YourLiterary.com | Shqip | Mobile version | Vepra

Home Posto vepren tende

Abonohu Projekte

Ese Tekste Poezi Hartime Pershkrime Fabula Tregime Te tjera

Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16
Lexime: 11316

Gjashte shoke ne aventure

Like 8

Dislike 2

Autori: Tedi
Lloji: Ese pershkruese
Tema: Aventure
Shkolla: Papa Kristo Negovani
Klasa: 6A
Qyteti: Korce
E-mail: Email eshte i fshehur!

Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Do qe te marresh mendimin qe kane shoket per ty?
Do qe te te shkruash mendimin qe ke per shoket?
Regjistrohu tani dhe tregohu i ndershem!

tbh.me

Vepra te ngjashme

E ardhmja qe dua Autori: Anonim · Lloji: Ese pershkruese · Tema: E ardhmja qe dua E ardhmja është ajo që më pret, ajo për të cilën unë po përgatitem. Është e vërtetë se secili nga ne, e ka në dorë të vet të ardhmen e tij. Është si ndërtimi i një pallati gjigant. Me të vërtetë që nëse e sheh në vija të trasha...	Siluete mendimesh Autori: Fationa Molla · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Motivim Deti është i qetë sonte. Baticë. Hëna qëndron e drejtë mes hapësirave qe kane lene yjet. Në dritare, ndjej ëmbël është ajrin e natës! Filloni edhe ju te pushoni per disa caste ,largoni nga mendja mendimet negative, mos mendoni për mje...
Politika sot,interig dhe realitet! Autori: Marinela Nikolli · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Politike Eshte shume e veshtire te marresh guximin e te shkruash per nje tem kaq te rendesishme,por nganjeher gjendesh perball disa situatave qe te bejn te mendosh gjer e gjat,te bejn qe ta perfyterosh vendin tend gjat nje ndryshimi pozitiv dhe qe te duket se gjit...	Qyteti i gabimeve te medha Autori: Iljas Pemaj · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Ishulli Nje qytet i mbushur me njerez te çuditshem te cilet kur flisnin i mungonin disa gërma ose fjale dhe nuk i kuptoje. Kur erdha ne kete qytet mendoja qe ishte qyteti me i mire dhe me i pasur ne gjuhen e vet por kudo neper mure shikoja germa fytyre poshte o...
pasioni im me mrekullon Autori: Anxhela Stafa · Lloji: Ese pershkruese · Tema: endrrat tona Te gjithe ne kemi nje enderr,nje pasion,nje deshir qe na terheq drejt nje te ardhmje te suksesshme.Pasioni lind me kalimin e kohes dhe shum shpejt pa e kuptuar behet si nje rrjedh lumi e rrembyeshme qe na merr me vete. Pasioni im qe me mrekullon eshte ma...	Pasioni im ... më mrekullon Autori: Abel Bosi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pasioni im “Pa pasion nuk është krijuar asnjë vepër e madhe dhe as që mund të krijohet” ~ Xhorxh Hegel Pasioni është pjesë e jetës së çdo personi edhe unë si të gjithë e kam një pasion. Pasioni që unë kam është futbolli. Futbolli për mua ë...
Ese per pranveren Autori: Ersan Ismeti · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pranvera Sic do stinë ashtu edhe pranvera ka bukurit dhe rendesit e saja ajo fillon më 21mars.Në pranverë natyra gjelbëron dita ditës e me tepër.Zogjtë kthehen nga shtegtimi i largët dhe fillojnë kengës së tyre me zëra mahnitës.Femijet gëzohen ed...	pasqyra e deshirave Autori: besila · Lloji: Ese pershkruese · Tema: pasqyra perpata pasqyres ne mund te shohim veten tone kurse perpara pasqyres se deshirave shohim ate qe deshirojme apo ate qe kemi ne mendje .Psh nje djale 12 vjecar enderromte te behej futbollist dhe doli perpare pasqyres se deshirave dhe e shikoi veten si nje ...
Miqesia nje zemer ne dy trupa Autori: Natalia Llupo · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Miqesia e pafund Miqesia nje zemer qe rreh e jeton ne pafundesi.Ajo zemer rreh brenda dy trupave .Lind pyetja çeshte miqesia?Thjesht nje fjale qe shume pak veta ja dine vleren.Miqesia perkufizohet "Nje lidhje pa interesa dhe brenda saj ka dashuri dhe respekt .Ne miqesi j...	kush jam une ? Autori: silvana patarria · Lloji: Ese pershkruese · Tema: jeta Kush jam une? mos valle eshte nje pyetje retorike te ciles nuk mund ti kthejme pergjigje?Eshte ajo pyetje te ciles mundohem cdo dite t'i kthej pergjigjen e merituar por jo,ndodh krejt e kunderta.Cdo dite ne vijim perjetoj gjera te reja,disa te bukura e di...
Gjyshi im Autori: Edonis Buzhala · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjysh,Dashuri Personi me zemren me te madhe ne kete bote,personi qe me degjonte sa here flisja kot,personi qe me tregonte perralla qe tme zinte gjumi,personi i vetem qe ngado qe shkonte sa here qe me shikonte kishte gjithmon nje tufe me lule per mua,personi qe me eduk...	Udhetim ne Shkoder Autori: Filanja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pushimet Dimerore Per ata qe nuk e din mua e familjes time na pelqejn tejmase udhetimet dhe keshtu vendosem qe per vit te ri te udhetonim po per shkak te pandemis vendosem qe mos te udhetonim jasht shtetit por te shkonim ne nje nga vendet e bukura dhe madheshtore te shqipe...
Shqiperi te uroje gezur pavarsine Autori: YourLiterary.com · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Shqiperi te uroje gezur pavarsine Shqiperi te uroje gezur pavarsine Atdhe,fjale qe del nga zemra si nje rreze drite , kur e shqiptoje kete fjale me vjen ndermend vendi ku u rrita ku kalova pothuajse te gjithe jeten time aty.Atdheu eshte vend I shtrenjte per kedo ne kete bote,dhe...	Një vend aq i afërt nga një fëmijër... Autori: Julijana Nika · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Fëmijëria Ditet po pasojne njera tjetren.Ashtu sic koha ndryshon dita-dites ashtu po ndryshoj dhe une.Po rritem. Po hyj dhe une tek bota djallezore e te rriturve.Po hyj ne ate boten qe dikur e dashuroja por sot...? Ehh ta dini se c'mendoj sot ! Do te doja te ekzist...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =

Your travel guide to exploring Albania - TourAlbania.org

Kaloni ne versionin Desktop