YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3176

Dialog me sytë e shpirtit

Like 8

Dislike 1

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Jeta Autori: I · Lloji: Ese filozofike · Tema: Realiteti Cesht bota? Sa shpesh lendohesh dhe me pas fshin lotet duke buzeqeshur dhe mendon se e nesmja do jet me e bukur. E nesmja ?? E nesmja nuk duhet pritur nuk duhet te dorezohesh sot qe neser te jesh e lumtur nuk duhet te dorzohesh asnjeher .Nuk duhet ti ...	Prometeu,një hero i vetmuar! Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Prometeu Prometeu është heroi i parë humanist në të gjithe historinë e letërsisë dhe është një figurë e adhuruar për shumë artistë e poetë. Ai kreu një akt humannë kohën kur njerëzimi ndonjej në errësirë,injorancë dhe varfëri. Prometeu u r...
nje lamtumir Autori: bakshish · Lloji: Ese filozofike · Tema: nje lamtumir nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nje lamtumir	Do te doja Autori: Melodi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Yjet do shuajne etjen e jetes, e jetes pa heshtje Do te doja... S'e di pse, por sonte... sonte, do te doja te isha vetem une, ne nje vend te larget, e vetme por me shpirtin bosh. Te mos ndjeja asgje, te mos degjoja askend,te mos me kete mbetur me lot! Te me ishin thare, njejte si nje shkretetire ...
Shenimet e nje lumi te qete. Autori: Anonim · Lloji: Ese filozofike · Tema: Alegori Keto jane disa tekste eseistike me permbajtje te nje filozofie te re te krijuar nga nje filiz i ri qe u thye me pa te drejte.Ketu do te hedhim disa nga shume copra tekstesh te krijuar nga ky filiz i ri.Eshte shkrur pa ditur se do te publikohet ne nje plat...	Mos ... Autori: N.Osmenaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria Mos me ler te cmendem.Kam kaq shume gjera brenda sa po plas.Dua te qesh,dua te luaj...dua te marr fryme.Sa shume do doja qe dikush te therriste emrin tim e te me ftonte te humbisnim ne pafundesine e magjishme te jetes.Por thjesht un po cmendem!Jam kaq e i...
ese per syte Autori: ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese per syte Dhuna kundër grave në Shqipëri duhet të analizohet në kontekstin e kulturës dhe traditave shqiptare. Studimi i dhunës në familje është i komplikuar, sepse ajo është një fenomen që ndodh prapa dyerve. Njerëzit nuk preferojnë të flasin mbi ...	nje palaco qe qesh Autori: Iris · Lloji: Ese filozofike · Tema: qesh palaco qesh , ndersa zemra te pelcet Eshte per tu habitur me ndjesite e panumerta qe zoteron njeriu... qofshin keto te arsyeshme ose jo me baze morale apo jomorale. Dhe ja pikerisht sot gjate nje dite te mbushur ,me kotesira iluzive dhe ambikuteti , degjova te flitej papritmas: ‘ QESH PAL...
ÇFAR JAN KRO GJERA QE PO NDODHIN ? Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: ÇFAR JAN KTO GJERA QE NA NDODHIN ? E di qe ne kete bot kemi shum sfida e aventura te ndryshme.E di qe ne kete bot jemi nxenes dhe kemi provime. E di qe kjo bot nuk na jep gjithmon ate qe e deshirojm her na deshpron e her na gezon.E di se problemet nuk kan te ndalur kurr dalin nje pas nje p...	Jeta eshte e bukur, jetoje ate. Autori: Tea Hamzallari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren te paprituren.Ketu qendron shija e misterit te jetes.E bukura gjendet ne te hidhuren.E bukura fshihet pas te hidhures.Ky mister eshte i zbukuruar nga fakti ...
miti i prometeut Autori: jurgen zharri · Lloji: Ese filozofike · Tema: miti i prometeut Figura e këtij Titani ështe një prej produkteve më të vlefshme të mitologjisë greke. Prometheu i takon simbolit të luftës më të hershme, por përherë të re për përparimin dhe lumtiurinë e njerëzimit. Është njëri prej kreshnikëve të p...	Njeriu eshte kafshe politike Autori: Aulona Çorbaxhi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu dhe politika ne filozofi Shprehja e Aristotelit "Njeriu eshte kafshe politike"eshte thene ne menyre aq barbare,por qe ne te verteten e tillë eshte natyra njerezore.Ne vetvete kjo shprehje mban nje te vertete qe mund te shihet ne dy pikepamje: njeriu si kafshe(me logjike,arsyetim...
Vleresoje jeten Autori: Mister Tumsi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Shume njerez jeten e tyre e kane te ndare ne te mirat dhe te keqijat e tyre. Disa jetojne per qellime te ndryshme. Disa kane frike nga vdekja. Disa jetojne sepse nuk vdesin dot dhe disa te vetvriten sepse per ta nuk ka kuptim jeta. Pendimi,dyshimet dhe te...	Ku po shkojme me kaq ligesi? Autori: Doshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi? Njerezit jane qenia me e larte dhe e bekuar si nga mendesia ahtu edhe nga jeta dhe pushteti.Ata jane gjallesa qe ka evoluar ashtu si gjithe gjallesat e tjera.Ne fillimet e tij ka pasur shume veshtiresi dhe ka qene i varur nga natyra dhe me syte e ngritur ...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop