Data e postimit: 2013-07-15 18:03:16 Lexime: 10303

Gjashte shoke ambicioze, te emocionuar qendrojne ne rreze te malit te Gramozit dhe ishin gati per nje aventure te madhe, gati per te kaluar male, fusha, kodra e lumenj. Une, Kozi, Klausi, vellai i tij Enio, Fabiola, Petri dhe drejtuesi jone, babi im kishim marre te gjitha masat per t’ju ngjitur malit te Gramozit, si alpiniste te vertete. Te gjithe ishim veshur me bluza me menge te shkurtra, pasi shkolla sapo kishte mbaruar dhe ishte nje vape e madhe. U nisem shume heret ne mengjes, me qellim qe te mos na kapte vapa rruges. Çantat tona ishin te mbushura me ushqime dhe uje te mjaftueshem. Ishte hera e dyte qe ne ndermarrim nje aventure te tille. Heren e pare ne shkuam deri ne Shen Pjeter. Por kete here do te shkonim shume me larg.
Deri ne fshatin e Rehoves shkuam me makinen e babit tim. Nuk na mbanin kembet pasi ishim shume te gezuar per aventuren tone. Rruga nisi… dhe ne filluam te imagjinonim se c’vende do te shikonim. Shpejt arriten ne Shen Pjeter, vendi ku kishim shkuar heren ne pare. Arritem aq shpejt ne ate vend, sa menduam se me kete shpejtesi do te shkonim deri ne maje. Ndoshta heren e pare kishim qene me te vegjel dhe na eshte dukur rruga me e gjate ose kete here ishim aq te emocionuar sa qe nuk e ndjeme fare rrugen. Ne Shen Pjeter hengrem vaktin e pare te dites, mengjesin.
Sapo u nisem per rrugen me te gjate qe kishim bere ndonjehere, ne morrem disa shkopinj, pasi na pelqente te dukeshim se alpiniste te vertete. Sapo u nisem nga vendi ku hengrem mengjesin hovi i madh qe kishim kur u nisem, filloi te na mbaronte. Rruga filloi te behet me e gjate dhe me e lodhshme. Ne disa raste ne shikonim ndonje udhetar. Na shikonin me habi dhe çuditeshin se si kishim arritur deri ketu. Shpesh ne ndalonim per te pushuar dhe per te pire uje. Ne ngjitje rruga ishte shume e veshtire, por ne nuk do te ndalonim per asnje arsye. Me ne fund arritem ne vendin ku do te hanim dreken.
Vendi qe do te hanim dreken ishte nje pyll halor ne nje lartesi rreth 1600 metra mbi nivelin e detit. Babi im kishte sjelle nje batanije aq te madhe sa mund te uleshin te tere. Ne nxorrem ushqimet tona dhe filluam te hanim. Lodhja dhe ajri i fresket bene qe ta shijonim shume kete ushqim. Pasi mbaruam se ngreni filluam te luanim me lojrat qe kishim marre me vete. Ne ate vend ndenjem me shume se ne te gjithe ndalesat e tjera. Babi im na thoshte te ktheheshim, pasi edhe deri ketu kishim arritur shume. Por kishte nje problem. Po na mbaronte uji dhe ne qofte se do te ktheheshim tani, ne nuk do te “mbijetonim”. Babi im na kishte treguar per nje burim me uje te ftohte rreth 500 metra mbi vendndodhjen tone. Vendosem te provonim te arrinim ate burim. Ky ishte objektivi yne i ri.
Rruga deri tek burimi ishte shume e veshtire dhe e lodhshme. Nga gjysma e rruges filluan te na shteronin fuqite. Cdo pese minuta uleshim per tu çlodhur. Pa uje rruga ishte shume e lodhshme. Ashtu çale-çale arritem deri ne burim. Pasi mbushem shishet tone plot me uje, filluam te luanim. Babi im na tha se kishim arritur ne lartesine 2100 metra mbi nivelin e detit. Ne qofte se ketij numuri i heqim lartesine nga ku u nisem, del qe jemi ngjitur rreth 1000 metra. Udheheqesi yne na beri secilit prej nesh shkopinj me maje ne formen e shigjetave. Sigurisht qe kishim marre edhe aparatet fotografike me vete dhe kemi bere shume foto, te cilat do te jene kujtime te bukura. Pasi luajtem sa nuk kishim me fuqi u nisem per ne qytetin tone.
Menduam se zbritja do te ishte me e lehte, por nuk ishte keshtu. Rruga jo se na lodhi shume, por mali ishte shume i pjerret dhe na merreshin kembet duke zbritur. Teksa zbrisnim kemi qeshur shume, pasi gjithmone here pas here rrezoheshim. Here nga pjerresia e here nga e qeshura tek shikonim shoket te binim. Po kalonim me rradhe te gjitha vendet qe kishim kaluar kur ishim ngjitur. Qyteti fillonte te behej gjithmone e me i madh dhe filluam te verenim vende te veçanta. Shpejt arritem ne Rehove dhe hipem ne makinen e babit. Ashtu te lodhur mezi prisnim te shkonim ne shtepite tona.
Aventura jone e madhe kishte mbaruar. Arritem ne vendin e nisjes. Ne kthyem koken ne te njejten kohe dhe pame malin. Babi na tregoi pozicionin ku kishim arritur. Ishte nje qafe mali, qe ketej dukej shume shume larg. Nuk po u besonim syve ! U ndjeme padyshim krenare. U ndame per te shkuar neper shtepite tona. Akoma nuk ishim gati te ndaheshim prej kesaj aventure, keshtu qe rrotulloheshim dhe ecnim mbrapsht vetem qe ta shikonim dhe nje here malin e lavdishem! Kjo ishte nje ngjarje qe nuk do ta harroj kurre.

Vepra te ngjashme

Nje piknik me familjen Autori: Enxhi · Lloji: Tregim · Tema: tregimi rrefimtar Ate dite,me damiljen vendosem qe te benim nje piknik ne natyre sebashku me kushurinjte e mi , te cilet kishin ardhur per te kaluar pushimet.Dielli sapo ishte shfaqur ne arenen qiellore , dhe ne po benim gati vendin ku do te qendronim. Duke u argetuar , pa...	Udhetim ne Shkoder Autori: Filanja · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pushimet Dimerore Per ata qe nuk e din mua e familjes time na pelqejn tejmase udhetimet dhe keshtu vendosem qe per vit te ri te udhetonim po per shkak te pandemis vendosem qe mos te udhetonim jasht shtetit por te shkonim ne nje nga vendet e bukura dhe madheshtore te shqipe...
udhetimi ne mars Autori: desara dedolli · Lloji: Pershkrim · Tema: udhetimi per ne mars UDHETIMI PER NE MARS Une kam vendosur te bej nje udhetim ne nje nga planetet e university,Marsin.U nisa me disa nga shoket e shoqet e mia qe ne mengjes.Morem te gjitha mjetet e nevojshme dhe patjeter kostumin e astronautit.Hypem mbi anijen kozmike d...	BUTRINTI Autori: E.K · Lloji: Hartim · Tema: Pushimet ne Butrint Ishte dita e dyte dhe e fundit e qendrimit tone ne Sarande. Ate dite kishim vendosur te vizitonim qytetin antik, Butrintin. U beme gati per udhetim dhe u nisem me makine. Rruga pergjate vijes bregdetare ishte mahnitese, por te linte disi pershtypje te ke...
BUTRINTI Autori: E.K. · Lloji: Hartim · Tema: Pushime ne Butrint Ishte dita e dyte dhe e fundit e qendrimit tone ne Sarande. Ate dite kishim vendosur te vizitonim qytetin antik, Butrintin. U beme gati per udhetim dhe u nisem me makine. Rruga pergjate vijes bregdetare ishte mahnitese, por te linte disi pershtypje te ke...	Tregim me aventura Autori: Anonim · Lloji: Tregim · Tema: Aventure Ishte qershor. Stina e veres sapo kishte hyre dhe temperaturat kishin filluar te rriteshin dalengadale. Ne tirane bente vertete shume nxehte dhe megjithese prinderit nuk e kishin marre ende lejen e pushimeve, vendosem te kalonim nje fundjave ne bregdetin...
Më e mira per te gjithe Autori: enis mumajesi · Lloji: Ese argumentuese bindese · Tema: Më e mira per te gjithe Ne në lagje jemi 26 djem.Kishim bërë plan te dilnim si grup.E kishim lënë takimin tek stacioni i autobusit ne oren 8 fiks.Të gjithë erdhëm atje por na doli një problem.Ne nuk e menduam se ku do te shkonim.10 djem thoshin te shkojmë tek liqeni ar...	MIQESIA Autori: JOANA RUKO · Lloji: Poezi personale · Tema: MIQESIA ISHTE SHTATOR KUR U TAKUAM, POR ISHTE NENTOR KUR SHOQERINE TONE FORMUAM NJERI-TJETRIN NE FILLIM E KISHIM INAT POR SHOQERINE FILLUAM TA KRIJONIM PAK NGA PAK. AS VETE NUK E KUPTUAM KUR FILLOI KJO SHOQERI BRENDA PAK DITEVE FILLOI TE EKZISTONTE NJE MI...
''Udhëtimi i ëndrrës'' Autori: Endrina Hajdini · Lloji: Pershkrim · Tema: ''Imagjinata'' Ishte e martë . Kur hymë brenda në shkollë drejtori po na priste pak me lart aty tek shkallet të na jepte një lajm të mirë .Ai na tha se ishim zgjedhur shkolla më e mirë e vitit dhe si shpërblim kishim një udhëtim në perëndim , në Turqi ...	Pushime ne kohe pandemie! Autori: Klevisa Manovi · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Pushimet Pushimet verore kete vit kane qene ndryshe nga vitet e tjera,jo vetem per mua por per 'te gjithe'.Ne keto pushime nuk ka qene "argetimi" ne krye te gjithçkaje,por kane qene "frika"dhe"kujdesi" nga nje armik i papritur dhe i panjohur deri diku per te gjit...
Nje shetitje ne park Autori: Jurges Dhimitri · Lloji: Pershkrim · Tema: Shetitje Ishte dite e diel. Une me babin kishim dale per shetitje ne Drilon. Sa po futeshim brenda dy mjellma vezulluese ishin aty prane sikur kishin dale te na prisnin ne. Babi me tha te hipnim ne nje varke te vogel dhe te benim nje shetitje te shkurter ne liqeni...	Nena ime Autori: Elidona Duraku · Lloji: Rrefenja · Tema: 8 Marsi Mbreteresha e shtepise,dielli qe me jep ngrohtesi,magjistare ne ditet e mia te veshtira,infermierja ime,engjelli im mbrojtes,butesia e shpirtit tim e mbi te gjitha heroina e femijeve te tu,e vecanerisht imja,vitin e kaluar u gezua shume.E mban mend sot nj...
E paharruar... Autori: Tedi Totojani · Lloji: Ese pershkruese · Tema: Gjyshja E kam titulluar kete ese “E paharruar”, sepse ne te do te tregoj per nje person te tille. Ndoshta nuk e kam njohur shume, por edhe ato pak kohe qe e kam njohur kane vlejtur shume per mua. Çdokush ka nje person shume te dashur jashte familje...	NE DREJTORI Autori: ANONIM · Lloji: Tregime erotike · Tema: VAJZAT E QETA ME KURVAT ISHTE NJE DITE ME BORE!ISHTE SHUME BUKUR!NE KLASE KISHIN ARDHUR VETEM UNE DHE DISA NGA SHOQET E KLASES.PASI U NGROHEM PAK TEK GAZI DISA DOLEN JASHTE TE LUANIM ME BORE POR ATA KUR U KTHYEN ISHIN DUKE QARE.NJE DJALE I KISHTE GJUAJTUR ME BORE.CFARE GANGSTERI...

Komentet e fundit!

Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name

Emri:

Email:

Komenti:

Pyetje sigurie

Sa eshte shuma e ketyre dy numrave: 1 + 2 =