Zemër e regjur me vuajtjet e së shkuarës
E shkrirë dhe e tretur prej vajit rrëke
Piskama të tmerrshme bien si rrufe
Në qiell të zi të therorit.
Gërmadhë kalbësirë,e zaptuar nga frika e dhimbja.
Luajnë,hidhen,kërcejnë në mes tÃ...
Çdo qenie njerëzore,e rritur ose në hapat e para të jetës,ka të zhvilluar instiktin primitiv te luftēs për mbijetesë.I trashëguar nga paraardhësit tanë të lashtë.Të cilët gjuanin me çfarë të mundnin kafshë të mëdha për tu ushqyer....
Si qenie njerëzore që jemi,instikti ynë bazë lidhet me të kërkuarin e ushqimit.Sepse ai është karburanti ynë që na siguron energji dhe lëndët e nevojshme për funksionimin e organizmit.Megjithatë,të ushqyerit për njerëzit nuk ka qenë thje...
I dashur Kevin !
Po ta shkruaj këtë letër ,duke shpresuar që ta lexosh me vëmendje dhe pa lënë asnjë rresht pa lexuar,siç e ke zakon.Do përpiqem të të them ngjarjet që do të të shënjojnë jetën tënde gjatë këtyre 8 viteve.Por edhe dis...
Toka është planeto i vetëm në sistemin Diellor me atmosferë të qëndrueshme,ujë të bollshëm,dhe me prani të oksigjenit.Është planeti i vetëm ku ka jetë.Ne duhet të jemi mirënjohës për këtë fakt.Por sot,ndoshta dhe më shumë se dikur,p...
Unë quhem Kevin Çika dhe jam 16 vjeç.Kam një gjatësi normale dhe një trup të rregullt.Kam sy të gjelbër dhe flokë ngjyrë gështenje.Pasionet e mia të mëdha janë të shkruarit dhe shkencat natyrore.Unë jam një person i durueshëm,i qetë dh...
Medea është një personazh kompleks që ka tërhequr vazhdimisht vëmendjen e kritikëve letrarë dhe të lexuesit të thjeshtë.ajo është mjaft aktuale edhe në ditët e sotme.mënyra se si Euripidi e ka krijuar këtë personazh është autentike e t...
Kjo është vetëm iluzion i bukur,
që më mashtron për një çast.
më end diku pa e ditur as vetë,
Dhe unë vrapoj si i marrë drejt saj.
Në shpirt ndiej lodhje që pushton
gjithë qenien time.
Askush mua s'më kujton.
Zemrën time askush nuk...
Koha ecën,
pa e kthyer kokën pas.
Mikja ime,
ti mbete e dehur
nën ombrellën e saj.
Erëra mosbesimi fryjnë gjithkund.
Lotët e mi vërshojnë si rrëkej,
mbyt gjith gjallesën që gjen para.
Peshën e mallit toka nuk ka fuqi
ta mbajë.
Dhe...
Unë gji i vogël i një lumi
me ujë të turbulluar
Unë deti i hapur
me dallgë gjigande
Unë flakë kashte
e ndezur nxitimthi
Unë prush lisi
në fikje pa mbarim
Unë liqen i cekët
i çiltër i urtësuar
Unë ujvarë përrallore
i rrëmbyer...
Më ka qëlluar të rri shpesh vetëm në heshtje.Vetmia më pëlqen.Ajo është për shpirtin si dieta për trupin.Por edhe dieta një kufi e ka.Nëse abuzon me të,bëhet e dëmshme.E megjithatë unë vazhdoj të rri vetëm.Rri e mendoj.Rri e kujtoj.Ndo...
E ndjej afshin e saj që ndihet në ajër.Më deh me aromën e vet këndellëse.Shoh të shtrihet nëpër tokë.E bën të rilindë dhe ndërlikset në pemë dhe e vesh me lule.Si ulet nëpër qiej dhe i përzë retë.Nxjerr në pah kaltërsinë e çiltë...
Jetë,o jetë
se ku të kam parë
e ku të kam njohur
në lulet erëmira
në yjet flakërues
ndonjë ditë dhe unë
do behem një yll,një ylber
folenë në shpirtin tim
do e kesh
Një afsh i dendur avullon në erë,
po përvëlon një djellë porsi prushi.
U poq kajsia.Bari është i prerë
Rri në shullër një zog ardhushi.
Prej kaq të nxehtë shqerrat,
janë hequr.
Nën druzëri ku pik'e vapës iku.
Çlodhen...dirgjen...