YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 3236

Dialog me sytë e shpirtit

Like 8

Dislike 1

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

Do te doja Autori: Melodi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Yjet do shuajne etjen e jetes, e jetes pa heshtje Do te doja... S'e di pse, por sonte... sonte, do te doja te isha vetem une, ne nje vend te larget, e vetme por me shpirtin bosh. Te mos ndjeja asgje, te mos degjoja askend,te mos me kete mbetur me lot! Te me ishin thare, njejte si nje shkretetire ...	Femra endrra pa te cilen do dukej e zbeh... Autori: Denisa Meraj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Femra endrra pa te cilen do dukej e zbehte Femra endrra pa te cilen jeta do dukej e zbehte Femra ,nje qenie e brishte, e shenjte me vlera te larta.Te jesh grua ,nene ,bashkeshorte ,nuk eshte e lehte por eshte nje pune e palodhur qe ben ,ajo krijon,ajo rrit ajo ushqen,ajo ...
fjala Autori: merushe · Lloji: Ese filozofike · Tema: fjala Diskutojmë për pasuritë dhe askush këtu nuk thotë se cilat janë rrugët e pasurimit në Shqipëri. Nëse 5% e popullsisë ka para të pafund dhe miliona, a më thoni se çfarë u bë me 90% të mbetur pa pasuri. Si shpjegohet se në vitin 1991 ikëm...	vjeshta Autori: butrint dana · Lloji: Ese filozofike · Tema: vjeshta Vjeshta është stinë shumë e bukur.Gjatë kësaj kohe peisazhi bët madhështor. Gati çdo fletë e çdo peme bëhet me ngjyrë të artë,të kuqerremte dhe të portokalltë. Unë jam i sigurt në fshatin tim vjeshta është më e mahnitshme se në f...
NJERIU ESHTE KAFSHE POLITIKE Autori: romina elezi · Lloji: Ese filozofike · Tema: njeriu dhe politika ne filozofi Politika shqyrton sjelljen e shoqerise ,ndersa etika ate te individit.Aristoteli i ka dedikuar nje liber te plote politikes.Pikenisje eshte thenia e tij e famshme:"Njeriu,kafshe politike". Nuk jane politikanet,as zotrat dhe as kafshet por vetem njeriu.Cf...	Unë dhe Toka Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Unë në vend të Tokës Eh,sa jam plakur!... Këta njerëzit më bënë të plakem para kohe,edhe pse jam akoma e re...Pse ma bënë këtë?S'e kuptoj...Hë...e pse tjetër? Për ambicjen,për pandërgjegjdhmërinë që kanë. Ja shikoji sesi lëvizin nëpër trupin tim. Sa her�...
Guximin ke humbur,ke humbur vetveten ! Autori: Ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: Burokracia Ke lejuar te te neshtrojne te tjeret?...mos valle me dryn i ke kycur akordat e zerit e i ke lene te zhytura aty ne laring duke mos u perpjekur,celsin per to ta gjesh ?! Nuk je lodhur duke qene gjithmone nen tjetrin apo i kursen vetes te drejten,i barabar...	Te rrosh a te mos rrosh... Autori: Jolie · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te rrosh a te mos rrosh... Te rrosh a te mos rrosh ...eshte nje nga monologet me te famshem dhe me te komentuar te letersise boterore, dhe nje nga dilemat me dramatike me jeten njerezore. Te zgjedhesh mes jetes dhe vdekjes... Te jetosh cfare te sjell fati , te shijosh te hidhuren...
Ku po shkojme me kaq ligesi? Autori: Doshi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi? Njerezit jane qenia me e larte dhe e bekuar si nga mendesia ahtu edhe nga jeta dhe pushteti.Ata jane gjallesa qe ka evoluar ashtu si gjithe gjallesat e tjera.Ne fillimet e tij ka pasur shume veshtiresi dhe ka qene i varur nga natyra dhe me syte e ngritur ...	Jo duke degjuar te tjeret Autori: Klea · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jo duke degjuar te tjeret Shume njerez,shume femije paragjykohen nga te tjeret.Dhe shpeshhere ata qe i degjojne dhe i besojne.Por dhe pse njerez zemermire,ajo qe ka rendesi ka vetem pamja e jashtme.Jane te varfer ,s'kane familje kjo i ben ata te jene ndryshe nga te tjeret.Ndonjehe...
Kam vendosur te ndryshoj Autori: Joana Goxhaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ndryshimet njerezore Koha fshin gjithcka , madje edhe identitetin e vertete te nje humani . jeta eshte e tille ,, e veshtir . Edhe nese tregohesh kokefort , ajo te detyron te harrosh gjithcka . Nisa te shkruaj , pikerisht une . Une qe tashme po kuptoj peshen e vertete te fja...	Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu dhe dija Njeriu ka qenë dhe është një qenie,e cila në të shumtën e kohës eksploron.Për të njohur më shumë Botën dhe për të kuptuar rregullat e saj.Si dhe që të zhvillojet e të marrë sa më shumë dritë nga “Dielli i diturisë”.Megjithatë k...
nje lamtumir Autori: bakshish · Lloji: Ese filozofike · Tema: nje lamtumir nje lamtumir nje perqafim asgje me teper sdo jet shpirti im se me ty larg une e di jetoj shum pak nje lamtumir	Jeta eshte e bukur, jetoje ate. Autori: Tea Hamzallari · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta I gjalli ka lindur per te perjetesuar ndjenja,histori ,morale per te jetuar te bukuren te hidhuren te paprituren.Ketu qendron shija e misterit te jetes.E bukura gjendet ne te hidhuren.E bukura fshihet pas te hidhures.Ky mister eshte i zbukuruar nga fakti ...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop