Data e postimit: 2022-04-10 00:44:41
Lexime: 2423
DEGJO ZEMRËN TENDE
Foto
Autori: Kujtim Gashi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Dashuria
Shkolla: Kontabilist
Klasa: Viti III Fakulteti Ekonomik
Qyteti: Pejë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Fillova ta kërkoj dike, dike që do me dojë, dike që me të mund të flas lirshem, dike që ta fillojm nje jetë të re, nje jetë nga fillimi e deri ne fund.
Çdo natë e enderroja njerën, ishte me trup të gjatë,  flokë te bardh e sy te kalter si qielli, fillova t'i afrohem e t'i flisja por endrra nuk me lejonte, sa filloja t'i afrohem ajo ikte deri naten tjeter, keshtu për shumë netë me radhë.
I ngarkuar nga stresi, një ditë dola që të çlodhem e të marr pak ajër larg shtepise, shikova rreth e rrotull por askend së njoha që të me bëjë shoqeri, ashtu ulur vazhdova të rrija vetëm duke shikuar e menduar deri në një moment kur sytë me ndaluan se levizuri, ishte ajo, ajo që cdo natë e enderroja, ishte ajo bjodina më sytë e bukur që rrintë pranë gurres së ujit, nga largë me veshtronte dhe e kuptoj që po e shikoja atë por unë nuk hezitova dhe u nisa për tek ajo, kur i'u afrova disa metra me tha ndalo aty mos u afro kthehu nga erdhe, si me inat ia ktheva nuk po vij tek ti po shkoj tek gurra, u afrova tek uji por sytë nuk i largoja nga ajo deri sa u largua nga aty, vet me vetë thash qe s'do e shoh edhe njeherë.
U ktheva në shtepi por sytë e saj nuk me dilnin nga mendja, u bë natë dhe mendova se do e shoh perseri në enderr, por nuk ndodhi ashtu. Fillova të habitem së pse nuk po me vjenë me në enderr edhe pas një jave. Keshtu që vendosa të shkoj perseri ne vendin ku e takova herën e parë, papritmas sytë me vezulluan e trupi mu ligshtua kur e pash ate më një femijë për dore dhe shpresat më humben aty, fillova të nevrikosem me vetën, e shava e nema veten time, se si mund të dashurohem në një vajzë të martuar dhe me femijë. I deshperuar u largova nga aty me shpresën që mos ta takoj edhë një herë, ecja rrugës ashtu në mendime kur për një moment një femijë me kalon përpara dhe therriste nënën e tij, ishte femija i njejt që e pash në dorën e asaj, mendja mu ndryshua por përseri nuk i besoja vetës, vazhdova në shtepi.
E nesermja do të jetë ditë pushimi.
Mengjesi herët dola të bëjë vrap rreth parkut me njërin nga shoket e mij, gjatë vrapit në një moment mu duk se e pash flokëbardhen në anën tjetër të parkut, i thash vetës jo nuk është keshtu të ndodhi e disa herë tjera, vazhdova vrapimin deri tek gurra e ujit dhe të freskohemi, pas pak kohe erdhi ajo, me gjysem zëri i thash 'mirëmengjesi' por nuk ma kthej dhe as nuk me shikoj vetëm vazhdoj me vrapimin, shoku filloj të me ngacmonte se ajo as që nuk e kthej koken nga une.
Ishte akoma heret, shkova e fjeta perseri deri dikur pasdite, po sa u zgjova shkova të vënd takimi jon i parë desha të flas më të, kur arrita në vendin ku rrinte ulur e pash vetem nje grua, prita, nuk vonoj shumë erdhi ajo më një tufë lule të bardha, iu afrua gruas i foli ja dha lulet e shkoj.
E mendova të shkoj të flas me gruan, por qka nese është nëna e saj, a do të me qortoj, a do të me bertas, në rregull thash e mblodha veten e iu afrova gruas, u ula pran saj, nuk me shikonte fare. Ngadal i thash 'a është vajza jote?'. Jo, me tha, por prit ketu e fol me të, 'si të flas me të?', me nje zë si në ikje me tha, 'degjo zemrën tënde', 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', keshtu tre herë e perseriti dhe shkoj derisa lulet me mbeten mua, në atë moment erdhi ajo duke me bertitur 'çfarë i the', 'pse iku',
'ku shkoj', dhe deshi të me godas, ia kapa doren dhe e shtrgova nuk e lejova t'me godas dhe e shikova por për një moment me iku mendja nga bukuria e saj, sytë me humben në sytë e saj si qielli dhe u mbyta në liqenin e lotëve të saj dhe më zë të vogel peshperita 'degjo zemrën tënde', e vrejta një lehtesim tek dora e saj që deshi të më godiste, ndersa me doren tjetër filloj tëme ledhatoj floket dhe filloj edhe ajo 'degjo zemrën tënde',
'degjo zemrën tënde', nuk mund ta besoja ishte ajo, ishte flokëbardha ime që e enderroja prej kohësh, ishte pranë meje, përseri nuk besoja, zëri i saj i ëmbel me tha unë jam flokëbardha, jam pranë tejë dhe keto lule i mblodha për dike që do ma gjente gruaja që iku por nuk të mendova ty. E perqafova, e mora për dore dhe e filluam rrguetimin tonë deri në pambarim.
Çdo ditë e shikoja se si i bënin dritë floket e bardha si bora, sytë e kaltër si qielli e trupi i saj i gjatë sa lisat dhe nuk mund ta besoja që një enderr mund të bëhët realitet.

Vepra te ngjashme
Autori: Arisigena Gjongecaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Malli per gjyshen time
ymë. Dje me 23 mars u fute në dhè dhe ti,gjyshe e dashur ike dhe më le . Re në një gjumë aq të thellë ,saqë as lutjet e mia për t'u zgjuar nuk funksionuan dhe hyre në dhè por s'më more me vete të të shoqëroja edhe pse t'u luta . Të pyet...
Autori: armira · Lloji: Ese pershkruese · Tema: tte gabosh eshte njerezore te falesh eshte hyjnore
TE GABOSH ESHTE NJEREZORE,TE FALESH ESHTE HYJNORE Te gjithe njerezit nuk jane njesoj,ne quhemi njerez dhe jemi qenie njerezore,por ndryshojme shume nga njeri-tjetri.Njerezit ndryshoje ne mendimet e tyre,ne sjellje,ne veprime,ka njerez qe genjejne dhe...
Autori: Filanja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Une,drejtues i shkolles
Cdo nxenes e ka pyetur veten qofte edhe 1 here ne jeten tij nese do te donte te behej drejtues is shkolles ku ndodhej e njejta gje ka ndodhur me mua por ndryshe nga shumica e nxenesve te tjere te cilet do te donin te drejtonin shkollen pergjigjia ime do ...
Autori: Lola Tahiri · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera
Ne pranvere lilezojne lulet.Dielli vizellon.Lulet jane te bukura.Pemet lulezojne.Pranvera fillon me 21 mars dhe mbaron me 22 Qershor.Pemet zbukurohen bukur.Ne pranvere femijet luajne.Ne pranvere moti nuk eshte edhe shume i nxehte eshte edhe pak i ftohte.A...
Autori: urata matluma · Lloji: Ese pershkruese · Tema: tema eshte per nxenesit qe mesonin shume
nje dite na erdhi shtatori dhe nxenesit e vegjel hyne ne shkolle ne mesin e tyre isha edhe une. me dukej se ajo ishte dita me e mire dhe e gezueshme ne gjithe jeten time. isha shume e emocionuar ne diten e pare te shkolles. mesuesja ishte shume e dashur d...
Autori: klea · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pershkrimi i nje pjese te shtepise
Shtepia ime ka tre dhoma,por,sot do te fokusohem tek salloni.Salloni eshte ambjenti im i preferuar.Eshte shume i madh.Ai eshte nje sallon modern dhe klasik njekohesisht.Ne te ndodhen nje divan dysh,nje tresh,nje kolltuk.Jane ngjyre gri me te zeze dhe me t...
Autori: Arta Lleshi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Nena
Nene,ti je ajo qe gjendesh me mua ne gjithe kete rrugtim te jetes sime,je ajo e cila nuk me braktis kurre.Nene,sot vendosa qe te marr nje flete te bardhe dhe ta shkruaj me ate bojen e zeze, me fal per disa fjale qe jane lagur,por lotet nuk po me ndalojne....
Autori: Dorina.D · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Perjetesia
Me detin lind dhe largohet dashuria. Me valet vijne iluzione qe me kalimin e kohes mund te hollohen ne kripe, ashtu si dhimbja kur kthehet ne nje rrjedhe te heshtur dhe te hidhur me lote. Aty ku jemi ti dhe une…duke krijuar skenen fantastike d...
Autori: Ambra Muça · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Zemra
Pa titull Nisi që ktu, në këtë pjesë të vogël e të padukshme, pikërisht këtu në zemrën time. Aty nisi të rritej dicka, më saktë të mbinte dicka, pa i hedhur një farë, pa i dhënë një arsye. Aty fillo...
Autori: jessie · Lloji: Ese pershkruese · Tema: "dhuna ndaj femres"
sic e dime dhuna ndaj femres eshte masivisht e perhapur .por si ta ndalojme kete fenomen , dhe pse duhet ta bejme ? .dhe pse pikerisht ndaj krijeses me te mrekullueshme ne gjithesi ? . nese femra do te zhdukej , sdo te ekzistonte as bota. sepse eshte ajo ...
Autori: Greselda Baci · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Jeta
A e ke keni ven re , se shpesh e humbim sensin e kohes. Shpesh harrojme se sa e sa minuta ikin e treten pertej ne oqeanin e pafund te marramendjes, dhe harrojme se po harxhojme dite e dite te tera qe njerezit luten me shpirt ti kene e tju rikthehen. Dhe j...
Autori: Irini · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Mbi siperfaqen e detit
Lexim te kencem! "Sa bukur qe eshte kur shtrire mbi rere ne nje kupe me vere,nen driten e henes,shikon brigjet e qytetit te madh,ku dritat shkleqejne si qindra yje,kur degjon muziken plot harmoni,tringellimen e kambanave te kishave dhe gjithe ate zhurme ...
Autori: Alejna · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Familja
Nje gje qe vlen me shumë se gjithçka,një vend i ngjajshëm me parajsën,disa lule që ujiten permes dashuris sone,nje ndjenjë që smud ta përjetosh me këdo,një vend ku gabimet falen dhe lotët të kthehen në buzëqeshje njerz që të dojnë me vep...
Autori: I.H. · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Liria
Ne zemren time jeton fjala liri -Cka eshte liria? Liria eshte nje koncept i veshtire per tu artikuluar,por qe cdo kush e di se cka do te thote. Ajo perjetohet ne cepat me te thella te trurit,zemres dhe shpirtit tone dhe manifestohet me b...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com