Data e postimit: 2021-01-13 19:39:54
Lexime: 3436
"Qëndro~Beso"
Autori: Hajdar Bafti
Lloji: Poezi meditative-filozofike
Tema: !
Shkolla: Profesioni:Poet•
Klasa: Hobi:Krijimtarist•
Qyteti: Thumanë
E-mail: Email eshte i fshehur!


Çka po fol bre a spo kupto
Çka po sillesh keq kur kerkon
Spo e degjo a asht mir me
Kan kshtu o bro fjala osht

Fjal e besa osht bes e shoku
Shokut doren kurr sja Lsho
Çka po t'ndodh qe spo m'beso
A t'pelqejka vetja kur m'ofendo

Jeta thon asht e flliqt ik e vdis
Se shpeto per qato e kan gabim
Çohu nkom e lufto mos ki frik
Por guxo behu i zoti vetes e kur

Gabo qysh po sillem pse po
M'harro ç'ka po fol mbas shpine
Pse po ta nij at zo bohu e trim
E vepro mbylli syt e kur pe sheh

Keq dikon mos u gëzo at her kur
Ke nevoj fillo meso te jetosh do te
Thot te dijsh se çka osht jeta po ti
Thjesht po egzisto atë që pe don

Mos e sakrifiko vështir asht me
Duru e kur nuk ke asgjo a është
E drejt me u sillur si i papjek e ter
Diten veten n'sy t'njerzvet po e rrxo

Mos hesht e mos lendo mos u Tremb e mos frikeso mos fol
Shum por ma t'vjetrin degjo mos
Urrej kerkon po vetem keshillo

A asht veshtir me kan njeri me Seder t'bardh e me jetu jeten tande
Sikur çe do se ki ni sen mos u
Dorzo mos prit sen prej tjervet

Ik e puno çka po sillesh qysh po
Vepro behu si busull e veten
Udhëzo mos humb n'rrug se s'ka
Kthim mo mos shit mend e kur

Fito mos u lavdro e kur mendo
Se ke çdo gjo mos bje preh e Atyrvet që qejfin ta bejn sa per sy
E faqe e mbas krahvet të ofendo

Je i zhytyr n'erresir kerko ndihm
Te vetja jote e vetbeso kerkush
Ma shum ste don aq sa e don ti
Veten tende e kur humbet fillin

Shpeto atë njeri që t'ka inat mos
I rri pran vazhdo e largo nuk asht
Gjë e mire t'qeshesh me t'madhe
Kur dikon e lëndo jeta nuk shtyhet

Pa dëshira po shum mos ëndërro
Se ëndërrat thon jan per fillestarët
Se në jet nuk e arrin dot ta fitojsh Çdo gjë që ti do mendohu 2-her

E pastaj vepro thuaj mfal e ndjes Kerko kur gabo nuk asht çeshtje
Frike por asht çështje respekti
N'rrall t'par per veten tandë e pastaj

Për të tjeret se fundja fundit vetem
Veten tende trego se si sillesh e si
Flet se si llogjiko jeta asht e gjat
E ma shum lufto koken lart mbaje

E mos e ul kurr posht si çelik i fort
Qëndro si ta kesh zemren zoti
Ta dhont jeten n'rrug t'drejt qëndro
E mos ndalo!!

Vepra te ngjashme
Autori: Bekon Demiri · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Përshkrimi i mençurisë
Mençuria është me vlerë prandaj përdore çdoherë, mos e le dhe një pikë të vetme pa e shfrytëzuar se nëse bëhesh i tillë të mirën e ke injoruar. Bëhu i kujdesshëm kur flet ...
Autori: Kris Hasa · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Darke a mengjes
Si ky shi ne toke u treta, Asgje tjeter s'pashe S'u ndjeva gjalle Se si syte hapa, As vet' s'kuptova Po ndjeja aromen E te errtit shall. S'mundja ta dalloja Ne ish darke a mengjes. Dielli e hena s'ishin, Ndersa qiejt' shikoja Genjenin se lesh...
Autori: Hajdar Bafti · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: "Arritjet e tua"
......"Beso~Guxo"..... Sa her, po mendo, qe, po gabo... Fati po luan me, ty kshtu që mos, u dorëzo...Sfido edhe lufto për, çdo gjo, që të tako!.. Në rrugën e drejt, qëndro...E asnjëher nga ajo, mos u largo.. Me marr rrugën më,...
Autori: L · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Vdekja dhe loti
U zhdukën pikat e lotëve ashtu si fiken dritat natën vonë. Si kokrriza pikat e fundit mbi faqe ranë pa shpresë. Lotët u varrosën, u zhdukën pikat e lotëve në thellësi të gjirit të tokës pa rite i përcollën në varr, Nën këmbët...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Jetë
Jetë,o jetë se ku të kam parë e ku të kam njohur në lulet erëmira në yjet flakërues ndonjë ditë dhe unë do behem një yll,një ylber folenë në shpirtin tim do e kesh
Autori: Hajdar Bafti · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: "JETA VAZHDO UN JETOJ TI JETO"
Mos u merzit dhe kur gabo, Në ktë botë kemi me, u perballur Me miliarda sfida ndaj mos u, Trishto, at her kur mendon se Nuk mundesh të ,ecesh shpreso Nuk është e lehtë udha e, jetes jeto! Gjithsecili do të tregoje ,vlerat e tij Dhe dij...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Dikur
Kur luaja me ty përmallohesha kur zihesha me ty pendohesha Sot kërkoj në kujtime se mos të gjej ty Dikur...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Unë
Unë gji i vogël i një lumi me ujë të turbulluar Unë deti i hapur me dallgë gjigande Unë flakë kashte e ndezur nxitimthi Unë prush lisi në fikje pa mbarim Unë liqen i cekët i çiltër i urtësuar Unë ujvarë përrallore i rrëmbyer...
Autori: ed.el · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: mendimet
Mendimet Kur shikoj diellin ia shof errsinen Kur shikoj hanen ia ndjej rrezet e zjarrta Kur shikoj yjet ne nje nat te qete Numeroj njerzit idjot E kur nata asht e zymte Veshtire se mund t'i dalloj ato dreq yjesh ngjitem e fluturoj nen heshtjen ...
Autori: Shkrimtari i panjohur · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Varfëria
Të plendosur në rrugë, një fëmijë të gjorë unë pashë. Ai lyp e është i shkretë, dhe i braktisur nga të gjithë. Hej,dëgjoni! Nuk ju dhëmb ai shpirt kur shihni atë që përpëlitet për një strehë? Nuk ju trishton aspak kur ...
Autori: Laura çala · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Genjeshtra dhe e verteta
Cdokush thot Genjeshtra Cdokush thot Te verteta Ne raste te caktuara Ato duken me te lehta Mos fluturo ne qiell Mos lundro ne det Kthehu me kemb ne tok Duhet te thuash nje te vertet Cliroje mendjen Mos te te dridhen ato duar Sepse nje g...
Autori: Kevin Çika · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Kohët koprace
Kohët ikin,vrapojnë treten... vrapojnë në pambarim, jetojnë në përjetësi, humbasin në humbëtirë, E njerëzit hanë pak nga ajo, ushqehen dhe kurrë nuk dinë të ngopen... lypin nga kohët pasanike që u dhurojnë kopracinë
Autori: Kevin Çika · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Unë jam
Unë- gji i vogël i një lumi, flakë e ndezur me nxitim, prush në fikje e pa mbarim Jo i lidhur i meritur zemërmirë. Ngjyrë të zbehtë të mos kem gjethe e tharë s'më pëlqen.
Autori: Dorina.D · Lloji: Poezi meditative-filozofike · Tema: Me lejo te jem Humane
E zhytur ne nje oqean te pakuptimte, e asfiksuar nga “ataraxia” ne nje trup automat dhe ne nje bote qe eshte thjesht nje skene me dite te kota, me kapituj telenovelash te lira. Merzitja, si nje protogoniste e vertete te nje jete bosh dhe te pakuptimte...




Komentet e fundit!



Shto komentin tend per vepren e mesiperme!

Last name
Emri:
Email:
Komenti:
Pyetje sigurie
Sa eshte shuma e ketyre dy numrave:
1 + 2 =


Copyright © 2011 - 2025 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by YourLiterary.com