Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 1977
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Desara Plaku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Te ndihesh i huaj me vetveten ..
Ndodh nje cast kur ndihesh i mbyllur ne vetvete e i pashprese..Ne nje cep dhome te erret, te blindosur njesoj si zemra jote.Te ndihesh krejt i vetem ne kete bote madheshtore..Te luftosh i vetem kunder nje turme te tere banditesh..Ne ate moment deshiron te...
Autori: Klaudja Liçaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jam krenar qe jan shqiptar
Ese: Jam krenar qe jan shqiptar Shqiptaret e kane mbeshtetur krenarine e tyre ne shume aspekte si:Bukuria e vendit te tyre,gjuha me e vjeter e ballkanit,trimat qe luftuan per te mbrojtur vendin e tyre,veshjet tradicionale per femra dhe per meshkuj,ushqim...
Autori: natyra brovina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: per nenen
nenet time shum e dua sepse ajo me rriti mua Edha jet e dhe shpirt Per te me edukuar mua E mire eshte e buker eshte Ashtu si une e dua Pra ndaj o femije Nenen une e dua
Autori: A.....A K.....A · Lloji: Ese pershkruese · Tema: ATDHEU
Vitet kalonin dhe çdo nentor festohej zhurmshem, por ky vit eshte ndryshe, eshte Vitet kalonin dhe çdo nentor festohej zhurmshem, por ky vit eshte ndryshe, eshte njesoj sikur te mbyllesh nje kapitull te nje libri plote me ngjarje, sikur te mbyllesh Jam...
Autori: Dajana Ndoj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: adoleshenca
Adoleshenca ështe ajo faze e jetës që çdo njeri në këtë moshë preket nga pasojat e saj. Të jesh një adoleshent do të thote të jesh si ajo lulja e sapo çelur e cila sado ti hedhësh ujë asnjëherë nuk ngopet. Adoleshenca shoqërohet me ...
Autori: ana.ana · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pushimet
Hapa dritaren.Ishte errësirë e madhe.Yjet po ndriçonin bashkë me hënën.Teksa po mendoja për shkollën papritmas hyra në një botë tjetër.Aty ku bashkohen gjithmonë shpresat,aty ku janë edhe ëndërrat.Ishte një ditë vere e nxehtë,teksa diel...
Autori: tringa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: stina e vjeshtes
Stina e vjeshtes fillon me 23 shtator .vjeshta ne fshat duket shume ndryshe sepse nuk e ka pamjen si ne vere.Natyra merr pammje me ngjyre kafe.Kudo ne barin e njome ka gjethe me ngjyra te ndryshme te cilat kane rene prej pemeve.TE gjithe behen gati per d...
Autori: Artion Brahimi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Cfare ndjen kur je nje maturant
Ndjesia qe te shkakton ideja e te qenurit maturant eshte e papershkrueshme. Eshte moment per te cilin qe i vogel kam menduar se nuk do te vinte kurre, por ja qe erdhi. Te qenurit maturant eshte dicka me shume se te qenurit ne vitin e fundit te...
Autori: Sara · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Portretizimi i Oso Kukes
Oso kuka ishte djal shkodran. Per sa i perket pamjes se jashtme ai kishte floke te dendur e te zi. Mbi buze i qendronin mustaqet kacurrel e leqe leqe. Ai kishte lindur sokol mali e vinte nga nje familje e mire e fis me emer. karakteri i tij e bente ate t...
Autori: a.b · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shiu
Kur u zgjova ndjeva nje zhurme te vogel...ishte shiu i cili binte pa pushim...Ky shi te them te drejten nuk me pelqeu edhe pse shiun e kisha per qefi..Nuk me pelqeu pasi qe mi kishte prishur planet...Sot do te shkojna ne nje shtitje te bukur me kalsen tim...
Autori: Ardita Jeliqi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Kujtim nga shkolla fillore
Eskurzioni ishte nje dite e mrekullueshme,e paharruar ne jeten time.U nisem nga oborri i shkolles me dy autobuse ne ora 07:30.Shkuam neper disa vende te bukura te Kosoves si Prizren.Istog,Gjakove dhe Drenas.Kjo ishe nje ndjenje e paharruar sepse edhe pak ...
Autori: Aril Tola · Lloji: Ese pershkruese · Tema: gjyshja
Gjyshja ime eshte nje grua punetore dhe shume e dashur per mua dhe per te gjithe .Kudo ndjej zerin e saj te embel si dhe perkedheljet e buta te dores saj qe me duken se me shoqerojne ngado.Prane gjyshes ndjej ngrohtesine,qetesine e embelesine qe e karkter...
Autori: sara prendaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Adoleshenca
Adoleshenca është mosha me modifikime të gjithanshme në planin biologjik, psikologjik dhe shoqëror. Në këtë fazë ëndrrat marrin rrugë. Është moshë e dehjes pa pasur nevojë për pije, që e bën Platonin ta përcaktojë rininë si dehje shpi...
Autori: Julijana Nika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: jeta
Nje afsh i dendur pranvere behet shoqeruesi im me i mire duke me ndjekur hap pas hapi ne ecjen time te drobitur marramendese.Ecja vazhdimisht dhe papritur ndalesha.Dielli pranveror me genjente me ate ngrohtesi te akullt dhe me manipulonte te behesha pre e...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com