Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2459
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Antika Elshani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Peron i veqant
A ka emer me te embel sesa emri nene..... Kur je semur ajo te sheron,kur je ne hidherim ajo te gezon, kur ke dhimbje vetem ajo dhimbjen t'a largon. Unë e quaj simbol i paqes se veq miresi sjell ne jet na edukon e na meson hapat e par se si ti bejme. N...
Autori: ervehe bala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: mesuesi im i pare
Më kujtohet mësuesi im i parë Isha shumë e njomë kur pata kuptuar se duhej që të shkoja në shkollë, ku do të mësohesha të shkruajë e të lexojë nga mësuesi. Dhe, shpesh mendoja se si do të dukej mësuesi im i parë. Si duket, ai? Është,...
Autori: Iris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: dashuria
Dashuria ... Nje ndenje e fuqishme dhe e jashtezakonshme. Eshte nje emer qe te ben ta duash me shume se vetveten , nje emer qe e din se c’ eshte e verteta, te ben 1000 vjet ta jetosh e te ben cdo gje ta gezosh. Dhe lumturia vjen bashke me dashurine. Sep...
Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese per" Shpresen"
Shpresa na mban gjalle. Ajo eshte gershetimi i te mirave ne kete jete. Po nuk pate shprese je asgje je nje njeri bosh qe iken vetem ku te te cojne kembet dukesh i pa orientua pa busull .Jeta ka te mira dhe te keqija, ajo eshte e mbushur plpt rreziqe me ...
Autori: Irini · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mbi siperfaqen e detit
Lexim te kencem! "Sa bukur qe eshte kur shtrire mbi rere ne nje kupe me vere,nen driten e henes,shikon brigjet e qytetit te madh,ku dritat shkleqejne si qindra yje,kur degjon muziken plot harmoni,tringellimen e kambanave te kishave dhe gjithe ate zhurme ...
Autori: madita syla · Lloji: Ese pershkruese · Tema: "Vendlindja''
"Vendlindja" Ne vendlindjen time shume zogj cicerojne e ne kaltersi shume pllumba fluturojne.O vendlindja ime o me e shenjta ty do te dua sa te jet jeta.Lulet qelin ngjyra-ngjyra sa e bukur qe eshte natyra.Moj vendlindja ime askund s'do te shkoj je ma ...
Autori: Brinilda Nilda · Lloji: Ese pershkruese · Tema: NENA
Kte e kam shkrujt per mamin tim dhe kte rast dua tua dedikoj te gjitha mamave shqiptare... Fjalet jane te pakta per te shkruar per qenien me te bukur te kesaj bote siç jane Nenat,ato te cilat na dhane jete nga jeta e tyre,ato te cilat jane si lule pra...
Autori: Erza Hasani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shkolla
Te flasesh per shkollen eshte e veshtire,por edhe e kendshme... Eshte e veshtire,sepse te vjen keq te flasesh per gjera te pakendeshme qe ndonjehere ndodhin aty...Ndersa eshte e kendshme te flasesh sepse aty meson te jetosh. Aty kemi mesuar shkronjen e ...
Autori: Viona Hasani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera
Si qdo femij , edhe un e pelqej po te njejten stin pra pranveren.Sepse ne pranver lulet fillojn te qelin , bletet fillojn te bejn punen e tyre te vleshme , dallendyshet qe me par kishin shtegtuar ne vende te nxehta tani vin tek ne.Andj jam shum e lumtur q...
Autori: parid teuta naska · Lloji: Ese pershkruese · Tema: DUHET te pershkruajme shokun e ngushte
Shoku im i ngushte quhet Andri.Ai ka sy bojeqielli dhe floke te verdhe,eshte i gjate dhe pak i shendoshe.Andri eshte djale shume inteligjent,lexon shume libra.Atij i pelqen te degjoje muzike, dhe te luaj ne internet.Andri me ndihmon shpesh te zgjidh ushtr...
Autori: tringa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: stina e vjeshtes
Stina e vjeshtes fillon me 23 shtator .vjeshta ne fshat duket shume ndryshe sepse nuk e ka pamjen si ne vere.Natyra merr pammje me ngjyre kafe.Kudo ne barin e njome ka gjethe me ngjyra te ndryshme te cilat kane rene prej pemeve.TE gjithe behen gati per d...
Autori: YourLiterary.com · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vlora qyteti i pavaresise
Sot eshte data 28 nentor 1912,eshte nje dite e shenuar per te gjithe shqiptaret anembane,qe e kemi pritur vite e vite me radhe ,dhe dita e shumepritur erdhi por jo sicdo dite tjeter.Kur u zgjova ne mengjes me dukej sikur edhe dielli po bente drite me te...
Autori: rugen · Lloji: Ese pershkruese · Tema: NATYRA
Natyra eshte gjeja me e bukur qe ekziston.Eshte gjeja me me vlere,gjeja me e cmuar,eshte vete jeta.Por,njeriu e ka demtuar dhe ndryshuar ate,e ka ndotur ajrin dhe token,e ka ndotur ujin,vete jeten.Kjo nuk eshte aspak e drejte. Kur viziton zonat e papreku...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com