Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 2595
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Uniformat
Për mendimin tim është më mirë të kesh uniformë shkolle sesa të mos kesh. Nëse pyesni pse,ka disa arsye si psh.: -nuk mendon se çdo veshësh çdo ditë apo se çfarë modeli do i bësh flokët sepse ke uniformë shkolle që mund ts veshësh çd...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Racizmi sipas meje
Racizmi eshte "ushqimi" i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane superiore ndaj dikujt tjeter,kjo duke u mbeshtetur vetem ne faktin se dikush perben sasi me te madhe melanine se dikush tjeter. Racizmi eshte si nje "semundje" e cila prek...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Të drejtat e njeriut
Sanksionimi i të drejtave dhe lirive themelore në kushtetutë është tregues i nivelit të demokracisë së një vendi. Kur të drejtat dhe liritë themelore përfshihen në kushtetutë,kjo garanton që nuk mund të ndryshohen dhe të kufizohen në më...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njerëzimi
Si çdokush tjetër edhe unë e përfytyroj të ardhmen time me ndryshime masive. Një e ardhme e rrethuar nga të gjitha anët nga teknologjia. E keqja në kohët fëmijëve dhe të rinjve u vjen nga teknologjia e shumtë që ata përdorin. Mendoj se qen...
Autori: Alisia Gjergji · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi
Te rritesh ne nje bote te tille… ku njerzit zhvishen nga dashamiresia dhe sjellin revolucion individual, pastaj kolektiv dhe social… ku vishen … vishen nga e thjeshta, e renda, torturuesia,e liga… “LIGESIA”. Te mendosh kultivimin e jeteve dh...
Autori: Linda Fetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ese mbi zhdukjen e shqipetareve
Tek vendi ku linda,tek djepi ku u rrita, tek cicerima e zogjeve qe degjohej cdo pranvere,tek shushurima e lumit qe kisha prane shtepise,tek pemet plt hijeshi tek natyra gazmore qeduket sikur me buzeqesh ,tek vendi im . U munduam te na ndajne te na copet...
Autori: I · Lloji: Ese filozofike · Tema: Realiteti
Cesht bota? Sa shpesh lendohesh dhe me pas fshin lotet duke buzeqeshur dhe mendon se e nesmja do jet me e bukur. E nesmja ?? E nesmja nuk duhet pritur nuk duhet te dorezohesh sot qe neser te jesh e lumtur nuk duhet te dorzohesh asnjeher .Nuk duhet ti ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjedisi
Ne qytetari sot tema ishte “Mbrojtja e mjedisit” ku ne fund te ores mesuesja na dha si detyre te komentojme shprehjen e famshme te nje shkrimtari francez ne te cilen thuhet:”Ne nuk e trashegojme token nga paraardhesit tane,ne e kemi marre ate hua ng...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dashuria
Çdo njeri i dashuruar jo gjithmonë krijon "ëndërra jete" vetëm mr një person. Ka nga ata njerëz që nuk janë të sinqertë në dashurinë e tyre,ndjenjat e tyre,por janë gënjeshtarë,aktorë që e luajnë më së miri rolin e tyre prej të pafaj...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mërzia
Për shumë njerëz,mërzia është e kundërta e zbavitjes,ndërsa zbavitja është shpengim,harresë. Ndërsa për mua mërzia nuk është e kundërta e zbavitjes,madje mund të them se,përkundrazi,nga disa anë,ajo i përngjan zbavitjes duke qenë se ...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria e njeriut
Ne vijmë në këtë botë si qenie krejt të lira dhe të pafajshme.Kemi ardhur në jetë pa asnjë zinxhir a prirje,pavarësisht nga feja,raca dhe kombi.Me kalimin e kotës,vetëdija jonë fillon të zhvillohet.Dhe me fillimin e jetës shoqërore,njeri...
Autori: Klea Kasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Reflektim mbi veten time.
Dialog me sytë e shpirtit. E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë ...
Autori: romina elezi · Lloji: Ese filozofike · Tema: njeriu dhe politika ne filozofi
Politika shqyrton sjelljen e shoqerise ,ndersa etika ate te individit.Aristoteli i ka dedikuar nje liber te plote politikes.Pikenisje eshte thenia e tij e famshme:"Njeriu,kafshe politike". Nuk jane politikanet,as zotrat dhe as kafshet por vetem njeriu.Cf...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi
Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2024 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com