Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2405
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Antika Elshani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Peron i veqant
A ka emer me te embel sesa emri nene..... Kur je semur ajo te sheron,kur je ne hidherim ajo te gezon, kur ke dhimbje vetem ajo dhimbjen t'a largon. Unë e quaj simbol i paqes se veq miresi sjell ne jet na edukon e na meson hapat e par se si ti bejme. N...
Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese pershkruese · Tema: .
50 ngjyra në vetëm një tablo. Ju ka kumbuar në vesh se një aktivitet magjepsës është gati të shpërthejë?! Nëse ndonjërit jo,atëherë shpejtoni të lajmëroni këdo që njihni. Ky aktivitet me nxënës e mësues,do të sjellë në sytë tu...
Autori: sara · Lloji: Ese pershkruese · Tema: natyra
Natyra eshte si nje burim jete.Sa here qe kemi nevoje per dicka ndryshe,per qetesi shpirterore i drejtohemi asaj.Ajo eshte nje objekt frymezimi edhe per poetet me te ndjeshem te cilet frymezohen nga feshferimat e gjetheve cicerimat e zogjve te vegjel kthj...
Autori: ARNISA BRAHIMI · Lloji: Ese pershkruese · Tema: PER FESAT E FUNDVITIT
Festa e viti te ri Festa ime e preferuar eshte njera prej diteve me te festuar ne Bote secili popull e feston vitin e ri ne menyren e ti ne festojm vitin e ri me 31 dhjetor e vendosem pemen e viti te ri ne nje cep te shtepis e zbukurojm me drita ne diten ...
Autori: Enola Sinani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: FEmijeria
Femijria eshte pjesa me e bukur e jetes tone .Te gjithe i kujtojme me shum nostalgji dhe mallengjim ato kohe te femijeris.Kohen kur ne shkonim ne kopesht ,na lexonin perralla shikonim vetem kukulla ,ishim ne qender te vemendjes she benim kedo te qeshte. ...
Autori: Melissa Baloshi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vendi imagjinar
Sot imagjinata me coi diku larg kesaj bote reale. Nuk mund te konceptoja ku kisha shkuar,kishte shume drite dhe ishte kaq shume harmoni. Kishte njerez e makina qe leviznin ngado per te kryer punet e tyre te perditshme. Ishte nje rremuje aq e bukur e jetdh...
Autori: Aril Tola · Lloji: Ese pershkruese · Tema: gjyshja
Gjyshja ime eshte nje grua punetore dhe shume e dashur per mua dhe per te gjithe .Kudo ndjej zerin e saj te embel si dhe perkedheljet e buta te dores saj qe me duken se me shoqerojne ngado.Prane gjyshes ndjej ngrohtesine,qetesine e embelesine qe e karkter...
Autori: ola · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pranvera
pranvera eshte nje nga stinet me te bukura te vitit.Pranvera nënkupton rizgjimin e qiellit, buzëqeshjen e luleve, zhurmën e zogjve dhe ripërtrirjen e natyrës. Zëri i hapave të pranverës prish gjumin e dimrit dhe natyrën e kaplon aroma, freskia dh...
Autori: mirlind hasangjekaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: per agimin e bardh qe delne mengjes
agimi i bardh delne mengjes me re te medha Me re te bukura dhe ngjyre te hirit pastaj del dielli dhe me rreze te forta
Autori: besiana · Lloji: Ese pershkruese · Tema: gjakmarrja
Tema: GJAKMARRJA Nje pellumb i bardhe fluturon ne qiellin me ngjyren e syve te sapo-qare, te vuajtur deri ne skuqje. Pershkon hapesira te gjelbra, te egra..., si dhe shtepi me mure e cati “te celikta”. Noton ne ajrin qe mbulon malet,oqeanet pakufij...
Autori: Ersan Ismeti · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera
Sic do stinë ashtu edhe pranvera ka bukurit dhe rendesit e saja ajo fillon më 21mars.Në pranverë natyra gjelbëron dita ditës e me tepër.Zogjtë kthehen nga shtegtimi i largët dhe fillojnë kengës së tyre me zëra mahnitës.Femijet gëzohen ed...
Autori: Era · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Qyteti im
Mbi guret e argjendte te qytetit,hena po derdh shkelqimin e saj.Mbi ujin e qete te lumit yjet kane zbritur dhe jane ulur ne fundin e tij.Tomorri ka veshur pallton e rende e te bardhe. Pishat si vashezat e bukura te qytetit,ruajne elegancen duke u p...
Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ese per" Shpresen"
Shpresa na mban gjalle. Ajo eshte gershetimi i te mirave ne kete jete. Po nuk pate shprese je asgje je nje njeri bosh qe iken vetem ku te te cojne kembet dukesh i pa orientua pa busull .Jeta ka te mira dhe te keqija, ajo eshte e mbushur plpt rreziqe me ...
Autori: Olgert Dcoi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Vendlindja ime
Vendlindja ime eshte Kukesi. Nje vend me karakteristika natyrore te mrekullueshme.Aty ajri ky te freskon dhe per pak sa ste se gjumi nga qetesia. Pemet e lata ku gjethet i bien ...kumbullat,manaferrat qe gjenden kudo... aty ka shume pak shtepi porshume ...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com