Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37
Lexime: 10043
Gjenerali i ushtrise se vdekur
Autori: xhesika mersinllari
Lloji: Ese argumentuese
Tema: Analiza letrare
Shkolla: demokracia
Klasa: VII
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!


ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)





Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Vepra te ngjashme
Autori: Kesta Salla · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Stinet
Dimri vendin pranveres ia ke Bora shkrin nuk ka me. Lulet celin sa me ska Si pranvera ne bote nuk ka. Iken pranvera e vjen vera Pushimet trokasin tek dera. Vape bën sa me ska Po cti besh vere 1 here ne vit ka Vjeshta vjen vera shkon Edhe ...
Autori: rudi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: babai
babi nje ze ! nje veshtrim ! nje ndjenje! nje frike! nje pyetje! si do jetoj une keshu? si do jetoj une pa zerin e tij.. si mud ta shoh fotografine e tij kur nuk e kam pasur kurr prane kur e dua...per te me thene ...
Autori: Steisi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: natyra
Bie një shi i lehtë.Rrugët e qytetit janë të heshtura e të zymta.Dëgjohet vetëm melodia e ëmbël e shiut dhe hapat e ngadalta të ndonjë njeriu që kalon nëpër rrugët e qytetit.Në çdo gjethe rrëshqasin butësisht disa pikla të vogla shiu ...
Autori: .... **.... · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Perrallat jane pasqyre e jetes tone
Kur permendim perrallat te gjitheve na shfaqen imazhet e femijerise,ne ato netet e rralla kur degjonim keto histori te treguara nga prinderit tone ne menyre qe te na argetonin neve.Ne u rritem ne kete monotoni ose rutine qe nuk donim qe te na mungonte asn...
Autori: Samuel Osmani · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Legjendat
Dikur njerezit nuk dinin te flisnin apo te shkruanin. Ata shpreheshin me vizatime e figura ne mur. Me kalimin e kohes njerezit kuptuan si t e merreshin vesh dhe ky ishte hapi i pare drejt nje te ardhme plot letersi e fantazi Kur njerezit filluan te k...
Autori: endri lami · Lloji: Ese argumentuese · Tema: libri
Libri është një nga shpikjet më të mrekullueshme të njerëzimit. Njerëzit e lashtë I shkruanin mendimet e tyre, këngët apo folklorin në pllaka guri e në pergamenë. Me shpikjen e letreës nga kinezët e sidomos me shtypjen e shtypshkronjës ...
Autori: Okled Rakipi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Analize dhe komente mbi dramen
Sic shpjegon titulli ‘’ pamje nga ura’’ tenton te jete nje foto e vertete dhe dramatike e New York te viteve 50. Ura ne fakt eshte ajo qe lidh luksin dhe jeten e te pasurve te Manhatan me mizerien e Brooklyn(shtepine e emaigranteve). Dhe jane pik...
Autori: fiorina · Lloji: Ese argumentuese · Tema: libri
E dua librin Libri miku me i mire.Blloku qe mban hitori nga me te bukurat ku vjen casti qe qesh por edhe qan!personazhet i njeh si miq real e do te doje qe ne realitet te ishin ashtu.Ne kohen e lire ti ke shume opsine per te zgjedhur se cdo te besh.Epo ...
Autori: erona bajrami · Lloji: Ese argumentuese · Tema: per femijerin
na ishte nje her ...por tani nuk eshte me . kush nuk eshte me - femijerija jon ka humbur , nuk e gjejm duke u rritur ,aq me shum e humbasim :P ather kam qen e vogel e pa fajsheme ,,,, por tash .. tash jam e rritur dhe i kuptoj gjerat qe dikush mi shpjegon...
Autori: Blenarda Dikolli · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Unë ekzistoj përmes filozofisë e parimeve të mia për jetën
Ti vlen për atë që je dhe jo për atë që provizorisht je i detyruar të bësh. Prandaj përball njerëzve dhe kohëve ti duhet të përcaktosh qartë idetë e tua dhe pozicionin tënd. Ezistojnë dy mënyra për të vlerësuar njerëzit dhe kohët, d...
Autori: Dea · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Rendesia e tyre
Respektimi i rregullave është i rëndësishëm në çdo mjedis, qoftë në shtëpi, në shkollë apo në punë. Duke respektuar rregullat, ne tregojmë se jemi qytetarë bashkëpunues dhe të gatshëm të ndjekin udhëzimet për të mirën e komunitetit...
Autori: Armando Gega · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Dashuria
× Search Modes ALLIMAGESVIDEOSBOOKSNEWSFLIGHTSSEARCH TOOLS Search Results Translation result Love is an intangible feeling that makes us vulnerable to danger, pain and suffering. However, love is the foundation of fr... More Dashuria ësh...
Autori: Sabina D ona · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Si ndikojne familja,shoqeria e shkolla tek ne
Jeta eshte si nje lloj tregu i pafund ku ne te mund te gjesh lloj lloj produkti apo njerzish.Aty ku pa dashur perplasesh me njerz te panjohur ku ne te ardhmen behen te rendesishem per jeten tende.Po njerzit me te rendesishem per ne jane prinderit.Dhe nese...
Autori: Daris · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Shkruajmë bukur gjuhën shqipe
Në mëngjes kur zgjohem, dëgjoj nënën time që më thotë – Zgjohu zemër. Në rrugë kur dal e shkoj në shkollë më thonë shokët – Mirëmëngjesi. Sa herë dua të kem diçka, sa herë të tjerët më kërkojnë diçka gjithmonë në mënyrë...




Komentet e fundit!

Emri: fitore berisha
Email: fitore_berisha@live.com
Komenti: wow eshte e mahnitshme sesi nje vajz ne kl 7 ka aftesi te bej vepra kaq te bukra

Emri: keisi kryeziu
Email: keisi.k@hotmail.com
Komenti: shumm e bkrr me plq



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com