohe shume te vecante qe asnje njeri nuk mund ti rezistoje, as vete une qe jam imagjinata jote.” “Vetem prit, ki durim, jemi shume afer.”

Nuk shikoja dot asgje. Mendja ime ishte e bllokuar. Ishte vetem erresire e pafund. erresire qe te linte pa fryme. Frika po me ngacmonte perseri, por papritur u shfaq nje drite. U shfaq nje drite ne ate bote te re, ne ate planet qe ishte vetem brenda mendjes time. Drita me mbushi me fryme. Ajo bote jashtetokesore po me pelqente. Kishte shume drita te cilat ngjasonin me njera tjetren. Ndodheshin kudo, ne cdo vend. Nuk ishte nje planet si gjithe te tjeret. Koha atje nuk nxitonte. koha te priste ty. Koha priste cdo mendim tendin me kenaqesine me te madhe. Koha ishte si oksigjeni, thjesht nuk mund te jetoje pa te. Qielli ishte roze dhe me re ta argjendta qe fluturonin ne kohe. Ajri kishte aromen e mijerave embelsirave. Pemet ishin te veshura me fruta floriri dhe te shdritshme. Rruget nuk ishin thjesht rruge, por rruge te cilat te conin ne kohe te ndryshme. Atje mund te ndjeje paqen, atje nuk kishte zhurma, atje te shoqeronin vetem ndjenjat e kohes se lumtur. Njerezit, edhe pse smund ti quaj njerez sepse ishin qenie me fytyra engjellore te cilet kishin ndjenja te pastra qe skishin fund. Syte e tyre ishin te kristalte dhe mund te shikoje kohen brenda tyre, sigurisht vetem kohen e lumtur sepse atje nuk ekzistonte koha e trishtuar. Cdo gje ishte perfekte, cdo gje qe te rrethonte te mbushte me fryme dhe te bente te enderroje me sy hapur. Ajri qe te prekte lekuren te krijonte nje ndjesi teper terheqese, sepse te tregonte kohet me te bukura qe kishin kaluar dhe kohet akoma me te bukura qe do te vinin. Liqenet ishin si pasqyra te larta dhe te thella. Ne thellesine e ketyre liqeneve fshihej nje mister. por kete mister mund ta zbulonte cdo qenie qe shkonte atje. Mjaftonte vetem qe te hidhje syte mbi liqen dhe do te shikoje qarte fytyren tende, dhe me pas do te shikoje te ardhmen e cila koha kishte rezervuar per ty. Vetem koha qendiste te ardhmen tende, askush dhe asgje tjeter nuk mund ta bente. Koha, sepse ishte gjeja me e rendesishme qe asnjehere nuk do te shuhej, dhe qe gjithmone do te te priste. Do te te priste pa te kerkuar asnje arsye, asnje sqarim, asnje fjale. Do te te priste sepse koha atje mbizoteronte nga gjithcka tjeter. Dhe ti ndjeheshe e c’liruar, e gezuar dhe sikur ishe e uruar nga zoti.

Te gjithe qeniet ne ate bote aq perfekte ishin njelloj. Nuk kishte diferenca, nuk kishte kategori shtresas, nuk kishte ngjyra, nuk kishte perbuzje, nuk kishte ofendime. Te gjithe ishin te barabarte. Ishte si nje magji qe koha me inteligjencen e saj kishte krijuar. Koha bente cdo gje qe ti deshiroje. Fjala “Jo” nuk ekzistonte. Cdo enderr beheshe realitet. Jetoje ne nje menyre qe asnjehere nuk e kishe imagjinuar. Ne ate bote aq unike nuk kishte stres, merzitje dhe lote. Te gjitha keto koha i kishte zhdukur ne humnerat me te thella dhe me te erreta qe ekzistonin ne univers. Ato nuk do te vinin me kurre ne ate planet. Koha bente gjithcka per qeniet qe ekzistonin ne ate vend aq te mrekullueshem. Atje nuk mungonte asgje, te gjitha ishin ne vendet e tyre, dhe kur i kerkoje ato te vinin vete. Edhe yjet te degjonin kur kerkoje nje deshire dhe me xhentilesen e tyre binin vete nga qielli vetem per te shikuar te gjithe krijesat te gezuara dhe te lumtura. Edhe lumenjte edhe malet te degjonin dhe te jepnin keshilla. Edhe lulet te qetesonin me aromen e tyre. Edhe pemet te tregonin rruget qe ti doje te gjeje. Gjithcka qe te rrethonte ishte nje ndihme per te gjithe qeniet me fat qe jetonin ne ate planet kaq hyjnor. Nuk mund ta besoja. Cfare vendi ishte ai? Mos ndoshta ishte vete Parajsa? Ndoshta ishte me teper se kaq. Ishte nje vend perallor qe as fjalet nuk i gjen dot per ta pershkruar. Qetesia mbizoteronte ne te gjithe trupin tend dhe mendjen tende. Lumturia prekte cdo qelize tenden dhe gezimi te ndriconte syte dhe fytyren. Nuk e kuptoje se nga vinte e gjithe ajo qetesi dhe harmoni. Ishte e pamundur po mos te buzeqeshje. Buzeqeshje me cdo gje qe merrte fryme. Atje gjithcka merrte fryme. E gjithe natyra, I gjithe horizonti merrte fryme. Nata ishte magjike. Kishte yje te panumerueshem, te vegjel dhe te medhenj te cilet kercenin dhe luanin me henen madheshtore, ne menyre qe krijesat te flinin dhe te enderronin me ata derisa te dilte dielli ne mengjes. Dhe keshtu ndodhte nate pas nate. Dita dhe nata ishin magjike, dhe mezi prisje qe te vinin. Nuk ka fjale qe te vazhdoj ta pershkruaj me tej kete vend te pakrahasueshem...

Dhe mesa duket udhetimit imagjinar po i vjen fundi. Dritat po shuhen dale-ngadale dhe mendjen time po e mbulon erresira e pafund. Perseri kam frike, por imagjinata me thote, -“Mos ki me frike, udhetimi imagjinar ne kohe qe doja te te tregoja mbaroi me sukses.” Per sot kaq ishte aventura. Takohemi ne udhetimin tjeter ne kohe, qe jam e sigurt do te pelqeje akoma me shume.”

Vepra te ngjashme

Vjeshta Autori: Ilirjana · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kosova Ditet e nxehta te veres shkuan tani po i asfrohemi nje stine te ftohte e shum te merzitshme .ditet e kesaj stine jane shum te shkurtera. Qdo gje vyshket e thahet nuk kemi me gjelbrim si ne ver.koha nuk kalon fare vjeshta te ben te ben te ndihesh e vetmua...	Gjyshi im Autori: Anisa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria per gjyshin Gjyshi eshte personi me I dashur dhe më I shtrejti per mua.Që kur isha e vogel kisha shume deshire te qendroja me të. Më pelqenin ato historite që më tregonte, histori që bënin fjalë për jetën e tij. Unë gjithmonë e dëgjoja me vëmendje. Gjy...
nxenesit e vegjel Autori: urata matluma · Lloji: Ese pershkruese · Tema: tema eshte per nxenesit qe mesonin shume nje dite na erdhi shtatori dhe nxenesit e vegjel hyne ne shkolle ne mesin e tyre isha edhe une. me dukej se ajo ishte dita me e mire dhe e gezueshme ne gjithe jeten time. isha shume e emocionuar ne diten e pare te shkolles. mesuesja ishte shume e dashur d...	Dashuria Autori: Iris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria Dashuria ... Nje ndenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme. Eshte nje emer qe te ben ta duash me shume se vetveten , nje emer qe e din se c’ eshte e verteta, te ben 1000 vjet ta jetosh e te ben cdo gje ta gezosh. Dhe lumturia vjen bashke me dashurine. Sep...
veshje popullore per meshkuj dhe gra Autori: ariol hoxha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: veshje popullore Veshjet popullore, janë pa dyshim një nga manifestimet më të fuqishme të kulturës tradicionale. Ato janë trashëguese e transmetuese të shumë elementëve, që vijnë nga lashtësia dhe nga koha e mesme, por janë njëkohësisht edhe shprehje e m...	Jam krenar qe jan shqiptar Autori: Klaudja Liçaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jam krenar qe jan shqiptar Ese: Jam krenar qe jan shqiptar Shqiptaret e kane mbeshtetur krenarine e tyre ne shume aspekte si:Bukuria e vendit te tyre,gjuha me e vjeter e ballkanit,trimat qe luftuan per te mbrojtur vendin e tyre,veshjet tradicionale per femra dhe per meshkuj,ushqim...
PRINDERIT <3 <3 Autori: K... · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Prinderit,gjeja me shtrenjt ne bote! Ku ka njeri me te mire se prindi? Ku ka me mire se buzeqeshja e perkrahja qe ata te japin cdo dite? te mbrojne dhe te japin dashuri cdo ore ,minute e cdo sekond qe kalon. Perkedheljet qe na japin ,te bejne t'i adhurosh me shume e me shume. Nuk e imagjinon...	Shkolla Autori: Erza Hasani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shkolla Te flasesh per shkollen eshte e veshtire,por edhe e kendshme... Eshte e veshtire,sepse te vjen keq te flasesh per gjera te pakendeshme qe ndonjehere ndodhin aty...Ndersa eshte e kendshme te flasesh sepse aty meson te jetosh. Aty kemi mesuar shkronjen e ...
Mergimi shpirteror Autori: E.C · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ndikimi i largimit shpirteror ne boten e brendshme te personit Ese pershkruese “”Mergimi shpirteror” Mergimi ka qene dhe do te jete gjithmone nje dukuri mjaft e zakonshme ne boten njerezore, dukuri qe vjen si pasoje e deshires apo detyrimit per t’u larguar drejt nje vendi tjeter, ne dukje me i mire. Por cf...	Paqja Autori: Arlind H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: PAQJA Sa e bukur është paqja!Nëse ka paqe do të thotë që në botë të gjithë e duan të mirën e njëri tjetrit.Paqja mund të bëhet vetëm nga një shtrëngim duarsh.Të bësh paqe do të thotë të falësh njeriun qe i ke bërë keq.Në kohën e luft...
Ai... Autori: ajo goca · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ai... Nuk e di nga t'ia filloj,pasi eshte shume e veshtire te pershkruash dike si ai.Po flas per nje person qe arriti te ndryshoje jeten time,ashtu sic askush nuk ka arritur ta beje ndonjehere.Per mua eshte enderra per te cilen kam enderruar per vite me radhe.M...	Ese per shpendet Autori: Albion Gashi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese per shpendet Shpendet jane krijesa me te bukura ne tok. Porpos kesaj shpendet jane puntoresepse me fije kashte ndertojn folet e tyre dhe i rritin zogjte e vegjel. Zogjt krijojn bukuri...
Shtëpia ime e ëndrrave Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shtëpia e ëndrrave të mia Aty,në një fshat të vogël bregdetar,që laget nga Oqeani Paqësor,dhe që vendasit e thërrasin Zihuatenejo,ndodhet shtëpia ime e ëndrrave.Porsa hap derën e kësaj shtëpie të stërmadhe,që duket sikur nuk ka fund,do ndeshesh me një korridor t...	atdheu Autori: nita lajqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: atdheu,liria,kosova etj Atdheu eshte gjeja me e shtrenjt ne jete ai eshte vendi ku linda dhe ku u rrita.

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =