Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37
Lexime: 9224
Gjenerali i ushtrise se vdekur
Autori: xhesika mersinllari
Lloji: Ese argumentuese
Tema: Analiza letrare
Shkolla: demokracia
Klasa: VII
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!


ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)





Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Vepra te ngjashme
Autori: Gloria · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Njeriu
Eshte ironike menyra se si njerzit perpiqen te krijojne vetveten e tyre.cdo gje eshte pjese e karakterit personal te njerzve.qe ne femijeri mesohemi me rrezikun dhe menyren se si te pershtatemi me te.duke u rritur njeriu duhet te jete i pergatitur per cdo...
Autori: Erblin Zekthi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Vota
Unë votoj, për vete... Jetojmë në një shtet i cili është në zhvillim e sipër dhe sfida më e madhe për shtetin tonë është zhvillimi me ritme të shpejta duke u bërë një shtet i zhvilluar. Duhet të pohojmë se për të arritur këtë stat...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Ese e Maturës Shtetërore 2021
Qenia njerëzore,si e vetmja me logjikë,ka mundur të zhvillohet e të krijojë qytetërime madhështore.Ajo i është përshtatur vazhdimisht ndryshimeve të botës.Kjo e ka bërë njeriun pjesë të botës.Ndonëse kemi përparuar në përmasa galopant...
Autori: ema · Lloji: Ese argumentuese · Tema: turizmi
Turizmi është praktika, veprimi i marrë nga ata që udhëtojnë apo vizitojnë vende me qëllim zbavitjeje, njohurie dhe mësimi; sipas definicionit te Organizatës Botërore të Turizmit (World Tourism Organization, një nga departamentet e Kombeve te...
Autori: Ron · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Leximi
Librat jane nje det fjalesh i mbushur me dije e imagjinate. Jane celes i cili hap dyert e nje bote ne te cilen humbet, nga e cila e ke te veshtire te shkeputesh. Jane te pafundme arsyet se perse me pelqen te lexoj. Librat, ne njefare menyre, te mesojne t...
Autori: Melisa Preçi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Ti pranosh ndryshimet mes njerëzve është një vlerë që duhet cmuae
Sot do të flas për një fenomen të cilit ia kemi hapur dyert dhe e kemi lejuar të jetojë me ne .Mbase të ndikuar nga historia ,koha ,rrethanat ,psikologjia njerëzore .Shumë qeshin me këtë fenomen ,zbaviten me të. Ama mos kujtoni se është një...
Autori: Alma...Gashi 💙💪 · Lloji: Ese argumentuese · Tema:
••••••Alieni Jashtëtokësor••• Ai kishte sytë e mëdhenj të gjelbër,kishte një pamje të frikshmè.Ndoshta ai ishte i çuditshëm por ndoshta do të ishte mik i njeriut.Ai ndiehej i huaj në planetin Tokë.Ai ka frikë nga të ...
Autori: Fejz Demiri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: shoqërore
Koha thuhet se shëron gjithcka ,dhimbjet ,plagët ,brengat e së kaluarës ,koha të mëson të kërkosh falje të mëson të falësh .Kur dhimbja ta pushton shpirtin të falësh të duket një gjë e pamundur .Të gabosh është njerëzore,kurse të fal...
Autori: Nereida · Lloji: Ese argumentuese · Tema: krahasimi i kenges se kostandin ymer agos dhe odiseut
kjo eshte nje ese per te cilen une duhet te vleresohem me note ................. love you
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Fati ynë
Njerëzit janë mjaft të ndryshëm me njëri-tjetrin duke u bazuar në pikëpamje.Ai e shikon botën dhe jetën në perspektiva të ndryshme.E njëjta gjë mund të thuhet nëse fatin tonë e shkruajmë vetë,apo është i paracaktuar nga një vullnet hy...
Autori: Erblin Jahiri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: arkitekt
Unë po te isha arkitekt së pari do ti kisha ndërtuar disa shtëpi për të varfërit do ti kisha projektuar disa spitale për mirëqenien e shëndetit të njeriut,disa banesa personale per të moshuarit,do ti kisha ndërtuar shkolla për mësimin e fë...
Autori: Xhulja Nikolla · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Fuqia dhe Ndryshimi i Rolit të Femrave të Ditëve të Sotme
Paragrafi 1: Fuqia dhe pavarësia e femrave Në kohën e Helenës së Trojës, femrat konsideroheshin zakonisht si pronë e burrave dhe nuk kishin asnjë autoritet apo të drejtë vendimmarrjeje. Megjithatë, në kohën moderne, femrat janë ndryshuar dh...
Autori: Artion Brahimi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Pse shkrimtaret e shek. XX kane shkruar aq shume per absurdin.
Absurdi verehet se eshte pjese e shume veprave te shkrimtareve te ketij shekulli. Mendohet se perdorimi i absurdit eshte i nevojshem per konditat apo kushtet ne te cilen gjendej shoqeria e asaj kohe. Po te analizojme shoqer...
Autori: leona agen · Lloji: Ese argumentuese · Tema: flitet per dimrin
Ishte mengjes.Dola ne dritare dhe pash qe po biente bore. Nuk u besova syve te mi.Hapa dritaren,nxora doren jasht dhe ndjeva qe po me binin floket e debores ne dore .Dola jashte ,ishte nje acar . Mbi deget e pemeve zogjte po ciceronin,nuk kishin ushqim . ...




Komentet e fundit!

Emri: fitore berisha
Email: fitore_berisha@live.com
Komenti: wow eshte e mahnitshme sesi nje vajz ne kl 7 ka aftesi te bej vepra kaq te bukra

Emri: keisi kryeziu
Email: keisi.k@hotmail.com
Komenti: shumm e bkrr me plq



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2024 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com