Data e postimit: 2022-12-25 18:08:55
Lexime: 2240
Të jesh a mos të jesh
Autori: Big G
Lloji: Ese filozofike
Tema: ese, ese filozofike, te jesh a mos te jesh, te jesh a te mos jesh
Shkolla: ;)
Klasa: 10D
Qyteti: Fier
E-mail: Email eshte i fshehur!


Të rrosh a të mos rrosh është një nga monologjet më të famshme të letërsisë botërore dhe një nga alternativat më dramatike në jetën njerëzore. Njeriu i gjendur përballë fatit të vet që nuk i ofron asnjë rrugëdalje. Në këtë moment tragjik hidhen ide për dukurinë e vdekjes.
- Ajo për të cilën njeriu nuk dyshon është paqja pafund pas vdekjes. Në raport me këtë të vërtetë që merret si absolute është shumë komode që njeriu në momentet më të vështira të jetës së tij, të kryejë vetëvrasje për të shpëtuar nga vuajtjet dhe ndëshkimet e fatit. Dikush ngec tek ëndrrat, që të shohësh ëndrra duhet që truri të punojë edhe pas vdekjes, por a mund të funksionojë ky tru në një trup të vdekur? Vetvetiu, mendimi shkon te e panjohura e cila lind frikën ndaj vdekjes. Është kjo frikë më shumë se dëshira për të jetuar që e mban njeriun të lidhur fortë pas jetës madje dhe kur i bien mbi kokë fatkeqësitë më të mëdha. Të jetosh me përgjegjësinë e realizimit të synimeve, e të mos humbasësh në oqeanin e meditimeve për të panjohurën.
- Të jetosh, duke i dhënë qëllimeve të tua jetë e nëse janë ende të paformuara, t’i krijosh. Kjo është të jetosh, nuk është thjeshtë të hash, të pish e të flesh. Gjithkush tanimë vlen aq sa ai krijon. Duhet të rrosh se jeta është më e shkurtër se vdekja. Të rrosh sepse jemi krijuar që të jetojmë, të punojmë dhe veprojmë për të mirën e vetes dhe të tjerëve; të krijojmë familje, të krijojmë miqësi, të përballemi me çdo gjë që na del përpara, të sfidojmë veten në gjithçka që na sjell jeta. Jetojmë për të qenë të gëzuar, pikëlluar, lumtur, ndonjëherë për të ndjerë dhimbje.
- Jeta është një imponim, nuk na ka pyetur nëse duam të vimë në këtë jetë, e s’do të na pyesë as nëse duam të shkojmë. Pra, nuk e dimë nga vijmë e as nga do të shkojmë, por ia vlen ta jetojmë jetën, meqë veç jemi pjesë e saj, dhe të nxjerrim më të mirën nga ajo, por, gjithnjë ka një “por”.
- Në qoftë se unë nuk jam gjallë, si mund të luftoj unë për një jetë më të mirë?! Gjallë mund të jesh edhe i instaluar me gypa oksigjeni rreth e rrotull, me memorie të humbur, dhe për më keq, në koma përgjithmonë. Mangësitë e theksuara fizike e vënë seriozisht në pikëpyetje kuptimin e jetës. Sa e sa njerëz jetojnë në varfëri e me kushte shumë drastike. E pra, të gjithë këta njerëz bëjnë të pamundurën që të jenë gjallë edhe pse vuajnë. Ka me mijëra arsye për të thënë të rrosh dhe kjo është zgjidhja, por ndonjëherë këto mijëra arsye shumëzohen me zero në çaste të errësimit të syve.
- Prandaj pyetja lind veç atëherë kur dhimbja gërmon thellë në shpirtin njerëzor, por kur ndodh kjo ka hapësirë më shumë për të ndjerë gëzimin, lumturinë, rëndësinë e jetës. Në përfundim them se është më mirë të jetosh, se duke jetuar do arrijmë edhe vdekjen, me vullnetin e çeliktë; me dëshirën e zjarrtë; me pasionin e fortë do të rrojmë.

Vepra te ngjashme
Autori: Doshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi?
Njerezit jane qenia me e larte dhe e bekuar si nga mendesia ahtu edhe nga jeta dhe pushteti.Ata jane gjallesa qe ka evoluar ashtu si gjithe gjallesat e tjera.Ne fillimet e tij ka pasur shume veshtiresi dhe ka qene i varur nga natyra dhe me syte e ngritur ...
Autori: alesia · Lloji: Ese filozofike · Tema: jeta
Nje grimce pluhuri fshihet ne kornizat prej balte te nje pikture te fshehur ne dhomen e kujtimeve shumevjecare . Pikture ndoshta e bere me pasionin per te rrefyer gjithe historine e pashmangshme te jetes se saj . e trilluar por ndoshta me e vertete se rea...
Autori: Alisa Aliaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i jetes
Sa herë kam qenë e mërzitur dhe i kam bërë vetjes një pyetje: “Pse jetoj unë?”, sa herë kam menduar t’i kthej përgjigje asaj pyetje, por çdo herë kam mendime të ndryshme. Jam e sigurt që jo pa qëllim u lindëm në këtë planet të vog...
Autori: Dezi Myrteza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Fati
Shpesh, te gjithe ne ankohemi duke thene se jemi te paafte, por sigurisht qe gabohemi. Jo vetem une,por te gjithe ne perballemi nga dhe me fatin tone.A vendoset fati nga ne? Jetojme me nje fat te percaktuar apo e percaktojme vete? Jemi ne farketare te fat...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Buzëqeshja
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila fillon së bashku me të rrahurën e parë dhe melodinë e zemrës ku me sinkronizimin me botën e jashtme fillon të bëhet akoma më e fortë. Dalëngad...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Femijeria
Cdo dite e me shume po rritem,e cdo dite e me shume po i largohem asaj pafajesise te atij vogelushi qe dinte vetem te qeshte e te lozdronte.Vetem 15 qirinj kam fryre,por nuk e di pse mua me duket aq e madhe diferenca nga ajo frymemarrja e pare e deri me ...
Autori: Dorina.D · Lloji: Ese filozofike · Tema: Molla
Eshte si molla e kuqe dhe perfekte qe nese e kafshon te mbush gojen plot me krimba. Manaferrat grumbullohen neper shkurre, vdekja pret tek shkembinjte dhe shiu te zhyt. Nje diseksion i trurit nuk ishte kurre aq i kendshem, ndoshta ato prerje te drejta ...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Prometeu
Prometeu është heroi i parë humanist në të gjithe historinë e letërsisë dhe është një figurë e adhuruar për shumë artistë e poetë. Ai kreu një akt humannë kohën kur njerëzimi ndonjej në errësirë,injorancë dhe varfëri. Prometeu u r...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...
Autori: emanuela · Lloji: Ese filozofike · Tema: falja
Po e filloj me nje peng te madh ne zemren time te vogel.E di qe te lendova pa mase "motrushe".Por ama dije se ti do te jesh gjithmone ne zemren time sepse une pa ty jame asgje dhe s'mund te bej perpara.Ti je loti i kulluar ne zemren time qe e mban ne dore...
Autori: Luljeta Mahmuti · Lloji: Ese filozofike · Tema: Gjithmone e verteta mbizoteron!
Larguar kilometra larg pertej te zakonshmes,per tu perballur me nje realitet te deshiruar por te veshtire per ta bere pjese te rrugetimit tend.Milje larg ne hapesiren pa mbarim,arrij te shoh yje tek shndrisin cdo pjese te erret dhe ku gjithcka arrin te kt...
Autori: honest@yahoo.com · Lloji: Ese filozofike · Tema: vetmia
Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Uniformat
Për mendimin tim është më mirë të kesh uniformë shkolle sesa të mos kesh. Nëse pyesni pse,ka disa arsye si psh.: -nuk mendon se çdo veshësh çdo ditë apo se çfarë modeli do i bësh flokët sepse ke uniformë shkolle që mund ts veshësh çd...
Autori: N.Osmenaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria
Mos me ler te cmendem.Kam kaq shume gjera brenda sa po plas.Dua te qesh,dua te luaj...dua te marr fryme.Sa shume do doja qe dikush te therriste emrin tim e te me ftonte te humbisnim ne pafundesine e magjishme te jetes.Por thjesht un po cmendem!Jam kaq e i...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com