Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3174
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: Burokracia
Ke lejuar te te neshtrojne te tjeret?...mos valle me dryn i ke kycur akordat e zerit e i ke lene te zhytura aty ne laring duke mos u perpjekur,celsin per to ta gjesh ?! Nuk je lodhur duke qene gjithmone nen tjetrin apo i kursen vetes te drejten,i barabar...
Autori: Debora · Lloji: Ese filozofike · Tema: Meditim
Mírαzh! Pєrshєndєtjє mírαzh nє pαsqчrє..! dєshα tє tє thєm dísα fjαlє... Dєshα tє tє thєm sєsí ndíhєm pєr tч…! Dєshα tє tє thєm shumє pєr vєtєn dhє pєr αtσ qє ndjєj..! Mє lєr tє tє thєm sí fíl...
Autori: Nedreta Fetahi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Të gjithë të vërtetat kuptohen,por e vërteta e jetës është një enigmë e vërtetë.Është fakt se së pari duhet ta kalosh erësirën për ta parë dritën,duhet ta provosh të hidhurën për ta kuptuar të ëmblën,duhet të lëndohesh për ta ...
Autori: Xheni kulari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Rrugetimi I jetes.
Jeta eshte nje udhe e cila do kurajo dhe besim ne vetvete.Ajo ka pengesa,dhimbje,lote, humbje si dhe bardhesi.Te jetosh nuk do te thote te jesh i pasur apo i varfer,por te jesh njeri i mire dhe zemerbardhe.Gjate kesaj rruge do te perballesh me fjale qe vr...
Autori: Hajdar Bafti · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Mos u mërzit kur respektin ta marrin për dobësi,njeri jam dhe un edhe po ashtu gaboj si ti,harro të shkiarën edhe mendo për çka të pret tani"..
......"Sa shum"........ Nashta disa njerz, më kon ,harru...Sa shum të mira , i pata bo...E tash thikën ,mbas krahve, ma kon vu...Se di a thu nashta un që, aq shum i pata  , respektu athu...E kom meritu me , më ofendu...Në vënd qÃ...
Autori: Xhoana Gjana · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jo liria e njerzve por...liria e shpirtit.
Shpirti eshte dicka hyjnor,te cilin vec Zoti di ta kontrolloje,ta shtyje drejt dashurise,ta largoje nga urrejtja e ta beje te ndjeje edhe kontrastet e lumturise.Por,befas kur njeriu ndjen se realiteti eshte ndryshe.Njeriu ka lindur me pranga e do te vdese...
Autori: Feti cahani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Gjendje emocionale
Shpesh herë erresirën dhe vetmin njerzit mundohen ti largohen por ne fakt ajo eshte nje qetesi shpiterore ku mund te flasesh ne heshtje pa te degjuar askush po çte bukur ka erresira?!.Nuk asgje te bukur, bukurin ja jep ai qe e do, ja jep ai qe e ushqen...
Autori: Alea Bella · Lloji: Ese filozofike · Tema: Bukuria konsumuese
Te vendosesh veten tende ne rrezik vetem sepse do besh nje selfi tingullon absurde. Ne lartesi mbi 200 m, nje frike e pa imagjinueshme dhe ti prap vazhdon. Pa mjete mbrojtese, pa asnjelloj sigurie dhe mjafton nje pakujdesi e vogel dhe behesh copash per c...
Autori: Denisa Meraj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Femra endrra pa te cilen do dukej e zbehte
Femra endrra pa te cilen jeta do dukej e zbehte Femra ,nje qenie e brishte, e shenjte me vlera te larta.Te jesh grua ,nene ,bashkeshorte ,nuk eshte e lehte por eshte nje pune e palodhur qe ben ,ajo krijon,ajo rrit ajo ushqen,ajo ...
Autori: RINIS CANI · Lloji: Ese filozofike · Tema: MENDIMET QE S`PERENDUAN KURRE.
Rinis Cani FJALE PREJ SHPIRTIT. ILUZIONI I PADITURISE Cila ere do ti furnizoje mushkerite tona?cili gjak do te buroje ne vena dhe arterje?valle,cila arme do te na zgjoje nga narkoza e u...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Buzëqeshja
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila fillon së bashku me të rrahurën e parë dhe melodinë e zemrës ku me sinkronizimin me botën e jashtme fillon të bëhet akoma më e fortë. Dalëngad...
Autori: Arrita Sadrijaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te jetojm se bashku
Të gjithë njerzit lindin te lirë dhe të barabartë me dinjitet e më të drejta .Ata kanë arsye dhe ndërgjegjje dhe duhet të sillemi në frymë vllazërimi.Një fillim i mbarë është të pranojmë që çdonjëri nga ne mund të krijoj paragjykime...
Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit.
Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje. Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...
Autori: Klaudjo · Lloji: Ese filozofike · Tema: Eshte teper e veshtir te falesh kur shpirtin ta pushton dhimbja
A di cfar eshte me e dhimbshme ne kete bot. Te braktisesh prej dashuris , e cila tashme te ka burgosur nje nje dhom akull te ftoht ku shprititn tend e godet nje puhi e lehte dimerore dhe verore ne te cilat valviten dy ndjenja te cilat do te jen ne nje lu...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com