YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2021-06-21 18:35:08
Lexime: 2944

Dialog me sytë e shpirtit

Like 2

Dislike 2

Autori: Klea Kasa
Lloji: Ese filozofike
Tema: Reflektim mbi veten time.
Shkolla: Dhaskal Todri
Klasa: 12A
Qyteti: Elbasan
E-mail: Email eshte i fshehur!

Dialog me sytë e shpirtit.
E ulur në një stol të vogël e të vjetër pranë një trotuari nga i cili mund të shikosh qartë cdo hap të shpejtë që bëhet nën jetën monotone.Pranë meje është një lis i madh dhe një ndërtesë e vjetër, me mure të cara dhe bojë të ngelur vënde vënde, duket sikur ata të dy ishin bërë shokë të njëri-tjetrit dhe shokë të viteve që dukeshin qartë ne rrathët e lisit dhe te krisurave në muret e ndërtesës. Dëgjoja tingujt e një kohe të zymtë dhe të një botë të vetmuar plot njerëz. Askush nuk me vuri re mua, ndoshta sepse unë kisha harruar se isha aty, isha ndarë në mijëra copa po asnjëra nuk më përkiste mua. Minutat më bënë të ngrihem e të eci, po ecja me kokë ulur duke u menduar por me mendime boshe dhe pa jetë, ku papritur sytë me zunë nje pikëz të vogel uji që dukej sikur kishe mbetur nga stuhia e një nate më parë. U afrova dhe sytë e mi panë reflektin e tyre. Ajo ishte e brishtë dhe e vogël por une hyra brenda saj dhe fillova të flasë…….
Nuancat e syve të mi nuk ishin thjesht ngjyra, e zeza nuk ishte aq e errët, e bardha nuk ishte aq e pastër dhe lotët nuk ishin thjesht ujë,midis tyre fshihej një botë tjetër që dukej vetëm kur sytë mbylleshin dhe shpirti fillonte të fliste…..
Ndjej që kam nevojë të fle,sepse është i vetmi moment kur unë krijoj botën time, është momenti kur më lejohet ti jap jetë ëndrrave që kanë zënë vend në një dhomëz të vogël në trurin tim dhe gjithmonë qëndrojnë pas derës duke pritur momentin. Këto ëndrra kanë frikë të dalin e të vijnë pranë meje sepse unë jetoj në një botë të frikshme nga ku vetëm ti mund te më nxjerresh. Endrrat e mia më bindin cdo ditë e më tepër që jam vetëm unë dhe ti.
Këto njerëz që ecin marrin oksigjen dhe ekzistojnë por shumë pak prej tyre marrin dashuri dhe jetojnë, prandaj edhe unë tani nuk kam asgje me vete por përsëri ne duar më rëndojnë minutat e cuara dëm duke u munduar të marr formën e enës ku nodhem sikur të isha ujë dhe harrova që nëse unë jam ujë atëherë le të marr fuqinë e detit dhe të pushtoj tokën. Ndonjëherë ndihem sikur jam brënda një prizmi prej xhami dhe shikoj cdo gjë por nuk mundem të flas dhe të lëviz,më mbetet vetëm të përshtatem. Ndonjëherë më duket sikur jam pupël dhe lëviz aty ku era më con dhe nuk kam fuqi të drejtoj rrugën time,sepse une kam kohë që nuk jam takuar me ty vetja ime.
Duket sikur jam e rrethuar me plot njerëz,me njerëz që herë pas herë bëhen unë sepse ato grabisin prej teje kur unë bëhem e verbër. Jam e rrethuar me njerëz që vrasin, me njerëz që shtypin, me njerëz që lypin të mbytur nga tymi i makinave luksoze, me njerëz të vdekur edhe pse të gjallë dhe me njerëz të etur për pushtet dhe kuptoj që rrathët e vërtetë të Dantes janë këtu por të gjithë jemi bërë palë me mëkatet tona. Pavarësisht se ata jane shume dhe do të jenë gjithmonë aty, ne na mbetet të mos braktisim njëra-tjetrën dhe njerëzit që na ndihmuan kur ishim të ndara.
Ne nuk na përcaktojnë ndjenjat tona prandaj nëse qajme nuk do të thotë që jemi të dobet, nëse lodhemi nuk do të thotë që jemi dorëzuar, nëse heshtim nuk do të thotë që nuk kami zë dhe nëse qeshim nuk do të thotë që jami te lumtur,por nëse une jam këtu dhe të vlerësoj ty atëherë une kam fituar.
……...Ah sa shumë kemi kaluar në të dyja,sa herë jemi ndarë,sa herë të kam urryer,sa herë kemi harruar që ekzistojmë dhe kemi harruar që lumi kurrë nuk pushon së rrjedhuri dhe toka e qielli nuk rrinë të ndara.
Jasht tani bën ftohtë dhe era pas shiut gjen krisjen më të vogël të një xhami dhe hyn në të,ajo dëgjon sa njerëzit e duan ngrohtësinë, sa e urrejnë të ftohtin por prap ajo vazhdon të fryjë. Pastaj del dielli i cili lëshon rreze aq të forta sa njerëzit kërkojnë hije dhe fshihen prej tij por prap ai nuk ndalet. Kështu kalojnë ditët kalendarike ku pemët ndërrojnë gjethe dhe zogjtë vendet e tyre dhe dielli e era bëhen dëshmitarë i mijëra historive ku historia e dikujt nuk krijon nuk krijon nje tjetër ,ajo është unike.
Prandaj jemi vetëm ne të dyja që bejmë historinë tonë, një histori që do të mbetet dëshmi. Nëse do të më duhet të di kush je ti vetja ime, do të mbyll sytë dhe ëndrrat le të dalin dukë u shoqëruar me notat e tingujve te erës dhe kërcejnë nën dritën e diellit. Ndoshta Pikëza e ujit u tha dhe iku pas shoqeve të veta po unë reflektin e vetes e kam në nuancat e syve te shpirtit sepse zëri i tij gjithmonë më zgjon për të të mos humbur kurrë.
Jeta nuk është lineare. Rrugëtimi ynë do të jetë përplot udhëkryqe, probleme, prerje, ndërprerje, pengesa dhe shpesh do të ketë rrugë të hapura, do të ketë mendime ,sprova, kufinj të pakalueshëm dhe forcë të fshehur thellë. Do të ketë kohë që nuk do të dimë se ku ndodhemi , mirëpo ne do te jemi bashke per ti shtuar botes një rruge ëe re dhe të shndrithsme. Ne te jemi gati.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

SISTEMI Autori: DION HASANAJ · Lloji: Ese filozofike · Tema: SISTEMI SISTEMI Në jetën tonë të përditshme shpesh herë dëgjomë fjalën sistem te përdoret por rastet kur ne i kushtojmë vëmendje përdorimit të kësaj fjale janë shumë të rralla.Po si perkufizohet sistemi në v...	Prometeu,një hero i vetmuar! Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Prometeu Prometeu është heroi i parë humanist në të gjithe historinë e letërsisë dhe është një figurë e adhuruar për shumë artistë e poetë. Ai kreu një akt humannë kohën kur njerëzimi ndonjej në errësirë,injorancë dhe varfëri. Prometeu u r...
Jeta Autori: Samina Beqiraj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Çfare eshte jeta ? Perse jetojme ? Cili eshte qellimi yne ? Secilit prej nesh i ndodh qe te reflektoje mbi keto pytje ne menyre qe Ti japi jetes nje kuptim te bukur. Jeta eshte nje rrugetim,dhurate nga Zoti , e cila jetohet vetem njehere. Nje rrug...	Mjerimi Autori: symbyle qazimi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjerimi Mjerimi fjala qe cdo kush i frigohet dhe ajo qe shum njerez e jetojne,mjerimi vendi i erret qe fle dhimbja qe meshirohet lutja e qe mallkohet jeta. Sot kush nga bota i ja jep te drejten mjerimit kush ndihmon te mjerin Ashkush Sot te gjith ne jemi fok...
Kush jam une? Autori: sara · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kush jam une? Me lindin shume pyetje ne koke.Njera prej tyre eshte:Kush jam une ?Kjo pyetje ka shume pergjigje te ndryshme dhe te veshtira.Por lindin edhe pyetje te tjera qe nuk u jep dot pergjigje si p.sh. pyetja Kush jam une ?Nga vi?dhe shume pyetje te tjera.Ketyre p...	Jeta Autori: I · Lloji: Ese filozofike · Tema: Realiteti Cesht bota? Sa shpesh lendohesh dhe me pas fshin lotet duke buzeqeshur dhe mendon se e nesmja do jet me e bukur. E nesmja ?? E nesmja nuk duhet pritur nuk duhet te dorezohesh sot qe neser te jesh e lumtur nuk duhet te dorzohesh asnjeher .Nuk duhet ti ...
Mërzia dhe arti Autori: Anna Çani · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mërzia Për shumë njerëz,mërzia është e kundërta e zbavitjes,ndërsa zbavitja është shpengim,harresë. Ndërsa për mua mërzia nuk është e kundërta e zbavitjes,madje mund të them se,përkundrazi,nga disa anë,ajo i përngjan zbavitjes duke qenë se ...	Alegoria e shpelles se Platonit Autori: ANONIM · Lloji: Ese filozofike · Tema: Kuptimi i alegorise se shpelles Alegoria e shpëllës së Platonit është një prej teksteve filozofike më të rëndësishme të historisë së filozofisë. Ajo paraqet një shpjegim të thellë filozofik për natyrën e realitetit, perceptimit të njeriut dhe misionin e filozofisë. ...
E vërteta e kësaj jete! Autori: Nedreta Fetahi · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Të gjithë të vërtetat kuptohen,por e vërteta e jetës është një enigmë e vërtetë.Është fakt se së pari duhet ta kalosh erësirën për ta parë dritën,duhet ta provosh të hidhurën për ta kuptuar të ëmblën,duhet të lëndohesh për ta ...	Kush jam une ? Autori: kush jam une · Lloji: Ese filozofike · Tema: Jeta Kush jam une?Eshte e veshtire ti japesh pergjigje pyetjes me te rendesishme filozofike.Si nje gjashtembedjete vjecare e njoh mjaftueshem veten ,per te shpjeguar se cfare krijese e cuditshme jam. Ne rang te pare jam princesha e babit dhe engjelli i mamit ...
Heshtja Autori: Anonim · Lloji: Ese filozofike · Tema: Heshtja Heshtja e ka gjuhen e saj,ajo flet me shume se c'do britme qe do te shkaterronte dicka te bukur.Ajo eshte nje shumellojshmeri pergjigjesh brenda vetes,nje shumellojshmeri mendimesh.eshte mire te heshtesh,para se te veprosh,pasi kush nuk esht zot i mendime...	Mbrojtja e mjedisit Autori: Geraldo Xhina · Lloji: Ese filozofike · Tema: Mjedisi Ne qytetari sot tema ishte “Mbrojtja e mjedisit” ku ne fund te ores mesuesja na dha si detyre te komentojme shprehjen e famshme te nje shkrimtari francez ne te cilen thuhet:”Ne nuk e trashegojme token nga paraardhesit tane,ne e kemi marre ate hua ng...
Zhgenjimi Autori: Samina Beqiraj · Lloji: Ese filozofike · Tema: Zhgenjimi - ZHgenjimi , bashkeudhetarja e dashurise , Urrejtjes, dhimbjes dhe lumturise eshte pjese e jona , e cila na pelqen apo nuk na pelqen ne nje menyre apo tjeter na shoqeron gjate gjithe rruges duke na bere pessimist per jeten.Te besh te miren dhe te sh...	Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spir... Autori: Enisa Avrami · Lloji: Ese filozofike · Tema: Njeriu pёrball dilemave tё mёdha spirtёrore “Tё rrosh a tё mos rrosh” Era tё ledhaton kёndshёm fytyrёn. Disa vendosin tё ia kthejnё shpinёn e disa tё tjerё ndiejn kёnaqesin e saj duke u pёrballur me tё. Disa luftojnё pёr ёndrrat e tyre e disa heqin dorё. Jeta duhet parё sic ke mundёsi. Cdo cast ёshtё i ...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop