Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3253
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: jona · Lloji: Ese filozofike · Tema: lumturia
Njeriu ,qenia komplekse e enigmatike e bere objekt studimi per shume fusha te ndryshme.Jo vetem filozofi por shkence,art,letersi,mjekesi etj. Shume filozof, mendimtar ,studiues kane levruar per shekuj me radhe kompleksitetin dhe misteret e fshehura pas k...
Autori: X.X · Lloji: Ese filozofike · Tema: Diu dhe pese karat
Na ishte njehere nje djale i ri 16 vjec.Deshira e tij e madhe ishte te behej nje futbollist karderr.Vitet e para i kaloi tek KF.Egnatia dhe kur mbushi 18 vjec i erdhi nje oferte nga pesecara.Ai shkoi ne itali dhe takoi presidentin dhe ai sa e pa ate i tha...
Autori: Sibora Doçi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vdekja
Vdekja eshte fundi i veprave te tua dhe fillimi i gjykimit te tyre.Vdekja eshte si nje pike e zeze ne trurin tone.Eshet gjithmone aty me ne ,as nuk fshihet,as nuk zhduket per sa kohe ne marrim fryme.Ajo eshte nje vrasese e pashpirt qe vret cdo dite ndjenj...
Autori: Otakugirl · Lloji: Ese filozofike · Tema: Teknologjia
Ky esht nje term i perdorur gjeresisht kto vitet e fundit per te qe njerzit ndodhen aq larg sa edhe afer vetem nepermjet internetit dhe rrjeteve te ndryshme sociale.Filozofi dhe profesori i letersise Angleza ,kanadezi Marshall Mc Luhan ne vitin 1962 pati ...
Autori: Eda · Lloji: Ese filozofike · Tema: Pyetje rreth egzistences se njeriut
Ne jemi ketu ne Toke per te... Arsyeja se pse ne jemi ketu ne Toke, ndonjehere na duket e pazakonte. Kjo zakonisht ndodh kur ne jemi te lodhur nga rutina jone e perditeshme dhe duam te dalim jashte kornizave te jetes. Qe te arrish...
Autori: Elion Hasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: E bukura dhe e shemtuara
Cili është përkufizimi i bukurisë? A ekziston një përkufizim i tillë? Apo secili prej nesh ka shpjegimin e tij? Ndoshta një person që unë mendoj se është i bukur, dikush tjetër e konsideron të shëmtuar. Ju mund të gjeni defekte te një per...
Autori: G.Alla · Lloji: Ese filozofike · Tema: emocionet njerzore
cfare esht qenia njerzore ne vtevete?Per Kete gje,ne cafrdo kuadri qe ta shohesh,asnje nuk ka nje pergjigje te mirfillt.Nje gje esht e sigut:mendja e tyre ka bere zbulime e shpikje te mahnitshme.Ajo punon per gjera te bukura dhe te mbrapshta njekohesisht...
Autori: Pakora · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te gabosh eshte njerezore, te falesh eshte hyjnore.
Te gabosh dhe te falesh, dy gjera qe jane kaq prane njera- tjetres, por dhe kaq larg. Pse te gabojme eshte njerezore? Pse te falim eshte hyjnore? Cfare ka falja qe e barazon me dicka kaq te larte sa hyjnorja? Falja ekziston sepse ekziston gabimi. Ne n...
Autori: alketa osmani elmedina zhegrova · Lloji: Ese filozofike · Tema: realiteti
bota rrotullohet qdo lumturi qe te esht mohuar do kthehet qdo lot qe ke derdhur do te numerohet qdo enderr e harruar do te realizohet ata qe te lenduan do te pendohen ata qe te braktisen qdo dit do zgjohen me endrrem per tu kthyer padrejtsit qe tu ben do ...
Autori: RINIS CANI · Lloji: Ese filozofike · Tema: MENDIMET QE S`PERENDUAN KURRE.
Rinis Cani FJALE PREJ SHPIRTIT. ILUZIONI I PADITURISE Cila ere do ti furnizoje mushkerite tona?cili gjak do te buroje ne vena dhe arterje?valle,cila arme do te na zgjoje nga narkoza e u...
Autori: Klaudjo · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dashuri e pamundur
Eshte faji im qe i pershkruaj netet si ylber ... Te hesht kur bota shembet ? Te pertyp ate qe nuk mundem ? Humba gjumin cdo nat , a eshte edhe kjo nje prov kunder meje ? Fillova te emertoj emrat nga fundi , keshtu me pelqente. I dua duart e mia , edhe ps...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Racizmi sipas meje
Racizmi eshte "ushqimi" i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane superiore ndaj dikujt tjeter,kjo duke u mbeshtetur vetem ne faktin se dikush perben sasi me te madhe melanine se dikush tjeter. Racizmi eshte si nje "semundje" e cila prek...
Autori: Dezi Myrteza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Fati
Shpesh, te gjithe ne ankohemi duke thene se jemi te paafte, por sigurisht qe gabohemi. Jo vetem une,por te gjithe ne perballemi nga dhe me fatin tone.A vendoset fati nga ne? Jetojme me nje fat te percaktuar apo e percaktojme vete? Jemi ne farketare te fat...
Autori: merushe · Lloji: Ese filozofike · Tema: fjala
Diskutojmë për pasuritë dhe askush këtu nuk thotë se cilat janë rrugët e pasurimit në Shqipëri. Nëse 5% e popullsisë ka para të pafund dhe miliona, a më thoni se çfarë u bë me 90% të mbetur pa pasuri. Si shpjegohet se në vitin 1991 ikëm...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com