Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2256
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Mikela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: si te cmojme dashurine.
Nuk eshte gje e lehte te cmojme dashurine. Ne vend te pare, dashuria ia vlen te cmohet. oh Dashuri! Ata nuk te kuptojne fare qe thone se embelsia jote eshte e hidhur,kur fryti yt i pasur eshte i tille. sa asgje me te embel s'mund te kete. Dashuria esh...
Autori: asma · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ne burgun e ndergjegjies
Shpirti ne kohen e diktatures me ngjante si nje flete e bardhe e zhgarravitur nga dhimbjet ,torturat dhe vuajtjet e jetes .I mbyllur ne hekurat e ndergjegjies ,qe brente cdo cast cepat e zemres nga pamundesia e te vepruarit .Rrethi ku jetoja dukej si nega...
Autori: Kliti Cabej · Lloji: Ese pershkruese · Tema: heroi kombetar
Hero eshte njeriu qe kryen nje akt sublim , vetsakrifikues per nje te mire ne funksion te njerezimit. Dhe nese kombi yne e ka ndjere te natyrshme te lartesoje dike ne nivel heroik , padyshim ky njeri eshte Gjergj Kastriot Skenderbeu. Cdokush prej nesh ...
Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vëllau (gjëja me e mrekullueshme)
-Vëllau gjëja,qenia më e mirë që mund të ketë dikush.Vëllau,njeriu që më bën të ekzistoj,qenia që më bën të buzëqesh,është forca ime,është shkaku i buzëqeshjes time. Kam një dhe vërtetë është njëshi...Të dua më shumë se gji...
Autori: Aksa Bardhi. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Atdheu
Vitet kalojne,ditet gjithashtu por kujtimi i deshmoreve mbetet perhere i fresket ne zemrat tona,ne kujtesen tone e ne librat plot histori,dhe jam e sigurte qe ne kurre nuk do ti harrojme te pare tane.Historite e tyre prekese permenden dita dites.Fale tyre...
Autori: Antika Elshani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Peron i veqant
A ka emer me te embel sesa emri nene..... Kur je semur ajo te sheron,kur je ne hidherim ajo te gezon, kur ke dhimbje vetem ajo dhimbjen t'a largon. Unë e quaj simbol i paqes se veq miresi sjell ne jet na edukon e na meson hapat e par se si ti bejme. N...
Autori: Dritana hida · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dite dimri
Erdhi stina Ku te gjithe e shijojne dhe sigurisht e pelqejne.Ajo Ku mbulon cdo rruge te qytetit me nje pelhure te mendafshte dhe m ngjyren karakteristike te saj.Tashme ndodhem ne dritaren e dhomes sime...po shikoj kete bardhesi mahnitese e cila po me mbus...
Autori: Edonis Buzhala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjysh,Dashuri
Personi me zemren me te madhe ne kete bote,personi qe me degjonte sa here flisja kot,personi qe me tregonte perralla qe tme zinte gjumi,personi i vetem qe ngado qe shkonte sa here qe me shikonte kishte gjithmon nje tufe me lule per mua,personi qe me eduk...
Autori: Albi Zemani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perendimi
Tek kalojne oret, Dielli nazemadh pasi mbaroi me nge udhetimin e perhershem, iu afrua shtratit te tij blu ne horizont. Si cdo muzg ai filloi ritualin e tij, te vjeter sa vete Toka. Ndersa rete e pakta perhapeshin, Dielli qe mezi arrinte ti prekte u derd...
Autori: Arlind H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: PAQJA
Sa e bukur është paqja!Nëse ka paqe do të thotë që në botë të gjithë e duan të mirën e njëri tjetrit.Paqja mund të bëhet vetëm nga një shtrëngim duarsh.Të bësh paqe do të thotë të falësh njeriun qe i ke bërë keq.Në kohën e luft...
Autori: Alejna · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Familja
Nje gje qe vlen me shumë se gjithçka,një vend i ngjajshëm me parajsën,disa lule që ujiten permes dashuris sone,nje ndjenjë që smud ta përjetosh me këdo,një vend ku gabimet falen dhe lotët të kthehen në buzëqeshje njerz që të dojnë me vep...
Autori: isuf avdylaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pranvera
Te zgjohesh me cicerimat e zogjve është nje ndjejn e veqant si ne gjdo pranver era fryen let duki i lemuar gjethet e pemve,dhe lulet leshonin aromen e tyre te mrekullueshme,zogjet vin nga viset e larta per te fluturuar nr qjellin e kalter plot hare naty...
Autori: Ilirjana · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kosova
Ditet e nxehta te veres shkuan tani po i asfrohemi nje stine te ftohte e shum te merzitshme .ditet e kesaj stine jane shum te shkurtera. Qdo gje vyshket e thahet nuk kemi me gjelbrim si ne ver.koha nuk kalon fare vjeshta te ben te ben te ndihesh e vetmua...
Autori: Brikela Koleci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjakmarrja
GJAKMARRJA Gjakmarrja problem, penge e shoqerise tone. Ajo po perhapet si gjaku neper vena dhe po shkakton probleme cdo dite e me shume. Po mban te burgosur mijera njerez , po ua ndal jeten, po ua jep ndeshkimin me te re...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com