Data e postimit: 2021-06-21 18:35:08
Lexime: 2836
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Denisa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetvetja
. Si ne lindje ashtu edhe ne perendim, eshte e mundur te shquash nje rrugetim qe neper shekuj e ka sjelle njerezimin te takohet ne menyre te pershkallezuar me te verteten dhe te ballafaqohet me te. Eshte nje udhe e pershkuar - dhe nuk mund te ishte ndrysh...
Autori: Francesko File · Lloji: Ese filozofike · Tema: "Te gjithe kemi aftesi te vecanta"…
"Te gjithe kemi aftesi te vecanta"… Secili prej nesh eshte unik dhe i vecante!Dikush ka aftesi te kendoj,dikush ka aftesi te pikturoje,dikush tjeter te flase shume mire ne publik etj...dhe keto aftesi na bejne me te vertete te vecante...
Autori: Era Milo · Lloji: Ese filozofike · Tema: imagjinata
Na ndodh shpesh te humbasim ne boten e kujtimeve , te sjellim ne mend kohen e femijerise . Para syve , me kalojne njerezit e mi te dashur , ata qe jane , por edhe ata qe nuk jetojne me . Copeza ngjarjesh , aventurash , lojrash...Ashtu , e perhumbur , e ...
Autori: DION HASANAJ · Lloji: Ese filozofike · Tema: SISTEMI
SISTEMI Në jetën tonë të përditshme shpesh herë dëgjomë fjalën sistem te përdoret por rastet kur ne i kushtojmë vëmendje përdorimit të kësaj fjale janë shumë të rralla.Po si perkufizohet sistemi në v...
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetevleresimi
Me lejo te marr fryme thelle dhe ngadale te nis te tregoj per udhetimin qe bera nje dite te zakonshme ,qe me ndryshoi me shume se cdo mund ta imagjinoja.Larg,teper larg ndoshet nje vend I erret e I pafundem,por qe ne te njejten kohe eshte I mbyllur e I rr...
Autori: Mejrema Prçko · Lloji: Ese filozofike · Tema: Buzëqeshja
Frymë e inspirimit , motivimit ,arsyes për ekzistencë dhe e forcës për të mbijetuar.Ajo e cila fillon së bashku me të rrahurën e parë dhe melodinë e zemrës ku me sinkronizimin me botën e jashtme fillon të bëhet akoma më e fortë. Dalëngad...
Autori: ajselaa · Lloji: Ese filozofike · Tema: suksesi ne jete
Suksesi...nje pike hapesire .ndoshta edhe pika me e larget tecilen ne njerezit jemi te destinuar ta kapim.Eshte kjo maje te ciles ne i trembemi pasi e shohim ne nje kendveshtrim tjeter..ndryshe nga ajo cka do te na percjelle kjo maje ...Te gjithe te suk...
Autori: Enisa Avrami · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spirtёrore “Tё rrosh a tё mos rrosh”
Era tё ledhaton kёndshёm fytyrёn. Disa vendosin tё ia kthejnё shpinёn e disa tё tjerё ndiejn kёnaqesin e saj duke u pёrballur me tё. Disa luftojnё pёr ёndrrat e tyre e disa heqin dorё. Jeta duhet parё sic ke mundёsi. Cdo cast ёshtё i ...
Autori: Alea Bella · Lloji: Ese filozofike · Tema: Bukuria konsumuese
Te vendosesh veten tende ne rrezik vetem sepse do besh nje selfi tingullon absurde. Ne lartesi mbi 200 m, nje frike e pa imagjinueshme dhe ti prap vazhdon. Pa mjete mbrojtese, pa asnjelloj sigurie dhe mjafton nje pakujdesi e vogel dhe behesh copash per c...
Autori: kush jam une · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjashtembedjete vjecare e njoh mjaftueshem veten ,per te shpjeguar se cfare krijese e cuditshme jam. Ne rang te pare jam princesha e babit dhe engjelli i mamit ...
Autori: nartila · Lloji: Ese filozofike · Tema: atdheu
Une Milosao Une shpirti i tij (Milosaos) u shkeputa nga trupi, gjaku i te cilit lagu ate dite token e te parevete mi. Nese do me kishin pyetur se cila ishte vdekja qe doja, do i isha pergjigjur “vetem kete. Te jepja jeten per vendin tim.” Vendin...
Autori: Xhulio Prenga · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ne jemi ketu ne toke per te...
Ne jemi ketu ne toke per te, per te...! -Per cfare e?! -Jemi ketu per te jetuar sigurisht! -Vetem per kete, vetem per te jetuar?! -Ndoshta ndoshta per te kaluar caste te bukura per te provuar ndjenjen e paqes dhe te dashurise ose ndoshta jemi gabimisht ke...
Autori: alessia · Lloji: Ese filozofike · Tema: dashuria
te gjithe e dime se dashuria eshte reciproke po te gjithe ne biem brenda saj pa dashje dhe as nuk e veme re se si. zakonisht te gjitha gocat iu vardisen ketyre cunave te bukur por ndonjeher ata te lene ne balte e s'duan t'ia dine per ne ... po pse valle...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Ese filozofike · Tema: Liria e njeriut
Ne vijmë në këtë botë si qenie krejt të lira dhe të pafajshme.Kemi ardhur në jetë pa asnjë zinxhir a prirje,pavarësisht nga feja,raca dhe kombi.Me kalimin e kotës,vetëdija jonë fillon të zhvillohet.Dhe me fillimin e jetës shoqërore,njeri...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com