Data e postimit: 2021-06-21 18:43:38
Lexime: 2822
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: ANONIM · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i alegorise se shpelles
Alegoria e shpëllës së Platonit është një prej teksteve filozofike më të rëndësishme të historisë së filozofisë. Ajo paraqet një shpjegim të thellë filozofik për natyrën e realitetit, perceptimit të njeriut dhe misionin e filozofisë. ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mesueses se fillores
Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje se do ngrihem me I forte.Ishte ti personi I cili nuk do te doja te zevendesoja me tjeter njeri.Ishe ti ajo qe me bere te besoj te vetja,me mesove abetare...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Racizmi
Racizmi eshte ushqimi i intelektit te njerezve duke i bere ata te besojne se jane me superiore ndaj dikujt tjeter,kjo duke u mbeshtetur vetem ne faktin se dikush perben sasi me te madhe melanine se dikush tjeter.Racizmi eshte nje 'semundje' qe prek vetem ...
Autori: Mister Tumsi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Shume njerez jeten e tyre e kane te ndare ne te mirat dhe te keqijat e tyre. Disa jetojne per qellime te ndryshme. Disa kane frike nga vdekja. Disa jetojne sepse nuk vdesin dot dhe disa te vetvriten sepse per ta nuk ka kuptim jeta. Pendimi,dyshimet dhe te...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Unë në vend të Tokës
Eh,sa jam plakur!... Këta njerëzit më bënë të plakem para kohe,edhe pse jam akoma e re...Pse ma bënë këtë?S'e kuptoj...Hë...e pse tjetër? Për ambicjen,për pandërgjegjdhmërinë që kanë. Ja shikoji sesi lëvizin nëpër trupin tim. Sa herÃ...
Autori: Firdeus Shkalla · Lloji: Ese filozofike · Tema: Histori ne gjethe
Nje fasade ku cdo gjethe permban nje histori ,sa here leviznin nga era, ato po flisnin ,po drridhen nga feshferimat e qytetit, te degjuara nga ato autoparlante qe te shfaqen si dylbi. Nje shtepi ku cdo gjethe kishte si atribut te ishte nje spiun , nje ...
Autori: butrint dana · Lloji: Ese filozofike · Tema: vjeshta
Vjeshta është stinë shumë e bukur.Gjatë kësaj kohe peisazhi bët madhështor. Gati çdo fletë e çdo peme bëhet me ngjyrë të artë,të kuqerremte dhe të portokalltë. Unë jam i sigurt në fshatin tim vjeshta është më e mahnitshme se në f...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Arti dhe enderrat jane shume prane njera-tjetres
Qe te krijosh si fillim duhet te enderrosh. Pas cdo arti fshihet nje enderr te cilen e bejme realitet. Arti dhe enderrat shprehin dicka. Ato te dyja jane sa te njejta,aq edhe te ndryshme. Endrra ka shume,por ato qe shprehen me ane te pikturimit,te artit m...
Autori: Big G · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese, ese filozofike, te jesh a mos te jesh, te jesh a te mos jesh
Të rrosh a të mos rrosh është një nga monologjet më të famshme të letërsisë botërore dhe një nga alternativat më dramatike në jetën njerëzore. Njeriu i gjendur përballë fatit të vet që nuk i ofron asnjë rrugëdalje. Në këtë moment ...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi
Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: biblioteka e shkolles
Biblioteka eshte parajsa e mendjes,bukuria e saj,eshte kyci qe hap dyert e dijes dhe eshte ushqimi per trirun tone. Te pakten jane ata persona apo njerez qe kane nje biblioteke te vertete. Cdokush mund te kete nje biblioteke por varet se sa shpesh lexon a...
Autori: Pakora · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te gabosh eshte njerezore, te falesh eshte hyjnore.
Te gabosh dhe te falesh, dy gjera qe jane kaq prane njera- tjetres, por dhe kaq larg. Pse te gabojme eshte njerezore? Pse te falim eshte hyjnore? Cfare ka falja qe e barazon me dicka kaq te larte sa hyjnorja? Falja ekziston sepse ekziston gabimi. Ne n...
Autori: kush jam une · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjashtembedjete vjecare e njoh mjaftueshem veten ,per te shpjeguar se cfare krijese e cuditshme jam. Ne rang te pare jam princesha e babit dhe engjelli i mamit ...
Autori: lili · Lloji: Ese filozofike · Tema: ne jemi ketu ne toke per te...
Shume here me lindin ne mendje pyetje rreth ekzistences te njeriut ,kafsheve, pemve, yjeve, luleve dhe rreth gjithckaje tjeter qe na rrethon.Bej shume pyetje rreth ekzistences se jetes edhe pse e di qe eshte e veshtire te marresh nje pergjigje.Kur isha me...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com