YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra | Gjenerali i ushtrise se vdekur

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37
Lexime: 9660

Gjenerali i ushtrise se vdekur

Like 1

Dislike 0

Autori: xhesika mersinllari
Lloji: Ese argumentuese
Tema: Analiza letrare
Shkolla: demokracia
Klasa: VII
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!

ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)

Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

dashuria ndaj femres Autori: Diellza Surdulli · Lloji: Ese argumentuese · Tema: dashuria ndaj femres -Te jesh femer do te thote te te ndryshoje humori 7 mije here ne dite.Eshte keshtu sepse ajo e ndjen gjdo gje madje edhe ajrin.Mendo edhe kete qe gjithmone ka nje shkak per qdo gjendje emocionale te saj.Edhe nese te thote "skam gje",genjen.Pret qe ta pyes...	"Shoqëria në ditët e sotme" Autori: Elmedina Deda · Lloji: Ese argumentuese · Tema: "Shoqëria në ditët e sotme" "Shoqëri" e lehtë ta thuash por e vështirë për disa njerëz për tu mbajtur.Shoqërinë e mirë duhet ta ruajmë sepse në kohën ku ne po jetojmë është e vështirë të gjesh një mik/e të vërtet i cili ose e cila është gjithmonë krah teje p...
Hapma derenn e dashura nënë Autori: lumta bajrami · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Varferia Hapma deren e dashura nënë E di qe gabova shum kur ika,e di qe eshte dashur qe te ndegjoj keshillat tua.Sikur nuk e di se sa shum jam duke vuajtur pa ty,gjdo nate duket te jete sa 1oo vjett varferia nuk ka skaj nndonje dit mbetem edhe pa ngrene fare...	paraja nuk eshte gjithcka Autori: anonim · Lloji: Ese argumentuese · Tema: psuria dhe varferia "Nese ke parane ke gjithcka".Shume njerez ecin ne jete me kete mendim.Atamendojne se paraja i nxjerr nga cdo situate,por gabohen.Nese ti nuk ke nje familje,dashuri dhe sinqeritet s`ke asgje.Jeta te perballe me situata nga me te ndryshmet,mjafton te hedhes...
Pabarazia Autori: Klevisa Manovi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Pabarazia Kjo jete eshte shume e cuditshme,shume e pakuptueshme le te themi. Ndonjehere tregohet shume e padrejte me disa njerez qe nuk e meritojne padrejtesine,ndersa me disa te tjere e tepron.Te mirat e saj nuk i ndan ne menyre te barabarte me te gjithe. Disa n...	Pa Jete! Autori: Lumta Bajrami · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Jeta Nuk Mendoj Se Duhet Te Isha Ketu! Nuk Duhet Te Perjetoja Keto Gjera,Un Nuk I Bera Gje Askujt ! Jetaa U Tregua E Poshter Me Mua,Madje Shumm E Poshter. Nuk Mund Te Kaloj Nje Dit Pa Qare.Por Pse?Sepse Jeta Esht Mizore,ose Ndoshta U Tregua Vetem Me Mua.Nuk...
Toleranca Autori: Big G · Lloji: Ese argumentuese · Tema: ese, toleranca Qysh në hapat e para të jetës, prindërit i edukojnë fëmijët e tyre me rregullat e para të edukatës, rregulla të cilat përforcohen e vihen në zbatim në rrugën e jetës. Të jesh tolerant do të thotë të jesh njeri i ditur mbi bazat e së ci...	Vendi i Diturisë Autori: Elmedina Deda · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Shkolla vendi i Diturisë Shkolla është vendi i diturisë.Vendi ku nga mësuesit tanë kemi mësuar shkronjën e parë të alfabetit dhe alfabetin shqip.Vendi ynë është përballur me shumë vështirësi por ka arritur ta mbrojë alfabetin shqipë dhe gjuhën shqipe.Shkolla ë...
Pablo dhe Franceska Autori: Malko · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Pablo dhe Franceska Mbasi Virgjili I tregon Dantes hijet e Semiramisit , Kleopatres, Helenes, Paridit e Tristanit, Ai i kerkon prijesit leje Qe Te flase me nje cift shpirtrash, Te cilet vorbulla e eres I mban Te mberthyer me Njeri- tjetrin. Ata Jane Pablo Malatesta dhe Franc...	Gjera te vogla, por te bera me dashuri m... Autori: Ledia Linfaj · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Mjaftojne gjerat e vogla te bera me gjithe zemer,per te ndryshuar boten. A mund ta ndryshoj une boten,hapsiren dhe njerezit me te cilet jetoj dhe nderveproj cdo moment te jetes sime?A mund t’i zgjidh une problemet dhe konfliktet me te cilat perballem cdo dite? E nese mundem, si duhet te veproj? Mos valle duhet te rebelo...
Sikur te mos rritem Autori: Rita · Lloji: Ese argumentuese · Tema: jeta Mos u nxito per tu rritur sepse ke kohen e duhur,do ta kujtosh kohen me nostalgji,do ta pyesesh veten me mijëra herë se si kalon kjo kohë,do ta kujtosh diten e parë te shkollës,do t’i kujtosh te gjitha emocionet e bukura që ke kaluar. koha kalon ...	Ese argumentuese Autori: Ariel bici · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Jeta e meparshme Qe ne kohet e para,femra konsiderohej gjithmone ne thundren e mashkullit.Kjo per arsye se ishte shoqeria dhe shume faktore te tjere qe e kishin ndare femren nga mashkulli duke e lene ate pas ne cdo gje si psh femra ishte e detyruar te mos te kerkonte te d...
familja Autori: paola · Lloji: Ese argumentuese · Tema: familja familja gjeja me e shtrenjte per te gjithe ,cdo femije duhet te ket perkrahjen e familjes .familja eshte gjithcka ,ajo na gjendet pran sa here qe kemi nevoj apo jemi ne nje problem .familja eshte vendi ku cdo gje duket bukur ,por te jesh pjese e nje famil...	Ëndërrat e mia Autori: Lela lela · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Ëndërrat Që kur kemi qenë të vegjël kemi ëndërruar,ndoshta jo në të njëjtën mënyrë si sot por poooo kemi ëndërruar,ndoshta për një kukull, ndoshta për një fustan,ndoshta për nje loder te cilen e dinim që nuk do ta kishim kurrë.Jemi rritur ,di...

Komentet e fundit!

Emri: fitore berisha
Email: fitore_berisha@live.com
Komenti: wow eshte e mahnitshme sesi nje vajz ne kl 7 ka aftesi te bej vepra kaq te bukra

Emri: keisi kryeziu
Email: keisi.k@hotmail.com
Komenti: shumm e bkrr me plq

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop