YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3214

Dialog me sytë e shpirtit

Like 8

Dislike 1

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

prinderit Autori: odeta klosi · Lloji: Ese filozofike · Tema: prinderit njeriu mesoi te linde dhe te jetoje. por njerezit qe e priten ne lindje ishin prinderit .te gjithe mbeshtetjen e pare e gjeni tek prinderit sepse jane te vetmit persona ku gjen mbeshtje .prinderit jane gjeja me e bukur qe zoti na e dha .femija pa prinder ...	Jeta... Autori: Fiori · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta... Kjo jete paska qene e destinuar te filloje me komedi, te vazhdoje me drame e te perfundoje me tragjedi! Vime ne kete bote duke bere disa njerez te qeshin dhe ikim duke lene disa duke qare… rri e mendoj se si ka mundesi qe keshtu duhet te jete ky proce...
Vogëlushi im Autori: Fejzë Demiri · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese filozofike Porosia e babait Kur kthehem pas, në hapat e padukshëm të kujtimeve, më kujtohet dita e parë kur erdhe në këtë botë. Si fëmijë i njomë që ishe, dalëngadalë duke u rritur fillove t’i bësh hapat e parë të jetës. Vogëlushi im, qaje me ...	paqja Autori: mia · Lloji: Ese filozofike · Tema: paqja NE KETO VARGJE PASQYROHET DESHIRA PER NJE JETE ME TE MIRE,NJE JETE NE PAQE,NJE JETE PA LUFTE E KONFLIKTE,PA LAKMI E URREJTJE.NESE JETA NA OFROHET VETEM NJE HERE,A NUK E KEMI NE NE DORE QE TA JETOJME KETE JETE NE MENYREN ME TE MIRE TE MUNDSHME?A NUK E KEMI...
vetmia Autori: honest@yahoo.com · Lloji: Ese filozofike · Tema: vetmia Bardh e zi ! pa drite , pa ajer , pa fryme !!! < dicka me mungon po me mungon dhe ndjehem shume bosh dhoma e zbrazet ashtu si dhe un , shpirti bosh dhe i venitur me nje shpirt t zbrazur , me barkun bosh dhe me syte e nxire shiu bie me terbim mbi ...	Mbrojtja e mjedisit Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjedisi Ne qytetari sot tema ishte “Mbrojtja e mjedisit” ku ne fund te ores mesuesja na dha si detyre te komentojme shprehjen e famshme te nje shkrimtari francez ne te cilen thuhet:”Ne nuk e trashegojme token nga paraardhesit tane,ne e kemi marre ate hua ng...
Mirazhi Autori: Debora · Lloji: Ese filozofike · Tema: Meditim Mírαzh! Pєrshєndєtjє mírαzh nє pαsqчrє..! dєshα tє tє thєm dísα fjαlє... Dєshα tє tє thєm sєsí ndíhєm pєr tч…! Dєshα tє tє thєm shumє pєr vєtєn dhє pєr αtσ qє ndjєj..! Mє lєr tє tє thєm sí fíl...	Te rrosh apo te mos rrosh ? Autori: Ariela Selimllari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zgjedhja personale ne varesi te situates momentale Nje prej dilemave me te njohura me fame boterore eshte pikerisht dilema :te rrosh apo te mos rrosh?Te gjithe e dime qe jeta me kalimin e kohes fillon te paraqitet teper e veshtire.Ne baze te personalitetit individet ndryshojne,pra ka persona qe zgjedhin t...
Frika... Autori: Erika Ciku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Frike... Frike.... Frike... Frike per cdo gje.... Frike per tu gezuar se mund te ndodhe dicka qe e prish... Frike per te folur sepse mund te thuash dicka gabim ... Frike per te menduar sepse mund te veprosh gabim ... Frike per te dashuruar sepse jeta ishte e mbush...	Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spir... Autori: Enisa Avrami · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spirtёrore “Tё rrosh a tё mos rrosh” Era tё ledhaton kёndshёm fytyrёn. Disa vendosin tё ia kthejnё shpinёn e disa tё tjerё ndiejn kёnaqesin e saj duke u pёrballur me tё. Disa luftojnё pёr ёndrrat e tyre e disa heqin dorё. Jeta duhet parё sic ke mundёsi. Cdo cast ёshtё i ...
Mesuesja ime Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mesueses se fillores Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje se do ngrihem me I forte.Ishte ti personi I cili nuk do te doja te zevendesoja me tjeter njeri.Ishe ti ajo qe me bere te besoj te vetja,me mesove abetare...	Dibra Autori: Rrahman Peca · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dibra ime Dibra vendi ku kan lindur dhe jan rritur prindrit e mi,ku bukuria dhe madheshtia e natyres dhe venditnuk kne fund.Fushat e gjera,malet,luginat e magjishme dominojne vendin e pa mateAtje ka dhe disa liqene shume te bukura,mbreslenese e magjiplote.Shkembenj...
Te jesh vetvetja!! Autori: Sfr · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njohja e vetes Te jesh vetvetja do te thote te gjesh veten,ti japesh kohen e duhur vetes per te gjetur vlerat qe fshihen brenda teje.Te jesh vetvetja do te thote te flakesh tutje cdo mendim apo fyerje te njerezve te ndryshem.Te kuptosh qe askush nuk eshte perfekt.Ji i c...	Vdekja Autori: Sibora Doçi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vdekja Vdekja eshte fundi i veprave te tua dhe fillimi i gjykimit te tyre.Vdekja eshte si nje pike e zeze ne trurin tone.Eshet gjithmone aty me ne ,as nuk fshihet,as nuk zhduket per sa kohe ne marrim fryme.Ajo eshte nje vrasese e pashpirt qe vret cdo dite ndjenj...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop