Data e postimit: 2014-02-19 19:27:37
Lexime: 9771
Gjenerali i ushtrise se vdekur
Autori: xhesika mersinllari
Lloji: Ese argumentuese
Tema: Analiza letrare
Shkolla: demokracia
Klasa: VII
Qyteti: Durres
E-mail: Email eshte i fshehur!


ANALIZE LETRARE: Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)





Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme. Gjenerali i ushtrise se vdekur koment dhe analize (I.Kadare)
Roman nga Ismail Kadare.
Ne roman takojme njerez te nje populli te vogel,por krenar per luften qe ka bere, te cilet dinin te respektonin traditat,te respektonin mikun, te respektonin te vdekurit, qofshin dhe armiq. Ne roman takojme nje gjeneral te huaj, i cili kishte ardhur te marre eshtrat e ushtarve te vrare te vendit te tij,dhe nje prift qe e shoqeronte gjeneralin, duke bere ritet e fundit fetare te atyre qe nuk jetonin me.
Një gjeneral dhe një prift kanë ardhur në Shqipëri rreth njëzet vite pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore në një kërkim arkeologjik. Misioni i tyre është të zhvarrosin trupat e ushtarëve të vendit të tyre, por ajo çka ata zbulojnë janë kujtimet, gjysmë të ndrydhura, të tmerreve të veçanta shqiptare të asaj lufte. Gjenerali dhe prifti rugëtojnë nëpër Shqipëri, në udhëtimin e tyre të shënuar jo vetëm nga eshtrat por gjithashtu edhe nga copëzat dhe mbeturinat e historisë: me gunga, të lodhur dhe të pastrehë. Gjenerali e sheh vetveten si një ushtarak, që lehtëson therjen e vdekjes duke hequr të vdekurit nga shtëpitë e tyre të përkohshme: “Gjeneralët e tjerë kanë udhëhequr ato kolona t ë pafund të ushtarëve në disfatë dhe shkatërrim. Por ai, ai ka ardhur t’i rinxjerrë nga harresa dhe vdekja ata që kanë mbetur”.
Zemërgur, kryelartë dhe i pavëmendshëm ndaj shqiptarëve përreth tij, gjenerali beson se misioni i tij është vetëm paqësor, por takimet e papritura të tij provojnë dhunën e mbledhur nga e kaluara, të varrosur. Çdo fjalë, çdo fakt, çdo kockë e shpërbërë merr një kuptim të dytë, dhe pastaj një të tretë: Një ushtri e tërë është shndërruar në “disa tonë fosfor dhe kalcium”, grafitet e ashpra janë përkujtues të parullave fashiste. Secila medalje e luftës në kraharorin e një shqiptari reflekton fytyrën e një ushtari të vrarë që duhet zbuluar. Gjenerali mendjemadh i deritanishëm kthehet në një oficer të vdekjes, që mobilizon një ushtri fantazmash.
Ndjenjat e gjeneralit ndryshojne shpejt dhe vazhdimisht. Gjenerali ne fillim te udhetimit te tij paraqitet i mbushur me entuziazëm për “misionin” e tij historik.Ne te njejten kohe del se gjenerali ka pritur te takoje njerez te eger dhe barbare por ndodh e kunderta sa me shume njeh nga afer popullin shqiptar aq me shume ai ka dashamiresi dhe vete kritike.Personazhet ne roman nisin te shtohen dhe kjo shton dramen e gjeneralit duke nisur sin je mision monoton, duke ndryshuar me vone me gjetjen e ditarit gje e cila le gjurme tek gjenerali dhe duke vazhduar tek dasma qe e perball gjeneralin me te verteten e hidhur.
Skenë mjaft melodramatike eshte kur gjenerali që kryesonte misionin i gjen eshtrat e kolonelit në ballafaqimin me një plakë shqiptare (Nica), e cila e pati vrarë kolonelin me sëpatë, pasi ai i pati përdhunuar vajzën e saj 14-vjeçare, e cila pas kësaj fatkeqësie i dha fund jetës, ndërsa plaka Nicë e varrosi kolonelin tek pragu i portës së vet. Kur në fshatin e saj erdhi gjenerali italian që mblidhte eshtrat, Nica i nxori eshtrat e kolonelit të mbledhura në një thes dhe ia hodhi gjeneralit para këmbëve, në mes të një dasme shqiptare ku ai pati shkuar, i paftuar. Ketu na shfaqet dhe tragjizimi qe merr romani dhe dramaciteti qe perjeton gjenerali ne vetvete duke bere qe gjenerali te ndjeje peshen e mekatit , duke e barazuar veten me kolonelin Z ,duke u zhytur ne depresion.
Dhe ky roman ne paraqitet i tille me ndryshime te thella psikologjike jo vetem kaq.Eshte nje udhetim neper nje vend te frikshem, te huaj dhe misterioz dhe udhetaret mesojne se nuk mund ti kapercejne kufijte e vdekjes.Nje udhetim neper boten e te vdekurve:sa me teper zgjat kjo sipermarrje e cmendur aq me e pakuptimte nis ti duket e gjitha kjo gjeneralit .Hap pas hapi te vdekurit e shkulin nga pozitat e njeriut sundimtar sic paraqitej ne fillim dhe e cojne deri aty sa ai pranon plaget qe hap lufta jane te pasherueshme.

Vepra te ngjashme
Autori: Niko Vincani · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Pse jemi vetem ???
Vetmia eshte shoqeruesja me e keqe e jetes.Edhe pse cdo person e vendos vete se me ke do te rrije,preferon te rrije ne shoqerine e njerzve apo preferon te qendroje vetm.Shpesh here "qendrimin vetem"e marrim si dicka negative.Por ne ditet e sotme nuk eshte...
Autori: rita bashuri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: ese
Koha nuk kthehet dot pas,por ajo kthehet ne kujtime.Kujtime te largeta qe i mbajme gjithmon me vete,ne ate sirtarin te mbyllur me kyc ne zemren tone.Sepse jane te bukura e na ngjallin emocion.Ashtu sic eshte edhe periudha e femijeris.Nje bote krejt ndrysh...
Autori: Kelima Kotarja · Lloji: Ese argumentuese · Tema: A realizohet nje enderr e cila nk ka baze reale?
Ese! Nje njeri brenda per brenda nje viti duhet te shohe te pakten 1400 endrra... Shumica e njerezve bejen te pamunduren duke provuar per ta khyer ate ne realitet!! Po nese nje njeri do te donte te bente realitetnje enderr e cila nuk ka per baze asgje ...
Autori: ilda · Lloji: Ese argumentuese · Tema: portret
me erdhi ne mendje te flaas per ty,se ti je shum shakaxhi,une shum mall kam per ty.tani qe erdhe e ike prap,qenka nje kohe shum e gjate,je i bukur sy geshtenje ,flok. te gjate e i denje .trup te madh e i ri,qenke burr me besnikri.dashuria per nje baba,qen...
Autori: Fejz Demiri · Lloji: Ese argumentuese · Tema: shoqërore
Dashuria ndaj familjes është detyrim njerëzor Që nga dita kur njeriu fillon të egzitojë ,si qenie ende e vogël e pa formësuar ,zhvillohet si një barrë mbi supet e dikujt. Dashuria dhe respekti p...
Autori: Anonim · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Shoqerore
Menyra e krijimit te rruzullit toksor eshte nje enigme e mistershme,e pazbuluar deri me sot dhe vertetesia e teorive ekzistuese nuk eshte 100% e sigurt. Por, nje gje per te cilen ne mund te jemi plotesisht te sigurt eshte se pas asaj mrekullie qe ndodhi, ...
Autori: Kiara · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Si do ishte jeta jone pa teknologjine
Jeta pa teknologji Teknologjia eshte lidhur kaq forte me njerezimin sa eshte veshtire te ndahet nga ai. Ne nuk mund ta imagjinojme dot e jo me ta realizojme nje dite pa te. Teknologjia ka ndihmua shume ne cdo fushe te jetes me shpikje ose veprimtari te n...
Autori: Klevisa Manovi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Pabarazia
Kjo jete eshte shume e cuditshme,shume e pakuptueshme le te themi. Ndonjehere tregohet shume e padrejte me disa njerez qe nuk e meritojne padrejtesine,ndersa me disa te tjere e tepron.Te mirat e saj nuk i ndan ne menyre te barabarte me te gjithe. Disa n...
Autori: Anxhela · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Vetmia,kthim ne vetvete
Je larg njerezve!Me ose pa deshire je "i braktisur".Ndoshta nga vetja qe u lodh duke u vrapuar kujtimeve ,duke iu shmangur emocionit qe ato shkaktojne,ose nga te tjeret qe ndoshta u lodhen duke te degjuar ty tek rrefen kujtimet e tua. Rendesia e arsyes z...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese argumentuese · Tema: Dëmet që sjell teknologjia
Teknologjia vitet e fundit po zë një vend gjithmonë e më të madh në shoqërinë njerëzore.Ajo ka ndryshuar cilësinë e jetës dhe e ka revolucionarizuar në një shkallē të paimagjinueshme më parë.Por duke i vënë në një "peshore",të mirat...
Autori: anonim · Lloji: Ese argumentuese · Tema: psuria dhe varferia
"Nese ke parane ke gjithcka".Shume njerez ecin ne jete me kete mendim.Atamendojne se paraja i nxjerr nga cdo situate,por gabohen.Nese ti nuk ke nje familje,dashuri dhe sinqeritet s`ke asgje.Jeta te perballe me situata nga me te ndryshmet,mjafton te hedhes...
Autori: ina irina · Lloji: Ese argumentuese · Tema: si ti bindim prinderit per dicka??
Si ti bindim prinderit per dicka? Duke ditur se jeta eshte nje rruge qe duhet kaluar deri ne fund,kuptojme se ne kete rruge ndeshemi me pengesa dhe veshiresi mga me te ndryshmet ,por keto veshtiresi kane nje zgjedhe por jo te shpejte por gjithsesi ekzist...
Autori: armela hoxhaj · Lloji: Ese argumentuese · Tema: 100 vjet pavarsi
28 - 29 nentori eshte dita kur shqiptaret festojne per pavarsine e atdheut tone atdheut te cilit kemi derdhur gjak per lirine tone dhe te shtetit tone . shqiptaret te gjithe festojne te gjithe jane te lire dhe jane ne shtet te pavarur .dita kur ismail ...
Autori: enes byberi · Lloji: Ese argumentuese · Tema: shoqeria
cdo secili nga ne gjen ne jete shoqerine e tij.shoqeria eshte baza kryesore mbas familjes .ka raste kur shoqeria te ndihmonn por ka raste qe shoqeria te le ne mes te rruges dhe ti detyrohesh ta humbasesh ate.shoqeria nje fjale me shume vlere nje fjale me...




Komentet e fundit!

Emri: fitore berisha
Email: fitore_berisha@live.com
Komenti: wow eshte e mahnitshme sesi nje vajz ne kl 7 ka aftesi te bej vepra kaq te bukra

Emri: keisi kryeziu
Email: keisi.k@hotmail.com
Komenti: shumm e bkrr me plq



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com