Data e postimit: 2021-06-21 18:35:08
Lexime: 2236
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Denisa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Vetvetja
. Si ne lindje ashtu edhe ne perendim, eshte e mundur te shquash nje rrugetim qe neper shekuj e ka sjelle njerezimin te takohet ne menyre te pershkallezuar me te verteten dhe te ballafaqohet me te. Eshte nje udhe e pershkuar - dhe nuk mund te ishte ndrysh...
Autori: Klea Kasa · Lloji: Ese filozofike · Tema: Reflektim mbi veten time.
Dialog me sytë e shpirtit. E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë ...
Autori: Alisia Gjergji · Lloji: Ese filozofike · Tema: Ku po shkojme me kaq ligesi
Te rritesh ne nje bote te tille… ku njerzit zhvishen nga dashamiresia dhe sjellin revolucion individual, pastaj kolektiv dhe social… ku vishen … vishen nga e thjeshta, e renda, torturuesia,e liga… “LIGESIA”. Te mendosh kultivimin e jeteve dh...
Autori: Blinera Murati · Lloji: Ese filozofike · Tema: Toka
Ne jemi ketu te gjithe per nje qellim...Qellimi im eshte te mesoj shume gjera e te jem e sukseshme,qellimi i dyte eshte qe te kontriboj per vendin tim dhe token dhe qellimi i trete eshte qe te kujdesem per familjen time...Qdo dite eksplorojme dhe mesojme ...
Autori: Aulona Çorbaxhi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu dhe politika ne filozofi
Shprehja e Aristotelit "Njeriu eshte kafshe politike"eshte thene ne menyre aq barbare,por qe ne te verteten e tillë eshte natyra njerezore.Ne vetvete kjo shprehje mban nje te vertete qe mund te shihet ne dy pikepamje: njeriu si kafshe(me logjike,arsyetim...
Autori: alessia · Lloji: Ese filozofike · Tema: dashuria
te gjithe e dime se dashuria eshte reciproke po te gjithe ne biem brenda saj pa dashje dhe as nuk e veme re se si. zakonisht te gjitha gocat iu vardisen ketyre cunave te bukur por ndonjeher ata te lene ne balte e s'duan t'ia dine per ne ... po pse valle...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Një udhëtim imagjinar në aparatin tretës
Më kujtohet eksperimenti që bëmë me miqtë e mi shkencëtarë. Provuam të shihnim se çfarë ndodhte me masën ushqimore ose ndryshe ushqimin në aparatin tretës së njeriut. Si fillim morëm një vullnetar. Ky vullnetar ishte një shkencëtar i cil...
Autori: Enderrimtarja shqiptare · Lloji: Ese filozofike · Tema: Frika e jetes
Jeta eshte nje loje pokeri qe ne e luajme cdo site. Varet se kujt i vijne letrat e mira .Enderrimtarja gjithmone humbet , letrat nuk i vijne te mira.Eshte si te lexosh nje liber dhe te ngecesh ne 1 kapitull ...sa e veshtire qenka Jeta .Ajo i jep njerezve ...
Autori: Rinora Mehmetaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: ese
E di.Ne si njerz duam urrejm, gabojm, dashurojm, veprojm por ne shumicen e rasteve pendohemi.Jo per ate qe e kemi bërë por per kohen qe kemi shfrytezuar per veprimet tona.E di se ne si qenie te jshtzoknshme te pasura dhe te zgjuara ne mendojm ndonjehe...
Autori: Eda · Lloji: Ese filozofike · Tema: Pyetje rreth egzistences se njeriut
Ne jemi ketu ne Toke per te... Arsyeja se pse ne jemi ketu ne Toke, ndonjehere na duket e pazakonte. Kjo zakonisht ndodh kur ne jemi te lodhur nga rutina jone e perditeshme dhe duam te dalim jashte kornizave te jetes. Qe te arrish...
Autori: Bukri Moli · Lloji: Ese filozofike · Tema: i semuri per mend
• I semuri per mend eshte komedia e fundit e molierit te cilen ai e vuri ne skene me 1673.Molieri vdes mbas shfaqjes se katert te kesja komedie,me 17 shkurt 1673. • Ne komedite e tij Molieri I jep nje tablo te gjere shoqerise franceze te shekullit X...
Autori: Ana · Lloji: Ese filozofike · Tema: Burokracia
Ke lejuar te te neshtrojne te tjeret?...mos valle me dryn i ke kycur akordat e zerit e i ke lene te zhytura aty ne laring duke mos u perpjekur,celsin per to ta gjesh ?! Nuk je lodhur duke qene gjithmone nen tjetrin apo i kursen vetes te drejten,i barabar...
Autori: Dorina.D · Lloji: Ese filozofike · Tema: Molla
Eshte si molla e kuqe dhe perfekte qe nese e kafshon te mbush gojen plot me krimba. Manaferrat grumbullohen neper shkurre, vdekja pret tek shkembinjte dhe shiu te zhyt. Nje diseksion i trurit nuk ishte kurre aq i kendshem, ndoshta ato prerje te drejta ...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zhgënjimi
Zhgënjimi...Të zhgënjehesh...ç'do të thotë?! Hë...Të zhgënjehesh do të thotë të humbasësh besimin,të gënjehesh nga dikush duke të parë në sy etj...Për mua zhgënjëmi është një lloj ndjenje e veçantë. Them kështu sepse zhgënjimin...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2024 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com