Data e postimit: 2013-07-15 11:01:31 Lexime: 24183

E kam titulluar kete ese “E paharruar”, sepse ne te do te tregoj per nje person te tille. Ndoshta nuk e kam njohur shume, por edhe ato pak kohe qe e kam njohur kane vlejtur shume per mua. Çdokush ka nje person shume te dashur jashte familjes. Nuk e di pse po shprehem keshtu. Ajo ishte padyshim e familjes. Por largesia mes nesh beri qe une te mos e mendoj keshtu.
Nese deri tani ju kam mbajtur ne pritje per kete person, tashme kjo pritje do te mbaroje. Eshte gjyshja ime, Zana, te ciles, edhe kur ja permend emrin, me duket sikur ajo eshte ketu, prane meje, duke lexuar shkrimin tim. Ajo banonte se bashku me gjyshin ne nje fshat ketu ne Erseke. Me vjen keq qe u shperngul para lindjes time, sepse kushedi sa gjera do te kishim bere se bashku, sa gjera do t’i kishim treguar njeri-tjetrit ! Do ta njihnim njeri-tjetrin shume e shume me mire. Shpesh me prinderit e mi shkoj ne fshatin e gjyshes time. Nona Zana (siç i therrisja une) ishte gjyshja nga ana e mamit, keshtu ajo vinte shpesh per te pare shtepine e saj. Une zakonisht e mbyt mamin tim me pyetje per jeten e tyre ne fshat, ndoshta nga kurioziteti, e ndoshta nga deshira per te mesuar pak me shume per gjyshen time.
Nona Zana ishte nje grua e thjeshte dhe e respektuar kudo qe shkonte. Fytyra e saj ishte mjaft e mbushur dhe e rrumbullaket, qe me pas perfeksionohej nga floket e saj ngjyre gri. Megjithese e vjeter ishte e mbajtur dhe kurre nuk i rreshtnin duart per te bere pune dhe ishte sigurisht nje amvise shume e mire. Balli i saj ishte paksa i rrudhur, por kjo ja shtonte thjeshtesine qe arrinte kulmin. Duke buzeqeshur dhuronte nje kenaqesi te pamase. Ishte mjaft e rregullt, e paster dhe... lista nuk mbarron kurre… Por nje gje qe duhet permendur eshte dashuria e saj per kedo. Ishte gjyshja qe çdokush do ta deshironte…
Por… te gjitha ngjarjet (kryesisht te trishtueshme ose te papritura) fillojne me nje ‘por’. Me nje ‘por’ fillon dhe ngjarja ime. Nese e keni vene re i gjithe shkrimi eshte shkruar ne kohen e shkuar. Kjo do te thote vetem nje gje. Fatkeqesisht, nona ime vdiq rreth gjashte muaj me pare. Nuk kam deshire te flas shume per kete pasi sigurisht jam mjaft i merzitur per ate qe ndodhi. Ne te vertete as shoket e mi nuk e dine. Nje dite nje shoqja ime e bankes me pyeti : ”Pse mami jot eshte veshur me te zeza?’’ Une nuk i ktheva pergjigje. Gjithsesi ju mund ta lexoni kete ese edhe para klases ose ta vini ne kendin e shkrimeve, por une gjithsesi do te vazhdoj…
Gjithcka filloi rreth nje vit e gjysem me pare. Nones sime te dashur iu shfaq nje semundje ne vesh. I dhimbte mjaft dhe shpejt e çuan ne nje klinike private. Pas disa kohesh semundja u zhduk (ose keshtu menduam ne). Dimri kaloi pa problem, por veren tjeter semundja u shfaq perseri. Kesaj rradhe me e eger dhe e ashper si nje tornado e fuqishme qe donte te prishte tere qytetin. Ne, si familje e madhe, te gjithe u perkujdesem maksimalisht per te. Daja, tezet dhe kushurinjte vinim shpesh per ta vizituar. Muajt e fundit semundja u perkeqesua dhe nona ime e dashur u shtrua ne spital. Ne dhe i gjithe fisi ane e mbane i sillnim ushqime dhe madje rrinim me jave te tera me te ne spital.
Nje dite na erdhi nje telefonate ne oret e vona te mbremjes. Nona ishte shume keq. Dhimbja ishte perkeqesuar. Mami me babin bene gati valixhet. Do te niseshin neser ne mengjes. Doja dhe une te shkoja, por sigurisht qe ata nuk do te me merrnin edhe mua. Une rashe te flija i qete, sepse kjo situate kishte ndodhur edhe me pare dhe asnjehere nuk ishte ndonje gje per t’u shqetesuar. Sikur ta dija cdo te ndodhte naten… te nesermen nje zhurme me zhgjoi nga ora kater e mengjesit. Ishin prinderit e mi gati per tu nisur per rruge. Me mendimet me te keqija ne mendje shkova dhe i pyeta pse kaq shpejt ? Dhe do te doja shume te mos e kisha degjuar ate pergjigjje. Mendimi me i keq u kthye ne realitet. Besoj se as ju nuk doni ta degjoni çfare ndodhi.
Te nesermen isha ende i çoroditur. Akoma po mundohesha te perpunoja ne mendje ate qe kishte ndodhur. Isha mjaft i merzitur, por ama nuk qava. Ndoshta eshte thjesht karakteri im per te mos ju dorezuar trishtimit. Gjithsesi edhe kur shikoja mamit tim shume trishtuar, mendoja se duhet te behesha i forte.
Heren tjeter qe shkova ne Durres (tek shtepia e nones), kusherira ime e vogel shtate vjecare (mbesa e nona Zanes) me pyeti nese nona do te kthehej ndonjehere nga qielli. Me sa duket prinderit i kishin thene se nona kishte shkuar ne qiell, sepse c’mund t’i thoshin nje femije te vogel. Kusherira jetonte ne nje shtepi me nonen keshtu ajo do te ishte merzitur me shume se te gjithe ne. Do te doja shume t’i thosha me te vertete: ’’Po, nona do te vije vitin tjeter’’. Por i thashe te verteten. Ne fund te fundit keshtu i kishin thene dhe te afermit. Ajo thjesht me pyeti mua per ta aprovuar. Gjithsesi edhe pse nona nderroi jete, mendoj se ajo e ka arritur qellimin e saj ne jete. Ka rritur shume e shume femije dhe nese do te ishte ketu me ne ne keto momente, se shpejti do te ishte bere edhe stergjyshe!

Vepra te ngjashme

Familja Autori: Greselda Baci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Rendesia e familjes FAMILJA... E si mund te ishte jeta jete pa familje? Ajo esht dicka e bukur qe zoti na ka dhuruar. Antaret e saj jan aq te bashkuar dhe aq te lidhur me njeri tjetrin sikur ti kesh futur nje kuti te vogel dhe te jen ngjeshur madje me teper se kaq.Do te tho...	2 njerez te ndryshem Autori: Florind Gjyriqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Per njerezit te cilet jane ndryshe. Pasi shetita te gjithe boten vendi I fundit ishte Antraktida nje continent I madh dhe I bardhe.Ne Antraktide takova dy te panjohure te cilet kishin ardhur per te eksploruare vendin.Ata ishin veshur pothuajse njelloj me njeri tjetrin,ne koke kishin nganje ...
Jeta Autori: Greselda Baci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta A e ke keni ven re , se shpesh e humbim sensin e kohes. Shpesh harrojme se sa e sa minuta ikin e treten pertej ne oqeanin e pafund te marramendjes, dhe harrojme se po harxhojme dite e dite te tera qe njerezit luten me shpirt ti kene e tju rikthehen. Dhe j...	Qyteti i gabimeve te medha Autori: Iljas Pemaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ishulli Nje qytet i mbushur me njerez te çuditshem te cilet kur flisnin i mungonin disa gërma ose fjale dhe nuk i kuptoje. Kur erdha ne kete qytet mendoja qe ishte qyteti me i mire dhe me i pasur ne gjuhen e vet por kudo neper mure shikoja germa fytyre poshte o...
NENE Autori: Brinilda Nilda · Lloji: Ese pershkruese · Tema: NENA Kte e kam shkrujt per mamin tim dhe kte rast dua tua dedikoj te gjitha mamave shqiptare... Fjalet jane te pakta per te shkruar per qenien me te bukur te kesaj bote siç jane Nenat,ato te cilat na dhane jete nga jeta e tyre,ato te cilat jane si lule pra...	Shkolla juaj shënon 50-vjetorin dhe do ... Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: . 50 ngjyra në vetëm një tablo. Ju ka kumbuar në vesh se një aktivitet magjepsës është gati të shpërthejë?! Nëse ndonjërit jo,atëherë shpejtoni të lajmëroni këdo që njihni. Ky aktivitet me nxënës e mësues,do të sjellë në sytë tu...
70-vjetori i pavarsise Autori: silvana patarria · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shqiperia Shqiperia,vendi ku u linda, u rrita dhe do vdes.Ky eshte vendi im.Vendi ku shqiponjat fluturojne te lira ne skajet e qiellit.Qdo shqiptar eshte krenar qe mban ate emer sepse shqiperia eshte djepi qe na perkundi qe femije ,eshte djepi I kultures sone.Pse ...	ese pershkruese Autori: isuf avdylaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pranvera Te zgjohesh me cicerimat e zogjve është nje ndjejn e veqant si ne gjdo pranver era fryen let duki i lemuar gjethet e pemve,dhe lulet leshonin aromen e tyre te mrekullueshme,zogjet vin nga viset e larta per te fluturuar nr qjellin e kalter plot hare naty...
nje pershkrim per vendlindjen Autori: ajla ajla · Lloji: Ese pershkruese · Tema: vendlindja ime vendlindja ime eshte shqiperia.ajo eshte nje vend me shume kultura,fe,zakone,tradita,etj.Shqiperia laget nga deti Adriatik dhe deti Jon.ka SHUME MALE ,KODRA FUSHA.SHQIPERIA KA DHE SHUME QYTETE DHE FSHATERA DHE NJE KRYEQYTET.NUK JAM NE DAKORT ME DISA ITALI...	Kur shpalos kujtimet Autori: Arbenita Gecaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: kujtimet Kur fillova isha perplot emocion , emocionet me te mira qe mund te kishte njeriu e doja gjithqka e doja cdo cast ne ate vend , me ata njerez me ate pamje ndjeja se zemra ime cdo dite po hapej . Une gjate gjithe kohes ndryshoja gjithe ate qka perjetova ish...
Ese Autori: REA SERANLLARI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: "Prometeu,nje hero i vetmuar" Prometeu eshte heroi i pare i humanist ne te gjithe historine e letersise dhe eshte nje figure e adhuruar per shume artiste e poete. Ai kreu nje akt human ne kohen kur njerezimi ndodhej ne erresire,injorance dhe varferi.Prometeu u rrembeu perendive...	shoqja ime Autori: ajo vajza · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shoqja ime shoqja ime me e mire eshte nje vajze qe sdua tja them emrin.Ajo eshte si motra ime,ndajme shume sekrete se bashku .Ne te dyja duhemi shume si motra.sot u pajtuam sepse para disa ditesh ishim zene dhe kjo gje me shqetesonte ,i them E qe e kam si motren tim...
Pranvera me peizazh te bukur Autori: ALBENITA · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pranvera Te zgjohesh me cicerimen e bukur te zogjve eshte nje ndjenj e veqant si ne gjdo pranver era fryen let duke i lemuar gjethet e pemve , si ne gjdo pranver lulet leshojn aromen e tyre te mrekullueshme, lulzojn pemet vin zogjet nga viset e larta deh fluturo...	Dashuria Autori: Iris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria Dashuria ... Nje ndenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme. Eshte nje emer qe te ben ta duash me shume se vetveten , nje emer qe e din se c’ eshte e verteta, te ben 1000 vjet ta jetosh e te ben cdo gje ta gezosh. Dhe lumturia vjen bashke me dashurine. Sep...

Komentet e fundit!

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

---

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =