YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3194

Dialog me sytë e shpirtit

Like 8

Dislike 1

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Figura e çmitizuar e gruas në gjithë ... Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit. Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje. Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...	Bota ime Autori: Greselda Baci · Lloji: Ese filozofike · Tema: Une dhe Bota Ime Bota ku jetoja une? Ishte thjesht perfekte. Une jetoja ne kutizen time te kristalte.Ne ate Kutize qe askush e asgje nuk me prekte.Ne qoshe te saj, une...qesja pambarimisht,lodroja dhe jetoja e lumtur.keshtu ishte deri ate dite.Ajo dite trokiti lehtas ne d...
Me tha gjyshja Autori: Linda Fetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese mbi zhdukjen e shqipetareve Tek vendi ku linda,tek djepi ku u rrita, tek cicerima e zogjeve qe degjohej cdo pranvere,tek shushurima e lumit qe kisha prane shtepise,tek pemet plt hijeshi tek natyra gazmore qeduket sikur me buzeqesh ,tek vendi im . U munduam te na ndajne te na copet...	Ne maje te botes per nje selfi Autori: Alea Bella · Lloji: Ese filozofike · Tema: Bukuria konsumuese Te vendosesh veten tende ne rrezik vetem sepse do besh nje selfi tingullon absurde. Ne lartesi mbi 200 m, nje frike e pa imagjinueshme dhe ti prap vazhdon. Pa mjete mbrojtese, pa asnjelloj sigurie dhe mjafton nje pakujdesi e vogel dhe behesh copash per c...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Perspektivë e vizualizuar në mënyrë unike ,individuale , autentike dhe më e rëndësishmja e ndjerë .Fillon që nga çasti i gërshetimit mes imagjinatës dhe realitetit ,në thelb mes dëshirës dhe mundësisë . Ku nga kjo sajojnë edhe shumë të...	A duhet të përdoren kafshët për eksp... Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kafshët Për mendimin tim jo,nuk duhet të përdoren,sepse edhe kafshët janë gjallesa. Kam dëgjuar se kafshët sidomos miun e përdorin shumë për eksperimente dhe në një prej tyre miut me anë të një eksperimenti iu rrit një vesh njeriu në kurriz. Jo v...
Mos ... Autori: N.Osmenaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria Mos me ler te cmendem.Kam kaq shume gjera brenda sa po plas.Dua te qesh,dua te luaj...dua te marr fryme.Sa shume do doja qe dikush te therriste emrin tim e te me ftonte te humbisnim ne pafundesine e magjishme te jetes.Por thjesht un po cmendem!Jam kaq e i...	vjeshta Autori: butrint dana · Lloji: Ese filozofike · Tema: vjeshta Vjeshta është stinë shumë e bukur.Gjatë kësaj kohe peisazhi bët madhështor. Gati çdo fletë e çdo peme bëhet me ngjyrë të artë,të kuqerremte dhe të portokalltë. Unë jam i sigurt në fshatin tim vjeshta është më e mahnitshme se në f...
SISTEMI Autori: DION HASANAJ · Lloji: Ese filozofike · Tema: SISTEMI SISTEMI Në jetën tonë të përditshme shpesh herë dëgjomë fjalën sistem te përdoret por rastet kur ne i kushtojmë vëmendje përdorimit të kësaj fjale janë shumë të rralla.Po si perkufizohet sistemi në v...	Te rrosh a te mos rrosh... Autori: Jolie · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te rrosh a te mos rrosh... Te rrosh a te mos rrosh ...eshte nje nga monologet me te famshem dhe me te komentuar te letersise boterore, dhe nje nga dilemat me dramatike me jeten njerezore. Te zgjedhesh mes jetes dhe vdekjes... Te jetosh cfare te sjell fati , te shijosh te hidhuren...
Mbrojtja e mjedisit Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjedisi Ne qytetari sot tema ishte “Mbrojtja e mjedisit” ku ne fund te ores mesuesja na dha si detyre te komentojme shprehjen e famshme te nje shkrimtari francez ne te cilen thuhet:”Ne nuk e trashegojme token nga paraardhesit tane,ne e kemi marre ate hua ng...	vdekja është akt që shpaguhet me të ... Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: ideali Sot shumë njerëz rrëzohen gjatë jetës së tyre e më pas pyesin veten pse. Vetëm se jeta na rrëzon,na bën të ndihemi keq nuk do të thotë që s'duhet të ngrihemi përsëri. Është një libër që flet pak,thjesht me tri etapa e që duket sikur...
Aventurat e Diut Autori: X.X · Lloji: Ese filozofike · Tema: Diu dhe pese karat Na ishte njehere nje djale i ri 16 vjec.Deshira e tij e madhe ishte te behej nje futbollist karderr.Vitet e para i kaloi tek KF.Egnatia dhe kur mbushi 18 vjec i erdhi nje oferte nga pesecara.Ai shkoi ne itali dhe takoi presidentin dhe ai sa e pa ate i tha...	Te rrosh a te mos rrosh Autori: Liza · Lloji: Ese filozofike · Tema: Hamleti Te rrosh a te mos rrosh... Te zgjedhesh mes jetes dhe vjdekjes... Te jetosh cfare te sjell fati, te jetosh te hidhuren dhe te emblen e gjithckaje,te jetosh me perbuzjen e njerzve...Valle a mund ta duroj? Shpeshhere kur ndodhesh ne kete dieleme hedhim sy...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop