Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37
Lexime: 9528
Gjenerali i ushtrise se vdekur
Autori: xhesika mersinllari
Lloji: Ese argumentuese
Tema: Analiza letrare
Shkolla: demokracia
Klasa: VII
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!


ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)





Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Vepra te ngjashme
Autori: Rosilda · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Autobiografia ime
Une quhen Rosilda kam lindur ne 20 shkurt dhe jam vajza e dy prinderve te mrekullueshem. Kam dy vellezer me te medhenj te cilet me gjenden prane gjithmone kur kam nevoj per ta. Vitet e para te jetes sime i kam kaluar ne qytetin e bukur te Durresit, ne das...
Autori: Ted Reka · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Perdorimi i internetit ne detyrat e shtepise
Kush nuk e ka perdorur internetin si burim per te bere detyrat e shtepise? Normalisht eshte nje avantazh per brezin e sotem, qe fatkeqesisht brezat e tjere nuk kane mundur dot ta perdorin kete burim kaq te rendesishem. Por a eshte kaq i leverdisshem inter...
Autori: valentina · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Misteri I vdekjes eshte ai qe na fut ne panik, padituria
Vdekja eshte ajo qe na tremb me shume, me shume se cdo gje ne kete jete. Kujt I trembemi me shume, vdekjes tone, apo vdekjes te njerezve tane me te dashur? Cfare eshte me e dhimbshme te mendosh, qe diteve tona do I vije fundi, apo qe ne ditet tona nuk ...
Autori: Stikjano · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Natyra
Krijimi i nje eseje me kete teme mendoje se eshte ese e lehte sepse ne me natyren takohemi cdo dite gjendemi prane saj cdo minute.'Natyra' ky term kaq i rendesishem per ne i cili mban brenda tij shume te mira per ne . Lind pyetja a dim ne ti vleresojme ke...
Autori: Xhoana Cuni · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Profesioni
Njeriu është krijuar që të jetoje, të mësoje, të ballafaqohet me sfida të ndryshme që i sjell jeta. Çdo sfidë tejkalohet kur vullneti nuk mungon. Njëriu është një qenie që ka forcë të mjaftueshme për ta kontrolluar gjithë botën ...
Autori: Lea · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Fjala,rendesia e saj
Fjala eshte nje aspekt shume i rendesishem i jetes sone te perditshme. Le ta marim ne nje kendveshtrim ne ate te heroit tone kombetari cili e perdori fjalen me se miri duke nxjerre ne pah shum cilesi te tij
Autori: Arbri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Jetoje jeten koha esht e cmuar
Nuk pres asgje nga askush! Te presesh te ben gjithmone keq. Problemet nuk jane te perjetshme dhe kane gjithmone nje zgjidhje. E vetmja qe nuk ka zgjidhje eshte vdekja. Mos lejo askend te te ofendoje ose poshteroje! Asnjehere mos humb vleresimin ...
Autori: Olgert Doci · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Vendlindja ime
Vendlindja ime” për të gjithë shqiptarët kudo në botë Vendlindja! Gjëja më e shtrenjtë! Vendi ku u lindëm e u rritëm, ku morëm mësimet e fëmijërisë, ku jetuam gëzimet dhe hidhërimet tona. Aty u formuam, hodhëm hapat e parë dhe nis...
Autori: Ariel bici · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Jeta e meparshme
Qe ne kohet e para,femra konsiderohej gjithmone ne thundren e mashkullit.Kjo per arsye se ishte shoqeria dhe shume faktore te tjere qe e kishin ndare femren nga mashkulli duke e lene ate pas ne cdo gje si psh femra ishte e detyruar te mos te kerkonte te d...
Autori: lejla sulimani · Lloji: Ese argumentuese · Tema: letersia shqiptare
fishta nuk eshte thjesht nje poet ose shkrimtar. ai eshte nje fenomen letrar ne kulturen shqiptare. veprat e tij nuk mund te thuhet se veem u lexuan. ato u mesuan permendesh nga te gjitha shresat e popullsis edhe nga ato qe nuk dinin shkrim e kendim. ai ...
Autori: Argita Nerpjetri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Jeta
Jeta eshte gjeja me me vlere qe ka nje person. Ajo eshts thesari me i cmuar per njerezit. Jeta jone eshte shume e shkurter, ne te ka shume gezime e hidherime.Disa njerez nuk e duan jeten e tyre dhe perpiqen qe ti japin fund asaj, por kjo nuk eshte gje e ...
Autori: Jeta Zguri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Dita e flamurit
Kete 28 nendor shqipetaret festojne 100 vjetorin e pavaresise. Sa sakrifica e sa perkushtim per atdheun u bene ne ato kohe te turbullta nga patriotet per te bere shqiperine te “mevetme”. Ishte koha kur perandoria turke ishte ne grahmat e fundit dhe k...
Autori: Armondaa · Lloji: Ese argumentuese · Tema: kjo dhimbje e thell mund te sjell fryte paqeje
Qfardo qe kemi perjetuar ka qen e dhimbshme,por kjo dhimbje beri qe sot fjala pavarsi te mbizotroj ne vendin ton. Deshmoret jan ata te cilet sollen ket fjal ketu ,ata kaluan shum sfida,sfida te cilat nuk jan te lehta per tu perballur, ata madje dhan jet...
Autori: Ted Reka · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Permisimi i trafikut rrugor
Te gjithe jemi pjesmarres te aksidenteve rrugore. Aksidentet rrugore behen pavetesisht, pra njerezit nuk eshte se duan ta bejne, por e bejne padashje. Gjithsesi shkaqet qe ato ndodhin jane te shumta. Le te permendim disa nga ato: Papergjegjesia e njerezv...




Komentet e fundit!

Emri: fitore berisha
Email: fitore_berisha@live.com
Komenti: wow eshte e mahnitshme sesi nje vajz ne kl 7 ka aftesi te bej vepra kaq te bukra

Emri: keisi kryeziu
Email: keisi.k@hotmail.com
Komenti: shumm e bkrr me plq



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com