Data e postimit: 2021-06-21 18:35:08
Lexime: 3009
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Helga · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te kundertat
Te kundertat jane celesi i ekzistences. Themi keshtu pasi asgje nuk mund te ekzistoj pa te kunderten e tyre. Dy te kunderta formojne nje te plote. Marrim shembullin e njeriut. Ai perbehet nga dy ane te miren dhe te keqen te cilat jane pjese e pandare e ka...
Autori: alketa osmani elmedina zhegrova · Lloji: Ese filozofike · Tema: realiteti
bota rrotullohet qdo lumturi qe te esht mohuar do kthehet qdo lot qe ke derdhur do te numerohet qdo enderr e harruar do te realizohet ata qe te lenduan do te pendohen ata qe te braktisen qdo dit do zgjohen me endrrem per tu kthyer padrejtsit qe tu ben do ...
Autori: Bukri Moli · Lloji: Ese filozofike · Tema: i semuri per mend
• I semuri per mend eshte komedia e fundit e molierit te cilen ai e vuri ne skene me 1673.Molieri vdes mbas shfaqjes se katert te kesja komedie,me 17 shkurt 1673. • Ne komedite e tij Molieri I jep nje tablo te gjere shoqerise franceze te shekullit X...
Autori: Erisa Janku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Figuara e çmitizuar e gruas në gjithë veprën e Migjenit.
Të pyesësh Migjenin,për figurën e gruas,një stuhi shpehish do të vërshohej para teje. Gruaja tanimë,jepet në rrafshin më të zakonshëm,paraqitet në terma të përditshmërisë,jo më e lartësuar në skajet e hyjnores,por e zbritur në tokë,...
Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese
E di.Ne si njerz duam urrejm, gabojm, dashurojm, veprojm por ne shumicen e rasteve pendohemi.Jo per ate qe e kemi bërë por per kohen qe kemi shfrytezuar per veprimet tona.E di se ne si qenie te jshtzoknshme te pasura dhe te zgjuara ne mendojm ndonjehe...
Autori: Marjo Shyti · Lloji: Ese filozofike · Tema: Roli im ne jete
Si cdo qenie qe jeton ne cdo vend,edhe une jam si ajo,jam nje shpirt i lire qe fluturoj per te gjetur paqe e dashuri.Jam nje person nder mijera te tille qe kam identitetin tim,kam deshirat dhe preferencat e mia,kam familjen dhe fisin tim,kam ne dore te be...
Autori: Dorina.D · Lloji: Ese filozofike · Tema: Molla
Eshte si molla e kuqe dhe perfekte qe nese e kafshon te mbush gojen plot me krimba. Manaferrat grumbullohen neper shkurre, vdekja pret tek shkembinjte dhe shiu te zhyt. Nje diseksion i trurit nuk ishte kurre aq i kendshem, ndoshta ato prerje te drejta ...
Autori: Klaudjo · Lloji: Ese filozofike · Tema: Eshte teper e veshtir te falesh kur shpirtin ta pushton dhimbja
A di cfar eshte me e dhimbshme ne kete bot. Te braktisesh prej dashuris , e cila tashme te ka burgosur nje nje dhom akull te ftoht ku shprititn tend e godet nje puhi e lehte dimerore dhe verore ne te cilat valviten dy ndjenja te cilat do te jen ne nje lu...
Autori: Mister Tumsi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Shume njerez jeten e tyre e kane te ndare ne te mirat dhe te keqijat e tyre. Disa jetojne per qellime te ndryshme. Disa kane frike nga vdekja. Disa jetojne sepse nuk vdesin dot dhe disa te vetvriten sepse per ta nuk ka kuptim jeta. Pendimi,dyshimet dhe te...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mërzia
Për shumë njerëz,mërzia është e kundërta e zbavitjes,ndërsa zbavitja është shpengim,harresë. Ndërsa për mua mërzia nuk është e kundërta e zbavitjes,madje mund të them se,përkundrazi,nga disa anë,ajo i përngjan zbavitjes duke qenë se ...
Autori: kush jam une · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta
Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjashtembedjete vjecare e njoh mjaftueshem veten ,per te shpjeguar se cfare krijese e cuditshme jam. Ne rang te pare jam princesha e babit dhe engjelli i mamit ...
Autori: Anonim · Lloji: Ese filozofike · Tema: Heshtja
Heshtja e ka gjuhen e saj,ajo flet me shume se c'do britme qe do te shkaterronte dicka te bukur.Ajo eshte nje shumellojshmeri pergjigjesh brenda vetes,nje shumellojshmeri mendimesh.eshte mire te heshtesh,para se te veprosh,pasi kush nuk esht zot i mendime...
Autori: ANONIM · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i alegorise se shpelles
Alegoria e shpëllës së Platonit është një prej teksteve filozofike më të rëndësishme të historisë së filozofisë. Ajo paraqet një shpjegim të thellë filozofik për natyrën e realitetit, perceptimit të njeriut dhe misionin e filozofisë. ...
Autori: Dorentina Kastrati · Lloji: Ese filozofike · Tema: Princesha
Që nga poshtë një zë thirri: "Jam një lajmës nga kufiri" U hap porta mengadalë, Kërcitën fletët e rënda, Dhe kalorsi pa fjalë Dyll i verdhë hyri brënda.. Gjaku i kuq skuq në gjymtyrë, Lajm i zi nxin në fytyrë. "Shpimëni ...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com