Data e postimit: 2022-07-19 13:14:32
Lexime: 2256
Te rrosh a te mos rrosh
Autori: Geraldo Xhina
Lloji: Ese filozofike
Tema: Jeta
Shkolla: Isa Boletini
Klasa: X-E
Qyteti: Tirane
E-mail: Email eshte i fshehur!


Te rrosh a te mos rrosh
Te rrosh a te mos rrosh.?Eh ctrishtim,15 vite mbi krye I kam e qe tani per te tilla gjerash te mendoj me duhet.Te jem I sinqerte,frike kam me ty te hapem se fundja fundit per ty thjesht nje femij jam.Frike kam te filloj e te te flas per cka po kaloj.Te te them se nuk qesh dot,ekzagjerim ne syte e tu do dukej.E serish te flas dua,sdo ta mohoj.Dua qe te pakten nje here te vetme te shpreh te gjithe ate mllefin e mbledhur brenda atij shpirtit tim te njome.I madh sjam,por ska gje se per vdekjen te flas skam frike.Me ty te diskutoj dua.Nje bisede si asnje tjeter bashke te bejme.Le te fillojme se kuptimin temes duhet ti nxjerrim ne pah.Ah edhe dicka,miku im,shume mos prit nga nje I mitur si une se tek e fundit me te zgjuar burra e gra kane provuar mesazhin tia nxjerrin shprehjes se Shekspirit,e jo te gjithe ja kane dale.Une me kaq njohuri sa kam,te te flas per jete a vdekje sdi,jo se sdua,por smundem,por me lejo qe per dicka te te tregoj.Nje bisede me nje te moshuar nje here e nje kohe pata bere,e teksa me endje degjoja ate lis shekullor,disa fjale veth ne vesh I vura.Me pati thene,bir para se te flasesh degjo,per nje me te rritur respekt ki dhe jetoje jeten sa e ke ,se nje e tille nuk vjen me.Qe nga fillimi I bisedes nuk e kisha nderprere,ngaqe truri im duke shenuar kish qene,andaj me pyetje nuk e kishte shqetesuar te moshuarin,kjo gje deri ne kete moment.2-3 here ne mendje e formulova pyetjen time dhe ne fund iu ktheva duke e pyetur gjyshin,se c'kishte dashur te thoje me,"nje e tille nuk vjen me".Me pa,me qeshi e ngadale me tha,me nje butesi ne fjalet e tij,se ne momentin qe frymen e pare nje qenie merr,gje me te sigurte per te se vdekja nuk ka.Nisi te me flase per faktin se si 90 e kusur rrotullime me kete toke te shenjte,rreth atij gjigandit te zjarrte ai i kish bere.Me tregoi se shume kish pare e shume me shume kish degjuar.Fliste per faktin se i vetedijshem ish qe si ne fillim nuk ndriconte me dhe se si prane shuajtjes ai ish.Keq i vinte se me njerezit e tij te dashur me shume kohe kish dashur te kaloje,por serish me kujtoi se ne fund te fundit kjo ish jeta.Ato kocka shume kishin hequr e ato sy shume kishin pare.Me shumice kishin prekur ata duar,e lloj lloj aromash ajo hunde kish ndjere.Shumllojshmeri fjalesh kish degjuar me ato veshe e me ate goje qe tashme i dridhej teksa fliste shume kish thene.Pishman I biente,se ndonjehere gabim kish vepruar se me te parendesishme gjera kish qene marre.Nuk hezitoi te me tregonte se si kujtesa e tij gjate smbante mend,mendonte se kushedi sa gjera i kish harruar.Pishman I biente.Mu drejtua duke me thene se vogelush,jeta eshte shume e shkurter,teksa hap e mbyll syte e gjitha vetetime kalon.Me tha se te qash e te bertasesh sia vlente se koha meshire skish,as nuk ndalonte e as pas nuk kthehej.Me tha se zoti na kish zgjedhur ne per te jetuar kete jete,ndoshta per te na sprovuar.Me pati thene se pse-ne,ta kerkosh duhet.Mu drejtua me nje buzeqeshje duke me thene se po te ma tregonta ai,sdo ishte dhe kaq argetuese.Ish erresuar dhe me butesi i moshuari me pati kerkuar qe per ne shtepi te nisesha,e pa ia bere fjalen dysh ashtu un bera.Kushedi sa gjate mendova per ato fjale,por sa rendesi do kishin ato,gjithsesi,per nje vogelush si puna ime.Tani qe ca me I rritur jam shume me gjate I mendoj ato proverba dhe se cpergjigje nga pergjigjja duhet te merrja.Te nesermen flaken e dobet era kish shuar,I moshuari per te fundit here fryme kish marre.Lidhje gjaku me te skisha por gjithsesi dhimbje ndjeva per te.Degjova se duke qeshur kish dhene shpirt dhe tani qe e mendoj,I qarte nuk jam.Me pati thene se pishman shume gjerave iu binte,andaj si mundej qe ky plak I vjeter duke qeshur te largohej nga kjo bote.A thua te jene te verteta fjalet se teksa prane vdekjes je,gjithe jeten te te kaloje para syve sheh?Ndoshta kjo ka qene arsyeja pse I lumtur ai qe,se ndoshta gjerat qe I kish harruar tanime mund ti merrte me vete dhe I lire,pa e kthyer koken pas te shkonte.A thua te jete munduar ai plak I urte qe te me thoje qe celesi I harmonise me sjelljen e pelqyeshme dhe mencurine ne komunikim ka te beje?!Apo valle per vlerat baze dhe bindjet per sukses ai me foli.Ndoshta ndoshta per vete-disiplinen dhe si te menaxhoj kohen me mesoi.E kush e di se tek e fundit te ato fjale fshihej jeta e tij.Si nje rubik I zgjidhur para meje ende qendron kryelarte ai,sikur mburret qe kuptimin jetes ja kish nxjerre. Thelle brenda tij ai e dinte se skishte vlere qe per gjethet e tij te vyshkura driten nje filzi qe forme po merrte,tia pangonte.E kish kuptuar qe koha qe ai te rrezohej kish ardhur e besoj kjo do te kete qene arsyeja pse nje femije si une te tilla fjalesh I kish thene. Tani qe mundohem qe ta kujtoj,ne ato syte qe thelle ne ate kasolle te vjeter ishin futur,nje mezash sikur me percillet. Eshte sikur me thone qe ta jetoj jeten se me e shkurter se vdekja eshte.Te jetoj kete,qofte kjo e lumtur apo e shkrete,se nje dhe vetem nje kam.Sasia e fjaleve qe u thane ate dite shume me e vogel ishte se sasia e atyre qe u nenkuptuan.Ndoshta sakte nuk e kam zberthyer ate fjalekryq por nuk besoj se kjo gje rendesi ka,se secili nje kuptim ndryshe nga nje tjeter i jep.Luftojme pas suksesit,endrrave dhe idealeve dhe gabim sbejme.Sa me I fuqishem aq mire,apo jo?Thjesht troc po ta them,njeriu bashke me cdo qenie tjeter duam apo sduam ne ta pranojme,mjerane lindet.Kush ka lindur,do te rritet,kush eshte rritur do te plaket,e kush eshte plakur do te vdese.Andaj eshte me mire qe ta marrim ngadale dhe ate cka kemi perpara te shijojme.Nje dite ne vendin e te moshuarit do te jem dhe deshire kam qe pishman gjeje te mos I bie.Kohe kam,por sa me shpejt I ditur te behem dua,andaj deri atehere enigmen te rrosh a te mos rrosh pa pergjigje po e le.Per tani po shijoj kte jeten qe me ra per hise,pa u ankuar per te,por duke e rregulluar ne ate menyre sic e dua vete.
Punoi:Geraldo Xhina

Vepra te ngjashme
Autori: Tea Hamzallari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren te paprituren.Ketu qendron shija e misterit te jetes.E bukura gjendet ne te hidhuren.E bukura fshihet pas te hidhures.Ky mister eshte i zbukuruar nga fakti ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi
Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...
Autori: Feti cahani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Gjendje emocionale
Shpesh herë erresirën dhe vetmin njerzit mundohen ti largohen por ne fakt ajo eshte nje qetesi shpiterore ku mund te flasesh ne heshtje pa te degjuar askush po çte bukur ka erresira?!.Nuk asgje te bukur, bukurin ja jep ai qe e do, ja jep ai qe e ushqen...
Autori: Antnjela Kola · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i jetes njerzore
Të kuptosh se si te jetosh ne menyre sa me te mire dhe te kuptosh veten dhe te tjeret ,kur kane te drejte dhe kur skanë.Të mesosh qe te mos lëndojme te tjerët ne menyre te padrejte. Jeta ka uljet dhe ngritjet e veta.Ndonjherë rrezohemi keq dhe mendo...
Autori: Aulona Çorbaxhi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu dhe politika ne filozofi
Shprehja e Aristotelit "Njeriu eshte kafshe politike"eshte thene ne menyre aq barbare,por qe ne te verteten e tillë eshte natyra njerezore.Ne vetvete kjo shprehje mban nje te vertete qe mund te shihet ne dy pikepamje: njeriu si kafshe(me logjike,arsyetim...
Autori: Klea Kasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Reflektim mbi veten time.
Dialog me sytë e shpirtit. E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë ...
Autori: Liza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Hamleti
Te rrosh a te mos rrosh... Te zgjedhesh mes jetes dhe vjdekjes... Te jetosh cfare te sjell fati, te jetosh te hidhuren dhe te emblen e gjithckaje,te jetosh me perbuzjen e njerzve...Valle a mund ta duroj? Shpeshhere kur ndodhesh ne kete dieleme hedhim sy...
Autori: Klea · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jo duke degjuar te tjeret
Shume njerez,shume femije paragjykohen nga te tjeret.Dhe shpeshhere ata qe i degjojne dhe i besojne.Por dhe pse njerez zemermire,ajo qe ka rendesi ka vetem pamja e jashtme.Jane te varfer ,s'kane familje kjo i ben ata te jene ndryshe nga te tjeret.Ndonjehe...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...
Autori: ajselaa · Lloji: Ese filozofike · Tema: suksesi ne jete
Suksesi...nje pike hapesire .ndoshta edhe pika me e larget tecilen ne njerezit jemi te destinuar ta kapim.Eshte kjo maje te ciles ne i trembemi pasi e shohim ne nje kendveshtrim tjeter..ndryshe nga ajo cka do te na percjelle kjo maje ...Te gjithe te suk...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: UNE
Kush jam une? Nese me takon ne rruge dhe me pyet se kush jam,do te te them se jam Geraldo Xhina.Nese do te kerkosh te dish me shume per mua,do te te them se jam nje djalosh 15-vjecar dhe nje nxenes ne vit te pare.Nese do te jemi duke bere nje bisede miqe...
Autori: Mister Tumsi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Shume njerez jeten e tyre e kane te ndare ne te mirat dhe te keqijat e tyre. Disa jetojne per qellime te ndryshme. Disa kane frike nga vdekja. Disa jetojne sepse nuk vdesin dot dhe disa te vetvriten sepse per ta nuk ka kuptim jeta. Pendimi,dyshimet dhe te...
Autori: Kevi Gjata · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dallget e jetes.
Ne nje moment nje heshtje me pushton trupin dhe ashtu i hutuar bije ne nje humnere dhe e vetmja mundesi jete ishte te kapesha per nje dege te holle peme dhe ashtu bera per te qendruar aty per disa kohe qe per fatin tim te mire ajo dege ishte mjafueshem e ...
Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit.
Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje. Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com