|
Data e postimit: 2021-07-13 16:02:24
Lexime: 4555 |
|
Dibra vendi ku kan lindur dhe jan rritur prindrit e mi,ku bukuria dhe madheshtia e natyres dhe venditnuk kne fund.Fushat e gjera,malet,luginat e magjishme dominojne vendin e pa mateAtje ka dhe disa liqene shume te bukura,mbreslenese e magjiplote.Shkembenj...
|
Autori:
klajdi
·
Lloji:
Ese filozofike
·
Tema:
Njeriu edhe kur e ka pushtuar lavdinë, ka nevojë për një zemër njerëzore që e çmon dhe e do
Cdo faze e jetes, cdo vit, dekade apo shekull kane folur per lavdine njerezore , per menyrat si ajo eshte fituar , per ndikimet e saj mbi jeten , mbi mendjen e njeriut gjithashtu kane folur per ato zemra qe e kane perkrahur kete lavdi.
Realiteti njerezor...
|
|
Kur ndodhesha përgjat brigjeve të dëshirave lundruese të kohës, unë jetoja brenda iluzioneve të përditshmërisë.Kur merrja frymë ajrin e pastër të natyrës, unë dashurohesha në vehtën time.Jetova në kulmet e shtëpive të rrënuara nga dhi...
|
cfar do te ishim ne pa uje ??
nje pyetje sa e ditur nga gjithkush aq edhe retorike .ndalo nje moment dhe mendo. a do te kishim valle nje jete pa praninen e ujit ?
Lindim te mbuluar deri ne 90% me uje dhe shoqerohemi gjat gjithe jetes tone me te si nje p...
|
|
Nje fasade ku cdo gjethe permban nje histori ,sa here leviznin nga era, ato po flisnin ,po drridhen nga feshferimat e qytetit, te degjuara nga ato autoparlante qe te shfaqen si dylbi. Nje shtepi ku cdo gjethe kishte si atribut te ishte nje spiun , nje ...
|
Alegoria e shpëllës së Platonit është një prej teksteve filozofike më të rëndësishme të historisë së filozofisë. Ajo paraqet një shpjegim të thellë filozofik për natyrën e realitetit, perceptimit të njeriut dhe misionin e filozofisë. ...
|
|
Autori:
Klaudjo
·
Lloji:
Ese filozofike
·
Tema:
Eshte teper e veshtir te falesh kur shpirtin ta pushton dhimbja
A di cfar eshte me e dhimbshme ne kete bot. Te braktisesh prej dashuris , e cila tashme te ka burgosur nje nje dhom akull te ftoht ku shprititn tend e godet nje puhi e lehte dimerore dhe verore ne te cilat valviten dy ndjenja te cilat do te jen ne nje lu...
|
Bardh e zi !
pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon
po me mungon dhe ndjehem shume bosh
dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur
me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire
shiu bie me terbim mbi ...
|
|
Kjo jete paska qene e destinuar te filloje me komedi, te vazhdoje me drame e te perfundoje me tragjedi!
Vime ne kete bote duke bere disa njerez te qeshin dhe ikim duke lene disa duke qare… rri e mendoj se si ka mundesi qe keshtu duhet te jete ky proce...
|
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...
|
|
Shpirti eshte dicka hyjnor,te cilin vec Zoti di ta kontrolloje,ta shtyje drejt dashurise,ta largoje nga urrejtja e ta beje te ndjeje edhe kontrastet e lumturise.Por,befas kur njeriu ndjen se realiteti eshte ndryshe.Njeriu ka lindur me pranga e do te vdese...
|
Autori:
Erisa Janku
·
Lloji:
Ese filozofike
·
Tema:
Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit.
Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje.
Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...
|
|
Shpesh fëmijët e vegjël pyesin prindërit e tyre se si ata kanë lindur e prindërit mundohen të gjejnë një mënyrë shumë imagjinare për t’ia treguar e në disa raste të pavërteta.Vjen një kohë që fëmijët rriten e mund të kuptojnë mÃ...
|
Ne vijmë në këtë botë si qenie krejt të lira dhe të pafajshme.Kemi ardhur në jetë pa asnjë zinxhir a prirje,pavarësisht nga feja,raca dhe kombi.Me kalimin e kotës,vetëdija jonë fillon të zhvillohet.Dhe me fillimin e jetës shoqërore,njeri...
|