Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2491
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Izabela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ne stinen e Dimrit
Jemi ne stinen e Dimrit me acar.Tanime Dimri leshon orteqe bore qe bien mbi shtepi,male,livadhe. Zogjet e malit nuk këndojne me ne keto anë. Nuk ka më barinj qe ti sillnin gjëne e gjallë , zilet e tyre nuk tringëllojn më. -Une me shok/shoqe zyte...
Autori: Flora Xhaferi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta e kesaj bote sipas islamit
Jeta e kësaj botë s'është vetëm një kënaqësi mashtruese Falenderimi i takon Allahun që e bëri jetën e kësaj bote kalimtëre dhe jetën e botës tjetër të qëndrueshme dhe të përhershme. Paqja dhe bekimi qofshin mbi Profetin tonë, Muh...
Autori: Ereza Merovci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Deshmoret
Ah,moj Kosova ime e dashur.Qka perjetove ti vite e shekuj me radhe nga pushtuese te ndryshem.Zoti i mallkofte ata qe vrane e masakruan me mijera njerez.Ah,sa me dhemb zemra kur degjoj familjaret duke vuajtur per te bijte e tyre. Shumica nga ne sot jemi g...
Autori: Anita · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Dashuria
Pash shum njerez qe gabuan,  por,  nuk pash nga ata qe u penduan dhe qe kerkuan falje? Nuk pash nga ata qe vrapuan dreit dikujt e than 'me fal,  do jap jeten time te me falesh keto gabime' ! Pse ska nga ata qe falin,  dashurojn,  apo edhe nga ata q...
Autori: natyra brovina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: per nenen
nenet time shum e dua sepse ajo me rriti mua Edha jet e dhe shpirt Per te me edukuar mua E mire eshte e buker eshte Ashtu si une e dua Pra ndaj o femije Nenen une e dua
Autori: sabina collaku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: familja
familja eshte themeli i shtepise. pa themel nuk mund te ekzistoje as muret dhe as catija. themeli i shkaterruar muret nuk mund te qendrojne, qe te mbajne catine. e perse mund te sherbeje nje shtepi pa themel, pa mure, pa cati e cna duhet ckuptim ka kjo? d...
Autori: Sabire Xhihani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perendimi ne bregdet
Deti per mua eshte mrekullia vete.Vetem kur e shikoj gjithcka rreth meje e harroj dhe syte e mi treten bashke me te ne kaltersine e pa fund e pa ane,nje kaltersi qe te fal paqen e pertejshme ,qetesine e ameshuar. Deti asnjehere nuk me merzit,nuk me friks...
Autori: Arbjona Doçi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shoqeria
Jane disa momente ne jete kur njeriu thjeshte ndihet vetem.Shikon perreth dhe kupton se shume prej atyre qe ti do nuk te duan,shume prej atyre qe respekton te ulin dhe ata qe mundohesh ti ndihmosh te shtypin,te bejne te ndihesh i padukshem.Eshte shume e v...
Autori: Beren · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mami
Mami Ajo qe qe me ka sjelle ne jete,ajo qe me mbush me lumturi,ajo qe me frymezon,ajo qe me mbeshtet ne cdo hap timin,,,e adhuroj ,s mund ta mendoj jeten pa te ,,,pa prezencen e saj,,,pa perkrahjen,,pa perqafimin e saj,,,pa ledhtimet e saj...preheri i sa...
Autori: bruna · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta
Bruna Gjergo Jorgji 23.05.2011 · JETA,,,,,,,Jeta eshte si bicikleta, te rrezon atehere kur mendon se e ke mesuar!! Here e nget ti... here te nget ajo. Ka force te te drejtoje shpesh per ne rrugen e saj... dhe shpesh here te ben te pafuqishem... Te...
Autori: Irini · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mbi siperfaqen e detit
Lexim te kencem! "Sa bukur qe eshte kur shtrire mbi rere ne nje kupe me vere,nen driten e henes,shikon brigjet e qytetit te madh,ku dritat shkleqejne si qindra yje,kur degjon muziken plot harmoni,tringellimen e kambanave te kishave dhe gjithe ate zhurme ...
Autori: Sara · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Portretizimi i Oso Kukes
Oso kuka ishte djal shkodran. Per sa i perket pamjes se jashtme ai kishte floke te dendur e te zi. Mbi buze i qendronin mustaqet kacurrel e leqe leqe. Ai kishte lindur sokol mali e vinte nga nje familje e mire e fis me emer. karakteri i tij e bente ate t...
Autori: kristiana karaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: piktura
Mendja ime qe s'punonte per gje tjeter por vetem per hesap te imagjinates,i dhane nje detyre te re ate dite te akullt dimri.Mora cdo ngjyre, flete e penel dhe nisa te pikturoj.Ndoshta duket qesharake por ja qe fillova te pikturoj se si jeta ime do te isht...
Autori: Eduart Hoxha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Sikur te kisha edhe pakez jete
... sa jete mizore! As njehere nuk jam menduar kaq shume sa jam menduar keto dite. As njehere nuk kam provuar ta kuptoj jeten sic e kam provuar ta kuptoj keto dite... Deri dje isha i lumtur, dhe e jetoja jeten ashtu si me vinte ne kuptimin e mire te saj.....




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com