YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3242

Dialog me sytë e shpirtit

Like 8

Dislike 1

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Aventurat e Diut Autori: X.X · Lloji: Ese filozofike · Tema: Diu dhe pese karat Na ishte njehere nje djale i ri 16 vjec.Deshira e tij e madhe ishte te behej nje futbollist karderr.Vitet e para i kaloi tek KF.Egnatia dhe kur mbushi 18 vjec i erdhi nje oferte nga pesecara.Ai shkoi ne itali dhe takoi presidentin dhe ai sa e pa ate i tha...	Te jetojme se bashku Autori: Arrita Sadrijaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te jetojm se bashku Të gjithë njerzit lindin te lirë dhe të barabartë me dinjitet e më të drejta .Ata kanë arsye dhe ndërgjegjje dhe duhet të sillemi në frymë vllazërimi.Një fillim i mbarë është të pranojmë që çdonjëri nga ne mund të krijoj paragjykime...
... Autori: Francesko File · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!Dikush ka aftesi te kendoj,dikush ka aftesi te pikturoje,dikush tjeter te flase shume mire ne publik etj...dhe keto aftesi na bejne me te vertete te vecante...	Prometeu,një hero i vetmuar! Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Prometeu Prometeu është heroi i parë humanist në të gjithe historinë e letërsisë dhe është një figurë e adhuruar për shumë artistë e poetë. Ai kreu një akt humannë kohën kur njerëzimi ndonjej në errësirë,injorancë dhe varfëri. Prometeu u r...
Guximi fiton! Autori: R.S · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese per guximin. Guximi. Fiton apo humbet? E gjejme ne apo vjen vetë? Pytja qe te ndjell kureshtje ne trurin tend qe bluan mendime se si do ia dalesh ne cdo gje. Kjo quhet mosbesim ne vetvete. Por ka nje ilaç per kete. Guximi. Ilaçi qe i duhet te gjitheve qe mendojn s...	Ceshte jeta Autori: Ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Ceshte jeta? Jeta eshte nje lufte qe duhet ta fitosh, nje det me stuhi qe duhet ta perballosh Nje kalvar dhimbjesh, uljesh e ngritjesh Nje dallge e fuqishme nga e cila duhet te mbijetosh Mos i mbyll syte perballe sfidave te saj dhe mos e kthe shpin...
nje palaco qe qesh Autori: Iris · Lloji: Ese filozofike · Tema: qesh palaco qesh , ndersa zemra te pelcet Eshte per tu habitur me ndjesite e panumerta qe zoteron njeriu... qofshin keto te arsyeshme ose jo me baze morale apo jomorale. Dhe ja pikerisht sot gjate nje dite te mbushur ,me kotesira iluzive dhe ambikuteti , degjova te flitej papritmas: ‘ QESH PAL...	Kush jam une?! Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: UNE Kush jam une? Nese me takon ne rruge dhe me pyet se kush jam,do te te them se jam Geraldo Xhina.Nese do te kerkosh te dish me shume per mua,do te te them se jam nje djalosh 15-vjecar dhe nje nxenes ne vit te pare.Nese do te jemi duke bere nje bisede miqe...
Racizmi sipas meje Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Racizmi sipas meje Racizmi eshte "ushqimi" i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane superiore ndaj dikujt tjeter,kjo duke u mbeshtetur vetem ne faktin se dikush perben sasi me te madhe melanine se dikush tjeter. Racizmi eshte si nje "semundje" e cila prek...	Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spir... Autori: Enisa Avrami · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spirtёrore “Tё rrosh a tё mos rrosh” Era tё ledhaton kёndshёm fytyrёn. Disa vendosin tё ia kthejnё shpinёn e disa tё tjerё ndiejn kёnaqesin e saj duke u pёrballur me tё. Disa luftojnё pёr ёndrrat e tyre e disa heqin dorё. Jeta duhet parё sic ke mundёsi. Cdo cast ёshtё i ...
Kush jam une? Autori: sara · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kush jam une? Me lindin shume pyetje ne koke.Njera prej tyre eshte:Kush jam une ?Kjo pyetje ka shume pergjigje te ndryshme dhe te veshtira.Por lindin edhe pyetje te tjera qe nuk u jep dot pergjigje si p.sh. pyetja Kush jam une ?Nga vi?dhe shume pyetje te tjera.Ketyre p...	Varferia Autori: Sen · Lloji: Ese filozofike · Tema: Varferia Muzgu ka perqafuare edhe pjesen me te vogel te drites qe ka mbetur ne horizont.Neper rruget gjysme te erreta,era luan me gjethet dhe shkund nga pemet ,pikat e shiut te pasdites.Nje qetesi e frikshme ndihet kudo ,duket sikur te gjithe jane zhdukur me peren...
fjala Autori: merushe · Lloji: Ese filozofike · Tema: fjala Diskutojmë për pasuritë dhe askush këtu nuk thotë se cilat janë rrugët e pasurimit në Shqipëri. Nëse 5% e popullsisë ka para të pafund dhe miliona, a më thoni se çfarë u bë me 90% të mbetur pa pasuri. Si shpjegohet se në vitin 1991 ikëm...	dashuria Autori: alessia · Lloji: Ese filozofike · Tema: dashuria te gjithe e dime se dashuria eshte reciproke po te gjithe ne biem brenda saj pa dashje dhe as nuk e veme re se si. zakonisht te gjitha gocat iu vardisen ketyre cunave te bukur por ndonjeher ata te lene ne balte e s'duan t'ia dine per ne ... po pse valle...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop