Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3175
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Klaudjo · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dashuri e pamundur
Eshte faji im qe i pershkruaj netet si ylber ... Te hesht kur bota shembet ? Te pertyp ate qe nuk mundem ? Humba gjumin cdo nat , a eshte edhe kjo nje prov kunder meje ? Fillova te emertoj emrat nga fundi , keshtu me pelqente. I dua duart e mia , edhe ps...
Autori: bakshish · Lloji: Ese filozofike · Tema: nje lamtumir
nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nje lamtumir
Autori: Sfr · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njohja e vetes
Te jesh vetvetja do te thote te gjesh veten,ti japesh kohen e duhur vetes per te gjetur vlerat qe fshihen brenda teje.Te jesh vetvetja do te thote te flakesh tutje cdo mendim apo fyerje te njerezve te ndryshem.Te kuptosh qe askush nuk eshte perfekt.Ji i c...
Autori: Luljeta Mahmuti · Lloji: Ese filozofike · Tema: ''Te rrosh a te mos rrosh kjo eshte ceshtja?!''
Te rrosh a te mos rrosh?!Valle a s'eshte me mire te reflektosh?! Te lejosh mendimet e strukura ne nje labirinthte heshtur ne erresiren e nates vetmja qe degjon eshte puhiza e lehte mbledhese e pjesezave me te vogla te asaj cfare mbeti! Dje,shume pak amb...
Autori: Xheni kulari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Rrugetimi I jetes.
Jeta eshte nje udhe e cila do kurajo dhe besim ne vetvete.Ajo ka pengesa,dhimbje,lote, humbje si dhe bardhesi.Te jetosh nuk do te thote te jesh i pasur apo i varfer,por te jesh njeri i mire dhe zemerbardhe.Gjate kesaj rruge do te perballesh me fjale qe vr...
Autori: Eda · Lloji: Ese filozofike · Tema: Pyetje rreth egzistences se njeriut
Ne jemi ketu ne Toke per te... Arsyeja se pse ne jemi ketu ne Toke, ndonjehere na duket e pazakonte. Kjo zakonisht ndodh kur ne jemi te lodhur nga rutina jone e perditeshme dhe duam te dalim jashte kornizave te jetes. Qe te arrish...
Autori: Aulona Çorbaxhi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu dhe politika ne filozofi
Shprehja e Aristotelit "Njeriu eshte kafshe politike"eshte thene ne menyre aq barbare,por qe ne te verteten e tillë eshte natyra njerezore.Ne vetvete kjo shprehje mban nje te vertete qe mund te shihet ne dy pikepamje: njeriu si kafshe(me logjike,arsyetim...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Buzëqeshja
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila fillon së bashku me të rrahurën e parë dhe melodinë e zemrës ku me sinkronizimin me botën e jashtme fillon të bëhet akoma më e fortë. Dalëngad...
Autori: Bukri Moli · Lloji: Ese filozofike · Tema: i semuri per mend
• I semuri per mend eshte komedia e fundit e molierit te cilen ai e vuri ne skene me 1673.Molieri vdes mbas shfaqjes se katert te kesja komedie,me 17 shkurt 1673. • Ne komedite e tij Molieri I jep nje tablo te gjere shoqerise franceze te shekullit X...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Arti dhe enderrat jane shume prane njera-tjetres
Qe te krijosh si fillim duhet te enderrosh. Pas cdo arti fshihet nje enderr te cilen e bejme realitet. Arti dhe enderrat shprehin dicka. Ato te dyja jane sa te njejta,aq edhe te ndryshme. Endrra ka shume,por ato qe shprehen me ane te pikturimit,te artit m...
Autori: R.S · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese per guximin.
Guximi. Fiton apo humbet? E gjejme ne apo vjen vetë? Pytja qe te ndjell kureshtje ne trurin tend qe bluan mendime se si do ia dalesh ne cdo gje. Kjo quhet mosbesim ne vetvete. Por ka nje ilaç per kete. Guximi. Ilaçi qe i duhet te gjitheve qe mendojn s...
Autori: X.X · Lloji: Ese filozofike · Tema: Diu dhe pese karat
Na ishte njehere nje djale i ri 16 vjec.Deshira e tij e madhe ishte te behej nje futbollist karderr.Vitet e para i kaloi tek KF.Egnatia dhe kur mbushi 18 vjec i erdhi nje oferte nga pesecara.Ai shkoi ne itali dhe takoi presidentin dhe ai sa e pa ate i tha...
Autori: Liza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Hamleti
Te rrosh a te mos rrosh... Te zgjedhesh mes jetes dhe vjdekjes... Te jetosh cfare te sjell fati, te jetosh te hidhuren dhe te emblen e gjithckaje,te jetosh me perbuzjen e njerzve...Valle a mund ta duroj? Shpeshhere kur ndodhesh ne kete dieleme hedhim sy...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com