Data e postimit: 2021-11-07 10:11:58
Lexime: 5790
Nje Tregim Per Veten Time
Autori: Donika
Lloji: Hartim
Tema: jeta ime
Shkolla: Nuri Mazari
Klasa: VIII
Qyteti: shkup
E-mail: Email eshte i fshehur!


Erdha nga errësira në dritë, nga asgjëja në gjithçka dhe pashë … Jo nuk shihja ende, vetëm ndjeja. Ndjeva ngrohtesinë e nënës, por larg . Ishte shumë ftohtë. Në aq pak kohë ndieva shumë . A të ishte vallë jeta? Po, po , kisha ardhur në jetë. Aty ku është “Oazi i jetës”. Në Tokë.
E fillojme jeten duke qare, te vegjel, por te mbuluar me dashuri. Nuk dime nga te shkojme, pasi nuk dime te ecim, pasi nuk mbajme mend nese ne ate kohe mendonim…
…Por jeta vazhdoi, ne mesuam te ecnim, ne fillim me hapa te vegjel, te pasigurte dhe me nje dore qe na tregonte rrugen e drejte, qe na mesonte se si t’i hidhnim hapat.
Isha shumë e njomë kur pata kuptuar se duhej që të shkoja në shkollë, ku do të mësohesha të shkruaja e të lexoja nga mësuesi.
Dhe shpesh mendoja se si do të dukej mësuesi im i parë. Si duket ai? Është vallë i veçantë nga njerëzit tjerë? Do të jetë ai i butë, apo i ashpër etj. etj.
Më në fund, filloi edhe ora e parë e mësimit. Personi i ëndrrave të mia qëndronte para nesh. Fliste ngadalë e bukur. Kishte edhe fjalë që nuk i kuptoja, sepse ai fliste një gjuhë tjetër fare nga ajo që e përdornim në shtëpi e rrugë. Ishte kjo në gjuhë letrare shqipe te bukur. Më pëlqenin shumë fjalët e tij të para. Tingëllonin bukur. E ai, vazhdoi të fliste për shumë gjëra që kishin të bënin me shkollimin tonë. Rrëfente për dituritë që do t’i merrnim gjatë viteve në vazhdim, për edukatën, pastërtinë e shumë e shumë gjëra të tjera.
E dëgjoja gojëhapur. Çdo fjalë e tij, për mua ishte shumë e rëndësishme, për të mos thënë e shenjtë. Dalëngadalë pushuan të dridhurat. Tanimë isha e qetë dhe shumë e gëzuar. E kisha të qartë se do ta kem një mësues të dashur, i cili do të na dojë dhe ne do ta donim edhe më shumë. Nga ai do të mësonim shkronjat e para. Do të mësonim të shkruajmë e të lexojmë dhe shumë gjëra të reja, pa të cilat nuk mund të bëhesh më vonë as mësues, as mjek e inxhinier. Ishin këto profesione që i ëndërroja kur ende isha e vogel...
Gjatë viteve në vazhdim kam pasur dhe do te kem shumë e shumë mësues të tjerë, arsimtarë e profesorë. I kam dashur edhe ata,dhe do ti dua, por kurrë sa mësuesin tim të parë, i cili ka lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën time, në jetën time...
U sheqerova me shume vajza e djem por njeren prej tyre do ta vecoj!
.Është një vajzë e qeshur , e mirë dhe e dashur me të gjithe . Ajo ka flokë gështenje, sy kafe , e gjatë dhe e dobët . Eshtë një person të cilin e konsideroj si miken time më të mirë. E kam njohur në shkollë, tani jemi në një klasë, më saktë, në një bankë.
Per humor, vetëm me njëra –tjetrën, shahemi me ca fjalë të rënda (kjo është diçka e përditshme). Pavarësisht se debatojmë, ndonjëherë prapë e gjejmë zgjidhjen. Nuk e dija që ekzistonte dikush që mund të dëgjonte edhe kur çdo gjë ishte e errët në botën time. Kemi bërë shumë budallëqe së bashku dhe kam kuptuar se kam gjetur një mike që edhe në parajsë do më bëjë të qesh . E kam xhan dhe do ta kem gjithmonë ,është dikush që nuk dua ta humbas kurrë.
E di që rrugët tona do të ndahen në jetë , por di që ajo shoqe gjithmonë do mbetet në mendjen dhe zemrën time.
Momentet me te bukura i kaloj me familjen time. Shume kam qeshur e shume kam qare ,por prape ata me mbeshtesin dhe me realizojne deshirat e mia.... Urrejtja ndaj tyre eshte nje gje e papranueshme.Si mund ta urrejme nenen dhe babain kur ata bejne gjithqka per ne .Jane kujdesur per mua qe nga lindja ime.Kane prishur gjumin e tyre ne oret e vona te nates kur kam qare.Babai im ka punuar me ore te tera qe une te hy ne shkolle dhe te marr dije .Punon gjate gjithe dites dhe nates qe nje dite te marr diplomen .Nuk me ka munguar asnjehere as dashuria e babit kur me rrembente, me perqafonte dhe me fluturonte lart qe te qeshja.Kjo per ta eshte falenderimi dhe mirenjohja me e mire per gjithqka qe me kane dhuruar. Familja eshte gjeja me e bukur qe do te mund te ndodhte ndonjehere.
Pa ta do te ishim ...hiç gje .
Ka shume femije atje jashte pa prinder ,qe do te deshironin te pakten njehere ti shikonin ata...Nuk e dine ndjesine e te qenurit nje femije me baba dhe nènè.
Mendoni se mund te jetoni pa ta ,dhe se jeta do te ishte me e bukur vazhdoni por sa koha te kaloje do ju mungojne ditet qe i kaloni me ta.
E sa per mua Familja eshte Universi!
Ky ishte nje tregim per veten time!

Vepra te ngjashme
Autori: Artiola Berisha · Lloji: Hartim · Tema: Liria
Ne luft Kosova pesoi shume humbje. Humbi rinin dhe rimat me te dalluar, humbi gjysmen e shpirtit dhe shpreses. Nga kjo lufte humben shume familje me miliona te vdekur e te zhdukur. Me miliona nena qe po qanin, e po prisnin duke shikuar ne dritare. Po pris...
Autori: anjezzaa balidemaj · Lloji: Hartim · Tema: flamuri jone
nje flamur i kuq qe lehte valon, eshte ngjyre e kuqe qe shqiperine e simbolizon. dhe ajo ngjyre e kuqe eshte gjaku i shume trimave. dhe simboli i lirise ja ky eshte flamuri i shqiperise. po me 28 nentor te vitit 1912 Ismail Qemaili ngriti fl...
Autori: eljesa gashi · Lloji: Hartim · Tema: jeta
Kjo jete shume po ka vujtje dhe shume po ka kthesa qe na nuk po i presim. Po na jem te detyrum me perballu qdo sen qe ne kete jete na del perpara. Kur ndodh diqka nuk ben mu deshpru se qdo e keqe e ka nje te mire dhe qdo fund e ka nje fillim.Perpara as...
Autori: sindi · Lloji: Hartim · Tema: Dashuria
dashuria nje fjale qe kur e permend te rrenqeth mishin nje fjale aq e bukur sa qe cdokush qe e ka njohur apo e ka prekur ate e kupton rendesine e peshen e tepert qe ka kjo fjale e thjeshte me nje bote me kuptime ne te medha e nga me te shume llojshmet das...
Autori: E.K · Lloji: Hartim · Tema: Pushimet ne Butrint
Ishte dita e dyte dhe e fundit e qendrimit tone ne Sarande. Ate dite kishim vendosur te vizitonim qytetin antik, Butrintin. U beme gati per udhetim dhe u nisem me makine. Rruga pergjate vijes bregdetare ishte mahnitese, por te linte disi pershtypje te ke...
Autori: jonida elezi · Lloji: Hartim · Tema: atdheu
ah sa e prisja kete dite.ditet me ere ,ditet me shi..tash pothuajse ngjyra e verdhe e vjeshtes e kaploi vendin tim.me bukurite e saj ajoerdhi te ne.sot u bene dy muaj qe jena ne stinen e vjeshtes .nata u zgjat e dita u shkurtua. e gjith gjelberia qe is...
Autori: Adela · Lloji: Hartim · Tema: Atdheu
Dihet se shume toka te shqiptareve mbeten jashte kufinjeve.Historia me ne edhte treguar e padrejte . Por te gjithe shqiptaret ,kudo qe jane , flasin , gjuhen e nenes. Ata kerkojne te drejtat e tyre dhe une mendoj se ne fund te fundit kjo eshte nje e drejt...
Autori: anjezzaa balidemaj · Lloji: Hartim · Tema: pushimet
mesuesen time une shume e dua se ajo kujdeset fort per muua. mesuesja ime eshte si lule vjollce andej edhe ne e quajme mesuesja Mimoz
Autori: Erta Myrtaj · Lloji: Hartim · Tema: Zhgenijm
• Te shoh bote ,nga ky cepi im i erret,i rrumbullaket, patadoksal...e ulur kembekryq ne nje pikepyetje...Te veshtroj me kujdes,dhe me vjen nje deshire e madhe per te meshiruar...Hipokritet e sinqerte,te dashuruarit e perkohshem,maskarenjte e ndershem,ri...
Autori: Shqipe Gashi · Lloji: Hartim · Tema: Enderroj fetyren tende
Ditet ecinn shpejt e nen hijen e tyre gjej fytyren tende.kOhaa vrapOn e ti ju bashkOwe asaj. kOha s`ndaLet e asgje s`munde ta kthej pas weq se kujtimi per ty. Sa her qe hedh hapin e par perballem me pafuqin qe te vazhdOjj.pOr a e dini se qka me s...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Hartim · Tema: Vendet e cmuara ne femijerine time
Unë zura një ditë të ëmbël dhe të ngrohtë pranvere të nisesha në fshat tek gjyshja. Kjo ish hera e parë qysh mbas shpërnguljes se saj katër vite më parë në qytet. Kjo shtëpi ngrihej krenare.Porsa kalova gardhin e harruar bojë hiri jo s...
Autori: alba meca · Lloji: Hartim · Tema: librat
Libri eshte prej letre te holle por ai ka nje fuqi te jashtezakonshme, ai mund ta ngreje njeriun ne majat me te larta te fantazise e te shkences. Cdo liber qe lexojme na hap nje porte te panjohur me pare. nepermjet librave ne mund te fluturojme si ne nje ...
Autori: anjezzaa balidemaj · Lloji: Hartim · Tema: binjaket e motres
nje vella e nje moter te bukur si ulli vellau me thot moter te dua. por kam binjaken nuk ben ta harroj tere boten tia u dhurosh njeri tjetrin nuk e mashtrojne. ashtu zoti i krijoj nenen e babain be vemendje i ndegjojne sepse jeten e lumtur ...
Autori: Gloria Zhuli · Lloji: Hartim · Tema: Shkrimi i nje teskti fantastiko-shkencor.
Ishte viti 2100.Jeta kishte ndryshuar shume.Toka ishte populluar dhe nga krijesa te tjera te cuditshme.Gjithcka ishte transformuar. Njerezit shkonin nga njeri planet ne tjetrin sikur te te ishin qytete.Teknologjia ishte zhvilluar shume por prape njer...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com