Data e postimit: 2021-06-21 18:35:08
Lexime: 3002
Dialog me sytë e shpirtit
Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!


Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Vepra te ngjashme
Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mesueses se fillores
Mesuesja ime.Ishe ti personi qe gjithnje me mbeshtete.Ishe ti personi qe sa here rrezohesha me thoje se do ngrihem me I forte.Ishte ti personi I cili nuk do te doja te zevendesoja me tjeter njeri.Ishe ti ajo qe me bere te besoj te vetja,me mesove abetare...
Autori: arselda memaj · Lloji: Ese filozofike · Tema: njeriun edhe kur e ka pushtuar lavdine,ka nevoje per nje zemer njerezore qe e cmon dhe e do
Realiteti njerezor tregon dhe pranon qe ka njerez qe per merita, per vlera apo per arsye te vecanta kane shkelur podiumin e lavdise, e kane pushtuar ate me gjithe forcen e tyre.Ka njerez qe I njohin k Skene nga filmi 'Portreti i Dorian Grait', i cili...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Një udhëtim imagjinar në aparatin tretës
Më kujtohet eksperimenti që bëmë me miqtë e mi shkencëtarë. Provuam të shihnim se çfarë ndodhte me masën ushqimore ose ndryshe ushqimin në aparatin tretës së njeriut. Si fillim morëm një vullnetar. Ky vullnetar ishte një shkencëtar i cil...
Autori: Kevi Gjata · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dallget e jetes.
Ne nje moment nje heshtje me pushton trupin dhe ashtu i hutuar bije ne nje humnere dhe e vetmja mundesi jete ishte te kapesha per nje dege te holle peme dhe ashtu bera per te qendruar aty per disa kohe qe per fatin tim te mire ajo dege ishte mjafueshem e ...
Autori: Desara Dedolli · Lloji: Ese filozofike · Tema: perse jemi ne toke
Jeta eshte nje lufte. Eshte nje beteje qe duhet fituar. Eshte nje enderr qe duhet jetuar. Por.perse jetojme? Kemi ardhur ne jete per nje qellim te caktuar apo jemi thjesht kalimtar ne kete bote?! ...
Autori: Anna Cani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Uniformat
Për mendimin tim është më mirë të kesh uniformë shkolle sesa të mos kesh. Nëse pyesni pse,ka disa arsye si psh.: -nuk mendon se çdo veshësh çdo ditë apo se çfarë modeli do i bësh flokët sepse ke uniformë shkolle që mund ts veshësh çd...
Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Dashuria
Çdo njeri i dashuruar jo gjithmonë krijon "ëndërra jete" vetëm mr një person. Ka nga ata njerëz që nuk janë të sinqertë në dashurinë e tyre,ndjenjat e tyre,por janë gënjeshtarë,aktorë që e luajnë më së miri rolin e tyre prej të pafaj...
Autori: Erika Ciku · Lloji: Ese filozofike · Tema: Frike...
Frike.... Frike... Frike per cdo gje.... Frike per tu gezuar se mund te ndodhe dicka qe e prish... Frike per te folur sepse mund te thuash dicka gabim ... Frike per te menduar sepse mund te veprosh gabim ... Frike per te dashuruar sepse jeta ishte e mbush...
Autori: Naxhije Lime · Lloji: Ese filozofike · Tema: Te rrosha te mos rrosh ? Kjo eshte ceshtja
Kjo fjali , kjo shprehje qe te pakten nje here ne jete , na vjen neper mend . Ti si do te pegjigjeshe ? Une ... une jam konfuze . Nuk mendoj se do te ,zjidhja njeren nga keto shprehje ? Njeriu eshte krijuar per te jetuar , per tu zhvilluar , por si te...
Autori: merushe · Lloji: Ese filozofike · Tema: fjala
Diskutojmë për pasuritë dhe askush këtu nuk thotë se cilat janë rrugët e pasurimit në Shqipëri. Nëse 5% e popullsisë ka para të pafund dhe miliona, a më thoni se çfarë u bë me 90% të mbetur pa pasuri. Si shpjegohet se në vitin 1991 ikëm...
Autori: X.X · Lloji: Ese filozofike · Tema: Diu dhe pese karat
Na ishte njehere nje djale i ri 16 vjec.Deshira e tij e madhe ishte te behej nje futbollist karderr.Vitet e para i kaloi tek KF.Egnatia dhe kur mbushi 18 vjec i erdhi nje oferte nga pesecara.Ai shkoi ne itali dhe takoi presidentin dhe ai sa e pa ate i tha...
Autori: romina elezi · Lloji: Ese filozofike · Tema: njeriu dhe politika ne filozofi
Politika shqyrton sjelljen e shoqerise ,ndersa etika ate te individit.Aristoteli i ka dedikuar nje liber te plote politikes.Pikenisje eshte thenia e tij e famshme:"Njeriu,kafshe politike". Nuk jane politikanet,as zotrat dhe as kafshet por vetem njeriu.Cf...
Autori: DION HASANAJ · Lloji: Ese filozofike · Tema: SISTEMI
SISTEMI Në jetën tonë të përditshme shpesh herë dëgjomë fjalën sistem te përdoret por rastet kur ne i kushtojmë vëmendje përdorimit të kësaj fjale janë shumë të rralla.Po si perkufizohet sistemi në v...
Autori: I · Lloji: Ese filozofike · Tema: Realiteti
Cesht bota? Sa shpesh lendohesh dhe me pas fshin lotet duke buzeqeshur dhe mendon se e nesmja do jet me e bukur. E nesmja ?? E nesmja nuk duhet pritur nuk duhet te dorezohesh sot qe neser te jesh e lumtur nuk duhet te dorzohesh asnjeher .Nuk duhet ti ...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com