Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2469
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Arbnora Ceka · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nënat
Nënë! Moj nënë e dashur! Po shkruaj për ty po të kthej borxhin,që më ke mbajtur nëntë muaj në bark,dhe dymbëdhjetë vite më ke rregulluar jetën,më ke pastruar,veshur e mësuar,gjithashtu edhe më ke ushyqer me aq mundësi që ke pasur! E ...
Autori: geri · Lloji: Ese pershkruese · Tema: miti
Gjate Nilit ne Sudan tregojne qe Jouku (Zoti) krioi njeriun prej argjile.Ne veri te vendit gjeti argjile te bardhe,me te cilen ai beri europjanet;me argjile kafe beri arabet,ndersa me te zi afrikanet.Pastaj Jouku tha;-Do ti bej njeriut kembet e gjata per ...
Autori: Alberina · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ndjenjat
Marr leter dhe lapsin per te shkruar.As vete nuk e di se cfare te shkruaj…perpiqem…perpiqem shume vetem e vetem te mos shkruaj per ty...,por nuk mundem,eshte kaq e veshtire…E di pse?!?!?!sepse kudo ku jam me cilindo..ne mendimet e mia je vetem ti…...
Autori: Tedi Totojani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjyshja
E kam titulluar kete ese “E paharruar”, sepse ne te do te tregoj per nje person te tille. Ndoshta nuk e kam njohur shume, por edhe ato pak kohe qe e kam njohur kane vlejtur shume per mua. Çdokush ka nje person shume te dashur jashte familje...
Autori: Enola Sinani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: FEmijeria
Femijria eshte pjesa me e bukur e jetes tone .Te gjithe i kujtojme me shum nostalgji dhe mallengjim ato kohe te femijeris.Kohen kur ne shkonim ne kopesht ,na lexonin perralla shikonim vetem kukulla ,ishim ne qender te vemendjes she benim kedo te qeshte. ...
Autori: Drilon Beqaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta ne fshat
Jeta ne fshat eshte disa here me e mire se jeta ne qytet.Kete mund ta vertetojm me shume argumente.Ajri ne fshat eshte shume i paster,por edhe fshataret jane shume te shendetshem sepse ata ushqehen ne mengjes me qumesht te fresket dhe veze.Ajri eshte i pa...
Autori: Arlind H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjakmarrja në vendin tonë.
Ne shume emisione televizive kam degjuar te flitet per nje teme sa prekese po aq dhe te dhimbshme.Eshte dukuria e gjakmarrjes.Dhe shume here e kam pyetur veten se cfare eshte gjakmarrja dhe cilat jane pasojat e saj.Edhe pse pergjigja me duket pak e nderli...
Autori: Tris · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pamja nga kodra
Veshtroj nga te gjitha anet.Shikoj qytetin tim,Durresin,me qendrat e tij historike si:Amfiteatri i cili tregon qyteterimin e lashte te qytetit tone,qe ndodhet rreze Murit te Kalase i cili perfundon me Torren Veneciane.Qyteti une rrethohet nga disa fusha d...
Autori: Klara Noku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pershkrim i nje mjedisi
-Sa i cuditshem Nju Jorku sot,nje zymtesi e pazakonte e kishte mberthyer ate.Jashte shtepise se Blaineve nje furtune e veshur ne petkat e djallit dhe injorances ishte plagosur rende e po venitej ne rruget e qytetit.Rruget kishin veshur nje petk te zi qe z...
Autori: Arbenita Gecaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: SHkolla
Shkolla ime, vendi të cilin çdo ditë e vizitoj, dhe vendi i cili çdo gjë mua më mëson. Ajo është vendi më i mirë për mua, aroma që lëshon shkolla ështe ushqim i trurit tim, oborri i saj është si parajsa, muret e saj janë si shtëpia ime,...
Autori: Adela · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Butrinti
Butrinti,ose me emrin e lashte Buthrotum,shtrihet ne jugperendim te Shqiperise.Butrinti mendohet ti kete fillimet e tij ne shekullin 8 para Krishtit.Per shume kohe Butrinti ishte ne duart e venecianeve,por ne shekullin e 18-te ata u larguan pasi u munden ...
Autori: Griselda Hoxha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Udhetimi ne qytetin e Vlores
Javen e kaluar shkuam ne Vlore. Nje dite para isha teper e emocionuar per te shkuar atje. U nisa me klasen time ne mengjes per te shkuar drejt e ne Vlore. Kaluam aq bukur sa nuk ka. Une me shoqen time te ngushte Linden u obsesionuam nga pamja. U zbavitem ...
Autori: xheni · Lloji: Ese pershkruese · Tema: natyra
NATYRA Cesgte natyra ?ajo eshte gjeja me e cmuar per njeriun .eshte vete jeta .pa natyren asgje ne bote sdo te kishte kuptim .gjithcka do te ishe e errt dhe gri .nuk do te kishte lule,peme.Zogjte nuk do te na kenaqnin me cicerimat e tyre ne pranvere ,r...
Autori: fitore berisha · Lloji: Ese pershkruese · Tema: shoqeria
Shoqeria ,miqet nuk jan thjesht një ngrup njerzish, me të cilët thjesht kalon koh me ta dhe bën muhabet.Miqët e zemres jan njerzit me të cilet gjen harmonin ,përkrahjen tek ta por jo vëtëm kaq me ta i arrin bashk sukseset, gabimet,budallalla...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com