Data e postimit: 2022-07-19 13:14:32
Lexime: 2238
Te rrosh a te mos rrosh
Autori: Geraldo Xhina
Lloji: Ese filozofike
Tema: Jeta
Shkolla: Isa Boletini
Klasa: X-E
Qyteti: Tirane
E-mail: Email eshte i fshehur!


Te rrosh a te mos rrosh
Te rrosh a te mos rrosh.?Eh ctrishtim,15 vite mbi krye I kam e qe tani per te tilla gjerash te mendoj me duhet.Te jem I sinqerte,frike kam me ty te hapem se fundja fundit per ty thjesht nje femij jam.Frike kam te filloj e te te flas per cka po kaloj.Te te them se nuk qesh dot,ekzagjerim ne syte e tu do dukej.E serish te flas dua,sdo ta mohoj.Dua qe te pakten nje here te vetme te shpreh te gjithe ate mllefin e mbledhur brenda atij shpirtit tim te njome.I madh sjam,por ska gje se per vdekjen te flas skam frike.Me ty te diskutoj dua.Nje bisede si asnje tjeter bashke te bejme.Le te fillojme se kuptimin temes duhet ti nxjerrim ne pah.Ah edhe dicka,miku im,shume mos prit nga nje I mitur si une se tek e fundit me te zgjuar burra e gra kane provuar mesazhin tia nxjerrin shprehjes se Shekspirit,e jo te gjithe ja kane dale.Une me kaq njohuri sa kam,te te flas per jete a vdekje sdi,jo se sdua,por smundem,por me lejo qe per dicka te te tregoj.Nje bisede me nje te moshuar nje here e nje kohe pata bere,e teksa me endje degjoja ate lis shekullor,disa fjale veth ne vesh I vura.Me pati thene,bir para se te flasesh degjo,per nje me te rritur respekt ki dhe jetoje jeten sa e ke ,se nje e tille nuk vjen me.Qe nga fillimi I bisedes nuk e kisha nderprere,ngaqe truri im duke shenuar kish qene,andaj me pyetje nuk e kishte shqetesuar te moshuarin,kjo gje deri ne kete moment.2-3 here ne mendje e formulova pyetjen time dhe ne fund iu ktheva duke e pyetur gjyshin,se c'kishte dashur te thoje me,"nje e tille nuk vjen me".Me pa,me qeshi e ngadale me tha,me nje butesi ne fjalet e tij,se ne momentin qe frymen e pare nje qenie merr,gje me te sigurte per te se vdekja nuk ka.Nisi te me flase per faktin se si 90 e kusur rrotullime me kete toke te shenjte,rreth atij gjigandit te zjarrte ai i kish bere.Me tregoi se shume kish pare e shume me shume kish degjuar.Fliste per faktin se i vetedijshem ish qe si ne fillim nuk ndriconte me dhe se si prane shuajtjes ai ish.Keq i vinte se me njerezit e tij te dashur me shume kohe kish dashur te kaloje,por serish me kujtoi se ne fund te fundit kjo ish jeta.Ato kocka shume kishin hequr e ato sy shume kishin pare.Me shumice kishin prekur ata duar,e lloj lloj aromash ajo hunde kish ndjere.Shumllojshmeri fjalesh kish degjuar me ato veshe e me ate goje qe tashme i dridhej teksa fliste shume kish thene.Pishman I biente,se ndonjehere gabim kish vepruar se me te parendesishme gjera kish qene marre.Nuk hezitoi te me tregonte se si kujtesa e tij gjate smbante mend,mendonte se kushedi sa gjera i kish harruar.Pishman I biente.Mu drejtua duke me thene se vogelush,jeta eshte shume e shkurter,teksa hap e mbyll syte e gjitha vetetime kalon.Me tha se te qash e te bertasesh sia vlente se koha meshire skish,as nuk ndalonte e as pas nuk kthehej.Me tha se zoti na kish zgjedhur ne per te jetuar kete jete,ndoshta per te na sprovuar.Me pati thene se pse-ne,ta kerkosh duhet.Mu drejtua me nje buzeqeshje duke me thene se po te ma tregonta ai,sdo ishte dhe kaq argetuese.Ish erresuar dhe me butesi i moshuari me pati kerkuar qe per ne shtepi te nisesha,e pa ia bere fjalen dysh ashtu un bera.Kushedi sa gjate mendova per ato fjale,por sa rendesi do kishin ato,gjithsesi,per nje vogelush si puna ime.Tani qe ca me I rritur jam shume me gjate I mendoj ato proverba dhe se cpergjigje nga pergjigjja duhet te merrja.Te nesermen flaken e dobet era kish shuar,I moshuari per te fundit here fryme kish marre.Lidhje gjaku me te skisha por gjithsesi dhimbje ndjeva per te.Degjova se duke qeshur kish dhene shpirt dhe tani qe e mendoj,I qarte nuk jam.Me pati thene se pishman shume gjerave iu binte,andaj si mundej qe ky plak I vjeter duke qeshur te largohej nga kjo bote.A thua te jene te verteta fjalet se teksa prane vdekjes je,gjithe jeten te te kaloje para syve sheh?Ndoshta kjo ka qene arsyeja pse I lumtur ai qe,se ndoshta gjerat qe I kish harruar tanime mund ti merrte me vete dhe I lire,pa e kthyer koken pas te shkonte.A thua te jete munduar ai plak I urte qe te me thoje qe celesi I harmonise me sjelljen e pelqyeshme dhe mencurine ne komunikim ka te beje?!Apo valle per vlerat baze dhe bindjet per sukses ai me foli.Ndoshta ndoshta per vete-disiplinen dhe si te menaxhoj kohen me mesoi.E kush e di se tek e fundit te ato fjale fshihej jeta e tij.Si nje rubik I zgjidhur para meje ende qendron kryelarte ai,sikur mburret qe kuptimin jetes ja kish nxjerre. Thelle brenda tij ai e dinte se skishte vlere qe per gjethet e tij te vyshkura driten nje filzi qe forme po merrte,tia pangonte.E kish kuptuar qe koha qe ai te rrezohej kish ardhur e besoj kjo do te kete qene arsyeja pse nje femije si une te tilla fjalesh I kish thene. Tani qe mundohem qe ta kujtoj,ne ato syte qe thelle ne ate kasolle te vjeter ishin futur,nje mezash sikur me percillet. Eshte sikur me thone qe ta jetoj jeten se me e shkurter se vdekja eshte.Te jetoj kete,qofte kjo e lumtur apo e shkrete,se nje dhe vetem nje kam.Sasia e fjaleve qe u thane ate dite shume me e vogel ishte se sasia e atyre qe u nenkuptuan.Ndoshta sakte nuk e kam zberthyer ate fjalekryq por nuk besoj se kjo gje rendesi ka,se secili nje kuptim ndryshe nga nje tjeter i jep.Luftojme pas suksesit,endrrave dhe idealeve dhe gabim sbejme.Sa me I fuqishem aq mire,apo jo?Thjesht troc po ta them,njeriu bashke me cdo qenie tjeter duam apo sduam ne ta pranojme,mjerane lindet.Kush ka lindur,do te rritet,kush eshte rritur do te plaket,e kush eshte plakur do te vdese.Andaj eshte me mire qe ta marrim ngadale dhe ate cka kemi perpara te shijojme.Nje dite ne vendin e te moshuarit do te jem dhe deshire kam qe pishman gjeje te mos I bie.Kohe kam,por sa me shpejt I ditur te behem dua,andaj deri atehere enigmen te rrosh a te mos rrosh pa pergjigje po e le.Per tani po shijoj kte jeten qe me ra per hise,pa u ankuar per te,por duke e rregulluar ne ate menyre sic e dua vete.
Punoi:Geraldo Xhina

Vepra te ngjashme
Autori: bakshish · Lloji: Ese filozofike · Tema: nje lamtumir
nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nje lamtumir
Autori: Arteida · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetvetja
Kur ndodhesha përgjat brigjeve të dëshirave lundruese të kohës, unë jetoja brenda iluzioneve të përditshmërisë.Kur merrja frymë ajrin e pastër të natyrës, unë dashurohesha në vehtën time.Jetova në kulmet e shtëpive të rrënuara nga dhi...
Autori: Ariela Selimllari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zgjedhja personale ne varesi te situates momentale
Nje prej dilemave me te njohura me fame boterore eshte pikerisht dilema :te rrosh apo te mos rrosh?Te gjithe e dime qe jeta me kalimin e kohes fillon te paraqitet teper e veshtire.Ne baze te personalitetit individet ndryshojne,pra ka persona qe zgjedhin t...
Autori: kasilda lloshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: don kishoti
Don kishoti eshte nje veper per te cilen mundohemi qe ta kuptojme dhe te mesojme me teper rreth saj pasi ne duhet ta kuptojme personalitetin e te tjereve.Don kishoti ishte nje nga njerezit me imagjinativ per te cilin duhet te besh dicka qe ka te beje me a...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Racizmi
Racizmi eshte ushqimi i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane me superiore ndaj dikujt tjeter,kjo duke u mbeshtetur vetem ne faktin se dikush perben sasi me te madhe melanine se dikush tjeter.Racizmi eshte nje 'semundje' qe prek vetem ...
Autori: R.S · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese per guximin.
Guximi. Fiton apo humbet? E gjejme ne apo vjen vetë? Pytja qe te ndjell kureshtje ne trurin tend qe bluan mendime se si do ia dalesh ne cdo gje. Kjo quhet mosbesim ne vetvete. Por ka nje ilaç per kete. Guximi. Ilaçi qe i duhet te gjitheve qe mendojn s...
Autori: Arrita Sadrijaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te jetojm se bashku
Të gjithë njerzit lindin te lirë dhe të barabartë me dinjitet e më të drejta .Ata kanë arsye dhe ndërgjegjje dhe duhet të sillemi në frymë vllazërimi.Një fillim i mbarë është të pranojmë që çdonjëri nga ne mund të krijoj paragjykime...
Autori: lirika bishka · Lloji: Ese filozofike · Tema: jeta
Jetes i jane vene shume epitete i jane thurur shume kenge, poezi vargje pa fund. Shume fjale jane thene per te. Por uune e mendoj me thjeshte... mendoj se "jeta" je vete ti... po, ti sepse jeta pa ty nuk do te ishte jete, do ishte bosh. Je ti ai qe i jep ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Rendesia e librave.
Te gjithe e dime situaten ku ndodhemi,nje katastrofe boterore e cila mbylli brenda te gjithe njerezit pa bere dallim moshe,gjinie,feje,njerez te pasur apo te varfer,thjesht I mbylli brenda.E kuptoj qe eshte dicka e tmerreshme por duhet te dini se edhe nes...
Autori: Linda Fetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese mbi zhdukjen e shqipetareve
Tek vendi ku linda,tek djepi ku u rrita, tek cicerima e zogjeve qe degjohej cdo pranvere,tek shushurima e lumit qe kisha prane shtepise,tek pemet plt hijeshi tek natyra gazmore qeduket sikur me buzeqesh ,tek vendi im . U munduam te na ndajne te na copet...
Autori: Alisia Gjergji · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi
Te rritesh ne nje bote te tille… ku njerzit zhvishen nga dashamiresia dhe sjellin revolucion individual, pastaj kolektiv dhe social… ku vishen … vishen nga e thjeshta, e renda, torturuesia,e liga… “LIGESIA”. Te mendosh kultivimin e jeteve dh...
Autori: Robert · Lloji: Ese filozofike · Tema: guximi
• 1. Nëse humbet guximin atëherë ke humbur vetveten. Ajo çfarë e mban gjallë një njeri dhe e dallon atë nga të tjerët janë vlerat nga të cilat ai karakterizohet. Një prej atyre vlerave është guximi. Çdo qenie njerëzore në këtë plan...
Autori: Enderrimtarja shqiptare · Lloji: Ese filozofike · Tema: Frika e jetes
Jeta eshte nje loje pokeri qe ne e luajme cdo site. Varet se kujt i vijne letrat e mira .Enderrimtarja gjithmone humbet , letrat nuk i vijne te mira.Eshte si te lexosh nje liber dhe te ngecesh ne 1 kapitull ...sa e veshtire qenka Jeta .Ajo i jep njerezve ...
Autori: honest@yahoo.com · Lloji: Ese filozofike · Tema: vetmia
Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com