/
/
/
Vargjet e lira,Novelat e qytetit te veriut.
Data e postimit: 2015-10-29 19:53:25
Lexime: 6042
Vargjet e lira,Novelat e qytetit te veriut.
Autori:
Lloji:
Tema:
Shkolla: "Shkolla e Kuqe"
Klasa: 9B
Qyteti: Tirane
E-mail: Email eshte i fshehur!
Poema e mjerimit
Kafshatë që s'kapërdihet asht, or vlla, mjerimi,
kafshatë që të mbetë në fyt edhe të ze trishtimikur
she ftyra të zbeta edhe sy të jeshilta
që të shikojnë si hije dhe shtrijnë duert e mpita
edhe ashtu të shtrime mbrapa teje
mbesintë tanë jetën e vet derisa të vdesin.
E mbi ta n'ajri, si në qesëndi,therin qiellën
kryqat e minaret e ngurta,profetënt dhe shejtënt
në fushqeta të shumngjyrtashkëlqejnë.
E mjerimi mirfilli ndien tradhti.
Mjerimi ka vulën e vet të shëmtueme;
asht e neveritshme, e keqe, e turpshme;
balli që e ka, syt që e shprehin,
buzët që më kot mundohen ta mshefin
-janë fëmitë e padijes e flitë e përbuzjes,
të mbetunat e flliqta rreth e përqark tryezës
mbi të cilën hangri darkën
një qen e pamshirshëmme bark shekulluer,
gjithmon i pangishëm.
Mjerimi s'ka fat.
Por ka vetëm zhele, zhele fund e maje,
flamujt e një shpresetë shkymë
dhe të coptuem me të dalun bese.
Mjerimi tërbohet në dashuni epshore.
Nëpër skaje t'errta, bashkë me qej, mij, mica,
mbi pecat e mykta, të qelbta, të ndyta, të lagta
lakuriqen mishnat, si zhangë; të verdhë e pisa;
kapërthehen ndjenjat me fuqi shtazore,
kafshojnë, përpijnë, thithen, puthen buzët e ndragta
edhe shuhet uja, dhe fashitet etjan'epshin kapërthyes,
kur mbytet vetvetja.
Dhe aty zajnë fillin të marrët, shërbtorët dhe lypsat
që nesër do linden me na i mbushë rrugat.
Mjerimi në dritzën e synit te kërthinidridhet
posi flaka e mekun qirininën tavan të tymuem
dhe plot merimanga,ku hije njerzish dridhen ndër mure plot danga,
ku foshnja e smueme qan si shpirt' i keqtu'
ndukë gjitë e shterruna të së zezës amë,
e kjo prap shtazanë, mallkon zot e dreq,
mallkon frytn e vet, mallkon barrn e randë.
Foshnj' e saj nuk qesh, por vetëm lëngon,
e ama s'e don, por vetëm mallkon.
Vall sa i trishtueshëm asht djepi i skamitku
foshnjën përkundin lott edhe të fshamit!
Mjerimi rrit fënnin në hijen e shtëpivetë nalta,
ku nuk mrrin zani i lypsis,
ku nuk mund t'u prishet qetsia zotnive
kur bashkë me zoja flejnë në shtretënt e lumnis.
Mjerimi pjek fëmin para se të burrnohet;
don ta msojë t'i iki grushtit q'i kërcnohet,
atij grusht që në gjumë e shtërngon për fytitkur
fillojnë kllapitë e etheve prej unit
dhe fetyrën e fëmis e mblon hij'e vdekjes...
Vepra te ngjashme
Autori:
·
Lloji:
·
Tema:
Evelina me fustanin e saj te bardhe vraponte nga oborri i rremujshem per te hyre brenda ne shtepi, ku Bajaziti ishte duke vendosur xhamat e dritareve. Ajo i shkon nga pas dhe e perqafon, ai qendron si i ngrire.
- Eveline, mos me prek! Nese na bie ky xham...
Autori:
·
Lloji:
·
Tema:
Rruga e vjeshtes
1.Treni.
Nga te kater anet degjohej boria e trenit qe pritej te vinte.Une shtrengoja ne dore valixhen e rende te zeze.Pas meje qendronte ne kembe Alisa.Ajo dukej teper nervoze dhe dicka peshperiste me vete.Z.Majk dhe Z.Xhon mb...
Autori:
·
Lloji:
·
Tema:
Pershnedetje! Une quhem F... dhe jam nje vajze 18 vjecare, por kjo pak rendesi ka. Une vij nga nje familje e nderuar dhe e respektuar. Pasi mbarova klasen e IX me rezultate te shkelqyera, prinderit vendosen qe te me conin ne nje shkolle ne kryeqytet. Atje...
Komentet e fundit!
Emri: yxd
Email: tomakaterina@yahoo.com
Komenti: SA mire ske pertu
Shto komentin tend per vepren e mesiperme!
Copyright © 2011 - 2024 YourLiterary.com | Shqip | Mobile version. All Rights Reserved
Powered by